•puBj miv
uba jaSuanuaqosaq nap S[B uauaflaz n ua puBjjoji
uba uiabjS aoiipzA ap sjb nafhpjnq n nam jbz strnqj
Soy -nBBpaS apjoAi jqoai qfijapuia n jBp 'uaSjoz a)
qsuj ap susqj jsn.i fim do qoop 'pjajaM jaj sjai usp
aaaui uajjojjaS fira yaaq jago qfijaqosuacauoAoq Mfj
•jam qoo qrp jim qi qoop 'Snjaj jaatu jam usq qi 'jbbj
aj jaq si snBqj j japaoui ajsjaij qfijaSorauo si jajj"
soj fiq aysjBq
susqj qoop 'pjajsmjaS JBBq jbbu fiq pnq pua§
-fiMz soojmaps ïjqosjq uaddij aufiz ubb uapusq
ajBq paiqjaa joa fiq jfiAuaj 'aaaq jbbij joao qoiz
nooz jBBq Sooq najjojjaS daip na uaqqius Sidoq
-UBAA 'jqosz naa ui uapjooAV aJBq uapSipuia jaifj
<(j -do jaq jaa§ 'o 'do jaq
jaaS 'fiiu jam uapfijapaui qaq 'jsSub ufitu uba fiux
so|J9a 'nooz aiBqiaip aSiuaa uftiu 'jaSutq jam qooj
SfiMz j 'aW'M 'O 'naqBtn soojauuiz sjb jam u
jqonzjaa ap jbbj 'ufiz uaflaz joj puB[ mu fiS junq Subj
jbSbj ui qoo 'jaqosjaaq sjb jaiu irep jaq (jg 'ubbjb
SBUiBq jaq ui japusqp uaSaj uauoz aufiz jbbm puBj
qja uapaijA uaSaz ua apajA jubm 'puBMaSui uaSia ui
jam jfu 'uaSsp aj dinBq uaj puBjjojj tuo Sooqmo
puBjjOfj uba A\riaaj uap jam pjiqos uapnoS «n 'pjiqos
aau 5100u jaq *SaA\ ufiz do qojqjaqimjs uaaS qoop
'unajs joj japaojq An saaAA qi jBBqiaq sjbbiuSo^;//
•pMnoqaS jjBdsaaMjjaSinq ua jBBqjapaojq do
'uaiaAOjaA aj uoojjuoabjS uaaS jqoujj ua ufiz dtjflaq
uadraoiqaq 'pjapnojaA uaaS n jooa apjaijspusjjapBA
jbbj 'puBjajjooqaS An uba apajA uap iooa do SuBjaq
-uaSia An fi§ qoo jaaS 'uauajaq aj qaq jqoBJjaS qnjaS
-suaAaj ufuu uba jago jaq jam qi aip 'do jam Sojioa
uap uba aimj ap juooz ufim 'fiS sunqi daoi ug«
Z6
'jaaA\ ua uaAaq uauftz ap ui uapnuq aisq }jao\ fiq
'ubb tuaq ua°oo aMUBjq 'ajooj§ ap uaiz puaqaatug
i(-aaqBiu SiqqnjaSuo
SiAinaa jooa n jo uapiaqos pfiqB jooa ^atu qooj suo-
jqouzqosjaaq ap ibbj 'qoo 'fpn jooa ua n jooa ua ap
-uajja UBp sjaiu ^suioqaoj ap ui aiz qi ^qaajds qoo fiS
aojj jufiz paouuaAO uaaS SuijqoBMjaA azap nog"
uajBA aj qnja8 ufiz ua
JBsaQ tuo ufiz pmajsaq ;aiu qoo afjooq ufitu ueq 'uaui
-tmqasuasjaq azBAip aqjnz ubb aoj qaiu jaaS 'coojj//
i("do qooj uauuBjd azoojjiaq a,«n jaaS 'qoB 'ufiz jbz apuia
}aq t!P l«p 'fxca }8az jaoAaSjooA jBsqjBBjqjaAUo uag
•ua§Bjpuauuiq jaaM jaiq nam jbz qfij A\n uaajjB ua
uajjai} aj sjqoajs u jfid ajqaiaaSjaus uaa yaoqaq UBp
'uaqBJ uiBjA ua juua ui jbz sajjB 'fi§ sjb jaazuaAa 'uaqqaq
SusquBB ufiz qoo jbz UBp jaquop •uaAaSrao paojq
ua pvBjjaA joop sjqaajs fi§ jftz SuipjaaqjaA ufiui ui
'^sSub uba Bufiq qi qfiMzaq Ssppiui uba spuis 'qoy//
•tUBBuagjja 08n
-iaAA ap si uaapB fiq 'uajBjs aufiz do ;qoaj uaaS qoo
qooj fiS ^qaq 'yaaj UBp jaquof Subjooz *UBp ugj psq
tqoaj fiz jBp 'saaMaq }sraoqjin ap joj pjooqaSuBB ^pjOM.
