jaug nnBjjl jsotn uaAoquaiaBQ '|Bpuatnaiu jb§ laem
pjaaqa, uayinq a^suauuiq maq naqqaq ag// qoouaSsdiop
ufiz Jimu qou[ uaqosgnqapfiz naa }atn qaaq uag
•uaqiara a} do jagiziar ap ap§BBA\
J((j-,'-naip naSa^ uapaomiaA uaaS az uappujj//
„•qoo ppS
qatn sanaq ap ua Sam °uij aip sbm non ua 'qi jnajat
ajapaiM naa jnaA ua]assiM aj uaip mo ^saoMot pe^s
jasn SniiMnoij jasq }ara sbm fiq 'al aiz 'aap//
„<iï«P apnaqaa^aq p»^//
jaqsSuu uaim jaqsgnu uaitn
[B jaBcu apMnaajqs na raaii qaq do az jaiA uao;
'paq qoiz fiq sqiu ftq ua uaraBM Saaj uaqqnz u z pip
J8BU ja SaojA az ^ubm 'af-aiz |8A\ az ua:)som }Bp
uapjajiaA aaaq az uao; ug qodeq ooz sbm az// 'apjiM
uaSipiBBMjaA 8uunaqpao8 uba qiuq naa /jam uapiooA\
auftz smos unmaaz ap jo uaizaSmo uaqqaq a^ uaAa
au fiq apS[0Aj9A <('°Tunafajaaq qog isaavj jsbm patu
jaiM dsuq naa fiz na 'jajasq addauq naa qoo UBp
sbm fijj -uaaq na Srain loop af SniS p piooqa,
jaa}naraB|a§ ntooz qoou qaq qi 'qosnara 'qosuaj^//
•saAaf) jaaq
-ufiut SaoiA pjaorpaq ^ain aMnpaM ap sbm ug//
<(jqnn Sqaqaa ja ^naA ap
Sbz jbm 'jaiz n(ra fig 'p°aja( aumq ap do qaiq maq
az nappaq napnoA maq bm uaoj, -°ouaS piaqcipazaS
snp 'raam naqasuam jaoq ajaaq naa najaBM aa ua
japiaq naa ui p daq qi josm 'uarainq jnn jjnq naa
SBj\\ P j jnn jnap ap qi uadau°aq innq af 'no^r
«">saA\ 9P mo iiaj snajqaig jaig// q-iSaz (,'Bp// -jap
-8BA n(ra i°az „'oog" 'uaSjag ap uaSai uajqoaA uaeS
noz ja§tj|iMfuA sjB Sap napnaStOA nap iqsp najaM
qftjaraBa iora ap (('qoq uaqora, inniq qi isp jooa
6
uaizai aioop naa qaq q(// 'i-iSaz ,/uag" *af aiz *raa<
uba aipmiaj ap ni ism ooz Sou sbm iapaBA iubm
snnq sjapaBA uyi rasa i-idooj snaSjOAia^ jJnaq
'uba sqin mBMq ja jasm ((iooqsiaAO apaom ap iooa
Ibm lain ja jo ua 'i-iaz ,/napuoAa, iaq i-psq rasp na
i-iaz ll'p|aodsa< pnBJis nas sb^ q-iaz <t'napnOAa( qaq
qaq paq fijj// uaisaamaSjnq nap fiq pjaaq Snof naa
ja apjaq 'jaqnopjaraaqs naSai 'BUiosp Sap nag"
•jaqassiA ap apraoiq <('nadozjaA"
(i-fiq jaara lain ja
sbm jaig jasm para, sbm saqsg mijyj -Snjai az nam
-aBMq siaiiiaq anp naa b\j// 'do uaAa pjaiq fijj
u'na iooq ap ni aidsis laig -naop ai nan
sqin sbm jg 1Ï pjaBM ajQB ap si isnaip
anaa ap sbm naiBBq ap juba jaiqs qi uaoi pajat
snaa am yaaq UBfq// *jaig ipiooMins ,,'siaia jnajj//
All naiaspiaA jaiM af |B nou af noz 'pMnoiia, SBd inaq
af// 'naa ia iSaz (<j jaiasq 'snnqi jaijg« 'snayaig jaig
sqjj (jaam fiM qi 'aara iora qi// idaoi puBraai ja s|B
'nasS ai Sbm mo iund i, do lama} nauniq az na piaq
-paaiaS ni si saqy -pjaM pnsmaq na pjB8qa( naiqsjnaA
ai }ooq ap isp 'sbm saps uba pua i( 'nojsj {(jia yaay
iaq 'jaam uaSoo uaaS qi qaq" 'job ap iqaaads „'anp
ua si^\// -uapuois am isaau qs[A uaiaq aip joig usp
snaSna} S8[g auy iSaz 1(j do jaam qosuam naaS qooi si
ug// jiooq ap jiooq ap jiooq ap :uamaujaA daoi
-aS iaq aM uauuoq qooi jasm 'uasSjaA uaiz ua uajooq
af paap puiM ag -naB|8 jasqara inn az uoq qqquaSoo
aapaj puBJis i( fiq qB[A 'issra lapuoz quid naa aM
uaiz jasp 'jaBMooz ua 'do unnp iaq qi dooj land naa
Sou iajq j iqoiz y ui innqs uaa 'iqoiz i, m innqs uaa
- MnaajqsaS uaa suaa do qi jnaq jaBp '(sbav laqaBraiaaiq
japaBA u(m jbbm 'diop i, ni uaoi apuooM qi) MnaaiqsaS
8
12
na, //ik lust het niet;" en zijn pas versnellende, liep
hij knorrig voort, totdat hij in 't midden der hoofd
straat gekomen was waar de herberg //de drie Kroon
tjes" zich bevond. Daar hield hij stil, en een oogen-
blik later zat venienige Kees weer met een borrel voor
zich, mijmerende over de nooit gekende matigheid van
zijn ouden vriend Snel, in de wandeling genaamd
//de houten poot."
