J3A00Z .iooa 'fig jBp 'jaAOuaSaj jbbjs jaijj 'pjauuuaq raSaoiA spaai fira fiS jqaq jpj jap nay -majs apuapfius 'adiaqos ufiz jam fiq appjooMjun (('aaAa8a§aoj// •puapzjBB qi appz 'paiaS U3A8J jaq aijuaqaaxjq a ami qi qaq pBiuuag" <l(;ua8§az japjiAi lira fiS jba\ 'join qooj jaqsijBp" 'fiq appz „^ubb do aa jsp jmoq J«A\." •do siapnoqos aufiz fiq apjBBq 8ipjnpa8uQ •qi appuiBjs ,,'poop jam si ubcu aQ« „esaqB jBp sj" -qfippup fiq appz ioup^" •do apiappq jBBpS ufiz jubaa 'sbm mBBuaSuBB japuozfiq lip raaq JBp joo[ -a8 qj -puojs raaq jooa puaSfiMz ua uaSuajqjm uoq pjooM uaaS 'sbav uaans raaq jaui ua pBq ppquaSap§ auooqos auaa qi pAiaoqp 'qi jep 'uafoBjsaS ppA jaq jm jaazooz qi pjaAi uaSoo apuaSuupioop aufiz jooq „•jpuuag; ap jaaqufira 'uapiaj a} mnj uap rao jam fira jqoBjj {BuaAoq ua 'jjaqq at sjB jjoq saa^\ fi8 jqaq jbaa. 'njq« jiooa fiq °ui§ 'ubjbm uaajp fm ua sbm Ssav japqjo ap uaoj, (/UBBSnaaq °ub[ooz junq fig/' jBjjoq appz ua jUBuajmj uap joj qoiz fiq ajjqou qfippuijj •giAaq ajdojq jjBq ufira uapziBB aj Sou pMuaAa uaaqas fijj 'ajqospaS ni fiq appz <('jbbaa si jbq" •jm qi dau <(j jnauSpsuojq 'ubui puaAjajs uaa uaq qj" (<-puauA ufira 'joop ua joop af uaq qj« 'Sbzubb pnajqoBUira fira ua apjaaqrao qoiz fiq jfuuaj 'fiq appaooMjuB i((;uauaip jap noz oojjbb^// „•uaqaids uaSom noz uaajp qqquaSoo uaa piaqSoojj aAAg qi jaauuBM" 'SidoquBAV qi appmBjs (('uaqaozjaA aj jsun8 uaa n qaq qp jufiz jbbj aj noz jaq ua qijquaSoo uaa So\[ 'uajpuq uapiooq ap appozaS qi 61 18 viel ik uit. De kamer scheen donkerder, de lucht killer te worden. Nooit in mijn leven was ik werkelijk zoo beangst geweest. //Ja?" zeide hij, witjes lachende. "En daarom //Wees niet te streng voor de overtredingen van een arm edelman." //Geen gestrenger straf dan een rijk edelman zal hij ondergaan," zeide hij hoffelijk, terwijl hij de kat streelde. "Wees hiermede tevreden, mijnheer de Bérault. Is dat alles?" „Eenmaal ben ik Uwe Hoogheid van dienst ge weest," zeide ik wanhopig. "Daarmede zijn wij reeds lang quitte," antwoordde hij. "Want wanneer gij mij niet van dienst waart geweest dan zou ik u niet hier hebben laten komen." "De Koning zelf danriep ik uit, het strootje grijpende, dat hij mij scheen toe te steken. Een cynisch lachje speelde hem om den mond. Zijn mager, ingevallen gelaat, zijn donkere knevel en grijzend haar, gaven hem een uiterst interessant voor komen. »Ik ben geen Koning," zeide hij. "Bovendien heeft men mij verteld, dat gij zes menschen met duelleeren gedood hebt. Den Koning zijt gij daarvoor toch wel één leven schuldig, nietwaar? En dan moet gij daar zelf ook maar boete voor doen. Overigens heb ik u niets te zeggen, Mijnheer de Bérault," ging hij koeltjes voort, terwijl hij eenige verspreide papieren bij elkan der begon te pakken. „Aan de wet moet voldaan worden." Ik dacht, dat hij op 't punt stond den luitenant te wenken mij mede-te-nemen en het klamme zweet brak mij