uba para psraoquauiBS uaa bu fiq pS Suizsq -J3A jagu pop qoop 'uaS°az ap piaqjaqaz pam puBiuaia psiM 'uBBps a} apjaoqaq qnps ufiz do japsBA paiu ubdx -japa SipnoAuaa uaa 'jB§aop qfqapnia Suiuo^j naa jbbav pup 'Soomiqao fiq na uappqoBziaA paoraaS qoBJBq ufiz japqoop raufiz uauBip ap qoo appo[s uap pup jo 'nap -qoods niajq paq joop aipajoid apnaSiojp uaa s[B prion -jy jaajj uaSuiiauuijaq azap na jo 'uapuoAaSSnjap sbm agog sasuud jiqjBBM pamauuids apooi paq ubb Suuauuijaq jap 'aaaaoA napnoz uadsM nnq ui jaaq uba pBj naa UBBpiooA napsnajj uba uajaajj ap pBp 'apppe apiBBMJooA aSrnaa s|B Suiuojj ap fiqjBBM 'Sninaoz: -J8A naa appop nap MnojApqornq anooqos jap napaq no nanBjp ap uapqjaMaq 'appusj napsnajj ap na jaoAdo sbbj^ apuojq ap fiq naop pusM suaraauiooA aqftj -aqosnacn ap uba ja ppjoM pbm 'qoog -napq ap 2njap japqaop ufiz na uajjBjps ap jagrpapsim nap uoosjad uaSia nr mo do qoiz apqsiun na uanuBtnaq na napsnj -pin poojA uaa pnopsjap punrapg Jiuiuoyj paxj pqoijaq pip do *pBz piMauuids paq ubb paoraaSpM japsuaA§ooq apuadoag paq jooa fiz jbbm 'apqappuo napsnajj ap pops paq ni JBBq uapuBzaSjs jaufiz naa pupa paq ui pop 'naqaoz japqaop jaufiz joaooj nap na pftpqjaA paq jbbii sjaaSjaA ap Suiuovj uagpoqjaA ap paip Snsp uajsp •apjaoApno qljppuia JBBq fiq pBp 'SpoAa8 qosipuBraoi paq pam 'apjaAOjaA 'japqaop sSuiuojj s( 'agog anooqos ap uba piBq paq fiq pap 'nannsmjoo^ ap uaSap plups ufiz ni pnopsfiq jaddsp ooz punrapgr Smuo^j jBBp|B na °oop puBpSug; jbbu uainf a8uof anfiz ui uftMapnog japBAtnsps ufiz aoq 'pqospjaq pnapqonz sfinpg jap uba jaajj pBq 'uaqsqos uappnz ap onajoqjaApin aufiz apSiajp qfipapnia appi^ naop ua 'jasd aSuof paq uba (1piaq°iddojp apiapapsmjaA ap// paq S* -jaq naSBpsaStno ap na napajsd apoojg uba jaons paq -qnpaijp uaa qoiz apjaSnips spnq naquspq nap mo •napops naspod aufy ap mo A\neu uaMnomiapuo apjaisjaA ufqaraiaq pam ap pfiMjap 'pqsBmagpqoip uapjooq na spapsan 'uadoouq uapnoS joop mjB nap uba apfiznanniq ap sSnsp uapiaM na pazmo pasmnpjoqpno§ pam uojbm uaMnomuaAoq ap- -fiM a(j -pBBAiaSjapuo aSpjnapqjoqnop paq do pgppsaA -aq sbm nanfpqoj apuaiaquog apoojS joop na qooips oppBpS apnaqfppaS naqnajmaopq do 'naa joop pqBBraaSjs pjeM pBp 'paapqnaAoq apjaisjaA pasjnnpjoqpnoS para paq ni napnoA pnojSjapqoB uapnipaSjaqnop naa aqpaM 'uapajBd apnajapsnipSpBiu uba naqqpjps na nassnp ni apSipnia fizjaqnip ap ubb na pqipsaq sbm naddop nap -no8 pam aip 'papjoS nanfipss naa joop uapopsaS pjaM pappira paq mo pup 'n^qappaq pnaiappiqos uba paapq -spinjq paq do ua jopspnoS uba papnamspinjq najBMZ 'uaSipBps uap do SuiqjB qfipjaps ooz jainps apjnnp -JoqaS uapajad para 'aSunp ap jbaojbbm 'uapaSaajps; ap uauuoSaq JBBq uapqaopAJOop pBBjppnoS para paq joop suBjq uap puaspjaqos JBBq uapooupaads aqfppoojA, ajBq pfiMjap 'uadsaS ap pqoip safpuaoqos apjaisjaA safsooj uapnoS para 'auiapq ap JBBq mo pjpnqaS qaizs 'MnojAipuof jap japspaoA ap 'ppapqoaj^ pBq puaqosg <4*uib aum-rep wranii ^sontn np ÜI|3SSn|S S*p ^Sl U9J0{»^ •nazwq raauior ni U9SSOlS9q ^8iq HQ •nis 8IM9S np ?