jSaonaS
ppS uaa8 a8 jqaq pnaiag 'pp aS pop iuoibb.w
qqoanq uaraiB nap
uba pBiaS pq SooyaAO piaqqaajq aqftppoop nag
j aipamoo ap ui pBinSg
-s 8b p n o i 'pBinffg ftS 'piq sqftpSBp qi uai.w jooa
ft8 idsqospnaiiA aftra jooa noo[ pq nn pp si
'ptfaiag 'puajag j jibbmz jaidaos nap uspg JB8M 'sinq
pp m jBBp 'paoAjOA ftS simapinp sap uaqiaM aqpAH
qi paAA sasqg j pooqiaA uommajAj; nap ubb '8f//
•afqmid uftz hbb
na8ajj3A qoi; na uba spin ja daaiSaq auaqoidsaS
-ubb ap <<(j jqooqiaA nomraBjY nap nay//
(<(jjqooqiaA uora
-nibi\[ nap ubb piz awn a8 iqaq idojbbaa 'pnajag"
ti(JSBBq 'ja si p^//
(<j pnaiag»
•ppiqSn.iai tnaq jadsBf uaoj
'uaiaaqSmaj pqum nap jbbu jssm ftq ap|iA\ prop
•piaqpnaSt'imz
-pp anoMaJona^mq snaip ibao piapuoiuaA 'laiuBqiai
-qoB ap jbbu SBBq uftz pnaiag apS[oa apooAYoS jbbu
sjy maquiip a; agjoq mo pfij ap mB.wq qftppuig
qqoBpaq jaaM puopiaj qoiz jbbui 'ua88az ap|iia spi
ftq jo pq naaqas snaqpg -qaajq Sia 'qaajq Sbz ftjg
•pnaiag uaSaj pjooM uaa8 uaSjom naip quids jadsBf
•jaSiiaiSsAAnain 8ou JoopiBBp jbbcu 'p8ipaiAaquo
1 qbbS sinq jbbu MtioiAinnq ap jqaocn aaraiaiq ng
j( siapnB pin uoq qi isiapp
ftui dau uaiaajj sap qBBZ ap 'pig Avnoignf" 'apuaip
-aq jUBjq naa aip 'mo pnaiag jbbu fiqiaiq ftq Sbz
SunaqaqiMUO na joqmaojg quids i('|mg Avnoijjnj;//
(gjoqraaojg 'quBiq jam qoo; jftz fig//
TS
30
//Die man wel, dat is een van de Zondags-figu
ranten; wil]je hem spreken?"
't Is alsof een dichte nevel eensklaps op Bloemhof
neerdaalt; droomerig antwoordt hij van neen, en meer
slapend dan wakend gaat hij de straat weêr uit.
Nog ^altijd verdringt de menigte zich voor het ge
bouw, waaruit een lustige dansmuziek hem tegemoet
klinkt. Hij hoort het, maar 't komt niet tot zijn
bewustzijn. Als een oude suffert strompelt hij voort.
Hij ziet ze niet, de joelende troep die queue maakt
voor 't bureau en loopt er vlak tegen aan.
//Op zij!" //Wat mot je?" //Kijk hem
eens!" gilt het koor, lachend, gillend, scheldend,
maar Jasper bemerkt het nauwelijks.
Slechts even slaat hij de oogen op; daar ziet hij
een bontgekleurde plaat en er onder met groote let
ters, die hem schijnen aan te grijnzen:
DE REIS OM DE WERELD IN 80 DAGEN.
't ls hetzelfde biljet dat een week of wat geleden, zijn
trouwen Berend zoo vergenoegd heeft doen glimlachen.
Een van de eersten die den volgenden morgen in
den winkel kwam, was de nieuwsgierige juffrouw Krul.
//Bloemhof, Bloemhof," sprak ze minzaam berispend,
//wat hebt ge onze zielen doen hongeren en dorsten.
Ik zei het gisteren avond nog tegen Saartje van Beu
zelaar. //Saartje," zei ik, //wat is de mensch toch bui
ten het geestelijk mannaHoe vreemd is 't mij, dat
ik van avond niet nederzitten mag onder de verkondi
ging des Woords!"
Er blonk werkelijk een traan in ?t oog van de
vrome spreekster.
