Spanje gaat opnieuw leenen voor het
onderdrukken van den opstand op Cuba.
De Duitsche keizer werd te Ruhort
verwacht bij de onthulling van het ge-
denkteeken voor Keizer Wilhelm I. We
gens eer.e lichte keelaandoening is echter
op raad van de geneesheeren van de
reis afgezien, doch de keizerin zette nu
vergezeld van prins Heinrich de plech
tigheid luister bij.
Door den Service des monuments his-
toriques d'Algérie zijn de bouwvallen
van het oude Numische Thamugadi
blootgelegd onder leiding van den ar
chitect Albert Ballu, aan wiens bericht
het volgende ontleend is.
Timgod, het oude Thamugadi, ligt
in het departement Constantine, niet
ver van het oude Lambessa, en was
de kwartierplaats van het beroemde
derde legioen. Om de onrustige Berber
stammen in bedwang te houden was
een sterke militaire post noodzakelijk,
en daarom bouwde keizer Trajanus in
het jaar 100 n. C. deze stad, die een
bloeitijd van vier en een halve eeuw
gehad heeft. De veldtocht van Belisarius
maakte een einde aan dien bloei, want
de inwoners deden hetzelfde wat in 1812
de Russen gedaan hebbenzij verwoest
ten zelf hun eigen steden, opdat de
veroveraars er zich niet vestigen kon
ken. Zoo is ook Thamugadi ten onder
gegaan, en onder het slik dat van de
bergstroomen omlaag gespoeld werd,
en onder het woestijnzand dat de sirocco
voortdurend aanvoerde, bleef de stad
meer dan 12 eeuwen bedolven.
En nu het weer opgegraven wordt,
blijkt het dat de stoutste verwachtingen
niet te hoog gespannen waren. Met het
volste recht kan men hier van een
Afrikaansch Pompeji spreken.
In 't kort zij hier slechts gewezen op
een triomfboog van drie poorten, ver
sierd met standbeelden. Op het forum,
een groote basilica, verschillende maga
zijnen, een gevangenis, een vergader
plaats voor het stedelijk bestuur, een
tempel gewijd aan de overwinning, en
een groot aantal voetstukken van stand
beel len. Verder een theater dat ruimte
voor 4000 personen bevatte, en prachtige
thermen, waarin de badinrichtingen nog
volkomen te herkennen zijn.
Waterleidingen, stadspoorten, begraaf
plaatsen, voorsteden en woonhuizen, alles
is aanwezig.
Uit den vroeg-christelijken tijd dag-
teekenen verschillende kerken, rijk ver
sierd met mozaïek en beeldhouwwerk,
en een groote citadel. Alle straten zijn
goed geplaveid en vertoonen evenals te
Pompeji wagensporen.
Tot heden is dit het eerste voorbeeld
dat een stad uit den Romeinschen kei -
zertijd in zulk een wonderbaarlijken
volkomenheid bewaard gebleven is. Voor
al als tegenhanger van Pompeji, waar
veelal Grieksche invloeden hebben ge
golden, is deze ontdekking van een be
langrijkheid die niet hoog genoeg aan
geslagen kan worden.
De Brusselsche timmerlieden sta
ken. Dinsdag heeft men getracht den
twist bij te leggen, maar het is niet
gelukt. Ongeregeldheden hebben niet
plaats. Er werd ook getracht de timmer
lieden te Laeken tot staking over te
halen, men slaagde daarin niet.
De patroons hebben een vergadering
gehouden, om te beraadslagen wat hun
te doen stond. Besloten werd, dat het
bestuur zich naar den Gouverneur der
provincie zou begeven om dezen uitleg
ging te doen van den stand van zaken.
Het blijkt, dat de staking niet on
verwacht komt. Reeds vier maanden
was zij aangekondigd, doch de werklie
den zien thans, nu de werkzaamheden in
het bouwvak toenemen, de kans schoon.
Tevens wordt verzekerd, dat ingeval de
staking niet binnen enkele dagen ge
ëindigd is, ook de slotenmakers, glazen
makers enz. gedwongen zullen zijn het
werk neer te leggen.
Lihoengtsjang is Donderdag op Os
borne door koningin Victoria ontvangen.
De gezant heeft daarna te Portmouth
de vloot geïnspecteerd.
Jameson en zijn medeplichtigen zitten
als eerste-klasse gevangenen in de ge
vangenis van Holloway. Velen schijnen
te meenen, dat zij daar eigenlijk voor
hun pleizier zitten. De heer Willoughby
vertelt het anders in een telegram aan
een zijner vrienden: „Wij mogen geen
bezoeken ontvangen, geen brieven, mo
gen niet rooken, krijgen geen spiritua
liën. Zeg dit alsjeblieft aan de couranten."
