•ubb iBBq snai ap Sbz psBBqja^ •fiz a;qms <('uappaj a; raaq too uaop qi uaq pw 'si poop piu fiq pp *Saz 'qh •auaSnBAaS azooj -uaAaj iBBqufiqos Son nap fiq xaan fiz a;;iop pajq naa ptu ua mBMq fiq jaaM aip 'apiaa ap sbaa sanSy •uapaipd apraq anfiz ubb uapfiAi a; noSaq uaSxoz anfiz piaqSipfipuduo aSuajp jam na apjaiuqiaau xaojA nap do fiq jfiAua; 'ssbjq apinoxq ,/pbbj uaaS paui -ajaaq nn qi piAi siapus 'pxaAv gipsppq a; p fiq uao; 'ccibujb lizaApra afqmiq naa jfnnqof qi pp 'paoS paa ,'naqBin puaAaj jaaM uapoopufiqos aaA\; qi uaq nn 'piaqSiniajq n(ooz mo uajpA aaubp fiz pom 'uainp a; jbm nap m jaara Son sajp xno paoS uaajp ufiz fiz 'naiqoBMxaA uoamoja uba djnq ibbcu pom uaj\[// •psq pfuAaq fiq naip 'anaSuBAaS azooj -a;snMaq ap sp pnoq na qaajq naAa ';qajpa8;in mriA pq fiq jBsq fiq pnoA 'Saoip uauuiq jbbu psj nfiz napnaq apnoMaS na siapnoqos apsnanqaS put saBjg qfippuia uao; na napiaSiaxA puaip uap uufiq JUBq uapoA aiBq uooqosjo 'naaq sanSy SniS mBBziooqag <(-|aSoAsqrqaSno ap 'naqqaq Sipoon pAA ]3aa |bz fiq 'raoq raaq pen qi pp naSa] 'uapiaiaq a; suiibaa spi aiz na 'junoiAqnof naAoq jbbh nn fiS bq» •ua;qBBjq naSaoA annnq ui fiz ;o; 'uaqniqd ojbaaz ap naSa? japnoqos uaSipoBsnai nfiz a;qmp fijj •piu uiz nfiz apSipniajoA saBjQ Ijaaq ppqos naaS aip 'uBtuspuBj naa pp 'uapjnp piu pz qi na UBuSpn uapj paq piu siasq ap fiS pp 'apjiAA qi jBBtn 'AinoiAquof 'pnoS naaS xaaSaq qj// ,/ufiz |aap aau uaqnz ua;pqos na» 'pn apaora pin Ciz ;qoBjq <('n pq piq qi 'anaSnBAaS uaip pa'jj// 6tl 152 En thans De Gravenzoon was een gebroken gevangene, van jde zwartste misdaad beticht, een vluchteling nergens veilig, wien men zou zoeken en najagen, werd zijn ontsnapping ontdekt, zijn gevierde bruid, verjaagd van haar erfgoed, gebannen van den vaderlandschen grond vond uit genade een schuilplaats aan het vreemde hof, haar verleend door de gunst van den grilligsten vorst Diepe sporen had die korte tijd van lijden en smart achtergelaten en toch voelden zij, dat het doorgestane leed hen inniger had verbonden dan vroeger de la chende vreugde. De oogen van Agnes zij waren zoo diep en "zacht geworden sinds zij zooveel tranen hadden gekend er zetelde een uitdrukking in van dieper, rijker zieleleven, terwijl ondanks alles het gelaat van haar verloofde be wees, dat er ook thans bij hem staal school onder het fluweel, dat, mocht weer de verzoeking over hem ko men, hij die nu zou weten te weerstaan en aftewijzen, zonder aarzelen. De laatste treurige tijd, hij had hem zooveel nieuwe gedachten gebracht, dat het hem dikwijls scheen alsof hij jaren had doorworsteld, de plotselinge schok die hem trof had zijn zieleleven tot rijpheid gebracht en hem leeren nadenken over de hooge bestemming van den mensch. Uit het leed was zijn beter ik geboren en met zijn, door de smart verruimde gezichtskring, zou hij voortaan niet meer de bevrediging van eigen wen- schen zoeken, doch zich zeiven weten te vergeten voor het heil van anderen. Hij gevoelde, dat een nieuw, rijker leven zijn deel was geworden en, dat dit ondanks alles niet te duur was gekocht, al was de prijs van smart en lijden zeer hoog geweest. •naSuBAafldo pnq uanuB aufiz ui piu