nap qsjs bjoq na uapauaq jbbu SaiS fstag ((-uaqqBd a} Jajgoq ufiui 4m japuB ua aaa qaq mo 'qqquaSoo aaa Sou jaiq jfqq qi 'uaajq;// ((uapq qaiu qooj jaiq 4pjow ufidpjooq nfij^nnbo aapauaq jbbu aM aapm '/(jjoq 'mojf// "japqaajds aSipsqiqarq jap uaddq ap do snq aaa siqoajs a4qnjp jbboi '4am appjooAA -4ub ag 'uaSoo ap ui bjoq uaSuojds uaabj4 a(j „iuljz qosquiog uaSaj qfijapuaiJA |3M qao4 4|nz af// isdBjqsuaa aa ,,'snz 8Aai[ 'aioqp^ •aaSsjA a; af aaqqaq napSjaA Soa qfqjBBAA qi tioz 4BQ (jpjaasnniBaS pao8 34084 fiq af af qajj •ua4Bjd sjapus 48M j3ao suo 4BBJ 'uBBtnoyj 'Spsuja OOZ pfl41B qoo 4uaq fif i uiJBBp 4qaa4s pBBAvq 4BM 'piaq8i[|Bj\[" .juaqajds jap si '/Csiag '/Cs4ag" jppiqos uaSia ufiz sj 4( 4qoBA\aS Sub[ ooz qoo asp fiq ijaaq yaaq jaq am fiq 48p pja4sa8 uiojbbw jbbcu 'aaiqossim qi tioz uBp 'sbaa uamoqaS 401a qaBqtaog s]b ua 'jbbaa si jap 'maq uba |om pnoq qj j piaq -pjaqjaA suaguof utooz jbbui jaqsz sbaa 4BQ -uaqagjaa 8ub| jb am yaaq aip 'qoo// '4qoBjq pjooqjooA puaddojq 4, ua°84 pasq ap az jfiMjaq '/Cs4ag pz cli majp^// PO«flS raa|iiM jBp 4qoBp qi apuaaro qj ipsq aa4qoaj ja§i[iaq 'ajapno atp japuB aaa// uaSuBM ajsq apjna|q sojq 84qOBZ aaa ua appjiaAi az (1'japaB uaa qaiu jssp sbaa :suaa f;m japaA// 1344Ba puaq jnaq az |fiMja4 'uaSoo auooqos ap ui Sijsuia na daip ajapuB ap fiqjBBp Sbz az aa (('/fs4ag 'suaa fun 43413^// •pjooq 4aq appnqos 344auiuq sasij bq tl'usp l4saaMa8 sbaa qop sjb mJB ooz fiq s[B 'qfijjnnqBu Ajjoq 'Sbbja aqqaS aaa ;b^" 8 Z °B8p uba sjB Ssp aaa do 'nadftaSaq jsaq fim pq usq qj// (/si paq jbbu nfidpjooq 4am qsmf nu /fs4ag 4Bp jamaisf// 'jatuajg dau jaz si jbbq^ •jbc 8uipaaA\ ajapuB uaa uatqoBpaS jnaq °in4fu aaa uba uajapBu 4aq aao4 'uaSaoA 304 ubb 8431 4smf Soa ja ap|iM a2 •pjaM japaajq 80a paom apaajq jnaq 4Bp 'qfi[a4JBq ooz joopsinq ap 84qoB[ fiqJBBp aa „'4100a az 4s(uq j04saam -a 8 j n q aaa fjaqaz si Suip aaa jBBra 'qaiu ooz Sou qi qaaAA 4Bp" 'qfi{3o8 MnojAaj\f taz <('nu 'n^q" •34qBBm praBBqosaq saaa jaM sjapno jnaq 4m JBBra ja 4aom pjooM aSooq 4aq 'sf na bjoq ifiAU34 'azap s[b paapinpaqno uaAa az sbaa 8ui[aqqim4uo ajapjaara liq i ql'qadfuSsq jaa2 •4saaA\aS sjapno jnaq uba raaoj ap pfi4{8 sbaa AS4a< j •saaa a44qanz jamajQ jaaqufi^- m" bjoq ]ftaaja4 'sqft[aqqaj4u8b jaaAOOz 4jaaq *af aiz '/fs4ag 'UBra uaa 4100U 4nfuq bjoq" l('34saq 'uaa*q" qaap qi 4BAA af 4aaAA 'amioja suaa jooq" <(-t)q aizaopf 4Baa 43M jaqaz 4moq jg madajSaq maq do 8ja 431a 'qi joojaS *4aq ijaaq ff2 "Jooa uba paA 34 jb 4am jsnm JBBp af ja4s" 'jamajg AvnojAaj^ a44qonz ,,'qoo" aa82az jaA\ bjoq pz 48^// ((jSaBj qftpsaajA 'jbbaa qoo4// 'ajnpuad ap do Sbz 4jjaqjapaA\ ufi2 i(jsam subj aouaStpp aip 4jf;jq 48AA 'suaSuop// -uaqfiquBB ua44iz psq sood uaa |b aaooja ufiz fiq 4Bpsu 'Sup uaSgqoiAvaS uaip uba puoAB uap ubb jamajg taz (('saa8aop// 81 22 19 het louter zinnelijk schoon een groote macht