.do Soo p90S 039 pft} uaSiaaa spots (a puq }i.ua0
'U95JBOI
qfjiaptnp n }aq ptz qi tli uiojbbm// '98 }8bbja i flipuaug
•gtp09|19 SByft
•qosoqa^ig }qotu uba Suiuom
9p ^991)609j 9C0JB 9p }9l[J9A IBM 9p Ul JBBU19J99JJ
•apguBptaA }aq }qoBjq afqaatf ua ogdo SuiS jnap 3Q
•uoq ua§uajq}tn qfqaputa
ftq }BM S9||B SBM 'qt *3[I "}qatU 3A9ir[//
ubb jBBq 1UJ9Q >[9931 na.goj}a8 jgpoop nap oba s[Y
(<-uaptaq rajaf jooa
pjaS ufttu SI OBp 'jaq JBBq[a }qaq 'jaq paft qaq qt 09
'jaq nof qaq qp}Joq si pfiq ap// 'az taz (t'ua8aop//
•qaaAt qnjajqOB [quqosiaA atp 'ao} }tiJa£)
jbbu per} na do qosoqaqutg Mtiojjqnl puop Sutpspjg
■5m jaumq ap §oi§ ajoBj ap
t<(; oapq ubbS uaAa }aq afl }]ias 'oaptz ua}B[
oodBf ofttn at afsoopot9iappo| often qaq qt 'pa^//
•uaSa} pin }qaj}S[OA ftq ooq JBBp oa 'obb qBJ}s ooz toaq
qaaq }qotu iqootaS uftz do spto ja}qoa qatz appoAaS
ft[j ua}}tz SotS oa uauutq jauiBq ap utBMq }iJJ80
•qaajpuag }tjjaQ poop JBBp 'qftjiBBM b[ oa
'afpoooids joop qaaq iqatf^ 'oaSfipaS pjaM jnapjooA
ap do ao} napen aaA\} }0} jaddojq nap pot ja uao}
'oaipz a; pjB) do safsBBjfl ap pen jstsq ap Sizaq }stnf
sbm afipajsj oa uaquojpaS oqjoq jatnaqjooA ap 01 pBq
qosoqapifp Mnojjjnp Sspuoz aSt}qoBua!daj oaa sb^V
"do [bm ja poBpaq az oa
naqoapaq do }bm ia pao to ag 'pto ooq pq ubjbm
StponSoo ooz oapotzpniooA sqaaipuaj JBBp aaatn
a) 'jaSijBZ japaoto JBBq oba poq oap oba sbm J8ao
J8ou pp 'oapSaaA piptittoBj aStuaa pq no az ooz oa
'pnag oba paA pptq az 'a}qBBtn oaqaz gtupM 'atflag ap
10
Nu zeide ik zoo pas dat nicht Lintebosch op en te
op een mensch van haar tijd was. Dat is echter slechts
ten deele waar. De menschen waren in die dagen op
godsdienstig gebied bijzonder liberaal. Men dweepte
met de Rede en met het gezond verstand, met de
verlichting en met de deugd. God werd bij yoorkeur
als het //Opperwezen" of als //de Godheid," betiteld,
en hadt ge de ijverigste voorstanders gehoord, ze zouden
u de verzekering hebben gegeven dat ze gaarne de
geheele wereld aan hun hart zouden willen drukken,
Paapsch en Turksch, Jood en Heiden, uitgenomen
den Franschman.
Bij nicht Lintebosch nu was 't juist contrarie. Ze
was pieus, steil in de leer, en, prinsgezind in merg
en been, uiterst gebelgd op al die onverlaten, welke
eerst 't ongeloof en daarna Napoleon in 't land hadden
gehaald.
Neeltje echter, ofschoon ze soms in haar onschuld
allerlei vreeselijkheden zei, want vader was geducht
liberaal, Neeltje wist al spoedig het hart van nicht
voor zich te winnen. Ze was letterlijk dol op't meisje
en dat beteekende nog al wat bij iemand als nicht
Lintebosch.
Ds. Staalman kon dan ook geen bezoek brengen,
~of nicht was onuitputtelijk in haar lof, ten minste,
dat spreekt van zelf, als haar gezelschapsjuffrouw niet
in de kamer was;, ja, langzamerhand vormde zij het
plan om zich Neeltje geheel aan te trekken en haar
tot universeel erfgenaam te maken.
