n
•iq uba iaiuB5j aioora ap qi psi; BniBBp }nnuim uag;
•jSïlPH"
^^naSfiAJZ uapnz a} Sqiaq ara yoojaq af
•piaqosjB uarauu fi^i
„qniM aip
'jSbbaa aip }aaM 3iM// 'puaSipaoraaq qi quids ,,'njq//
„•uaqiaw jam uuq qi ua }aiu daajs qi '}aiu SipiooAAuaSa}
jaa qp/ -ui puappnqospjooq fiq jaiA „'ma||iy\ 'uaajp/
•AinojjgtiC ap }Bp jaaAv ap ua}qoBM
pfi} uaStuaa }am Son af noz yai}aq Sbbja at }bai
ibbcu// 'puaqqmp puuq ap maq pSnaqiaA 'qi iaz ,,'}uaA
'ftojsyn naSpsnnS nap }am qnjaS qfijajiBq saps ioo^»
(i(i paoS }a;u qoo }Bp not }qunQ -aa°BiA
a; pnoqiapuo naa tno maq '}BB[}in ajuooMaS ibbu
am io}oai ap sjb na 'uaquiipaaq} uamoq aj Sappim
naSjom najd nfim si moiBBp uq "uaqqaq }aiu Snira
-raajsaoj ap gaa Subjooz rapiaA dB}s naaS Sou ufiz 9««
'}iooa lanquq }um fiq SuiS „'raapiy^ at aiz ibb^;//
•laaAA aiqmq fijj
ubbS uaqiAv noz mnpiayo'jj jbbu not jam az }qh
'pSBBJAaS IBBq
ua }no}siaA am qi qaq uao} na (<}ioou jo nu// qi }qoup
uao} 'uajBAA naraoqaS ajSooq aip do aM uao} '[a^//
•qi iaz „'up//
,,<i 5ta«I3
ia}saara-iaasiqoa}BO uap uba sinq }aq }naq ap
qfqapuig }piooAA}UB uaaujo bC jam sjqoap 'naSapaA
qfqasaaiA fiz ua uapnoq a} SipuaAa] qaidsaS mo 'aop
jsaq ufira 3/1 (fiAua} '}iooa issqp }sbbu baa uadooj 0055
"ao} a}S}BB[ naj }jaaS ibbui '}siaa }iaSiaM '}soo|q ag"
„•qBA }in
aaara S}aia ia }Bp uaSioz [8A\ jbz ua uapuuq ajooiS jb
Sou qaq qi *qi 'pjaajaq qi qaaids 'af}BBQ Mnoijjnf
61
uajaiqMUBig; ap Sbz sunq laaui qi }Bp fiq qfqiaa ia
apSaoA jBBm 'iBBq apjoojaq qj apuaqai djnq utira do
fiq }Bp apaaM} ua} na sbaa pjaijiaA qfqiooms fiq }Bp
ajsiaa nai}sba fim fiq uaSuip aaM} napno}s 'mBn fira
uba piaqosjB smq-sjo}oai }t fiq qoo usp }ai,j uaoj,
•apjUAiaA |aiz aqosuBS ufiz }Bp diaMiapuo
idAO spaa}s sbm qqowq uappira }l ui s}ai suaa
Sou puBqSuBfj apaoS ufira S)B ua 'uaqoidsaS jaaA }aiu
ia piaAA SuqapuBAA azuo uba aiapiaA }aq apnamparj
•Si}sma fiq
quids (('ma[|i^ 'Sipoon aara }aiu lapun naa yaaq ibbq//
■sia}}8[ ap J3A0 qo}8 ufiz }am naAa Sou puaiiA ufim iaoA
uapiapfiAiiaA suo fiA\ }Bp 190A iBBra 'do uapuojR fi^
<<-pMnoqaS Sup naa do }aiu ufiz uaqy na uajna^ j uapnoq
-aS paora// 'pnaddojq lapnoqos nap do maq luaS[OA
'aÏI 'rao^ ,iao} ia }aq }aop }bm 'up//
,/ao} qfijuoSia ia }Bp }aop
}bm 'raaqi^ ibbjaj -qi qaq aip 'ibbm si 'b[ 'nap
-UBq aSuBrj-« -uaqoBimqS a} uaAa ua}Bj noq bu }aiu qi }Bp
Suaoip qfqajfuqosaquo ooz fiq iaz ,/uapuBq aSueq"//
•paomaaM ua}sdaip uap }ara
i}oijap sndioo }aq qaaqaq na 'do uaAa }bz ppuqaS Sui}
-}oi ap uubbm }sinuq s(qiBqoo ufiz jaiq dmBqiaa^
„/•••}Bp uBB|aqaq uaqfqaqqiiqosjaA u(ooz qoo} UBpaz }jaaq
ibbq 'uapuuq aSuB] at nfiz }aq :}ioou }aq }pBBi apu
paoS }aiu fim ui usp az }puu }u
,/namauui usq
puBOiai uaSa} iBBq piaq8iuia]q anaa jjaz-qoiz do }Bp
'si}sioom ua naSuiqiamuBB pfi}jB yaaq az 'qosuara
SpsBj uaa si afjuy A\noignf« qi mnuiaq „'qaQ//
•noq uaisdsaq naSna[ uaa uaAiaz-fim ua 'Sui[aqoooS}uo
a[aaqaS anaa }aic[ qi loopiBBM 'do }bav ia qi }qospaq
moiBBp ua 'paaiAV a} qfijiBBAA }aq puoA qj }qBBraaS psq
18
vlk zal het je vertellen," hernam hij ernstig, vmaar
kerel," liet hij er op volgen en daar 't lichte maan
was, kon ik zien hoe hij me staroogend aankeek, //maar
kerel, beloof mij heilig dat je er met geen mensch over
spreken zult met geen menschsprak hij nog eens
plechtig.
