(jdaijs fiq pp uaqosuaui ap uapuaam ucp
U9 (ubb afpjjaqos nag |3M Son pz jBBp ua) 'uapop
-ubb afqsz pm sraos maq paotu uaqBip aQ qgra
SipnoAnaa apjapmj fiq '[9M qjaq ap ui sflcpuog
apuaipaq SnjA uaq ftq
pp 'SaonaS jam nnq pq sb^\ Siqerjf safpnjd aip
pm tnaq naqosnara ap uajaiA iüojbb^ uaflap sfijd ui
uajaddBpjBB ap jo 'inaq pq aiqBBi p^\ sbm jaaA\
qfipaj uep mora pq jo uapqos maq pq uoq p^
-quBquoo; ap Japan BiuBBp pq sbm jaflia °o_\r
ti(: uadpq sjqoajs JBBq qi uoq 'aad[aq
sjqoajs JBBq qi uoq// :uazaj a} uapoomjaA naddq
nftz do piu posjq ap az pp pjnqos jnaq pq sbaa
afqtuq puauuaqiuo MUBq uaa pm spoajs uafiujajjods
aip ]B appioOMjuBaq puajag jbboj jpadaous apno
n(ooz o 'pjaipiaA Jaqaz sbm fijj// -piaqjaqmos an
-fiz pm §;HBp maq napSsBjd na 'uappuq puajag ubb
az IBM :pia U9;sim ag -uapjd ubbjs uoq qqqnaSoo
naa fhjpzaS ooz sjapuB fiq aqpAA pra 'safsiarapuaip
aSipjBB ap jooa pjooM qfijapuaijA naa sqftpMnBU fiq
psq 'SniSpnoj uapsjq ap fiq suafljom sap fiq jaau
-hb^ 'ubb pfi} aSqaqB naa puajag jooa qBiq jg
TI
•Sns] uajn Son JBBp fiq pz ooz na
'na^iz pop nftz ui qfipSaMaquo joqmaojg az pnoA
'psjpauuiq jaaM jaumq ap sjapuBp\[ aauoja uaog
(1jnadjaq jbbto JBBq qi noq 'uadpq jbbiu
JBBq qt uoq// 5jaAaid ua pjooq pq pm puajnppooA
fiq ipnqas 'pB|sui Suiuoaa nftz jbbu Sbaa nap 'pu
81
16
geen vuur in de verroeste kachel, er is bijkans geen
olie in het kleine lampje: er is gebrek aan alles.
Een indringster, ja, te midden van heur eentonige,
doch onbezorgde jeugdeen indringster tusschen heur
vader en haareen indringster maar o Godgelokt
en ingehaald door hem, dien ze nog altijd liefheeft.
Toen ze trouwde, beloofde het schrale inkomen
van heur echtgenoot haar wel geen gouden bergen,
maar toch een fatsoenlijk bestaan, als orde zich met
spaarzaamheid verbond; helaas, die verwachting was
in rook opgegaan.
Er kwam een dag, een verschrikkelijke dag, toen
hij, de loszinnige, op zekeren avond de kamer binnen
trad met de verpletterende tijdingweggejaagd
Waarom? Heur vrees bleek niet ijdel geweest te zijn de
drank had hem tot een dief gemaaktZij had zooveel
gehoopt van heur liefde, van heur invloed 't was
te vergeefs geweest.
Hij zonk al dieper en dieper. Hij schold haar niet,
hij sloeg haar niet hij verwaarloosde haar slechts.
Ze vermoedde het: een groot deel van het weinige,
dat hij verdiende, ging naar de kroeg, en als ze soms
tot laat in den nacht op hem zat te wachten, 't geen
zoo dikwijls gebeurde, dan wist ze hoe hij met ledi
ge handen terugkeeren zou en haar nog bovendien
zou1 paaien? met uitvluchten en leugens.
Geen geluid doet zich hooren. Het kind, een bleek,
tenger wichtje, slaapt onrustig onder zijn gelapte deken.
Huiverend staat de vrouw op en schuift het gor
dijn op zijde't is duister, maar toch flikkeren de ster
ren met eeuwigen glans, en spreken haar van milloe-
nen onbekende werelden daarboven. Zou daar ook
honger worden geleden?