in de •wereld oefent en gij zult tegelijkertijd het verschijnsel verklaard zien, dat juist door de enkele uitzondering waarop het wijzen mag, den regel bevestigt, het verschijnsel, waardoor ook Betsy met heur oogver blindende bekoorlijkheid meer bewonderaars vond dan het reine en edele gezichtje van heur jongere zuster. Dora heeft haar hartelijk gekust. //Hoe vindt ge het, zusje?" spreekt de twee jaar oudere Betsy. //Had je dat wel gedacht? Papa en Mama hebben je het immers al verteld? Ik was er van daag geheel en al door in de war. Foei! die leelijke hoofdpijn; als Rombach me nu eens zag!" En ze kijkt met een pruilend lipje in den spiegel. //Maar waarom ben je zoo stil, Dora?" Dora had zich op de rand van 't ledikant naast heur zuster neergezet, en speelde met heur horloge ketting. ,,'tls waar ook," vervolgde ze deelnemend, „nu blijft mijn zusje alleen, daar had ik niet eens aan gedacht. Maar weet je wat, als wij getrouwd zijn, dan koor je dikwijls logeeren, hoor; ten minste, als we hier niet meer wonen, dat spreekt van zelf," liet ze er op volgen. Dora zag haar aan„Lieve Betsy, word niet boos, maar ik wil je één vraag doenheb je Rombach werkelijk lief? Heb je hem niet genomen omzijn geld, omdat hij burgemeester is, om iets anders, in één woord, dan om 't ééne waarom een vrouw alleen de hand van een man aannemen mag?" Maar Betsy werd niet boos, daarvoor gevoelde ze niet diep genoeg. De diligence, welke van 't station tot Grensdorp slechts een half uur te rijden had, om dan nog eenige uren voort te schommelen tot het doel harer bestem ming de diligence hield voor de deur stil. Een koffer werd afgelaten, en voordat Bremer de gang nog was ingegaan, trad de lang verwachte de kamer reeds binnen. Een edel gezichtjelange wimpers overschaduwden de donkere oogen, bruine lokken golfden langs de welgevormde schouders, zachtheid en reinheid ken merkten heur gansche persoon; maar wie daarvoor ook een open oog mochten hebben heur ouders niet. //Dag pa, dag moe," en de twintigjarige had beiden reeds hartelijk gekust //Waar is Betsy?" was heur eerste vraag. //Betsy?" spraken Mijnheer en Mevrouw Bremer tegelijkertijd, met geheimzinnige gezichten. Betsy heeft hoofdpijn." «Arme meid //En nu kind," zei Bremer, nadat Dora hoed en mantel had afgelegd, waardoor de slanke gestalte van 't meisje te meer tot heur recht kwam, //hoe maakt tante het?" //O, best, wel de complimentenik heb heel veel pleizier gehad." //Dikwijls op visites geweest?" vraagde Mevrouw Bremer. //Dat nietu weet wel, tante houdt niet van uitgaan." //Nu ja," klonk het antwoord eenigszins gemelijk, //maar daarom hadden ze jou toch wel kunnen vragen." Allen zwegen een oogenblik. Dora dronk een kopje thee en sloeg intusschen den arm om de gezette ge- ■■■■Ma

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1894 | | pagina 8