uit. Ik zag het schavot reeds voor mij en jaAA |bz mos aig 'uauoiq piapuoq fiS jqaq jaiq 'jjaij -aq pp§ jaq JBaa na 'ufiz jjnz qfipaa fiS jBp 'moojj -J8A qp/ •tUBBzguBj fiq appjooAAjuB ((uaqoidsa?jy« „jjjiAV fiS jba\ 'uaop ftm jam f]8 jSoora ucp 'Suaiq sfiiBtj jbbu jam jaiojaqa -03 ap jaaqufira qi raauiiB^y "SiqiqasjaAUO qi appz (lj jaq [jz oog" 'qqq ufiz qi ajjaomjuo saajA aapuog (<]jraoqaoj iBBpqqop na[|BAa§ daip uaa jBp spooz 'uamaqos uajB] uaqqnjs ui piAV jaq jam n qi pz usp quoz pmpS puassis 'jqacz uaa joj raajs aufiz jfiMjaj 'laqosjBA Sou ajqatq -mi[§ fiq (<ua8aijpaq jjinp firn fig jaauuBM 'junq uajapuB uap usy -uapa.ijiaAO jjnz pBra apaaMj uaa poqa8 jaq jo uajpA jjnz Sijsbj moiapaAA fim fiS jsp 'jam qi joopS ucp 'uapppim aj jqoBij uaq fiS [fiAAjaj 'jpjOAV jqsdaS fiS jaauuBAA jo 'jpppira jaiu uaq f18 raauuB^ -uappisim snp uaq jaom fig "fiz uaquapiaA uaajapaj -ubb8 uajaom qiaAv aj jsij na ppq°ijqaiz -mo jam fiS jjnz iuojbbq -qnapnu jam fiq apSjOAjaA (<'uamoq aj uauuiq sinq jaq uajqoBij jaom fig" •qi appiooAAjuB tl'jnau8;asnoj\r 'uaraoqpA n dfuSaq qi" „dfim ("iS jdfuSag; •Sipoou maq qi qaq raoasBp ua uaqaz apnaqiqosiaA jaaAV fijj 'uaSuoiq sfiJBj jbbu puaAaj snp raaq jpiz fig" uaop aj siapuB qoo fim puojs jbaa. aBBj\[ -uiznaSaj jam qi appz (('aijua|poxg[ aMg 'Bf" <((;jjnBiag; ap jaaqufira 'uaau jo Bf'diaqos ftq appz jqaaads 'uaau 'uaa^" ijuaop ei siapuB fira puojs jay^ "uaoj Sooq ua appziBB qj <i(: puatJA ufira 'ujjz ubiu aip f18 j]ija 'jbbui nu si Sbbja aQ -uaSqpjsqjaMaq uauunq jqoi]pA\ jip noz 'uapAaq uaq uapuiApaoS jbbu fiq aip ZZ 23 voldoende zijndoch, wanneer gij slaagt, dan zult gij tweemaal zooveel hebben. En hiermede hebben wij nu, geloof ik, afgedaan. Begrepen?" "Ja, Monseigneur." "Waarop wacht gij dan nog?" "Op den luitenant," zeide ik bescheiden. De Kardinaal lachte in zichzelven, ging zitten en schreef een paar woorden op een stukje papier. "Geef hem dat maar," zeide hij goed gemutst. "Ik vrees, mijnheer de Bérault, dat gij, in deze wereld althans, nooit uw loon zult krijgen." HOOEDSTUK II. In uDe groene Pilaar Cocheforêt ligt in een golvend land van eike-, beuke- en kastanjeboomen een land met diepe, lommerrijke valleien en heuvelen, begroeid met bos- schen. Hoogten en dalen, bergpassen, uitgestrekte wouden, schaars bevolkt en slechts hier en daar be woond, strekken zich uit tot de majestueuse, met sneeuw bedekte bergen, die hier de grens van Frank rijk vormen, 't Wemelt hier van wild: wolven en beren, herten en zwijnen in overvloed. Men zegt, dat de groote Koning tot het laatst van zijn leven bijzon der veel met dit stuk land ophad, en dat hij snakte naar de beukenboschjes en de groene heuvelen van Zuid-Béarn, toen hij zijne jaren begon te gevoelen en de staatsbezigheden zwaar op zijne schouders druk ten. Van de terrassen in Auch kan men het woud

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1895 | | pagina 8