-shbiB BappM mo 'aajqoB aBBp Jjmqos ai^ (iq[OM. aaaquop aip aS jaiz// 'aaqfiqpauujd uaa sp Sijqoapl doaBBp fiq opS[OAJ3A (i'a8 jai^// 'uaAa SaaAAZ fijj// „•jquap uba aa ag IBM piaquaflapS ftq fiui jSaz ua jaq jsaaj 'jsg// •uooz ufiz SaoiA t(g uBp ja jbbjs jbm jbbj\[// <(j uajmq uba az jaaa[ az jaaap -njsaq 'spSai aiap ajsaaa ap jsaaj SMUaiujooqos ua -qaaq qaiaqna 'do °BepuBA uba pBjqsppuepj j( }BB|g// •quipeg aSuol ap uiBuaaq jap noz jbm a3;// •afjiaajij quads „'pin qoo qj// „■jiooa// 'qiapuajj iaz „'uaa^// •do naSoo apaapuoMaaA ajjaz jBud jajj „(jpaooqaS tuiaquaqojj ap snspaBJBj uba suaa [3M at jqaq :uaop Sbbia uaa Sou injaf jim qi 'sodoad b jbbjaj uaufiiu uap b8 qi '8sa\ uaMn uapiaq n pin fi8 jbb§ cuojbbq -Joooq qi jqos apjaq ap ua dsqospuauA ap// 'puanaS Subm uap ui afdaauq uaa afipaj^ '90} ubb puasjaaqos aa fiq apflaoA „'upjaq ap ua dsqaBpuaiJA ap 'qi qu8[ pnaq qfijaapuA j( uba Suipaaj -J8A0 ag -Sipfizuo jfqq qi// 'quijsBg iaz ^'uaaapuigv/ •ajqBBin uipuaiaAjooqos apno uficu j( aoq 'uaiz ubbS a} suaa sbm puafluBjaaA Saa qi jBp uadfuflaq |3M qaoj uuq n fjsaaMaS uiBBzaooqaSuo suaa auBUi qooj aaaq uauaa uazap aooA qi uaq 'uaqfiq ubb§ Sbui BJoqaQ auBu laani piu qi -pp 'jjaaq pSazaS udud uooqosjo ua 'uaop uadduqospooq asud uaa qfipquzpoou aoojuBq j( JOOA fiq paoiu puoAB uba aBBUi 'sinq ap pfijfB spuoAB st si sdud 'u jaiz sp// 'uaSajaaA qfqapoop afsiauipq appaooMjus „'aaaqufim 'jsaq [aaq 'n quBQ// t((jBdBd MU J.I8BA aoq 'ugua -uajfid ap fi§ sjb aip qi 'u pq jaaSaaA. qi aBBpq ,/saapBA smu poqaS pq sup afl jpaaajaaAO 6^ ■apaui UB[dsinqaaA ufiz uiaq japuu ap appap paooM jaqua uaa jajy „ijnadpqn qi uuq aauiaBBM ug;// 'Soo aMiqs j( uba uajajuij SijsqSaB uaa jam aapnoqqaoq ap quads (i(jpBBpaapni" puq uaguaA aj spi n qi |[im 'qaozaq uaa }0} uaSipoou aj }in n paooM pjaapq uaa ausu jqooz fiq 'n 'paaMaS qfipp -uaiaA ooz si 8}UB} aufijq// -uaSjOA Sipusq aa}qop aSuof ap pq „'lira }ppS'paoquaa^g aaaquficu 'uopjBj" „•auaBB§|OA usp uazfiMaq puaip uauaa stuos satuup ap jo u qi UBq uamoq a} aaiq poozaaA fira ijaaq MnoaAaj\[« uooj-aaiugu ui suaa do ug <(-uaqqaq uaSajq p; uapaa uaa8 'quup fiz apog 'fiM pp uaSSaz qi pom saapuBaBBtu 'ufidpjooq uba jsb[ paa pfij uajsps] uap utjjaaq az uooqosjo 'apuaasAjaM aaaz 'n qiiBQ// •MiioaAara SaoaA „(jpaoquaajg aaaqufim 'aajqoop aau j( psS aojq// •spujd Suiuoqaapuo ap raun 'jrauupq atqiqosaSaapuo uap aqjaM piaquapiaqosaq ap pra pfijaaqfqaSaj ua apuaipaS-pno uaa sp Sipaomfu^ •liq pop uaa jooqos ua SnqpisSuBjaq ufiz aooA ajqusp jaau spBuqop ^yaaqufira jibba aojj aBBMiaiu 'pBjaa^ aajqop aaaqufijq qsaoquaaig uapuacinq Siqaoq uap uba puora uap jm puaquaq pq quojq <(*aaaqufim saraup MuoaAajq/r •ui qaapaA pq pfijp sp Sianaq qoop jfijs 'ajqOBMaaA ap psai „aauuiq// j, Bjq •jqijaS anap ap ubb jqoBZ paaA\ aa uaaaaqaoopsq aap qaajaaA pq jararaopaS pauq fiaA uaa saaMaq Buassp uajnuim jfu aaaAaguo ■piaq§i[[iA\piaaaq auaq aooA uaSinpq quup UBp saapuB pM piu fiq uoq qoo} uaizaS uacojmo uamaOA aauap -laqosaq jam auaBB§ Sbbaa azap puq jBBjaa^ aajqo(j 96 52 Rotterdammer, maar