xBBq snai ap sp uaquozafljaau ufiz noz ua uaqsA qqoji iBBq sanSy laq gnpjaz^uo uba ^aaiq naa ^ajq 'apuna^s jaojA na^BU nap do piaqnaAaqxaA nanaa;s naa do pjooq ;aq aqjaAi 'ajuBcpafl aqaajq uaa xaAO nadxaiAA psnfiqas AAnBg naa na napu nauniq jbbh ^qoqnaSiom pnazfix ;aq uba najBip apiaa ap uubbaa 'ajrain.i aniajq uaa ut 'jqoBiqaflnBB sbaa 'map na§Bjsaq xazfi pm 'ua; -noq naa ni pp 'pgqfiq uaa joop naSuz na uaqosmi ia;BAi ;aq uapxooq fiz 'napanaq fiz naxBAi qfqapnig; •nBB§joop napuoq pjooq uafloqaS ;am sjqoajs fizj aqjaAv 'SubS aSej ap ;m poraafla; naq laoAV 'a;pj -aq Sui|BqmapB ap Bnfiq aip ';qon; apMnsnaq nag- •napanaq jbbu naddcx; afluaqqqS 'aqfif -aSno ap xaAO snai nap apSjoA na ubb xaaM siBBq ap 'HBBdspoq uaa pra qsp 'pnamuiapao; a;qinq fig (i^ubbS a; ao; firn fjfl pB}g/r •jqaBZ fiz laz <('spaax fiq si ibbq/. •a;daip axaquop ap jbbu sanSy saaM pnaSfiAA^ (<i,gnB§ui uaip jbbu naqaoz qi °biu 'napfiJAaq a; UBraspuBj uaa uadpq uaqiAA firn fiS ;pnoz 'jaqiaq uaip p; ;jaa§ fluaSao; aip 'ufiz anap amiaqafl uaa jamaq azap ui ja pora n\[" •uauafluBAaS uapSxaA uba uapsjfqqjaAo qoo 'uaSiJOA ap fiq a;mBBja§ Ainaiu uaa ja ;8ij ubbSbS si ftqjooA pft; uaa sjb ua iqonpaS piu ;pjOAi anaSuBAaS -a8 nap mo jbbüi 'uauuiq jbbu japAv aSiqqsjp pq pioojp 'si Sooq jaiAij ap sp 'MnojAquop *fiq jSaz jaaM pin ja ;moq ';moq ut jBBp aiQ« uba -ojj uap uba uassiuafluBAaS apdaip ap uba uaa ui ppjgomaflflaM uappnq safpjjip jbbui 'uaSSaz a; ooz oto maq az pp ua poozjapuo sbaa ;ioou japuBpojj Sï-I 145 "■vader medeplichtig was aan den aanslag tegen hem, wiens zoon haar verloofde was geweest, wien nog al tijd haar hart behoorde. O, die vele feesten aan het hof waarbij ook zij tegenwoordig moest zijn, schertsend en lachend, met zooveel bitter wee, met dagelijks stijgenden onrust in het hart. Nimmer tijding van de kruisvaarders waarmee Witte was vertrokken, alleen zekerheid, dat ■er Hollandsche schepen met man en muis waren vergaan, in het gezicht der Engelsche kust! Buiten huilde de nachtwind om de grijze torens van den Tower en viel de kille regen neer, rillend verborg zij het gelaat in de handen. Kon de gieren de stormwind met al zijn geraas, de bleeke dooden wekken, die vergeten door de levenden waren omge komen van gebrek in de diepe kerkers der konink lijke burcht, kon de kletterende regen met al zijne tranen, de bloedvlekken uitwisschen welke de stee- nen roodkleurden op Towerhill? Haar oog gleed langs de donkere beschotten der wanden, hier en daar door een enkel tapijt afgebroken, dat door den tocht werd heen en weer bewogen. Maakte de sombere Tower ook haar beangst en vreesde zij voor wat van achter die donkere wanden zou kun nen te voorschijn treden? En, was het geen waan, zag zij daar in dien hoek geen lichtere streep, was het niet of daar de planken van elkander weken? O, als daar eens een geheime deur was, die naar een onderaardschen kerker voerde, als straks die deur eens openging en een bleeke geest trad binnenZij had geen kind der dertiende eeuw moeten zijn, om niet aan hun bestaan te gelooven en, week daar ■die wand niet reeds terug?

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1896 | | pagina 7