<(\iaaqufuu iqjaur -a§ qfqapBp spaar qi qaq jep// 'caa^s ajuq ui spuaScp -qn s^ai ^atn fiz apiaz (<(i maq uba ^aiu ?pnoq Ciq" •uapauaq jbbu uaSoo aiBq uap 8ao[s na ubb djaqos fioi fiz Sm Snqasjojj uaquap noz aAjazqoiz ubb jam fiz lepooz 'uaSfijq ua:)8jd jaq ubb JBBq apjïAA qj -uaqjaai-aqdo iqi apScBAA ,«jPJ00tl ufiz at jbaa ap ui afyaaq uaa ;aia fiq si fiq sj" •fiz apiaz ,/suaqaaï jooq// •aAjazqoiz japaAA JBBq uaqajds uba uoo} ufiui iqoaiq 'psq ^qospaS qi sjbooz •jtqjoq afyaaq uaa qi SaojA uaqajds n ;am fiq usq aojj" ■ubb ^aiu fiui Sbz ua uajqoBpaS ui quids fig 'ftz appjooAAjuB ,/ap •apusiz -ubb quj^s JBBq'qi apiaz (<t!jBBAnaiu 'uojq sbaa ;bq// •uoSBjsaSjaaujaj Siuioaa uaa ua ^daipjaA uajqospag ui 'Sniaj fiz niBMq Suijasqqg *pjaAA qi jaSuaiSsMiiain aoq 'jaajq uaaqa qi jaSuB[ aoq na jb^baa uaAoq ]B8d uaa sjB puo^s 'sbaa jbav ia }8p jBBpq maSSaz }aiu qi uoq 'pBq uaqBtu a; :jajojaqooQ ap jaaqufiui ^ara s^ai ^aq jo ua 'sbaa ^aq }B^ -sbm uaop aj suooAAaSuaqnq s^at ja pip 'pjaqazjaA uba jaam Sou ja qi sbaa n^[ -aop inaq jbbu dag na uaajjB 2uqas)0[d fitu }aij fiz ;Sbz SueSioop uap ui jBsuiuaa do jnnSg s(uo]Q qi uaoj ;aiu Cxm apjapuóAAja^ q -uajaoAaS a; qsiuaS JBBq do jaiu qoiz ua ua^qoBMjaA a; pusmai fiz uaaqos puajnp^JOOA ua)Bid 0] uapuo^s [iaa jfiAijaï 'smq ?aq jbbu Sbz ua oio qoiz ftz apjaaq suaa nap jaam qoop ubb uaS -uoAipaSno firn qBjds ua jaMuaAa uajaoAaS JBBq ftz Sjoq L9 jnap ap joop ftz SuiS suaSjOAia^ 'Snja^ uini nap ui raojapaAi apuaopooz msAAq ua smq ^aq uba aqaapaS qfqajsoo }aq jbbu qosoqjadnaiq ;aq joop afpBBd uaa fiz apSjoA 'jqiajaq paq jaSnajA uaqfqajsaAA uap uba aqaap -aS a;sjajqoB ^aq qfijapuia ftz uao} qoop ïuaSuiSaAA -aq ajBq ui spuiaajA sjam qi Sbz jaAsnp jo; ua uaaq uaqB^s ap rao 'jb ped jaq daij fig '-iBBq qi apSjOA UBp qoop 'qi apjazjBB qijquaSoo nag- *ap|ft uaqBis ap jbbu uaaq siuja^smp ap joop 'uaiz 0} fiiu japuoz ua 'uiBMq uaqnq jbbu jsaaS uaa sjb MUOJAam uaoj 'uaqooj a; jbbSis uaa ubb saf ufitu ;acu nin; uap ui quuq apjjazap do qi jbz na^apuoAB }aq bu juu uag[ "jbaa ap ui jaaui Sou puoAB uaip fitu ^qos.iq uijbju qosiBA nag; -aajaiiqsiao a; japjaA raiaqaS }aq rao SaAi nap do fun jqosiq ua[]B uba uaaS qoo(j -uapuoA -aS uaSuisso|do apuaqiqasjaA pjapuoq jaaAaSuo 'juu uaa uba doo|jaA bu ua 'uaquap-aj-BU jaAOjaiq piaquaS -ajaS apuaqajsjm auaa qi paq 'uauaqosjaA uajapuoAB ;aq ubb ;am saraap ap jBBp ua iuapjo.AA aj SuaiS -SAinaiu japaAi qi uoSaq ja^Bj ua^uuitu aSiuag; (jjsSuB s^nojAani uba UBp uapaj ap sbaa ;b.av ug uapuu a; uajqoBj^ uap uojQ psq joods suai^ r; ufiz uap jaq uoq jbaa 'ajjaz uaqa;s do ooz smq ;aq aip 'sbaa ^snioqSnja^ a)qoBAAJ3AUO ufiz ?aiu }aq jaauuBAA 'juaq uaiapuB uap ubb ug; sbaa jaiq spaaj fiq jaauuBAA 'uaraoq noz Snoaj Sipaods }ajojaqooQ ap jaaqufim )Bp 'ufiz Suqaopaq ap uoq ib^Y iJBAaS piuaajA jaaz naa ^aq sbaa qooj ujj •uaJOA aj 5100 uap jauaamaS ua jaSaj 'jsaora uaSuajqjOA qi aip 'ïqoBjpdo ufitu a^qaBjq qaapjooA Si}qoB[ajftAA} jaaz uaa qfqaqjaM qoo; sbaa 'uauadBAA^uo a; laiuBtn aip do fim na uaqajds-a^-UBB azfrn auaa q^nz do f;tu tuo pja^JSA saqe !)Bp fitu aauoja aip yaaq iüojbb^ in3](J 3P W0M 01 66 niet regelmatig zijn hoofd van links naar rechts had zien bewegen, en wanneer hij niet onophoudelijk een kluit aarde of een hoopje afgevallen bladeren met de