•sinq} uojbm sjajqoop spiaq ap na MnoiAajq qoop 'jiajapos ap JBBU SBM 8Z8Q "japBAUOOqOg UapUBB}SU8B ufiz UBA smq ibbh qoiz qoBqinog jB°aq gappita uapjjazuaiQ •uaSuaaq aniai ui jaM afqeBz }Bp noz fijj '}aiu aoq }Bp 'uaayj <;uaqaiq -}uo a; qosip-aijomojd uap ubb mo jqBBtuaSjoop jaaA a; }aiu 'pjoM pmaonaS SuijapuBM ap ui airaapBOB ap ubb puaiJA ufiz sjbooz ^'jsaaqMnofs" }am fiq pBjj (juiaq japuoz uajaaAoraojd 'jaiuBQ ajsaq ufiz 'jaiuBQ noz qoo} ugj "picBM jaaA raaq sbm uuoa aQ •ufiz qfijacuBjaquo }aiu 'pjaajaquo }aiu apjiM fijj <(- 8ui8 jaaM nu qi sjb ua 'Si}qoB8}JOoq '}saaMa§ jaM }aiu uaSap bjsjbbj ap si az /fsjag jbbcu 'nauunq jaM noz qiaAA mo '••jjaaM. qaaM ap uba nu ua 'pfi} ua|aaq uaa qoo uapa|a§ uaSap uaqiaaA }saaMaS }in uaSep lau qi uaq uaqaM aup Jooy qqoajs yai} }Bp jnajqjBjj" "SioqiaA °oo ufiz jooa 'uapuozaS -ao} maq 'yiiqosjaojd qosiraapBOB uaa uba jap} uap aip 'uainaqosiaA a} Sbjsuio uap puo}S }und }t do ua psq uazajaS }j8Bqjaijq uaa }sinf fiq jftMia} 'uaAjaz qoiz fiq uaSiora uajaqaz do qoBqmojj quids ,,j najqiBj// •uaSuBAaS piaq8muiz}qoij uagia maq uba uaqqu}s ap ui 'apaaq Xsjag }Bp afjjapnijA ajqjajAagjuoq }aq sbm ooz ufiz uaop noz ubcu pMnoijafl uaa pjaiaM ap jooa qoo} maq ua 'uamauSaM noz jaiu '}qoora ua}qoB Sipoou sqjnz fiq jbbm <('§iuaa// }aq maq 'sbja fiz sjb puaquapBuuo ua jajjsp 'Siuuizjqoij aip 'uazoqa8 aauoia }0} puBmai qoiz fiq pBq raoiBsp '}aiu apSnap pSazaS }qoaja} }aq pBq uasmiBfj 58 •}aom U9Z9M azJBBM si fiz )uado JBBq jooa jaaM bujbbp }ioq qoiz aip 'sjaoq ap ui }ds}s az ua uapiuira jbbó uaa "o^j •Sqsuia ooz pfqjB qoo si bjoq •sjaa§jaA a} naqqojjuo a} afqOBj uaa JBBq }qoBj} 'JBBq }8fud 'JBBq }japuoMaq a}UB} jnaq uapauaq jbbu az }bbS [i}g IuazaM o ua8 uaa JBBq jooa }aq jbz }JBq }aq uaSa} pusq ap }8aj az 'qoy (jJBBq jooa qoo jouog •si fiqjooA paoS jooa }aq sjb *}qoBpiaq apgnaiA jam japaora aSuof Siuam ooz joop 'pjaaSaq Sijha afsiam Siuam joop '}qoBM }oua8JBBq jbbm sjBBjd ap jbbu uajaoA JBBq jbz °in}fu }aq ua 'uaqqijqua"oo a8iuaa Sojq; •SuijapuoMaq aqfijauuiz uap paiqjaa Jaa }qaM na '}iaoq }aq }aiu }mjaMpaq uooqos jnaq iapua}Bj jqapaquo sjsq uaqusjq uap uba a}jaap -aS uiajq uaa sjqoajs qfijSipaz 'aipaajq ubjbjjbj jnaq ui 'a8iJBfSi}uiM} ap '}in qfijjooqaq ja az }aiz }8^ •}8aj }apo} jnaq ubb pusq 8}S}bbj ap fiz }Bp 'uaSoo apuaj -apiqos ua sojq uapSooqjaA }am sip 'fiz }aq aojj ,j ubbjs a} }qoizaSuB8 ui }iBms ap mo sjb 'jdinjsuauuiq apjaojpaq uap uba jaiz ap sjfiMqtp aip 'ufiz }oua8 jbbu }qonz ap qoo }qoijjaM }aq nog (j}BB}saq pinjg ap ua JBBq uaqossn} aip °uiqqaj}aq omubu ap uaiqos -sira }aq si jo 'uaraouaSuBB SuiSipooupn ap mojBnp 'sbm jaqraos ooz pft} ua}s}BB[ uap ui aip 'bjoq }jaaH •uaraaou uaSom a} aufiz ap 'ranunadg uba jaaqufij\[ uba ja}qoop ap BjpjaM 'Ssm uauaqaj 8iqqnja§ qoiz aip 'maq uba puaiJA ap si majji^\ ua 'uarasxa a}S}BBj ufiz jooa ia }jaapn}s majp^ -psjsairaapBOB uaa sl 'apuooM jaSaojA jamajg iaaqufij\[ jbbm psjs aQ 8g 34 landleven, zoo het kon nog bevalliger nog nukkiger nog oppervlakkiger dan te