-I0OA uafuazuBqqood aqjn^ j SfjaqpA8}i paqaS pra
fiq apjaasiaAuoo nop nocn fiq sp jbbui 'aapquBB
piu pq apjim fiq qeg •ubbScqo uoq fiq aim pra
"pjaASB]^ 8a[Bqaq uaqosuara jaara |8av Son quappog
aajbm j;j juapqos qfquaSia inaq i( uoq p^V
•uapds aj aSijiiqasiaAUO aap '[baoS Siuap
-stip naa ui napA sp 'dmBqsBB|{j noSaq qfippuig
•puojs drop apqaS pq uaimq jaipsAAq
aaa 'pBq uCiz ubb AMioqaS ppopaq pp fqq pfijp fiq
sbaa UBp 'nfiz SjaqpAajf aj uoipp i, ubb uazaMpaaj
afiz pi smos mspja^ paoin ua 'uaqera a; spi ipon
TOBpp2 ui paq qooi SjaqpAag; 'apaA ap ui pin sjpz
jaara pia japtiBqjo uaSsz uapuauA nazaMaS bq
•uapdsuiz apjJinp do naaa Biqoajs ja uipuaiJAiqoa uftz
sp Saof uaSuBAV ap jbbu paojq i, maq aqpAA ppqjBj
aaa indijirj uaSipaomiqoBz nap sjpz naaqos 'uaqojq
-A8A apaoin usjjb ui uafijjBd jap naa joop 'nappaq ai
daqospuaiJA janaa SniMnainjaq mo 'qfijjnnpu Tua si
'paap dsjs najsjaa nap pin suBiqoou ppASB[y\ pg
•quoqos siuajji&iaA paq uftz ui
aezap fiq ooz 'sbaa ma?/ uba Sipaomppa jaaz spaaj pq
aa 'spuaiiA sufiz apfiz ap ubb jqoajuo pq pp 'spip
qoiz sjapuB fiq uoq aiqBBiii ua ua)qoBA\ a;
mpq aApqjap joojsaq dojBqsBBjg 'padsjaA Sbaa uap
naApzqoiz ptn piaquamouaSui jaiq qtipS jbbaa qfipra
-bujooa 'aaA\i uftz pbbp ua aiqoupaS 'uaqossnjui
(iSaojp pjnqos ap ppqjBBAA m 'psq piSjaA
|B qoiz azap uaipui 'SnissiSjaA sppASBj^ pin 'rami
eiqoajs aoq ppiqaooA maq pna§B[d §ijsu[ 'napAiaS
afiz nn jaatn a] 'sbaa pnja pSajpp nazap ptn jpz
maq pq pp nauooi piu susqi fiq paotn jSooq
-J8A pq papnaSapi iqajp apuBqos pi pin jajqBJ
-Bqpq nfiz uaqiAA ai apuim ap pp 'uapnoqaSjooA
6
12
't gezelschap van haar Heer en Meester het Nuts concert
bij te wonen. Nu moest zij tevreden zijn met de gedachte,
dat haar echtvriend haar zou afhalen om gezamenlijk
de terugreis te aanvaarden. Lilliput, dus was 't voor
nemen, zou bij die gelegenheid door Blaaskamp worden
meegenomen (want voor geen geld ter wereld hadden
zij het beestje aan vreemde zorg overgelaten) en aan
den gastheer en gastvrouw worden vertoond, die dus
schreef de meestersche zeer verlangend waren dit
hondenjuweel eens te aanschouwen en te bewonderen.
Daar krijgt hij twee dagen vóór den tijd, van Ds.
Meelwinkel het ontzettende bericht dat deze ziek is en
zijn waardeni vriend dringend verzoekt om nu toch
te gaan, daar niemand zich bereid verklaart en Kevel-
berg noodzakelijk moet vertegenwoordigd worden.
Verplet grijpt Blaaskamp naar 't weinige haar dat
nog den schedel dekt, en zit een wijle roerloos, maar
't volgende oogenblik heeft hij zich hersteld.
//Wel drommel, wat'doet het er ook toe! Als hij
Vlasveld ontmoet, dan is 't immers nog geen doodwond.
Hij zal doen of hij hem nooit gezien heeft, hij zal hem
eenvoudig negeeren
Dees manhafte taal steekt hem een hart onder den
riem, en geen vijf minuten later draaft reeds het dienst
meisje naar het telegraafbureau met een telegram van
den volgenden inhoud
//Ik kom overmorgen. Breng Lilliput mee."