|ob S9p 4njp uiq qi 'ojra ;siq ng* aasujaSaj, uoa jaquja^ uba 'uaAlipq jbz Suof pfipps pap 'paijauuint 9^ 42 keel, die aantoont, dat de burchtheer uit het huis vair Renesse, het aanzienlijkst geslacht van Zeeland is, wappert vroolijker dan anders in den morgenwind, al weet hij ook, dat hij heden moet wijken voor den voorwaartsblikkenden rooden leeuw van Holland en het blazoen der Heeren van der Sluijs met het rad van zilver. Schuw blikt de gouden leeuw achterwaarts. Had hij er een voorgevoel van, dat bij weldra zijn plaats zou moeten afstaan aan den fleren leeuw van Holland en waande hij reeds den klauw van zijn bespringer te gevoelen? Maar geen der burchtzaten had heden tijd om op den waarschuwenden leeuw te letten, vroolijk gelach weerklonk in het rond, vreugde blonk op het gelaat van dienstman en hoorige, want het was hoogtijd op de Haemstede; jonker Witte, de stiefzoon van den grijzen burchtheer, Jan van Haem stede, zou in het huwelijk treden met de schoone Agnes van der Sluijs; vlug repten zich dus aller handen om nog meer versieringen aan te brengen en het burchtplein met groen en bloemen te bestrooien. Er werd gefluisterd, dat het jonker Witte veel strijds had gekost, voor het hem was toegestaan zijn bruid naar het altaar te voeren, niet, dat zijne ouders iets tegen de bevallige Agnes hadden, of, dat Heer Arnoud van der Sluijs hem niet welgezind was, maar de vrouwe van Haemstede was even als Agnes van der Sluijs uit het geslacht der van Heusdens en dus bestonden naar veler gevoelen de jongelieden elkander te na in den bloede. Maar zooals gewoonlijk, had ook hier de liefde de overwinning behaald, alle tegenstand was afgestuit op de standvastigheid de barsche Heer Arnoud noemde 47 melijnen kraag werd gesloten door een met edelstee- nen versierde roset. Maar al de fonkelende sleenen van het statige bruidskleed moesten wijken voor den glans van ge luk die van het aantrekkelijke gelaat der jeugdige bruid straalde, met zijn zachten blos, liefelijk en blo zend als die der half ontloken roos, terwijl in de groote, donkerblauwe, door fraai gewelfde wenkbrauwen overschaduwde oogen, een stukje van den zonnigen zomerhemel daar buiten scheen te zijn neergedaald. Daar weerklonken de eerste tonen van het lied der minnezangers en haastig traden de jonkvrouwen naar de, in diepe nissen verscholen, vensters om te luis teren naar deze onverwachte hulde: »Ver Aye was voor enen veinster ghestaen ende hadde die colomme bevaeu ende sack in dat dal beneden, waer die beren qnamen gbereden, «den vorsten," seitsi, «hebbic beoant data myn neve die grave Roelant." i/O, neenhet is Witte van Holland, ik vergis mij," lachte Aleida van Stryen, terwijl zij uit een boograam gluurde. //Kom lieve bruid, doe als Ver Aye en zie hoe de heeren gereden komen. Vooraan rijdt Heer van Renesse en nog iemand." //Waar is Witte?" vroeg het bruidje om een hoekje glurend, //zij zijn zeker de gasten tegemoet gegaan." //Wat kijkt //iemand" naar boven," riep Sophia van Oostende plagend, //kleur niet zoo bruidje, ik mag die jeugdige liefde wel." //Welk een stoet is hetzei Aleida van Stryen weer, //Splinter van Reymerswaele is er ook bij." //En Nicolaas van Putten ook," lachte haar zuster

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1896 | | pagina 8