uap ui jam 9}suitn naq 'jbz uaAafi qfqaAAuq qBp qoq
Suiramaqsaoj auftz lamtniu uooiqBd uftcu qup puoqs jsba
qoiu uiaq fiq qt s|y -qfiaz fiq ;ba\ |a.w qaaAA qsroquaaqg
jBBtu pSinqiaAo uba laqaz qoo qi sbaa jscp 'Bp"
(/uapiOA\ uoq qaqqnd Ssp uaqja qaq qBp qap
-jaqiaA qsqBB{ at ubaibbm 'quama§B§ua qaq si qBp 'q/i
(i'ufiz aq aqusq auftz
•AAtioiAain uba Suqaqsunfi aiapuozfiq ap laa ap fiq qaiuafi
uaAoquaiBBp// 'puaSnapuo SiuiaAA uaa fiq appiooMqus
,/aiqaci 'u®ra{op\r A»noignf uba jaau ap si qBBjiayY 'iQ«
•puocu s^ioqag qin
puajajiaAA q( quo[q (<(;siaaimi si qup 'qBBjiaA '-IQ/-
,,*noz ua^UBXquo pioOA\quB puaiaSiaAA uaaS usp qi qsp
ua qsaocu uajBqiaq suaa jbbcu Sou qaoziaA ufira qi
'sbav piaaSuSuaaS UBtujojq Amoignf qam ibbC qt uaa
-mq qBBjia^ *jq uaiput qsp laz fiq !qsaaA\a§ SiddBiS
Sou qoo laiuBm ufiz do si qsioquaaqg jaaua^r/'
<('qiooA b§// 'qsiraaS puq piooAi
uaaS piaqqfqaqiaAA ui jBBtu'uaiaaptiïsa q aq quz quBinoo
aSiqqaA uaa ufiqas ui aip 'japBA ufiz quids «(jnjq//
•do Suqas
-qoqd p[aiq fiq jo 'fiq sjb jdBBiqasaS uaa fiq qaq
jaaAUBAa usp qi s|B// 'ua°|OA laqqiq fiq qaq (<'ajsnicu uaj
tiapaom 'uaraoqSniaq qi 8bui uaiq jo ibbC uaa ioaq"
*naAa ooz usp japiBBpaq'az SaoiA juaipaaA laatu ;ba\
oC.sjB 'aSfnqaj aissimaid ufiz aqqaq suuq Sou laqBj uaiqos
-situ at tioz jo uazaAAaSjB pjeudaquo ooz at ai-qajj//
•qBBidafiqm qam Sou sbaa .lapaoiu qooQ
•ua[Bq aSiAajs
juud uaa paap ua 'jooqmnA ap uaSaj iBBnaAAUoS nap
uba doq uap apwnp 'jaqosq ap apuado 'dfid aqdoqs
-aS ap fiq otbu apuaqqaq pSazaS qip ua ,,'UBq uaqsni
doiBBp fiq uaipui 'uajsm uaqquzpjaS ufiz do jbbui
63
'9is°o «a
inaq jBBfj// -japBA ufiz tUBUiaq ,/qfqaS jjaaq aioqag//
■aqqjoqiaA piaq
-lapuira uaSia uba jasaq qaq puaSfiMZiijs aqpAA 'ubb
SuizeqiaA ajaqaz jatu JBsq Sbz quijsug aSuot a(j
^•SuiiajjiqiaA jbrui qqaAi q( ua sqaiu qaoj qBBg q,
,iuaSfiMZ aj jsioquaajg laaqufiui iaAO uazaM njaq jam
qaq noz// 'puaSSaj azap uba qooqas uap do pusq ap
'jqoBz az quids <('iapaoj^[// qsuia qoi qoiz apioo|d Bioqag
aqfqaqaiz ap uba afqqaizaS aqosiiaqjas 'aufg jajj
^•aAaS aq uaSuot u(iu ubb afqjaaj^
u(z uio SiiaiS aq ua qosqoiq aq ai-si nu ua 'apuuaS
aiao0 -sbav qaiz aissiamdooj q( sjb apjBBq piaqsocu quao
uaa lapaom u(z iooa ai uaoq 'uaiz aqqoui iBuf SiqiaaA
afaoS uaa iooa suaa ma( qpuq af ibbcu 'qBBiqs ibao
ara af uaq jbai uba aisuqs uaa ua paoq uaSooq uaa
qam ai qdooj nou ibbaa sj q( j sbaa siapuoziq qBAi jaaq
•jsioquaaqg aip qup 'aSSaz SiqqoBiBBAA qpnoz af 'aafaiaajj
'009 Is 9°°! ui-qnsipjaA nou ua 'auuoSaq sqiu
uba fiq S|B qau si qiipuajj jiaqqoop ufiz iooa paoS
jam uooz ufnu jsaa qoiz ubiu aip qpjaaqiaA qu^V"
satquz q( ui qinp uaa apaiu diaiM ua do laaAA uaiaiq aj
sbaa Sizaq fiz aqjaM qoiqsioq nap suuqq aqjBA 'puq piaq
-smjaS puaiiAqqaa iBBq uba Suiraazaoqquo ap ibbu Sbz
-quo Sipaiqiaa qam pfiq uaip jb aip 'quiqsug A\noijjnp
^sruno 9iftMn9a naa ^pnoq
TiauoA Bja^izaq nnq JBWAV *qo8
'4qo8iu J9p |8«jd ap si pu9^0|J9^
^anoojif J9p snu'S op si poapoi^qaa^
•ofiqoB si 9^jopq]i9q onq p og;
09^)8A9q flZ tJOAi ;S8| 09 SjOZ SJ
•oftz Si^npS n Soipjap oaoQ
oa^pqos'qooo 'ppS qooo 'ftddoqosjaaq *099^//
"fiqapiaatuBjoap <('uaa^ uaqioquaaqg ap ua snBuijoj\[ ap
83
32
merken dat Jeremias met iets anders vervuld was, als
deze hun in plaats van een pijp lak een schrijfboek, in
stede van een pennehouder een doos ouwels toereikte.