Intusschen er was een hezwaar. Ze had een heel
verren neef, een allerliefsten jongenGerrit Penstreek
heette hij. Deze was bediende bij een groot tabaks-
verkooper die evenwel als keizerlijk ambtenaar onder
•az aptaz 'paqaS uaqqBd a} JBBq p«q
9}oijbm ap ïuapuoAaS apno ap paqaS jaaM JBBq ftq
peq 'uaqftq obb§ sbm jbbij jbbu soaa [BAaSuo bu °op
oap rapBA oao} 'sraramj -spiu soo apjapuoAua^
„■nftz a}
frjJBd ap uba// *a}qnjp}tn pq az bjbooz 'a}dooq oa Japq
paqaS jaaAA sbaa ajg -af}[aa^ afoB} uba afjairq }roq oaa
pftjqraq bu ft Ai oa8niA}oo Sspnog uapoaS[OA oaQ
„i nt affloq
}bm suaa Soo nu ara ftf qoaqos 'af}iapaom 'mo^//
I(-uaqojdsaSjB snp }jft[q }BQ//
„•japBA *}sag//
(l(jsua°uor 'paoS }Bp sj qBBj }BAi jooa
-JBBp }aq si saBqg, -st uajiBAaS mobjj ptaqqft|oftqosjBBAi
apo jbbu afqaa^j a}OB} moiBBAA 'oaiBqraA soaa agjoq
ap bu loBpuojg oapuBBjsuBB inpC qt [Bz nop 'nojaAV//
•pnamma}saoi a^qtuq
■japaoj/yj^^lapaout'uaSSaz oba ja ft8 }pnoz }b^\//
■jooq ut ftm nadatj „jivp aop 'japBA 'ajj</
tt' -°0Bq uaq
qt oa 'aa[Bq.iaA oaqaom a}UB} oba siuapatqosa8suaAa[
ap }tn afqn}8 utajq uaa af qt noz 'naqBto a} qftjaptnp
ja}qoa sa[[B pjp af rao '[9.« uapaow.ida jbboi jatu }aq qt
•aop wa;ao?//'naoj japBA qBjds „'aapoiJA 'soaa }joojj#
„j |9aa n }aaAA }Bp 'japBA 'ef// 'uajn}8
}auut af}tn[q uaa }am }atu sno oa}at[ ftAi jbbj\[
(((5na}aAi }Bp qt ooq aoq 'suaSoop//
■qftiaSa} ooratg na qooBp uap[BBqjaq „^uiojbbaa 'b[>//
^^uaqBAaS AAOBg a}UB} si uiojbba\'qt taz „'JspnA"
uaqqaq oba auftm }aq ja apftM qj
l oaqoB[
-mt]8 oa}}tz a} JBoq]a ua"a} ooz rao oapaj uaa no }Bp
sbm 'oa][BAaS MOBg a}OB} oa poop qaaj}suag jaaqoftui
9
7
Nadat de koffieboel omgewasschen was, zetten we ons
in een luisterende houding bij de tafel.
Vader stak een pijp op, ging in zijn gemakkelijken
stoei zitten en begon:
//Zooals je weet moest mijn vader, jelui grootvader,
met een klein inkomen in de behoeften van een groot
gezin voorzien. Dat gaat in onze dagen moeielijk, maar
't was nog veel lastiger in den tijd toen ons vaderland
"zuchtte onder 't Fransche juk, en alles peperduur was.
Mijn vader bracht dan ook menigen slapeloozen nacht
■door, gekweld met zorgen voor de toekomst, want,
Ihij moest zijn achttal toch fatsoenlijk door de wereld
zien te krijgen.
De jongens, dat ging nog, die moesten hun weg maar
vinden; doch de meisjes, als ze eens niet trouwden
en dat kon toch gebeuren wat dan Bij vader
on moeder blijven was onmogelijk, en huishoudster
of gezelschapsjuffer wordenP Als hij ze maar
met hun vieren goed en wel plaatsen kon! Werkelijk
jongens, je grootvader zag soms bleek van de zorgen.
Eindelijk echter brak er in den duisteren nacht een
lichtstraal door.
Vader had een nicht, een oude juffrouw van even
in de vijftig, voor wie allen in de familie een onge-
veinsden eerbied koesterden. Wat nicht Lintebosch
beweerde, dat was waarheid, wat nicht Lintebosch
beval, dat moest geschieden. Welnu, op zekeren dag
kwam dit ontzagwekkend familiestuk ons een bezoek
brengen. Dat gebeurde zoo eens in de twee jaren, want
•ofschoon ze in dezelfde stad als wij woonde, gevoelde
ze zich eigenlijk wel een beetje boven ons verheven,
daar zij voor dien tijd een heele dame was en naar
men fluisterde een aardig kapitaaltje bezat.