nog telkens gluurde hij over de courant heen, en wierp een steelscben blik naar de schitterend vergulde letters, waarin Paracelsus zijn naam vereeuwigd zag. IV. Het gezellige leven had zijn voel-horens uitgesto ken 't was visite-uur. ^Noodzakelijk kwaad, door fatsoen geëischt, door onderlinge afhankelijkheid en ieders zelfzucht ver plichtend gemaakt, wordt het bezoeken afleggen een taak, welke men op zich neemt van 't oogenblik af dat de wereld zich voor ons opent en waarom wij ons slechts ontslagen mogen rekenen als ziekte of ouder dom ons daarvoor ongeschikt doet zijn, of drukke bezigheden een wijle tot verontschuldiging kunnen strekken. Doch dit overkomt uit den aard der zaak den minsten, en jaar in jaar uit reiken wij met ver licht hart onze kaartjes af, terwijl het in den regel nu juist niet tot onze aangenaamste gewaarwordingen behoort, indien de meid op de vraag //de familie thuis?" een bevestigend antwoord geeft. De eenigen voor wie wellicht het visites maken iets aantrekkelijks heeft, 't zijD de pas verloofden die daarin een pretti- gen drang vinden tot menige vertrouwelijke wandeling en in de korte aan wippertjes, hoogstens kleine woes tijntjes zien te midden van de onmetelijke oase huns geluks Ook deze uitzondering zal weldra vervallen zijn. In de groote steden altkans, rijden tegenwoordig reeds vele verloofden bij hun kennissen rond. 53 Bezoeken af te leggen nochtans is iets anders dan ze te ontvangen, al valt ook het laatste bij velen even min in den smaak. Mevrouw Molman echter zag gaarne vreemde gezichten om zich heen, mits in haar eigen kring, in haar eigen woning. Gemakzucht hield haar vaak in huis, praatziekte deed haar gretig uit zien naar //conversatie." Heden werd ten volle aan dezen wensch voldaan. Van half drie af toch was haar salon met bezoeksters gevuld geweest, die, al naar haar leeftijd, 't zij door de vrouw des huizes, 't zij door de meisjes in beslag genomen waren. Emilie Molman, geboren Krans, beteekende naar zedelijken maatstaf gemeten, niet veel. Haar nog al tijd flinke lichaamsgestalte en tamelijk jeugdig uiter lijk, mocht den onpartijdige niet doen vergeten dat zij een oppervlakkige dame was, met weinig karakter, weinig gemoed, en zelfs weinig lieftalligheid, vrij ba zig en zeer tuk op 't geld. Belachelijke familieziekte was soms in staat tegenover haar neef de scherpe trekken een weinig uit te wisschen't vernis van den gezelschapstoon bij machte voor een wijle 't onbehage lijke van dit beeld te bedekken, maar als haar vrien dinnen haar een degelijke, gedistingeerde vrouw noemden met een helder doorzicht, dan pleitte dat zeker niet voor 't helder doorzicht der genoemde dames zeiven. 't Was bijna vier uur en nog hield een levendig gesprek bruisende stroom over ondiepe bedding zoowel de gastvrouw en haar beide dochters als twee vrouwelijke bezoekers bezig. Er werd gebeld. Kort daarop verscheen de huisknecht. //Mevrouw, dokter Verlaat vraagt een oogenblikje

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1896 | | pagina 7