Algeheele ongeschiktheid voor 't vaderlijk beroep
bleek reeds spoedig. De onhandelbare zoon werd naar
een kantoor gezondeD, waar de wand met geen ver
leidelijke letter-vruchten gestoffeerd was. Helaas, niet
slechts zijn aangeboren blijhartigheid, en onverbeterlij-
ken goeden luim, ook zijn ondeugd had hij meege
nomen. Door 't kantoor raakte hij verzeild tusschen
bewonderende letterkundige bondgenooten, offeraars
aan wansmaak en vaak onredelijk pathos. De bewonde-
ringswoede drong de spuigaten uit. Uren lang wandelde
hij soms op straat, om thuis te komen, opgetogen over
de schoone vrouwen en meisjes die hij gezien had-
Ontdekte hij iets in de uitstalkast van den winkelier
dat hem aantrok, zijn vatbaarheid voor bewonderen
deed hem 't vaak nuttelooze voorwerp koopen. Flanee-
rende en oreerende, declameerende en reciteerende ging
't leven daarhenen. Geen wonder dat zekere kruk van
't kantoor haar eigen naamgenoot droeg, en de chef in
gemoede den ouden Eastink aanried zijn jongen wat
anders te laten worden. Vader was ten einde raad,
Jeremias onverstoorbaar. Honger toch had deze tot nog
toe niet geleden en zijn geest was gevoed door een
soort van rozegeur en maneschijn, welke niet altijd
het uitsluitend eigendom der minnenden zijn. Eindelijk
werd er besloten dat de jongeling timmerman zou
werden. Het gebeurde, maar ieder begrijpt dat op dien
weg niets gewonnen was. Jeremias bleek een groot
bewonderaar van 's meesters kunst te zijn, doch zelf
de hand aan hamer, beitel, schaaf en boor te slaan,
was iets waartoe hij minder lust gevoelde en dat hem
25
.„Hij weet er zeker alles van. Enfin, 't is haar vader,
ik vergeef 't hem."
Een minuut of wat later opende mijnheer Steenhorst
de voordeur van 't burgerhuis, dat door hem en zijn
eenige dochter bewoond werd.
Hij trad de huiskamer binnener was niemand.
//Neeltjeriep hij zoo luid als de deftigheid ver
oorloofde.
Een getrippel dat achter uit de gang scheen te
komen, gaf 't bewijs dat hij gehoord was.
Terstond hierop huppelde een ruim twintig-jarige
blondine met schitterend blauwe oogen en wangen
wier incarnaat door keuken-arbeid nog donkerder was
dan anders, 't vertrek in en op haar vader toe. Het
goudgeel haar hing in twee dikke tressen haar op den
rug. 't Was een ware feeën-gestalte, een Gudroen-type
in den dop.
//Dag pa; ik was in de keuken bezig,"ze lachte
verrukkelijk //met biefstuk bakkendaar heeft Saartje
maar volstrekt geen slag van," en ze knoopte het boeze
laar los, dat ze in der haast vergeten had af te leggen.
//Is 't eten spoedig klaar?"
//Ja, pa, nog een tien minuten; Saartje schudt de
aardappelen al."
//Dan heb ik nog juist tijd om je iets te zeggen.
Ga eens even zitten."
Met een comisch-ernstig gezicht plofte ze op een
stoel in haar nabijheid neer.
„Ik heb," begon hij, je eergisteren gevraagd of je
veel van Bastink hieldt en je kondt dat niet ontkennen.
Weet je waarom ik het deed?"
//Neen, pa," antwoordde Neeltje, hoogrood en met
neergeslagen oogen.
