ja atp 'uooj uaSijqoBpipmq uap 'paaqiaA fiS uubbm
'uaddaqospzaS ap 'qaiypd ap 'japaM pq qlj["BBip
-jaAUo fiS jpuu puBjjopBA Av/i -ppjajjodo puB[japBA Mn
ui aiysod mu ua iubbu uapaoS mn fiS uaoj 'uaop
uajaora jqaq puBpjB fj8 ubajbbm 'uaiauuuaq sayu
piaqiayiq jaara pra n ftS jpnoz Sap uaqp 'jBBf qjg;
■uaop|OA aj n jo uapuiq aj 11 tao ufiz jbbjs ui lapuiui
joopjBBp ua 'uapiOM apooMaS joj jaaiu u Suiqqaipq
azuo noz °ap uajapai 'isef qjg -uaynAjaA jpnoz pin
fiS aip 'uaAaS ayopq uaa jpnoz CiS jubm 'uaa^p
(('}flZ f[8 SipjBBA
-jqoaiuo aoq'uaiz ynz fi§ ua jaojd-ap do fiin pjg//
i(-uapfiM ai jqoopjlBq uaa ubb uaAaj aqosuB§ mu jbbjs
ui piu jfiz fi-0 'uapSjaA ai Sub[ jpzn rao pm ubcu
ap qfiz ftg *n ui iBBiuuaa nu j8q pq 'si uba qBBzjoo
ap qoo ja jbm jbbj\[ -jqonzjpz jo ppqSijqoBsaajA yn
uap 'saiypajj mu ua iqoB[saS mu ubb muoij yn jiooa
jaa jraoq pq 'sjapauo spin paaq poAaS pp 'uaa^[//
,/SBBMp
uadtuoiqaq 'uaSipizupjq uaa jooa pm firn jpnoq fig//
i(-§iqqnp8uo u fi§ yaoAaS jBBq japuoz jbbiu
'uaA8[ ai p|ajaA\ aip ui pjaaAjaA n paaq pjj -ppjaM Jap
SuiypB ap japuoz 'ufiz uaq uapajAaj piu jajqBJBq
mu uba puBtnai pp 'sjqoap Saz qj -jqaqjay Sou
fint fi§ pp 'pm uaqyio qj 'uaau 'uiz uajaqaz up//
(<-ap8mpS n suaSaf piaqjBBqquBp apSiuui ap
uba pin pp 'pjaoAaS jo iqaapaS 'pSazaS sjapuu spi
poo qi qaq poo^r -SipiBBAjqaaiuo ua paajM qfiz fig//
,/uaAaj Mn uba juu qp
'jaAO Mnojaq ja jqaq fig 'uaqqaq ap joao Miiojaq
poo ja japuoz 'uapaiq ai pjooq pq ppiaM ap pup
ui ufiz uaapB fig -uayizaq paoui ua uajapaoq uauunq
jqaopjiaq uapojS uaa aip 'uauaSaip ubb uap[jaAo fiz
18S
pnqgaM uaAaj ufira fi§ pp 'uBp fi§ jquap ug;//
<(-uaAaS aj Sniaj
uapuaiJA aMU ubb 'ppjaM ap ubb u jqoqd ufitu pq bi
njq -jaSuBj pm jqoaj pp qi qaq 'bmu pq pui puoq
-uaajaAO jaaiu pin uajqoizdo ajaA ui pq pp 'aiz ua
qaozjapuo qjsq uaSta ufitn qi nu 'joopS jaaiu pin pp
qi njq -uapuiq aj auftm pq ubb uaAaj mu jqoaj pq
qi pBq 'pBqjaq Siuui n qi pp 'apjoopS qi uaoj,//
■pioiaq jaSuBj piu nu jbbiu 'puqaS yaaq
jaq aip 'muoja auaa uba qqq uatupq 'uajapaai uap
pm ubb maq Sbz fijj -appoAaS fiq pM 'uadfuSaq
uaop a] JBBq 'sbm soopiqoBUi fiq pp 'SipzdiUBJ daip
tuaq aiqBBtu pjj -uaSoo aufiz uapjapinpjaA uauBJj,
,,-uapfiAV
uaSoui ai pfiyB n pq UBp 'pj pq uba jo 'n uba spin
Sbbja qi ujj -aoj n pooqaq uaAaj ajaaqaS ufitu 'uaq
qi pm jbbiu ubcu paoS uaaS sjpz uaiqossitu 'ubiu joojS
uaaS uaq qj -n ubb SuipfiMaoj ap pui uaqutu aj spin
yaaq 'qaq uaAaSaS SuiSaAiaq afuA yn qi aip 'ayopq
uaa uba uaqajqjaA pq joao jaoAaS qi pp 'Mnojaq pg
(j uap pq uBq aiM 'uaqajds uauunq japusqp pui uado
piu 'uaqqaq aj UBBSaStno jBBqp pm qfipMUOijJaA
ubjbC bu 'MnojA uaa ua ubiu uaa sjy -pin ppqos
ufitu yp si 'iSbb[J8a uaSoo Mn ui fitu ppqjqoajdo
ufitu jaauuB^ -uatUBMqdo fitu fiq az s]booz 'pSapSpojq
suapoAaS ufitu n qaq qj -SipjBBAiqaajuo qfippuBqos
'SipjBBAjqoajuo jfiz fig -ö jpuiA puaSipajAaquo 'Siuopaa
Suiqqajpq azuo aip 'jqaajds Suippqas joao 'SuipqoooS
-po jaAO aip 'ajsjaa ap nu si uapiaq suo uba ai^
•uaqossiM aj yn SaiSipaapq aip tuo uoq qi jbm uBBpaS
qaq qj -pSipaapq n 'pSipuozaS u uaSaj qi qaq suag;
l uaqajds s; fitu joj ooz 'uaAaSaS uapaj yoo n qi
qajj// -uaSuojds uaSoo ap ui tuaq uausij apuapuBjq
^82
280
te spreken; het zilverachtige weefsel van haar kleed
en het zilverkleurig bont, dat het omzoomde, schit
terde in den maneschijn, en de diamanten om haar hals
straalden in blauwen glans.