Een half uur vóór 't vertrek stond meester Blaaskamp
gelijk alle reizigers te hooi en te gras, reeds met pak
en zak klaar. De glimmende cilinder lag op een stoel,
zijn reistasch er onder. De spiegel weerkaatste het
beeld van een zwartgejaste, met staanden boord en
aadBnqpoqos nap fiq psq sjfmqiQ iubbS
aj jpz jBBjq -iqoom uanaoziaA uiaq ptn qoiz na
aauioqaoj raaq jbbu ppASBj^ pp UBp jaAaq spin fxq
«iqosuaAV Sap uapnaSjoA nap spaay 'ajJooqaS ap ui
qoiM ap ajqip na ppoqaq Sipaods apaoAA sduiBqsBB|g[
sbaa 'jbb" uaqosuara aSipsqpaoS pra raam j( bjbooz
-sno uaqossn; jm si pq uaqajds a; jsao jaara pin
ja 'qfippuaiJA af qi qaozjaA nu ng -uauooq nap;
soopjjBJis qoiz Sara pasraai^// -piaq°ipjBBAA pin fiq
«ppjooAApB (('naqqaq naspaS ooz naaa spsjd ufira nt
UBcn qfijiaa rapai noz 'AAnojA 'qaq nsspaS qi p^//
(((j nBBpaS af qaq pAV// 'raap jBBq ui ifitó
-J3A japuoz pin 'uamoqaS sinqai az qsjds (('noiny//
-aiqopuo qqq naSiujoo) uaa sraos raaq qouaS iqnjp
-japno jaiAA 'ijooa BqBiny anfiz pbbu apnaiz i;n qoiz jooa
iqoaj na apaoAA iiba pnaiinp iqosz 'naqqsz ap ni uap
-usq ap'uado jpq ssfiaAO ap 'paajqos dtuBqsBBjg jbbui
naSai unq saqq puiAAuapoo apuadjaus uag 'Snaai Sraq
-pAa^ jbbu 'ppiJBqaS sjb uajodsuaSBM apjfipjaA ufiz
joop SaAApijS uazoJAaq nap sSubj fiz uapjaaq puaSfmg
qin jnap ap 'pSjOAaS
UjaqjaaAA apuaiaiqas nfiz uba jasssjsnoms apuroopaA
ap aidap 'sjpz porS japuoz 'ua88az ai spi japuo^
•jnnA i4 ui aqo siqoajs sb^ i( uajapaq uaop aj
'duiBqsBB|a rao uaSuiSod s(ppASB[^ uajB.vv sjaaSjaA aj,
•uoq uapq pin JBBq qBBjdsuaSai pp daajSaq ag
'jaAaq i( ubb B§a ufiz paapjOA ua88az a; spi japuo^
*)JOOA PAA
3[bbm ua pao§ ooz saaAi afipBpj 'ubbisjoa ara af qapj/»
•uajapuiq sjb uapjinq uaAinojjqnf sq
,/ufiz pnaAapaAAuo noz uaAfqq uaop a; jBBuaSnaj
aaa iiba dsqosjazaS i( ui jaSuBj Sou ppasb]^ Jaaq
-ufijq uaqqajjJaA baa pp qfipqosuaAA sii( j ubb paoS af
8
5
Lijnrechte tegenstelling scheen hier den band nauwer
te hebben toegehaald, en ook daardoor de waarheid
te bevestigen, dat uitersten elkander vaak raken.
Blaaskamp toch was krachtig van gestalte, bloedrijk
en driftig, maar waar het pas gaf vol luim en geest;
echtgenoot van een vrouwtje, onderwijzersdochter, dat
hoe lief hij haar had, nooit den moed zou hebben
bezeten, zijn meerdere te willen zijn. Vlasveld daaren
tegen nietig van bouw, bleek, schuchter en besluite
loos, kundig zonder gave van mededeeling en tot zijn
veertigste jaar ongehuwd, toen hij had een aardig
duitje opgespaard een boerendeern hem verschalkte
en hij zonder tegenstribbeling onder de pantoffel kwam;
beiden trouw en oprecht en het geheim hunner lange
vriendschap volstrekt niet jaloersch, al wave hiertoe
voor Zeldam's onderwijzer, wiens salaris, school en
woning, zeer afstaken bij 't geen Blaaskamp in dit
opzicht bezat, aanleiding te over geweest.
Toen "Vlasveld huwde, wreven Kevelberg en Zeldam
zich in de handen nu zou 't met den vertrouwelijken
omgang wel gedaan zijn 1 maar juffrouw Blaaskamp was
een zachtmoedig vrouwtje en gaf juffrouw Vlasveld
altijd gelijk, zoodat van die zijde althans geen adder
in 't gras verscholen lag, gereed om vroeg of laat het
vriendenhart des eenen als van den ander, met haar
venijn te vergiftigen.
Gelukkige dagen werden door hen gesleten, vooral
sinds Blaaskamp's vrouw, nu een jaar geleden in Vlas-
veld's echtgenoote een praatster had ontvangen die
met haar babbelen kon, als de heeren Kevelberg's
onderwijzer volbloed idealist, Vlasveld kalm en be
zadigd, met elkaar redeneerden over zoo menig
brandend vraagstuk van het vak.