Harm Snel, de ontdekker van Pier Stellens lijk,
was nooit veel bijzonders geweest. Toen hij den dag
na de gebeurtenis door den kastelein van //de schelvis
op 't droge" verhaald, als vrijwilliger in dienst was
getreden, had hij in 't dorp zijner geboorte den naam
achtergelaten van een jonge dronkaard te zijn, die een
nagel aan de doodkist zijner oude moeder mocht heeten.
Weldra uit den kortstondigen krijg teruggekeerd die
hem het rechterbeen ontnam, doch 't kruis der eere
schonk, werd hij van kost winner, kost ganger
der gebrekkige oude. Reeds op jeugdigen leeftijd der
halve hulpbehoevend, was hij der publieke liefdadig
heid overgeleverd, wier giften niet altijd ten nutte
werden aangewend, maar al te vaak in de herberg-
lade verdwenen. De oude vrouw stierf en Harm stond
alleen. Hit medelijden schiep men te zijnen gevalle,
vooral des winters, menig baantje dat hem een bete
broods verschaffen kon, doch ondankbaarheid, traagheid
en onverstand maakte op den duur elke poging vruch
teloos. Men liet hem ten slotte aan zijn lot over.
Harm Snel raasde en tierde, dreigde een poos zich te
zullen verdrinken, was onwilliger dan ooit, maar maak
te toch eindelijk van de nood een deugd. Vóór dat
y/de houtpoot" meerderjarig was, ventte hij reeds da-
5
•dat de afwezigen in vreemde haven waren binnenge-
loopen en gaf de frissche bries welke den orkaan was
gevolgd en naar 't oordeel der weerprofeten geen
nieuwen aanval voorspelde, alle hoop op een spoedig
wederzien.
Wij bevinden ons aan den avond van den lldei1
November welke dien boozen tienden is gevolgd. De
weg die van stad naar 't dorp voert en eerst onlangs
zijn zandigen, muilen bodem heeft zien veranderen in
een meer vasten, een puinen onderlaag en een boven
laag van kiezel, schijnt met bewonderenswaardigen
spoed den gevallen regen te hebben verzwolgen, want
zoover de eerste-kwartiers-maan welke af en toe achter
de wolken te voorschijn komt ons de gelegenheid
•daartoe geeft, zien wij geen enkelen plasde verwen-
schingen echter van den eenzamen voetganger wiens
laarzen kledderen in een drassige steenmassa, doen
ons begrijpen dat het spreekwoord //nieuwe bezems
vegen schoon", in overdrachtelijken zin wel eens min
juist is.
//Zal ik er nooit komen klinkt het pruttelend.
Ongeduld en duisternis bedriegen vaak de plaats
kennis des meest kundigen voeteerders. Zoo was 't
ook hier. Op geen kwartier afstand» verhief zich tus-
schen bladerlooze popels de stompe spits van Vijfhuizens
dorpskerk en toch vermoedde de vreemdeling geen
oogenblik dat hij reeds zóó in haar nabijheid was.
Alras echter, zou hij tot deze aangename ontdekking
geraken. Nog drie minuten, en een onwillige kniebui
ging bewees hem dat de weg hier langzaam glooiend
het duingebied doorsneed, en geen vierhonderd passen
verder stond hij stil voor een kleine woning aan zijn
rechterhand. Een uithangbord, knarsend op de. stang,