JPJBI 9} j}BBI 9} SI PJJ "(Bp tUaq Sd% <181 pB[
91 ia q tin Tim pi fiq puoq ujojbb^ 'qaqjaq Jaara
19iu niaq qi iBpnio 'uaquaqos siuajjiSiaA uaa8 inaq qi
HBq n^i 'si apjaq igq ppcuo 'pfijp sjarami jjaaSiaA
apjaq H9A9§aoA uaqqaq saqs raaq qi noz ubq iqBBmaS
uaqq9q SiqqnpS fira jaiiq ufiz noz 'pnq uaAaiqos
-a§ napapS jbbC j[Bq uaa *jbb[ uoa fira fiq spy//
•SniAajnacaBS jap uajpAi ap iiba piaq
-SijqoBpqomq ap ua piaqqosjBBqjuq ap uaSaj puBis
-do naSidoqaBM ui 'naiJBquaqosnam azooqB} ap uba
uaddojq qfqajisras pq puBjjs pq uaSaj uaA|o8 ap
uba ubb[s pq ui fiq apiooq aa pao[q s|B pooi raaq
uozsjbbCjooa aiqoBZ ap naaqos qqquafioo nag 'uaqosia
noq do jBBq pan ufiz 109A 'ppiaAi nnq uba SaAi
J9a 'uajaoA a} apam JBBq na uatnan ai namiB ufiz
ui JBBq ajiaafiaq aSiuniznuBAi anaa appoAaS fifj
<('paajAA si ppqjBBM ag"
<(-paajM jfiz fig//
<('ppapjoojaA §BjpaS ufiz
pp.iaM ap pp 'paM na 'si qospji fiq ppino uaaqB
jBBcn 'piaquaSauaS uba poAaS naa jin jo 'AAnojaq jm
pift (i uaiaaqSmaj fira pi fiq jiaa raojBByv 'apam pp
inaq pap na aoi maq jbbu Bg -pq 8az qi jbbj^//
uaqqaq p8aza° pin japBA mu noz pg//
„•pijjaA fim fiq naoi 'naAaqpo
raaq snaSaf uaSuijqoqdiaA aqu uba fira yaaq fig//
(1'AinojA ufiz 'jfiz f18 uaaSpq jooa n ipnoq fig//
<(j uaiz uai
-jiAV noz °maj uapuBBtu aip p bu raaq qi pp 'iquap
fiq pp 'jooa fim fiq ipnoq jbb^\ 'iqoBAiaS Subj
ai ijaaq fig -jaara piu ng -ufiz jsaaAvaS joop Siq
-qnpS ja qi noz qoo) jbbcu 'pSazaS qaq pBiuuaa
spaaj n qi spooz 'uaqqaq jqosiaA mo uaiqasstm
662
302
Maar nu begreep hij uit haar geheele houding, uit
hare tranen, uit de afgebroken woorden, die zij sta
melde, dat hij het in zijn macht had, haar meer dan
een vriend in hem te doen zien, hare dankbaarheid in
in andere, warmere gevoelens te veranderen, haar te
leeren begrijpen, dat een vrouw de grootste wraak op
trouwelooze liefde neemt, als zij haar geluk zoekt en
vindt buiten die liefde. Eén oogenblk deden zijn hart
en zijn zinnen hem bijna voor de verleiding bezwij
ken, maar onmiddellijk vond hij de kracht er weer
stand aan te bieden."
//Ik zou u niet lief gehad hebben, zooals gij denkt,
lieve Gladys," zeide hij, en deze leugen was heldhaf
tiger dan eenige waarheid zijn kon.
„Lang geleden heb ik een vrouw hartstochtelijk
liefgehad, en zij heeft mij bedrogen. Ik zou u die
treurige geschiedenis reeds eerder verteld hebben, maar
ik dacht niet, dat zij u' belang in zou boezemen. Ik
gaf haar alles, wat een man kan geven en zij be
loonde mij door de laagste intriges, de schandelijkste
ontrouw. Ik was nog zeer jong, toen zij mij alle
levensvreugde ontroofde en mij slechts de armzalige
troost liet, die een volkomen toewijding aan de be
langen van het vaderland schenken kan. Maar zij heeft
voor altijd mijn hart voor de liefde gesloten. Ik kan
hartelijke genegenheid, innige toewijding koesteren,
en beide gevoel ik voor u, maar meer niet. Nooit
zal ik eenige vrouw meer liefhebben. Mijn eenige
liefde nu en in de toekomst behoort aan Engeland."
Zijn stem klonk zacht en ernstig en oneindig teeder
zijn verklaring was onwaar, maar deze onwaarheid
was edeler dan eenige waarheid zijn kon.