Ik beloofde het hem.
//Welnu," ging hij, niet zonder trilling in de stem
voort, den rug tegen een ijzeren stoephek drukkend, //ik
heb van middag aan Daatje gevraagd of.of ze als
ik over een paar jaar bij vader in de zaak kom.of
ze dan met mij naar Rotterdam zou willen gaan?"
//En zij?" vroeg ik verrast.
Hij knikte eenige malen.
//Ja, Willem, ja!"
„En waar heb je haar gesproken?" vroeg ik niet
zonder nadruk, daar mij in eens een licht opging.
//Luister. Ik kom dezen middag uit 't kantoor, van
plan naar mijn kamer te gaan. Bij toeval kijk ik de
Wentelstraat eens door, en wie zie ik daar??"
//Daatje," viel ik met a plomb in.
//Juist, Daatje. Ik sla links af, stap stevig aan, want
ze is al een heel eind ver, en heb haar even vóór de
Kikkersteeg bijna ingehaald, als.als de zak dien
ze in de hand houdt, breekt en wel een half dozijn
koekjes op de straat vallen. Daatje staat heelemaal
beteuterd, want onderwijl ze naar de koekjes ziet, wier
aantal inmiddels door de hulp van een paar straatjon
gens aanmerkelijk verminderd is, heeft ze niet aan de
scheur gedacht die steeds grooter is geworden en waar-
tusschen al weer heel ondeugend twee schalke aller-
handjes uitgluren. Ik mag dat natuurlijk niet lijdelijk
aanzien en vlieg naar haar toegeef mij de zak maar
15
met onzen Koning, dan hem met juffrouw Strijdman
te verzoenen.
Het gesprek van dien Zondag scheen intusschen
indruk op Veerkamp te hebben gemaakt. Hij bezocht
de familie Strijdman zeldzamer dan te voren en wanneer
hij kwam, was hij schuchter en stil. Toch vertrouwde
ik de zaak niet. Daatje, die hem tot nu toe onbevangen
was tegemoet getreden, werd gaandeweg in zijne tegen
woordigheid bedeesd als hij, en haar oogen, die telkens
zijne bruine kijkers zochten en bij een tegenblik haastig
werden neergeslagen, ze verrieden meer dan hun eige
nares lief was. Ik dacht er het mijne van, en juffrouw
'Strijdman
Spoedig werd mij de gelegenheid geschonken tot
de beantwoording van een vraag, welke zooals natuurlijk
was, niet zelden bij mij oprees.
Het was een regenachtige middag. Juffrouw Antje
zat aan 't venster van de voorkamer en ergerde zich
over de huiswaarts keerende schooljeugd, die joelend
en vechtend geen plas ontzag, terwijl menig boek den
riem ontschoot en op de beslijkte straat terecht kwam.
Op 't oogenblik dat ik achter den rector het vertrek
intrad, verhief ze juist dreigend den vinger tegen een
kleinen belhamel die in den modder gevallen, zijn
makker met de bemorste hand achterna zat, toen de
stem van haar echtgenoot haar 't gezicht van dit tafereel
der ongerechtigheid deed afkeeren.
//Goeden middag, Antje," sprak hij kalm als altijd,
en daarop, //waar is Daatje?"
Zijn wederhelft, toch al niet in haar humeur, trok
het gelaat in isegrimmige plooi.
//Ja, waar is Daal je? zeg jij me dat eensZe is straks
even voor me uitgegaan om een half pond allerhande