„„jauiaiuo uaip na 'naq uaqossnj laatn ubbjiooa duqos
-uaaraaS uaaS" sjiapiaA sap uaspBjd do paq uftz
iqooz pnaiag 'qftpssiaaS Pppi aiBqos araoiA ag
uaAaS piaqiaqaz uaaS noq ftq ibbp 'naan
uba subqqb ajdooq 'pin pq apjoopS jograaojg
ijuaqBAaS uazoog sap uaqqiijs
ap ui ftq sbaa SniiapnoMiaA auaamaSjB pj n»q
•Sipaj pop spnaiag jaajq
iaaM na 'sjaBisj naiapaq apfiMaS ap jsioq aqoA jin
aiBqos aniajq ap Stioz jaaAi 'piooM pq jadsBf apiaOA
ia'ubb qBiq Sap uapuaS|OA nap uba puoAB ag
•pzaS
-jiooa japiaA pin piaAA qaidsaS j( na pqupw uap
nt uaqosuani uarnBMq ig -SaaAvz pnaiag iBBpj
(<jqBBZ ap ftra pjiaA na 'SijiBqnado saay^ ,:piaoi8aS
-do uamas pin om nftg ,ipnaiiA ajspno na ajsaq af
pin qi nag ,j puajag ;qooj nap ia si jbaa .ibbj\t//
,/SBBq 'iBpuamain 'spijq/'
,<(:8izaAvnBB iBBp 'pnumai ua8aj spi a8 jqajj//
((-sBBq 'pin qi paA\ pg//
^iiaaraiarami^;//
,/jpopaq Sninajao ap apuira nai n sjb 'seaq 'naajq//
ci(: jiapaSiaA qjoA
spog jbbaa JBBp 'namoq jaam pin a8 qnz sng//
j jammin pq ftq noz uaSSaz 'naan qaoj iBBm
'sbm sooq jajsaara uftz pp nadftiSaq jsaq qoiz j; noq
ftjj 'naSoo ap ui nauBi} Saaiq jqoanq apao8 ag
(<juappiq n iooa
|bz qi 'iisq a\n ftm nadg "uapaip n uba pz ftq na
uBjBg nap BjsiaaM 'pnaiag 'qfqiaa saa^ jnajqaupaS
aa.wj do naqniq pp pftqs j apuira uaj 'ajsuim uag//
apnira naj 'niz nap ui spiaaqiaA
spin qaq qi 'naiaqaziaA af uaq qi" 'SidoquBAV qlqapuia
9S
27
Jasper liet hen sprekenwat zou hij ook hierop ant
woorden? maar toen hij dien avond zelf zijne be
zoekers uitliet, had hij alreeds het plan gevormd,
voor den aanstaanden Zondag de oefening af te zeg
gen. Hij wilde Berend op zijn gangen nagaan,
hij wilde weten wat de ongelukkige in zijn schild
voerde
En Jasper hield woord. Den volgenden Zaterdag
liet hij door vrouw Maüders den vrienden weten, dat
hij hen niet kon afwachten, en al was aller verwon
dering, bovenal die van juffrouw Krul, ook groot
ze moesten zich met deze eenvoudige boodschap te
vreden stellen, want de doove huishoudster hield stijf
en strak vol, dat ze de reden niet wist.
Wat duurde voor Jasper dien Zondag de tijd lang!
Hoe onrustig was hijen toch, mocht het geen
goddelijke zending heeten die hij volbrengen ging:
zoo mogelijk een ziel te redden van den dood, te
rukken uit de hand des Boozen?
Gelukkig eindelijk sloeg 't zes uur.
Bloemhof trok zijn jas aan: nu was het oogenblik
gekomen. Of zou Berend al vroeger zijn woning heb
ben verlaten? Als hij eens niet te huis was?
In elk geval hij wilde het beproeven, hij wil
de wachten, des noods uren lang, maar zekerheid
moest hij hebben.
Even kwart over zessen had Jasper het huis be
reikt waarvan Berend een kamer bewoonde.
Hoe vreemd was het hem, daar om den hoek van
een steegje, in de schaduw van een pothuis, als
■een moordenaar, op wacht te staanHoe schuw sloeg
hij de weinige voorbijgangers gade, die hij ver-