//En al ware het ook anders met mij gesteld," zeide
aApzfira janozqi" ffiq uooj uajpra do ja fiz apSaoA
<('uaqqaq jqBBiuaS SiqqnjaS firn jauq ufiz noz uapapS
JBBf nag j qoou 'poon 'UBBjsaq apjaq uaa qpiz
jioouia yaaq firn ua raaq uaqossnj jbbcu !sbm paa.w
-aS SijqoBUi ua joojS apjaq aip pprao 'uaMnaiuiaq
fiz uapuoq apjaq unjj 'namaqaS? poon pz pg"
i('uaAAuaiu
-jaq }jBq rapiaq aiu ui qfqufiqosiBBM az jsraoqaoj
ap pz p qoo 'quids jaAO qqquaSoo pp ui n ja fiq
sp 'ufiz uapnoz n jooa SuiSipaapq uaa sjpz aip ua
'jjajsaoq pin fjq aip 'suajaoAaS uba iqeBiu uoojiaA
uaaS fiq pprao 'j§az fiq jbm uaAoopS pnq jaara
ai sap fiS pp 'p°injiaAO uaq qj 'UBBpaS japBA aau
uayojaq ap ubb sbai avuojiuo fiq pp 'jbao Ainojaq
jaipq ja fiq pnq spaaj uapapS uapuBBra na 'uap.waS
uaa ua pnq uaa pzaq fig -uaapB pin raojBBg"
(ijsi apaora raaq Buog uigopaq pprag//
(1'uaqBra a; paoS uai
-qoBJi pw 'si uaSouuaA ujrz ui S]B paAooz 'auapafjaA
pq fiq pp 'si 8ui8miJaAO apB.v ufira pq pp 'ua88az
ai u 'iqoqdjaA jaa ufira ubb pq uaq qi jbb^\j 'quap
J8AO ja qi aoq 'paM fifj 'pin SsjpaS ufiz SipapjaA qj//
'appjBBAUBB 'ua°Bjpa§do raaq 'Suipuaz ap fiq uaoi
*puq pSapgdo jpzqoiz fiq aqpM 'SuiuaqooojjaAjpz aip
pui 'fiq appjooMps (/uaAa8 ai aposuaM uaMno.iiiaA
uba qfqq uaa azfiM azap do firn na 'yaaq ppapjoo
-aq SipjBBAiqoaJuo firn fiq pprao 'fira sooq fijj"
•aiqjaraaq pin 'napjsaSdo 2bj uapjooB
azap ui aip 'siuapaqaq ap fiq josp 'paap /Cajqny
^uBBpai? paaj Saoua8 pin Sou firn fjq ijaapj r;ua8
-uajq aj jbao jauq uaip fim rao n fjq sooq mojBByy
•pSipapjaA pjjijB raaq iqaq fig -raaq iSipapjaA lig"
'raaq uaSa; SipjBBAiqoaiuo fiz pjaA\ SuiSip
862
295
zeggen aan het graf van uw vader. Hier onder al
die takken, vol bloesem, kan men haast niet adem
halen."
//Ik ga, waarheen gij wenscht," zeide zij, terwijl zij
verschrikt op zag en er een schaduw viel op haar ge
lukkig gelaat. Eeri voorgevoel zeide haar, dat hij haar
niets goeds te zeggen had.
Stilzwijgend verlieten zij den boomgaard en staken
de strook gras en heide over, die hem van het steile
pad in de rots scheidde, dat Guilderoy haar voor
eenige maanden had zien opgaan.
Het was vroeg in den namiddag; niets verstoorde
de stilte rondom hen; de lucht was zacht en toch
opwekkend, de zee kalm. Zij liepen over de kruin van
de rots, totdat zij aan een bank bij den muur van
het kerkhof kwamen, die overschduwd werd door eenige
iepen en dennen.
„Laat ons hier een oogenblik gaan zitten. Hier
kunt gij de zee ziengij hebt reeds zoo dikwijls steun
en raad. bij haar gezocht."
Het kerkhof, waar de slanke marmeren zuil op het
graf haars vaders boven de hulsten en palmen, en de
fijne, zilverachtige takken der bloeiende wilgenboomen
oprees, lag achter hen en voor hen, in de diepte, de
stille, grauwe wateren van de baai
//Ik breng u een brief van Evelyn," zeide hij, terwijl
hij den brief te voorschijn haalde en haar aanbood.
Toen zij het schrift op het adres zag, werd zij
doodsbleek en er verscheen een uitdrukking van schrik
en ontzetting in hare oogen.
//Hij heeft het recht niet mij te schrijven," zeide
zij, terwijl zij een afwerend gebaar maakte. De brief
viel daardoor op het gras tusschen hen in.
