uiibm a; qnjs8uipaa]5[ jip sjjaz raaq piaM sjb 'ppiqjSBA
pjUBm uapiaoAaS ufqarajaq jam 'uapaAinp uaSuBi
ufiz aip 'ajqnj psoaq uapnoS uapaaiq nap ubb 8unpa§
[jq jfi/vuaj 'puaipaSpuoj uapjaM siaqaq uapBisijq ui
napajq uaiaAjiz do sjaquaqos ap joop aip 'apSipaj uaufiM
aqosuBqq ua aqosqaiiQ sjaqaq aSiuaa SijSBBq sjqaajs ua
saaMjB spjoqos ajsaam ap Jbbiq ap jBp 'uaqiam aj do
mo 'Sizaq aAjazqoiz jam jaaA a; sbm Suipnoqjoq aQ
•jqaaiaSsu apuBBjsaq uaqaoq aqosuaA
-naq ua praaoua8 uapjaM uajqaniA apSapSui jaqins
jam ua ap8oojpaS ap sjbooz 'aiaads 'jansojiaqins
'uaqoiAi 'uaqaoq ap|ti°jaA 'uojjbbj jin 'jaif iooa uajqBBni
sjBBjd qfqapuia ua puaipaSpuoj uapiaAi UBBjsjaA J8aa
japaiqaS naqfijajsjOA ufiz uba jaAaq jaq pnq jajsaam
-joq ap uoSubS apaus ui ua apio8[OA apjaSajaS
uriq ui U0|[B aqjaAV 'uajuaojS jam sjajoqos uajauuBin
ua uauBMz ua sia8tai napsjqaS jam uapqos uazB[8
jooa uajqBBtu sjBB[d jjnaq unq do suBqj aip 'uaqossiA
-JBM ua uaqassiAunuq 'uapuoqaaz uba uoqqnjs apjadsjs
-aSdo uaqjaq ua suaioj joj 8ijsunq 'apuaAfi.ip uasnas
ajjaA ui 'ap aoop pSpuaSdo spaai uaJBM qosaajApuni
ua -uaufiMz pimqaS jbbmz jam sjajoqos uaiaAjiz aQ
„•pfij[BBra uap uba apuia jaq jbbu ua8uB|J3A (iaa
'puaipaSpuoj uapjOAV pus uajqoaaaS ap jBp 'japjaA
najaAaq ua uauuaq uaiaaj aj uapppirasaauaS ufiz uaqas
-uaM fiM 'uamoq Snraj jqosf ap uba fiM joj uajqoBM
maq aop ua ufiM ua pooiq uiuSpd uaip aqiai uajq//
QBAaq fiq jfiMjaj 'pj3M uaSuBAiaA jbbj
-a8 ufiz uba Suiqqnjpjm a[aoq auoMaS ap joop puojs
-jaj Bufiq jaaM jajqaa aip 'uaSoo auf;z ui SmssBJiaA
uba [BBJjs uaa qnojq ja jo 'ua§B[sa8 'ajjBAaq juauiBq
-jad jaq aip 'uapjooAA aSiupM ap do qqq uaa fiq pBq
sqfijaMUBU qoop 'uapuoAimo sbm afjaqoi jaq aaraiBBAA.
6
12
HOOFDSTUK II.
Vele uren waren voorbijgegaan. Reeds schoot de
ondergaande zon schuinsche stralen en wierp grillige
lichtstrepen op de sombere wanden der gewelfde hal,
terwijl zij schitterende vonken strooide op de, met goud
ingelegde wapenrustingen en helmen, door ruisc'nen-
de banieren en standaards gekroond, die als trofeeën
in de duistere hoeken prijkten, voor het naderende
paardengetrappel aankondigde dat de Graaf van Hene
gouwen met zijn jachtstoet terugkeerde. Nog eenige
oogenblikken en Graaf Jan reed op zijn snuivenden
hengst, in druk gesprek met zijn vertrouweling, den
Heer van der Coulster, het burchtplein op, terwijl
zijn stoet op eenigen afstand volgde.
Haastig schoten de, op het binnenhof marrende,,
lijf knapen toe, om hun Heer bij het afstijgen be
hulpzaam te zijn en terwijl deze een van hen achte
loos de teugels toewierp, werd de Heer van der Coulster
met een lichte handbeweging ontslagen, en beval hij
zijn ouden kamerdienaar kortaf: //Kerstiaen, volg mij!"
Deftig en in het volle gewicht zijner waardigheid
volgde Kerstiaen zijn meester naar diens boog, met
donkere tapijten behangen vertrek, dat met destijds
nog zoo zeldzame, vergulde lichtkroonen versierd was.