-joop nu 'puajag [fiMja; jbbui 'fiz uapiaqos oog
juaop jaara pBBAAq uaafl apuim ua; at uBq Saojq
aipjfsmq jbbu nu b§// 'puajag ;8az (1'ooz aig#
•pmjs uaq japos jnap ap uiappBq ap jfiMja; 'uajinq
jbbu ubbS sjaqaozaq afliuag -jnn jp qo|q ap pu[s
jbbq •sinquftM pq jooa fiz ubb;s pfiqn Sojq;
•sajps uaAaflaSdo pq uasjaz qoiz ftq
pqoajs ijBBqjaq fijj qam ;pjooM;uB puajag; jbbj\;
noz ;baa iSooq jbia 'qc 'o_\j ';BBj;ssjBMpja;soo ag//
af UOOAA JBBj^/'
((jaf}jaj;azjaA
-paaj uaa« 'pjooM;uB si qoBisucmuaquojp uag
t(l ubbH a; do daojs aip JBBp
af paap* jb^ "auaaj^ 'uamBqos poop af isaom
ap 'idinzjaA' ppS ;oq fif pp jaaAA qj uadfij8ag«
t~ jdfuflaq af 'Bf
<(^qajqa§ 9iJBfq ;pfi| :suaa jaAaq firn flaz ]i;g/<
pp qjnd ufim jooa toaq flaz 'uaflaiq
-aS pin jBBm 'cf// fiq ■jpjooAApB unp 'do pjapuoAv
-J8A suizfliuaa auaa|v{ piz SumfiqosiaA azap fig
(((j sBBq nap ubb pflBBJAaS ppf)«
•puajag si
uaSSaj japnoqos ufiz do pusq uaa fiq gaos jbbq
•uaraoq pin joaooz puoAB uaip noz jbbj\t
•a_fqo[s uaa ubaq 'uapao jau
Sou 'SiqqnpQ -ququaSoo uaa uba qjaM si uaqap
a; jquz nap ui pusq aQ -sinq pp jnaq fijf 'tqoq
Sou ;puBjq JBBp pBjp jap qaoq nap dQ
•puaqaojA
na puappqas ;jooa ftq ;doo{ Suimraap aip uj
•puapaoAA fiq sbaa qooi
JBBm 'uaqqaq paomjaA uapnoz fiAA usp 'a;qBBm maq
SI
9
het noemde. Ter wille van de vriendschap woonde
hij dan des avonds de oefening bij; eerlijk gezegd,
niet voor zijn pleizier, maar zooals 't met vele dingen
gaat het wende op den duur; hij had het nu al
vijf jaar gedaan en wist thans niet beter of 't behoor
de zoo.
Vrouw Manders, de doove huishoudster, was nog
bezig het laatste kopje om te wasschen, toen ('t was
reeds half elf geworden) er aan de bel getrokken werd.
Berend, die juist op 't punt stond te vertrekken naar
het kamertje, dat hij ergens in de buurt op de vierde
verdieping bewoonde, ging den winkel in, en opende
de deur.
Hij liet een kreet van verrassing hooren. Voor hem
stond een man van middelbaren leeftijd, met een
bleek gelaat, opgeloopen oogen en rooden neus, in een
smerig jasje, dat eens een kleur had bezeten, maar
nu alle kleuren van den regenboog vertoonde. Hij
was doornat, en het water droop hem van zijn hoed af.
//De oude is thuis hè?" vraagde de bezoeker met
een schorre stem, //en 't gezelschap is weg, niet waar,
ik zag er ten minste voor een kwartier een paar hier
de deur uitkomen," liet hij er op volgen. //Kan ik
hem spreken?"
Berend antwoordde niet terstond. Hij liep naar de
glazen deur, opende die op een kier en sprak weifelend,
//baas daar ismaar de vreemdeling was hem op
den voet gevolgd, //Kleene," vulde deze den zin aan,
//je dienaar."
//Goeden avond, baas, goeden avond, vrouw Man
ders," sprak Berend half mompelend, maar hij kreeg
geen antwoord, 't Scheen of Bloemhof in 't geheel
niet bemerkt had, dat er een vreemde 't vertrek was
