«iJÜA JI"q fiq p sip 'uaan spramojp (qjaMjnn-qBZ p do
qqq uaa) 'sed sip U9 poou sjararai pninziaA UBuqoj^T//
'uoo} uapnaflappnjaf? do fiq appjooMpn i('bC PAV"
•do laupiBd-oniraop uanBpaSpM 'napnazojq
nap jbbu 'nazaj ai sbm Sizaq ftq aip )UB.inoo ap ;m
na a a Sbz 'uapjBEqaqqsq opp ua JBBq 8iina[q-inoz-na
-jadad qip (ïja ptn nsra jBBiqos naa naiaquBg ub^
ui najaqncg
uba 'uaraoq pin ftq noz// 'ubb piapnoAuaA SiniaM naa
pz niaq jaAonaSaj aip UBtnjnnq nftz qaaq Braaja^g
■ppqtsqsaq-nanuBp
ptn pq quojq ((j jaanara 'pzaS qftpS uaSjom ub^"
<((jsi qftpS qop aip jo
'niBBzSuBi jaqaids aSiJOA ap appsqiaq I('8bbia qj//
(<t; Jaauam 'jaqq bav"
ao) jagsjA nap do anadaojaS
ap poqos jfij p uaSa'j narajB ap pm na poaisiBB^
^•Bipoimy//
papioos ap ni apnaipaq 'uBttuapj ubb JoopnSjBO ap
Btnaiajg jaaquftra SaojA ,(<jqfip8 qojq aip idoog//
I
aip OBtn ap 'smzaS sap pjooq pq iqaom na najinids
aqftpMnoiA aaMi ap 'opQ na Bpy uba uamoqjooA
Sqpyaq p joop jaara Son na '°p} nappno nap 'paqSjj
ptn dBqaspuaiiA ap 'ajuB} aanftz ppqpnaraoqjooA ap
joop pgipaomaSnBB 'naraoqaS sinq ubb snBmjoj^ ap
ftq s|fuv\qip papnp sp spaar sbm 'japnz auapapaAo
s^MnojAam uba nooz aüftnaa ap 'qfiptOBU pbjioa
•)BR|iaA sBong -i(j 'joan napjaapfljaaz uftz uba
sajps p ubb uapnBj ap naqossnj SuiqosnaMiaA naa
pm psip atj-iApBSno ap do mquaSaj a°waq [ija naa
Jap no nu daq 'poozaq papioos ap saz jpq p; jfiA jpq
uba ppSajaS s.iapnB aip dbui|oj\t jaaquftra :8aouaQ
j pom uaAfqqpn pftpB pjooM^nBp jbbm 'nassiS a} jaSasj
Son aopBBM qoop 'apiaiA nag; <(ua8ni8jooA saps
ni pm Son snp naqsz// na paap Suinaqai ua°ia jooa
naqBz uaaS Son ftq nao; appizaq uBrapj^ aip paaS nap
uba sbm psjjjjqiaAO naa pq pp joa ppiq apiap nag;
•p8ipjooMua8apaA qftpjpapaS suBqip jBBp 'Sninaam
ajBquado ap uba uaroan a} afqftq naa naqqaM at ubbm
-Sjb japnoz mo ajqinjqaS qaozaqspapioos pq ftq pp
Suiuaaui uba sbm lapnB nag -appinp jadraajp jBBq jbao
pin iqooA pp apouaSpoa nftz na afpapiq uaa uba
pqqud uap jooa sbm SipoAaSno pin °nB| snnBra
•jajj pp apjaaMaq naa a(q qaspBBi qfijapnojSjoopno
pp hba uaAaSaS naSnissojdo apnapiqosjaA napjaM jg
•uapuiA a) JBBq ftq uaaqos JBBp ua 'Sninnsdspo aSmaa
nfiz ftq iqooz jbbq -Bipoimy paptoos ap uba pppim
joop maq do >[bbjm uibq pjajaM ap 'qoo) ug
■uaqajqaS SmiaM jaAsnp pi sbm ubajbbp
'appoAaS sinq a) poo qaiz joopBq ufiz napnq jo
pBq jaij uajapniq na mhoja ftq pp jbbiu apjooqaq
ooz pq pprao 'adnos jo amp naa apB°a nfiz pm
sraos pjoozaq ftq apjooqaq ooz p pprao qoo uaëSaz
9
7
aan tafel weinig sprak en na den maaltijd terstond
verdween, ook geen gezellig gastheer wezen, het over
dreven beleefdheidsbetoon van zijn echtgenoote, wier
liefde voor 't geld in dit geval overwonnen werd door
een familieziek behagen in den weinig bemiddelden
jonkman, en door een onbewusten eerbied voor den
„gestudeerden stand", deed hem dit wolkje aan den
hemel der gastvrijheid nauwelijks opmerken.
Mijnheer Molman bezat een scherp oog, waar het
//zaken" betrof. Geen wonder dan ook dat hij alras in
de vertrouwelijkheid welke er tusschen zijn oudste
dochter en neef Lucas begon te ontkiemen, de dreigende
voorloopster meende te zien van een schoonzoon zonder
geld. Haar te bezweren door koelheid baatte intusschen
niet: men was van hem niet veel beters gewoonhaar
te knotten door openlijke oorlogsverklaring, stond mis
schien in zijn macht doch werd niet beproefd, want
was de zedelijke invloed van den heer Hermanus Mol
man daar buiten ook groot, te huis moet hij zich, al
thans waar 't bijzaken betrof, steeds onwillig krommen
onder het fluweel-pootig gezag van de vrouw die gevat
en bespraakt, met meer kennis van en gevoel voor de
poëzie der maatschappelijke kleinigheden, in dit opzicht
verre boven haar echtgenoot stond. Welk vak toch is in
zichzelf, meer afgetrokken en zielinkrimpender dan het
effectenvak,, 't welk steeds papier voor klinkende munt,
en overdrachtelijk gesproken, vaak meer dan onzer beur
zen aangenaam is, steenen voor brood pleegt te reiken.
Verlaat legde 't arts-examen af en zette zich te A.
neder. De bezoeken den huize Molman gebracht werden
menigvuldiger, de lonkjes Ada toegeworpen opvallender,
de gunst van mevrouw blakender en de wederliefde-
der brunette steeds merkbaarder.