"Ontschoei mij!" vervolgde hij kortaf, zich in den
met purper en goud overladen en met het blazoen
van Henegouwen geborduurden zetel werpend, dien
zijn vader, Jan van Avennes, nog had doen vervaar
digen. Ras volgde Kerstiaen dit bevel en weer klonk.
appjs fig -pmaouaS pjsnpg; uba juezaS S[B tuBqinQ
uba doqossiq uap qoo maq ua 'jqoniqaS uappaq
aj8ooq ap do spaai uajapa jap uauuBjd ap jb uba
maq aip 'uapzAUoijiaA arapuu Sou pBq sauuaAy uba
UBf :apjiM uajaM fiq jbav fiq jsiav suaqj ua uajB(aS
uaAfuqas jaq jin uamsu azap fiq paq jqoapjooA
jam 'iBBqqiarauo Bufiq ajqoB|rai|8 uapssjOQ uBy
'uaSfiMZ 8;uaa bu jbbjq ap SaojA ii(i uapSijqoBraaS uaa8
uaiapuBiqy qoo ua jubzsS uajapuB uaaS Sou azap
jpuaz qoop 'uaSipjooAiuagajjaA aj raqq jqoozraA si
pjBnpg; Suiuo^ joop siiopq jbbiq jBp 'ua pmaouaq
si juBqBig uba Sojiajj uap uba ja8uBAjaASjBB|d
joj qfuamB^f aj o^nQ uba uBf jap 'jBBp aiz qp
•ap°[OA jBBja8
ufiz uba Suiqqnrpjin ap Suiuuads ui ua JoopaA 800
jaq jin qqquaSoo uaa8 piaqjBB.w ui maq uajqoBM aj
jbz uaquoziaA ua.ijaz qoiz ui ua Sijsnj qfqiajin aip
jaqaozaq ufiz jfiMiaj 'ui jjuqosaS jaq azap 8bz sooj
-ajqoy -puapaiquBB jbbjq uap ua puajaq ufiqosiooA aj
joijuamBqjad uaa 'uajassjOQ uba apSjOAjaA <('uapaq
-japuozfiq jaam apBuarj Mn jpuiA uuaiq uamoquaa
-fiq qfuaraag aj B.ip|aAV aojjBBp uapnz uajuBzaS ap
uaqia.waq aj puajsaq uaa ua ua88a| aj fiq uaj]iqosa8
ap jqoBij pjmnpQ 'j8;ajp qfuquBJj ua puapSuQ
uaqossnj Sojjoo uaa ja aoq 'jaaM apsuar) mq//
■jBBjr) ap uiBUjaq
^'jaSfij uapuadmjq uap uaiaoqjuo qoop 'Mnaa[ uajap
uap uajajsinjq fig j ufiz apaoq unq do uaq jbbq//
„•uapnoq aj
Sipfizuo qoiz ua uaSfiMZ aj qooj uapjoojaq jbbco 'jb
qfijaSooq 8b|subb uapaqaS uap uapjnaq uaSajuajBBp
uajapuB 'uaqajAV uauunq suopq do uoAai.iS auunq
sjqoajs fiz S|B pao8 sapB uapuiA uajsaara aQ//
91
13
het eenige oogenblikken later: //Lang mij thans den
avonddronk!"
Weldra spoedde de dienaar zich binnen met den
gulden berkemeier en terwijl de Graaf in langzame
teugen den geurigen wijn van „Sinte Johans" dronk,
vroeg hij als terloops: »Is die pelgrim van heden
morgen nog aanwezig? Breng hem dan hier, want
mijne gewrichtspijnen worden weer heviger, eilaes!"
//Zou Uw Genade het nog niet eens beproeven
met een aftreksel der therebinthbladeren met de zoete
olie der olijven gesoden, die de eerwaarde abt van
Vicoigne kort geleden, tot stilling der pijnen van Uw
Genade zond?" waagde Kerstiaen te vragen.
//Laat dit voor heden, oude!" hernam de Graaf.
//Zend dien pelgrim hier en doe intusschen in de
sale den avonddisch aanrechten, terwijl gij zorgt dat
niemand ons store."
Kerstiaen boog en eenige oogenblikken later stond
de pelgrim ootmoedig voor den machtigen Graaf,
machtig door zijn bondgenootschap met Filips den
Schoone, zijn thans rustig bezit van Henegouwen en
zijn recht op den Gravenhoed van Holland, als slechts
Jonker Jan, de eenige zoon van Graaf Floris V stierf.
//Gij brengt ons tijding van., begon de Graaf
na eenig stilzwijgen.
//Van Wolfaert van Borsselen, heer Graaf!" ant
woordde de pelgrim, terwijl hij zijn ruime pij en
baard afwierp en eindelijk ook zijn langen engslui-
tenden tabbaard, van donker laken op den grond
liet glijden, waarop thans, in plaats van den vermoeiden
gebogen pelgrim, een edelman tegenover den Graaf"
stond, in de volle kracht des levens, met een heersch-
zuchtig gelaat en met zijn geslachtswapen op zijn