Aan de Banque de France werden in
1852 voor het eerst vrouwen aangesteld,
ten getale van twaalf. Thans bedraagt
haar aantal 269.
Het loon, dat in den aanvang slechts
2 a 3 frcs. daags bedroeg, is nu veel
hooger en klimt op naar anciënniteit.
Als zij pas in functie treedt, ontvangt
de geëmployeerde gemiddeld fr. 3 30
per dag; na 3 jaar fr. 3.85; na 6 jaar
fr. 4.40; na 9 jaar fr. 4.95; na 12
jaar fr. 5.50; na 20 jaar fr. 6.05.
De werkdag begint om 9 en eindigt
om 6 uur, met een uur tusschenruimte
voor den lunch, In het geheel genomen
is de gewone werkdag dus 8 uur;
moet er overgewerkt worden, dan be
taalt men de meerdere uren naar ver
houding van het loon.
Uit een pensioenfonds, door de directie
bijeengebracht, wordt den beambten na
20 dienstjaren een pensioen uitgekeerd
van 400 frs, na 25 jaar 500 frs, na
30 jaar 600 frs.
In Frankrijk heeft onlangs iemand
zijn wijnleverancier een proces aangedaan
wegens het leveren van wijn op fust,
waarvan de hem toegezonden monsters
van superieure qualiteit waren, doch
toen de wijn gebotteld was, bleek deze
niet drinkbaar. De rechter, ten einde
raad, liet de wijn onderzoeken door
een scheikundige en deze bevond, dat
sommige bestanddeelen van deflesschen,
als potasch, soda en lijm in den wijn
waren overgegaan en dezen ongeschikt
voor het gebruik hadden gemaakt. In
plaats van tegen den leverancier van
den wijn, is nu een proces aanhangig
tegen den fabrikant van de flesschen.
Eenige dagen geleden zond een Brus
selsche dame haar zoon naar Londen
om een bedrag van 60000 francs te
innen. Op zijn terugreis had de jonge
man de dwaasheid het pakje, waarin
zich het geld bevond, in het netwerk
van den trein naar Brussel te leggen
en het daar te vergeten!
Onmiddellijk stelde hij pogingen in
het werk om het verlorene terug te
vinden en hij is daarin geslaagd. Het
geld is te Ninove in den trein gevonden.
Onder de bewoners van de Sinaï-
woestijn (Arabiê) komt geen longtering
voor. Dat meent de physioloog Prof
Max. Verworn, uit Jena, in de Aledizini-
sche Wocliensclirift met zekerheid te
kunnen verklaren.
Hij heeft in de zes maanden van zijn
verblijf op het schiereiland Sinaï onge
veer 300 patiënten behandeld. Nagenoeg
iedereen, wien het een of ander scheelde
kwam bij hem; want de mare van zijn
verblijf was door de rondtrekkende Be-
douïen genoegzaam verspreid. En onder
al die patiënten was geen enkele long
lijder.
Uit dat feit maakt de professor de
gevolgtrekking, dat de Sinaiwoestijn een
beter herstellingsoord voor borstlijders
dan die van Italië en de Riviera zou
zijn, in zooverre dat zij aan den 'voor-
naamsten eisch het ontbreken van
tuberculose onder de bewoners vol
doet. In andere opzichten is zij echter
niet als herstellingsoord aan te bevelen.
De reis er heen b.v. gaat met groote
bezwaren gepaard. Er is geen geregelde
verbinding tusschen Egypte en Tor. Om
er te komen, moet men een reis van 6
of 7 dagen per kameel doen of met een
Sambuk, een Arabische zeilboot, gaan
waarbij men gevaar loopt, bij ongun-
stigen wind, dagenlang te moeten ver
toeven in een vuil en ongemakkelijk
vaartuig.
Daarenboven zouden de patiënten zich
daar in de woestijn slechts zeer bezwaar
lijk kunnen verschaffen wat zij noodig
hëbben.
Tegen de oogluikend in Zuid-Frankrijk
toegelaten stierengevechten verheffen de
Fransche dierenvrienden opnieuw hun
stem en wel op eene wijze die het tegen
woordige ministerie niet aangenaam zijn
kan als b. v. b. gezegd wordtDit zoo
genaamde vooruitstrevende ministerie zet
ons vele eeuwen achterwaarts en voert
ons terug naar de ergste tijden van bar-
baarschheid.
Ook de parlementsle len, die bij de
vertooningen niet ontbieken, krijgen er
geducht van langshunne wijze van doen
wordt kiezervrees van de ergste soort
genoemd.
