n
„,:naop|iAA naoj°ajjBds pp pra qipp at qnap pM ng//
■uaaq nauBJ} jEBq joop apoB[ snajjaig
„jafjiapaonr
piaqqaff naaS s|Bq naira rao miB af aBjs 'afpap
-aoni moA[ "apaqq jbbS a} jb baa nanuaq tiBp 'ijoptiiq
sjaramo si nagjojq j afpapaora 'jam qao} pug//
anauj, na not qr
non 'non na namonpo aqs§nu naira am i-jpq pjaa
'paaS eznaq naira si niJBjj aip" 'az Taz ,/iaij//
"uaSoo ap ni jBBq naSuoids nanvj} a<j
„■naqqnjd uaoigaijcds af Sbz ftjj qang uubjj//
'PlalJ8A 1«P 9f 3pq ai^\//
<(j naAaS naiznas qftppaaj naa jaiq af
jbz pM'pM//'uaSfiMZ napora psq jaAaq ftq pp pnAA.
•aqnoliq appoAaS qqqnaSoo apjpz 1, do na ,/PAi"
•8bbja apiapnoM
-j3a ap qnojq „^naSnof naira 'pp at popaq aojj«
„■qftpojA
ftq jpjds ,,'japaom *snB|d aiaoS naa at qaq p^"
•napiz
pjB} ap ftq japaora nftz pnoA anaraoipSnanniq aQ
„•qfqjapn Suacus naa qooq
noosiadsiiBm pp ;iaq pM Smnafauajj -uappa, afpSnii
pq qiaq pjaq ap 'pjaiM} uaar)// 'apuajpqdo jnap jap
qnqq ap 'jpzqaiz ftq jaig laz ,,'}qaizaS naa pM 'jug
■sbaa JBBq
-iqaiz puBpjs nagoq do spaaj aip Suiuoaa nftz jbbu
japjaA appdraojp jBBra piu uiz nap apSipniajOA ftjj
(<(j- smos qoo ftq noz j uaap pjooM aj pin proa}
am [iaa ftjj uaiuaA ap appdmom ,(j qnapoq noo^//
•mo qoiz apjaaq snajpig na ,,'rajBjj Sbq//
,,-snnq ui qajq az pB§ jasp 'jpiq
si naqqnjd uaojSauBds nan japaora at ppmQ"
IS
30
Door de opening der heg die het tuintje omgaf,
't welk zich langs de volle lengte der woning uitstrekte,
viel 't oog des wandelaars op een ruw ineen geslagen
hek dat de achterzijde van den hof scheidde van een
klein stukske mager weiland. Zelfs des winters verborg
daar het doffe groen van een volwassen spar het grauw-
getinte, min oogelijke staketsel althans gedeeltelijk
aan 'c gezicht.
't Was bij dien boom dat Grietje haar mandje neer
zette. Met bijna zenuwachtige haast sneed ze daarop
nu hooger dan lager, nu ter linkerzijde dan aan de
rechterhand menig takje af en de weldra te verwachten
thuiskomst haars zoons scheen dus haar aandacht bij
dit werk te bepalen dat zij nauwelijks de droppels ge
voelde welke de spar haar als plagend in 't gelaat
slingerde. Was die haast soms mede de oorzaak dat
haar een geluid ontsnapte 't welk het geoefend oor
der weduwe anders geenszins zou ontgaan wezen? Een
voorbijganger althans was bij de hut blijven stilstaan
zonder dat zij zelfs door een geringe hoofdwending
had getoond met de tegenwoordigheid des vreemden
bekend te zijn.
//Wel, wel," bromde Harm want hij was het
//wat doet Grietje daer? 't Is waer ook, morgen gaet
haer zeun trouwen. Zou zij dan de bruuloftgeven
Hij wilde verder gaan maar reeds bij den eersten
pas liep hij tegen een jonkman aan die op de woning
der weduwe toetrad.
„Pier," zei Harm op den zelfden toon, //je gaet
morgen trouwen, hè?"
//Jae," antwoordde deze kortaf.
//En is de bruuloft bij jouluuden aen huus?"
„Neen; waerom vraeg je dat?"
