pM S990 qaojq lapqoa ug; •8uiuoA\siapqoBA\ai!Bq au
-xa|j[ ap ubb JBBq uapuoq 'jBBUMnpaAA uapuajnaip pfip
-p Sou nap jooa ua uizaSsinq qfujsp pq jooa uafijoz
9(j -japnun ua japuira p jBBq ua°Bz saag uba uassiu
-uaq aSqof ap ua 'fiqiooA snp ua8ui8 uaiot aaMj,
•pap JBBq apspBBj ap 'ufiz bbm apsjaa ap *8ui[
-apaAvtno uba uaSsp ui pdjaMdo sapsoiuBq aqpM aip
ua 'napaq Sbcu uaSnimaniapuo agoAjBBAag jajp piz
-ap aqpM aip 'uaafiq uspsp qoiz puoAaq piaqSipaoui
-jnojs ppaaaMj, 'siaqfiq appiq ap ui daip ua 8ubj
JBBq '800 uapBjaqpBA pfipaqjjpSa} qoop 'puasuiad
SipaotuaaM pMpi ufiz apjBBp ua jsaaj apjUAaS jsaq
•mo miB nap fiq Saop ubq; 'qfqjaaq pqqnp qoo uap
uaJBM uajn aip JBBm uappjOMpo uaAajuaAsp ufiz
ubb sfiqjpiV uoq 'uajn 'pSazaS japq jo 'uaSup aSiu
~iaM's jam rap "Suiiaqjuo JBBq apuaq apjai[ aip qoQ
uauuicuaq Tim// :piu fiz uapqppa^ -ppqSijpA uba
uapfiinj ua apjaq Jap uaups uaiBAi pq 'qoo Siponp
aoq qaoQ j jjooa 'jjooa pjooMjuc sp qaop pq pra
SuuaddBAi uaa 'uadjOAiaSao] sSuqfi puBqsnq nag;
•apjnadsaq j 'ojsj uba 8bja ap puupjB
uaqfiptnB} do spaaj 'puoAB ap qoo sjamoz s( ua uaSjora
ap fiq jaauuBM uap 'SuipppiaA JoopiBBp ua Suipiapu
japooaS uaaS suBqpp soaQ uba jbbuuiiu uap ioo^
.^aspims ap ui pqBBUiaSpaaq jazfi p4 qfipS 'piao[8joop
uapap ajp mBBzSuBj JBBm 'pbbjs uapinq jbbu raBjA
ap sp puaiappauq paiu maq fiq az jfm 'Suqjapsa^
uap ubb ua88azpuo pqoopspjBq uaqossnpui pjjnp ai^
•ppnoq jinqos qoiz pqoipoz paq mraappaiu jap
-qoBJBBM 'pmaq uapsjaogmo quBA ufiz pam 'uapjoo^
SipqoBrajops p( uba uooz aSipsuja uaa spqoaps 'ppminpaq
.fiiBpmaj joop 'pizuapsuqQ aqossuj qfqaquoidsioo uaa
L
6
er niet af keerig van was hem tot haar echtgenoot to ver
heffen, daarvoor pleitte Matthijs' tegenwoordigheid dien
avond genoegzaam; wee toch den jongen man, die
zonder waarborg, haar van liefde hadde gesproken,
ze zou hem vierkant de deur hebben uitgezet.
Zoo werd Thijs haar vrijer, de bleeke, tengere trein
bestuurder de minnaar van 't hoogrood, reusachtig
baanwachters-kindmaar de liefde is nu eenmaal blind
en scherpziende tegelijk: Thijs bezat een laconisme,
een eensylbigheid, gepaard aan een trouw gemoed,
waardoor de speelsche, juist omdat zij 't eerste hem
benijdde en het laatste steeds te waardeeren placht, stor
menderhand werd ingenomen.
Voortaan werd ze slechts gekust door éénenkeuvelde
ze in den maneschijn, op 't landpad drentelend dat van
haar woning naar stad liep, altijd met dien éénenhare
grillen en grappen werden, indien ze soms opborrelend
een uitweg moesten vinden, daar 't levenslustig hart on
machtig scheen den stroom te keeren, niet als vroeger
vertoond voor aller oog, doch ten beste gegeven aan hem,
wiens stille verrukking haar eenig rijkelijk loon was.
No. 11 behield den bijnaam omdat zij dien eenmaal
bezat, maar geen vreemde zou haar dien van toen af
hebben gegevende uitgelatenheid van Reekers oudste
dochter was particulier domein geworden.
Het beroep 't welk door Thijs was gekozen, is een
koud en gevaarlijk, een streng plichtbesef-eischend be
roep, maar al te dikwijls op den voet gevolgd door
twee booze geestenden sleur en den sterken drank.
Matthijs had ze tot nu op een afstand weten te hou
den. Hij was werkzaam en gebruikte nooit een borrel.
Wat hij anderengunde, onthield hij zich zei ven.
Evenwel was Thijs geen bekeerde dronkaard, noch
Met den gelakten hoed op 't gitzwarte haar, den
blauwen, roodgezoomden mantel om de forsche leden,
de witte, wapperende vlag in de kloeke hand, slaat
Gees Reekers voor 't baanwachters-huis beslist, fier,
overmoedig, ondanks de nadering van 't ijzeren monster,
dat aanstonds ratelend en rommelend haar voorbij
snellen zal.
Waarom zou ze het vreezen het stoomros der
negentiende eeuw Omklemmen hare vingers niet het
teeken dat hem vergunt verder te gaan, zonder zorg
en behoedzaamheid Is zij niet bij machte door de wis
seling van wit in rood, angst en ontzetting te wekken
in honderde harten?
Doch wat beteekent die tinteling van 't koolzwarte
oog, dat vroolijk zwaaien van 't toch reeds zwabberende
dundoek, in 't ondeelbaar oogenblik als de locomotief
zich voor Jacob Reekers woning bevindt? Wordt er
misschien door de kijkglazen van den //Vesuvius" een
blik geworpen, die meer vraagt dan zekerheid wat den
weg betreft, die 't tiende deel eener seconde gebruiken
wil tot omvaaming van 't beeld der baanwachters-
-dochter