De werkstaking in de gieterijen te
Rijssel zouden geëindigd zjjn, als niet
het werklieden syndicaat twee fabrieken
had aangewezen, waar het werk niet
hervat zou worden. De patroons wilden
met deze bepaling geen genoegen nemen
en de staking blijft voortduren.
De geruchten van eene verloving van
den kroonprins van Italië met prinses
Helena van Montenegro houden aan. De
czaar moet zijne toestemming tot dit
huwelijk reeds gegeven hebben.
Men leest van een Amerikaansch schip,
dat aangevallen werd door walvisschen,
de schroef boot Seminale. Door de schroef
was een walvisch gewond geworden.
Toen het dier bloed begon te spuiten
schoten vijf andere dier zeemonsters toe,
zwommen met kracht op het schip toe
en deden het van achteren naar voren
schokken en trillen, waardoor de pas
sagiers van den voet geraakten en in
de kajuit alles werd dooreen geworpen.
Toen de walvisschen den ongelijken strijd
na vier aanvallen hadden opgegeven, was
het zeewater over eene groote uitge
strektheid van bloed rood gekleurd.
Aangezien echter bijna elk jaar in de
Amerikaansche bladen, de meest ongewo
ne verhalen van zeemonsters voorkomen,
die men dan ook gereedelijk rangschikt
tot de geheel verdichte mededeelingen,
is het misschien met het bovenstaande
bericht ongeveer hetzelfde, het is er
tenminste vreemd genoeg toe.
In verband met de kwestie der Maas-
trichtsche glasslijpers en hun bestuurs
leden, deelt, men aan het Centrum een
voorbeeld mede van het gevaar voor hen,
die zich aan het hoofd plaatsen eener
„samenzwering" ter verbetering van
den toestand.
Een paar jaar geleden besloten de
beambten eener hier gevestigde maat
schappij eene poging te doen om zekere
grieven door hunne directie uit den weg
te doen ruimen. Zij kwamen rustig en
wel bijeen ter bespreking en ter for
muleering van hun verlangen. Alles ging
doodkalm en doodfatsoenlijk in zijn werk
en men kwam overeen, dat één hunner
voorzien met de noodige volmacht, zich
bij de directie zou vervoegen en de wen-
schen der beambten kenbaar maken.
De oudste der beambte, die ook bij de
directie in een goed blaadje stond, be
lastte zich met die zending en volvoerde
zijn taak op de beste wijze.
De directie zag de gegrondheid der
grieven in en gaf aan de ontevredenen
hun vollen eisch. Op hetzelfde oogenblik
werd evenwel de man, die de kat de
bellen had aangebonden, ontslagen. Deze,
die zulk een wraakneming niet had
kunnen vermoeden, trok zich zijn ontslag
zoodanig aan, dat hjj na drie dagen
tobben overleed.
Het verhaal van het gebeurde, waar
aan destijds geen ruchtbaarheid werd
gegeven, waarschijnlijk doordien de be
zrokkenen geen werklieden of onderwij-
ters waren, zou niet volledig zijn, in
dien wij verzuimden er bij te voegen,
dat na den tragischen dood van den
«Belhamel" zij, die van zijn optreden
het profijt hadden, diens weduwe en
kinderen niet gedachten.
De rijksveldwachter van Mijdrecht
zou van rijkswege een paar nieuwe
schoenen ontvangen en ontving eene
reisorder om dat schoeisel te Breda te
gaan passen, althans zoo bericht men.
Te Rozendaal is weer een Belgische
kikvorschen jager op de vangst geweest.
Men berekent dat hij ruim tienduizend
kikvorschen heeft gevangen, want zijn
buit bedroeg vier en dertig manden
ieder met twaalf trossen van vijftig
stuks. Zij worden gezonden naar Brus
selsche en Parijsche restaurants.
Naar de L. G. verneemt, is of wordt
door de agenten van politie te Maastricht
aangedrongen op verbetering hunner
positie, vooral met betrekking tot hunnne
pensioenregeling. Die regeling laat nog
steeds op zich wachten. Ook de telefo
nisten in de politiebureaux vragen ver
meerdering van traktement. Dit trac-
tement bedraagt thangs 27 per dag van
7 uren. Dat die bezoldiging voor eene
verhooging vatbaar is, zal wel doorj
niemand worden tegengesproken.