SiAOOjaSuo aip '^aiu BjpuBSSBQ ajsjaa ap uaq qp
„•uapfiuaq
^qoBjqsSuipjaaqjaA uaa qjnz n noz japuiA uaa 'puaj
-jajj qfijJBBAA si Suijapjiqos aip 'sauSy 'jjooa bq/7
<(!:uaiz jajs
-SuatuyiS uaa8 qfijapuia fira ui qoo u«p QS ^pnoz mo
-JBBM 'uaquojpaS jaqaqyiS uap uijBmaS jaufiz uaopaoi
joop yaaq jBsag aSiuara ooz jubm 'uaA\noj;uiiM fim
qoo fiS jprtoz qfijapuia ua uajqonjASaM 'sbm uajoqosjaA
jajqos jBBuapjoora uaa uaiqossira ja qup 'pjojsjuo fiS
^pnoz 'apjaads uajfidsjpuBM ap jam puiM ap sjy"
•FOI
100
moeder hadden gerust. Was hij thans gebrandmerkt
voor eeuwig, zouden ook zij die hem in schijn hul
digden, in stilte hem dus noemen? En, hij kon niet.
meer terug, de hulde der edelen had hij aangenomen,
er zouden morgen boden op weg worden gezonden
naar de vroedschappen der steden om ook van hen
den eed van trouw te vorderen aan Graaf Eloris zoon»
Daar was het weerGraaf Eloris zoon, hij, evenzeer
als Jonker Jan. //Kain, Kainsteunde hij nog eens,
terwijl hij huiverde ondanks het zachte zomerweer.
Wat was hier recht Wat plicht Had zijn vader
de woorden die hem tot den troon bevolen, ge
sproken '/O, God geef licht, geef uitkomstWat
is waarheid?" smeekte hij hartstochtelijk, maar geen
stem klonk uit den hoogen, geen antwoord werd ge
hoord, alleen de bladeren zuchtten op den adem van
den nachtwind, verder bleef het doodstil in het rond.
Daar naderde een zachte voetstap, een kleine hand
werd op zijn arm gelegd en een zoete stem fluisterde
zijn naam.
//Agnes, liefste mijne!" stamelde hij, haar in zijne
armen sluitend, „gij valt mij toch niet af, gij blijft
mij trouw, gij moet toch toestemmen, dat ik niet
anders kan
Welk een wanhoop klonk er in zijn stemAgnes
sidderde inwendig.
u Wat bedoelt gij, Witte P" zei zij, zich uit zijne armen
losmakend en het kwam hem voor, dat haar stem
een vreemden, doffen klank had. Ontsteld zag hij.
haar aan en schrikte bijna voor de doodelijke bleek
heid van haar gelaat, dat zoo vreemd afstak bij het
sombere rouwgewaad, waardoor het schitterende
bruidskleed van den morgen was vervangen.
101
Welk een tegenstelling en, dat in zoo weinige
uren Het was of een engel met vlammend zwaard
over de Haemstede was heengevaren en alle geluk
en hoop had verdreven, alsof de bliksem was geslagen
in zijne hooge zalen en de bloemen van liefde en
leven die daar zoo welig bloeiden onherstelbaar had
geknakt en verschroeid.
Was het deze gedachte, waardoor die droevige,
ernstige trek op het anders zoo zonnige gebat der
jonge bruid te voorschijn werd geroepen
De koele nachtwind streek klagend om het slot,
het water murmelde zijn droomerig lied, glinsterend
wiegelden in het zilver licht zich de blanke leliën op
hun stengel, maar zijn lelie, waarom wendde zij
zwijgend het hoofd af met zulk een hopelooze uit
drukking op het gelaat?
//Agnes," herhaalde hij nog eens, //waarom ziet gij
zoo bleek, waarom wendt gij u af, wilt gij dan niet
tot mij spreken?"
Wat siddert haar gansche gestalteHoe onstuimig
voelt hij haar hart tegen het zijne kloppen, maar nog
altijd geen antwoord, slechts twee stemmen weerklin
ken die van het ruischend water en die van den
nachtegaal, als een reine harmonie uit een betere we
reld zonder aardsche wanklanken. Zij staan daar over
goten door het zachte licht, de zware boomen schudden
bijna onhoorbaar hunne smaragden pluimen, vol liefde
ziet zij hem in de oogen en toch gevoelt hij, dat er een
klove tusschen hen is ontstaan, breeder en grooter dan
wanneer zij door zeeën en afgronden waren gescheiden.
//Stemt het u niet gelukkig, liefste mijne," begon
hij nog eens, //dat gij, als deze dagen van rouw voor
bij zijn, gravin van Holland zult heeten?"