grootste oplettendheid opgeschopt had. Na eenigen tijd stond hij stijf van het bukken overeind en keek verdacht om zich heen, doch spoedig was ik achter een boom gekropen en onzichtbaar; dan ging hij weder om aan zijn werk en boog er zich, wanneer dit mo gelijk was althans, nog dieper overheen dan te voren, alles zoo zorgvuldig mogelijk naziende. Nu was ik het met mijzelven eens, dat hij iemand's spoor zocht. Maar wiens 1 lk kon het niet raden, maar ik begreep, dat het geheim ingewikkelder werd en ik begon meer en meer belang in de opsporing te stellen. Natuurlijk, wanneeer de zaak niets met Cocheforêt te maken had, kon ik er mij gevoegelijk buiten houden,, maar alhoewel het hoogst onwaarschijnlijk was, dat hij zoo spoedig zou terugkeeren, kon het toch wel eens zijn, dat zijn persoon de oorzaak van dat zoeken was. Maar bovendien was ik hoogst nieuwsgierig natuurlijk. Toen Clon ten slotte sneller begon te loopen en naar het dorp ging, nam ik zijn taak over. Ik trachtte mij al de kennis van het woud, die ik ooit geleerd had, te herinneren en onderzocht den betreden grond en de platgetrapte bladen uiterst zorgvuldig. Maar alles te vergeefs. Ik- begreep er niets van, en stond ten slotte op met pijn in mijn rug, terwijl ik niets verder ge komen was. Hierna ging ik niet naar het dorp, maar keerde naar huis terug, waar ik mevrouw in den tuin vond. Toen zij mijn stap hoorde, zag zij plotseling op; en ik zou mij moeten vergissen, wanneer zij niet teleur gesteld was en iemand anders verwacht had. Dapper ver- 71 van de zitkamer naar binnen en verdween, na het huis geheel en al omgeloopen te zijn, zonder op-te-houden of ook maar even naar rechts en links gezien te heb ben! Ik moet bekennen, dat ik tamelijk wel de kluts kwijt was. Ik viel op de bank neder, waarvan ik zoo even opgestaan was, en zeide tot mijzelf, dat dit nu een eind maakte aan alle vorige gevolgtrekkingen. Ik was er zeker van, dat zij met niemand een woord ge wisseld had. En ook was ik er zeker van, dat zij mij achter zich niet gemerkt had. Waarom had zij dan die vreemde wandeling, alleen, onbeschermd en een uur na donker gemaakt? Geen hond had er geblaft, niemand had zich bewogen en niet éénmaal had zij stilgestaan of ge luisterd, zooals iemand toch doet die een ander in 't geheim verwacht. Ik begreep er niets van. En ik kwam maar niet verder, alhoewel ik een uur na mijn gewonen tijd, wakker lag. Den volgenden dag kwam geen der beide dames met het middagmaal beneden, en ik hoorde dat de freule niet bijzonder wel was. Na een eenzaam maal ik miste hen meer dan ik aanvankelijk gedacht had ging ik daarom maar weder naar mijn gelief koosd plekje en begon na-te-denken. 't Was een prachtige dag en de tuin zag er vroolijk, uit. Kijkende naar de ouderwetsche bedden met wel riekende bloemen en kruiden en naar de donkere rij boomen, die het vergezicht aan alle zijden wegnemen, kon ik mij maar niet begrijpen, dat het slechts drie weken en niet drie maanden geleden was, dat ik Parijs verlaten had. Het rustige van de omgeving be droog mij; ik verbeeldde mij, dat ik mij nooit tot iets zoo sterk had aangetrokken gevoeld. De woudduiven kirden in de stilte, die nu en dan verbroken werd

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1895 | | pagina 8