ui U8 ufiz ngdoojJ9A ug}nuiui uoi} U99 b]b jbbj^
•JU UBA }31U 19
qqq nop }pu9A\ fiq 'uaSsissSgpeg sjfiMJiip 'dsqospuBj
Smo}U99 fuA U99 .loop qoo uigj} gp }|3us [B fnqsq
3[fi[j9}in yfqq qoop 'qijqos uba qggjq }iz dmBqsBBjf}
•ugSoo gp }in[s ng }sjoq gp do pjooq }gq }8mq
'dfuj }gq ugSg} jfi}s Sm ngp jqtup 'agioa ibbu SjuiaAA
ugg ymqoB fijj -pagAigSnBB uopgqSrpnBjstao gjjfqaSjgp
at jjbba '[gppitn ngg s}qgg|s si jg agop 9} }B^
J j j diuD.ysTjv/g' si py dmvysmj^u
•tram} 9} }iz ag}inq ibbu
gfdtnBBjjoop qfijgSoMgquo jBBp gip 'gigpuB ugip jbbu
■8U99 }qfiq fiq jo pjoisgS 8ui89A\gq ui qoiz uigj} gp }jggq
BqCqgAvriBjij '}gq sbm fiq }ubm p[9ASB|^ fiq qoo oog
•uoqqiup
-ui jggM Boo }gq }SubA}ho 'Snag} }sga8 ngp uba pigq
•jgpjgq gp}raoq 'SuinqaAApgq gp }qfm uiBBz8aB[ JBBjq
•ngqosagM 9} ijnjgS 3jfi[g}jBq 8B}S}in ug8i}sun8
ngp }9tn sno 'si pjggjoq ooz pigqfiqBu gzuo ni ngddod
apu9Agj jgip puBtnoiu }sp paragiA Sungqgjimuo }gq fm
ugpniA |b 'ngqqgq mo jo Boo s}9i jo puBurai jooa fm
jgg 'fiqjooA nspsjB ubb8 ngpnoogs jgu 'oug -uguugq
8} uoSajd }9iu ijbba sofsuBquoimq j9}ooj8 |99A fiq fm
gqpAi '}inAj9A pigqjBBqquBp ngg uba ng }pnoq Ssjsgq
ui qosusS 'ug}9Z9Sjggu }.raq pngddo[q Son }9tn sno
gip '9}qoBpgS g}sjgg gp sjuj uamoqgS }BBjg} Bufigv/
•ptnggjA }3in 'pnoAgq qqquoSoo }sp do }ooug8sigj oMngiu
B(dniBqsBB[g qoiz uubbm pnB}sgo} gp si ng}sggni nag
•jggn SagqpAgji uba jgzfmjgpno ugp j9Aoug§9} sumqos
<pngSgA ng pngzB[q map qoiz }gz ng 'uaSsM ngp uba qgoq
ngjgpuB ngp jbbu gpmggjA gp }jin}s }jbba ngg }9j^
}qoip }[ba mgp gp
*SuBd ng 'agpnoAgS agpuom 8i}qoBMna»z bu s}qo3is
n
15
gindschen hoek alles stil blijft, dan dan ziet hij
even ter sluik omjawel, Vlasveld doet alsof hij slaapt;
want dat zijn collega comedie speelt, spreekt van zelf.
Thans zet Blaaskamp zich in een houding, die toelaat
ongehinderd den blik door de coupé te doen weiden,
maar, dreigt er gevaar, hem dadelijk kans geeft naar
'inks te zien.
Intusschen heeft Lilliput, de hond, allezins begrijpe
lijke pogingen aangewend om los te komen. Eerst is
't zijn meester door de ontroering ontgaan, maar nu
waarlijk, hij steekt het snuitje onheilspellend door de
reet, het mandje trilt, en de donkere oogjes zien den
baas verlangend aan.
Als het touwtje eens breekt en Lilliput er uitspringt 1
"Lilliput, Lilliput!" roept hij eindelijk bevelend, den
kleinen deugniet zwart aankijkendwant opstaan en
't touw nauwer toehalen, dat durft hij niet:'t remedie
mocht eens erger zijn dan de kwaal!
Vlasveld's oogleden trillen. Hoort hij daar niet den
ouden bijnaam uit den mond van den eenige die recht
beeft hem uittespreken
Lilliput, Lilliput!" klinkt het weer zacht.
Vlasveld knijpt zenuwachtig de oogen nog vaster
dicht. Zijn hart bonst hoorbaar.
„Lilliput, Lilliputluidt het thans bijna smeekend,
want steeds driester en steeds verder dringt het kopje
door de opening.
N u wordt het den goedhartigen Zeidammer te veel.
Zou hij nog langer koppig blijven Hij ontwaakt uit
zijn schijnslaap, rijst op en waggelt naar zijn ouden
vriend toe.
//Blaaskamp," zegt hij trillend, "hebheb je me
geroepen