voren. Bremer en zijn vrouw waren een en al verrukking hun aanstaande schoonzoon was niet alleen lief voor zijn meisje; maar ook voor hen; kwistig in cadeaux voor Betsy, maar ook voor de familie, altijd even beleefd en vriendelijk, in één woord, wel in staat om het anders, kalme, gemoedelijke, lauwe temperament van mijnheer Bremer, tot orangeriewarmte te doen stijgen en om Mevrouws ijdelheid te doen toenemen op een bedenkelijke wijze. En Rombach zelf? Hij vond dat geëngageerd zijn bepaald wel aardig: Betsy, hoewel een beetje onbe- teekenend, was een mooi meisje, en de oude lui, die 't is waar, nu juist geen amusante menschen konden worden genoemd, waren letterlijk voor hem in aan bidding. Er moest ten laatste toch ook een eind ko men aan dat jongezellenleven en bovendien die boer had wel eenigszins gelijk gehad: //zoo eenig," dat paste niet voor een burgemeester. Hij kreeg een knap, jong vrouwtje, dat zich aardig voordeed, uit een deftig burgergeslacht, en wat fortuin betreft nu, die bezat hij genoeg. Liever een mooie vrouw zonder geld, dan een leelijke, rijk met aardsche goe deren gezegend. '/Maar de liefde?" zal misschien deze of gene mijner lezers of lezeressen vragen, „hoe stond het daarmee?" Om u de waarheid te zeggen: Rombach kende haar slechts bij naam; in de kerk had hij daarover wel eens hooren preeken, en op 't Nut soms wel eens naar heur verheerlijking, in verzen geluisterd, doch anders, heusch, hij had er alle respect voor, maar »Eenig" als burgemeester op een plaats Japik 39 De balzaal schittert van licht en toilletten, ruischt van 't geritsel van zoo menig slepend gewaad, weer klinkt van het vroolijk gelach der danslustige schoonen. Na gebruikelijke plichtplegingen voegt Dora zibh bij de gasten, die reeds in grooten getale aanwezig zijn, en menige begroeting vindt plaats, menige vriendelijke handdruk wordt gewisseld. Vooral de Bruid neemt de weinige oogenblikken, die er nog vóór de opening van het bal over zijn, te baat, om eens vertrouwelijk met haar te keuvelenen toch Dora luistert slechts ten halve naar de intieme mede- deelingen, welke de gelukkige Constance haar in 't oor fluistert. Verscheidene heeren zijn inmiddels aan haar voor gesteld, en heur balboekje is voor een goed deel inge vuld. Reeds stemmen de muzikanten hunne instru menten, en treedt de dansmeester op den voorgrond. //Dora!" Die stem, zoo onverwacht, doet haar opschrikken, en in een enkel oogenblik zijn balzaal en gasten voor haar verdwenen, behalve die Eene. //Willem!" Met neêrgeslagen oogen staat ze voor hem, terwijl hij haar hartelijk begroet, en haar vervolgens vraagt of zij nog dansen over heeft. „Ja." Of hij dan 't genoegen mag hebben, voor een paar zijn naam te zien schrijven Is het verbeelding, of slaat hij haar met bijzondere teederheid gade? Vergist ze zich? Is het zinsbego- cheling Doch neen als ze straks in zijn arm de zaal rondzweeft, dan spreekt hij haar toe met de oude

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1894 | | pagina 8