I Uit Amsterdam komt het bericht van
den dood des bekenden musicus Henri
I Bosmans. Op veertig jarigen leeftijd
overleed deze aldaar aan eene sleepende
ziekte. In de muzikale wereld zal de
dood van den heer Bosmans met diep
leedwezen worden vernomen. Ongetwij
feld mag zijn heengaan een onherstel
baar verlies heeten voor de kunst. Als
cellist nam Bosmans eene eerste, zoo
niet de eerste plaats in. Bij Kamermu-
ziek-uitvoeringen trad zijn heerlijk talent
in het schoonste licht en het is vooral
op dit gebied, dat zijn heengaan het
meest zal worden gevoeld. Een reeks
van jaren werkte de heer Bosmans
mede bjj de séances van den heerSchlegel
en ook op de programma's van den heer
Joh. Steenman kwam zijn naam dikwijls
voor. De Bachvereeniging telde hem on
der hare eereleden.
Bosmans ontving zijne opleiding aan
de Kon. Muziekschool te 'sGravenhage
in welke stad hij in 1856 werd geboren.
Op 17-jarigen leeftijd werd hij aange
steld als solo cellist in het orkest van
Bekker te Groningen. In 1879 vestigde
hij zich te Amsterdan waar hij in onder
scheidene betrekkingen werkzaam was.
Van af 1886 is hij gehuwd geweest
met de bekende pianiste Sahra Benedicts.
HAARLEM 11 Augustus 1896.
Over het algemeen heeft de Haar-
lemsche kermis het, wat het weêr
betreft, niet bepaald slecht getroffen.
Zoo van tijd tot tijd een buitje legt het
stof vast en frischte werkelijk het ker
misterrein opniemand zal beweren, dat
dit niet noodig was.
Het kwam ons zoo voor, dat de poli
tie, behoudens enkele kleine stoornissen,
zooals ook in gewone tijden wel plaats
hebben, onverhinderd in staat is geweest,
de orde bij al de drukte te handhaven,
hoewel de dienst gedurende de kermis-
week veel van het personeel eischte.
Vrijdag werd in den schouwburg ge
geven Het spookhötel, blijspel in drie
bedrijven, een allerzotst stuk, soms eene
verwarring van personen en toestanden,
waarin de toeschouwer den kluts kwijt
raakt, maar door en door vermakelijk
en afgespeeld op eene wijze die zeer te
loven was. De zaal was uitverkocht, iets
wat ook bijna Donderdag had plaats ge
had bq de opvoering van de Fabrieks
baas.
Van Lier had met de klucht Hoe ouder
hoe gekker steeds succes.
Basch gaf Vrijdagavond de laatste voor
stelling reeds, doch niet omdat hij had
te klagen, integendeel, de tent was ge
durig goed bezet.
Zoo tusschen de buitjes door was er
veel circulatie op de straten en pleinen.
Op enkele punten zooals Oude Gracht
tusschen Raak.s en Drossestraat was de
vrije passage meermalen in den avond
volkomen belemmerd. De dubbele rij, ten
ten en wagens, zoude daar gaarne gemist
wordende Nassaulaan biedt nog ruimte
genoeg. De nachten gaven niet veel
aanleiding tot klachten, enkele ver
dwaalde troepjes kermishouders, die een
gepast uur van thuiskomen niet kennen
of hebben, maakten soms nog wat ru
moer, doch na twaalven scheen men er
algemeen genoeg van te hebben. Iets
waaraan men zich weder gedurende deze
kermis ergerde, was het bijzonder groote
getal knapen en meisjes, dat onbeheerd
rondliep op een tijd, dat zij al lang
behoorden te bed te zijn. Dat voor hen
op de kermis veel gevaar bestaat, zal
niemand betwisten. Of hiervan de oor
zaak is verzwakking van het ouderlijk
gezag, onverschilligheid omtrent het lot
der kinderen, of het denkbeeld dat om
den kinderen zelfstandigheid te leeren,
men ze behoort vrij te laten om door
's levens dik en dun om te modderen,
daarover is men het nog niet eens. En
zelfs dan zou men het bedenkelijk vinden
de kinderen bloot te stellen aan de ker-
misproef. Men schijnt in het laatste
twintigjarig tijdvak in deze de vrijheid
van handelen voor het jongere geslacht
minder te beperken dan wel met het
oog op de publieke belangen wenschelijk
is. Velen verkeeren in de meening dat
men zich in deze zal te beklagen hebben.
De nacht van Zondag op Maandag
had een, naar de omstandigheden, kalm
verloop. Zondag waren door de treinen
wel veel vreemdelingen, met name Am
sterdammers aangevoerd, doch toen in
den vooravond regenbui op regenbui
een regentje voor den geheelen avond
voorspelde trokken velen, die daarop
niet gerekend hadden naar Amsterdam