„Laat ons niet in toorn scheiden, mijn beste," zeide
zij, terwijl hare oogen zich met tranen vulden, „Toorn
is zoo verachtelijk, wanneer men elkaar eens heeft
lief gehad. Er was een tijd, dat ik dikwijls vertoornd
was. Ik zou dien tijd gaarne terugwenschen, met al
zijn dwaasheden. Maar hij is dood voor altijd. Gij zijt
gelukkiger geweest dan ik, sinds wij weder vereenigd
waren. De gedachte aan het verleden kwelde mij
voortdurend, terwijl gij het hadt vergeten. Mij ontbrak,
wat ik niet terug kon krijgen, mijn jeugd. In mijn
jeugd had ik u lief, maar ik ben niet dezelfde geble
ven. Meen niet, dat ik hard ben. Onze ziel verandert
evengoed als ons lichaam. Geen hartstocht, die eens
gestorven is, kan weer herleven."
Zij zuchtte. Hij zweeghij gevoelde zich diep ver
nederd, en toch wist hij, dat zij de waarheid gesproken
hadzoo al niet ten opzichte van hem, dan toch ten
opzichte van haarzelve.
//Keer terug naar uwe vrouw," herhaalde zij. //Ik
ben er zeker van, dat gij haar gezien hebt, hoewel
ik er zeker van ben, dat gij haar niet hebt gesproken,
want als gij dat hadt gedaan, zoudt gij niet tot mij
terug hebben durven keeren. Gij hebt haar niet lief
gij zult haar nooit liefhebben. Maar zij schenkt u
gemoedsrust, de achting der wereld en achting voor
uzelven. Gij hecht groot gewicht aan het oordeel der
wereld. Gij zijt diep ongelukkig, als er kwaad van u
gesproken wordt. Lieden met zulk een karakter moeten
de wereld niet trotseeren. Zulk een vermetelheid moeten
285
werpen, alsof het een stuk speelgoed was, waar gij
genoeg van hebt!"
//Zoo heb ik het nooit beschouwdik heb er nooit
lichtvaardig mee gehandeld, zooals gij met het mijne.
Nu zijt gij ongelukkig en gij zult u nog eenigen tijd
ongelukkig blijven gevoelen, doch niet lang. Maar
gij zult verzoend zijn met uzelven, met uwe vrienden,
met uw vrouw. Een verhouding, als de onze kan,
wat ook de moralisten zeggen mogen, het volmaakste
geluk geven, zoolang er volmaakte liefde in heerscht.
Maar ook slechts dan alleen, en die liefde bestaat
niet meer tusschen ons, hoewel de herinnering er aan
nog bij ons voortleeft. Die herinnering moet heilig
genoeg zijn, om nooit de gedachte aan wraak, aan
vijandschap bij ons te doen opkomen 1"
Op hare woorden volgde een lange stilte en duidelijk
drong het geruisch der zee tot hen door.
Uit de door de maan beschenen oranjeboschjes klonk
het gezang van den nachtegaal. Met een gebaar van
wanhoop wierp hij zioh aan hare voeten.
//Ik kan niet leven zonder u! Ik kan niet, ik
kan niet!"
Zij bukte zich en kuste hem innighare hand rustte
liefkozend op zijn hoofd.
//Ja, dat kunt gij wel en dat zult gij ook. Laat ons
niet wachten, tot wij onze liefde dag aan dag zien
verflauwen en verkwijnen. Laat ons scheiden nu wij
elkaar nog liefhebben. Dus lieve goeden nacht 1"