<(-pjaBjB[ ap
'napopa, uaqqii ap ui sara naiz pm ara paq ftjj//
'jaAoiooA apuaAjap uap }qmz pjooq jbbui
'Japan ninp pq naga} maq az najpz aqaora pjq
,i(;pU 'najnaqdo pM pin ara af nng//
jBBqiooq aaiibu ua 'jop pq jqnijq ,,'aBf//
•naa ap }8bbja „(jsaag pq ftf nag/.
qSftttpff naAaj uba °on pjoq
apnaSftq jbiaa 'naSSq apjsa ap do jjpjpaSjm aqnjsag
naa umpnaga} ftz napnOA j apBjs a} ftqJBBp nnq
}qoi[UBBra pq mBAAq aoq snaqaoz giniaAA naa b^
•si naraoqag pmjag jbbaa uba gugqaiJ ap ni naaq
naqans na diqas nnq nappaA sjaqossiA js^aaAA} uag
•naqojqjaA guiddaqos jap aiuorajBq ap japaAAjB
}jaaq qasuara azooq ap 'naqaAAag si gniJ8A00}aq a(j
•gniuoM apnaja}}iqas jnaq jbbh naraan }qanjA ap sSnqft
JBBq pop ua naptajajq jap guszag pq '}pjOAA pjoora
-J3A aip pnBinai uba qftpg '}aajq apuagnijpjoop saps
aqftpsaaJA naa 'pajq uaa ;raa}SjaA0 |BBranaa dQ
•jads pnajaAOO}aq Mn jbbu uaSmq aj nanftqas
gi]|8Aag[aM naddoq agizaojq nnq soBq} qoo na nagap
-agapag uaqqaq pds Mn naMnaa spaaj nu aip pnojg
-ja^qoB nap do uaznaj agimraijg jaip goo }aq ui sjpz
nooqas 'aaz jap pnBjjs do }qo||iiBBm SpqasjaAOO} j,
ui pnapddnq 'snaja^q uba sjajqoop 'ag ;ftz nooqag
japgnajA apnajnpsoo}jb na
pgnaf agiMnaa uba uagniz ftqJBBp uaddq aqft[ajjapuo ap
jfiMja} 'naguijq apnaMUBnjaA qoiz na apnapaMZ sgnij
-apnaq ni napquojq ua nagmq suaq} az aoq 'pi^
•piaqqft[OOJA
apmoopq sjain joop 'a|a;jBp uba 'snapag na lajag uba
spBjdMnoqos ap p} nazoqjaA apjBB ap 'aaz jap a}daip
ap ni }oig apnaja}}iqas ap naAoq na napjiaA piM
35
„Wie
//Harm Snel," antwoordde de visscher stamelend.
//Maek dat je hem te pakken kriegt, den gluupert
hael mien beurs maer uut den zak daer zit
genoeg in veur twee borrels."
Natuurlijk zorgden de beide mannen eerst voor den
verslagene, wien 't bloed uit de wonde gudste. Ze
droegen hem naar 't dichtst bij zijnde huis, zonden
om den dokter, waarschuwden de vrouw des gewon
den en daarna den veldwachter.
Al dien tijd intusschen, had onmiddellijk boven den
ongelukkige en halverwegen het duin een man zich
met beide handen aan het helm vastgeklemd gehou
den. Toen hij geen gerucht meer hoorde, trok hij
zich langzaam verder omhoog.
De drank had Harm Snel tot een moordenaar ge
maakt; de moord had hem ontnuchterd.
Boven op 't duin gekomen, waar hij zich niet verre
van zijne woning bevond, zag hij verwilderd om zich
heen. Juist viel het maanlicht op zijn hand: zij was
rood geverfd door bloed.
Hij huiverde onwillekeurig. Daar beneden had hij
een man vermoord. Vermoord: wat een vreeselijk
woord was dat! Door den drank was de vonk tot
een vlam aangeblazen, en hij die slechts eene kastij
ding had bedoeld een moordenaar geworden.
Vluchten is zijn eerste gedachte. Doch hoe
zou hij kunnen vluchten't Is alsof de borst hem
wordt toegenepen. Geen windje dat verkoeling aan
brengt. O God, welk een vreeselijke stilte! Waarom
stormt het niet, waarom dondert en bliksemt het niet
Waarom schijnt de maan, de maan, die hem telkens
dat bloed op zijn hand doet zien?
