'uqjbm ]a|Wi{ josz uapaqqftiaqqgJiuBB auftz
sjapBSsqm 'aajapaoS aqospjBB snaiA\ 'adraaj jaquof
agqonz „'so; saps qoo ijba raaq 'aSiqqrqaS ap 'nam
-jojsaq qSjng; na iaonuaoj\[ uba jaajj nap uba i-req
!)aq snapOAaS aqjaw naSejA a; pin gaoqaq naj^/f
■apjaaMZ uaaq maq bSubj mad pq jfiAvia') 'ubb
jifaijnnj jaquof a^qjatn (i'ppqnooqos ap na paniq a(p
•apSnatn uapuasusp ap japno JBBq pm qfqapuia qaiz fiq
nao; 'uajagiqas paap assana'jj uba naSoo ap aip 'daoiS
aqfqjooqaq naa sbaa pjj "uajjqoj apuojq ap puazoqjaq
iBBq appaip azap na uiabjq jap pusq auia[q ap do
naddij ajsq jfjBj\[ a?qnjp fluiflinq agiqBAaq naa ppj
,/puBj apraaaJA pq ui praoqnBB azuo fiq
'[BBpapaom ainqjaip azuo m quojq suo pojSpraoq
-pM jBBq poz aoq 'fiM uapgjaA 5100u 'uassira pin JBBq
uauunq [im 'paM LiS// 'apuaizuBB qoBfraqS uapuacu
-auui JBBq pui maq 'qpqusqg uiabjq pz ^'assaua-jj
uba jaajj 'guBj a; pm fluqaAag azuo suo jaoAjuQ"
<((j «noiAquof 'apppS pq fim fifl pnrj//
ruapjooAV ap pm
Sooq ajpag ifjBjv jooa pmf qoiz aip uapS[OA assaua'jj
uafloo auftz jfiMiai 'appq SgqoBdraBiq qoiz pjBBMiu
nap uba piUA ap aoq 8bz puBniam ua ppaqjooA ufiz
uapgjOA uajapus ap qoo 'qoiz apjapfiAuaA assauay
(/ficu UBA
jaara fig pooq BjpjazA 'pAspBBA 'njq <juapjoM jbz
maq jooa aip '^guajq dooquBM p; qpu pq ua
^pgjam^in puB} pq aip 'Suginqos aAinaiu ap pp 'pm
pq pfiqos uj{ (iipaq jaiq-saqiqay ufiz piBBMnj ap
qoo pp 'pin nap fig yooiag// -gnjaj jag pq quojq
<4'jaop ufiz jammin piajaq paajA jo gaziBB aij^/i
•pgjozaq assaujao^ iaz „'Suijomz
-uatUBs apamjoj naa )pjOAA pq 'uagpAag ap jbbj\[//
S8t
'00; uaq jbbu qoiz appaods ua^nj uba SBBjoaijyj
•uauuiq
jBBZ ap ua£gg uba upiajy ua qpqasijg; 'apB.wjaA
-paojq ajapno jauaa apiajag japuo 'uapBJj pBBpiapuj
<4'ubb 'puassBjq ua puaguz 'p az ^gipuoq japds[ooiA ap
jooq 'uajapuu raaq jooa uapag aposuaMag jaaz ja
I®P 'uaguajq guipfg ap 'nu sp 'pm raaq qi uoq
usp 'uaraojA giuisAV uajpj uba jaapj noz p(j«
,/uaddiuqjB guoj mii uba afqnp naa fig
}unq usp 'uagjozaq jBBqas naa n pz qi// 'aujoo^ uba
dau (('aara n fig gaomaq jbbm snausftAV auiaj^«
■a^diM fiqjapBU aip 'agsd aggnjA
naa iaz <('suajoq aip p joop uapopag ufiz AMiBjq
ua poq AMiBg fiM uajpz 'uaraouag yaaq qoiz do
praugp nu uuBjggjnq ap jBsp ua 'uagjoA pmBqpq
uap aaMpag aip 'qfijag uadsqos azoopraraap ap pBraa{
-p uaAinojA ap ufiz ;raoq jads ui apora ap s(y//
„•uaguojpagjoop sbm p qoo jaiq qmiqag
qfgjapuora qip pp 'pin iqonp qj qaopqaajd uap uba
uajaAfi uagsi ja pq doqassiq ap sjjaz 'af 'siopy uba
jbbjq nap fiq pquaq uaa do pjooqag pq qaq qp
„inipq
annoBjad q jnoiaijo ing
anopasd sjot xip 8[ao xoi y
S3D«p S9jpq S9(J
sanannoo ajjsa juajnaA mQ
'sanin saqsaq saj pojajqnoa qg
'sanuioo qnoj ag
ui[ ap no aiMio ajAnaqa 3Q'
maguiz sjaguBzauuira ap sfu8<j a; pp 'pjA
lapaom aMtiojA aan pom" 'puaqqg japnoqos uap do
«ujoo^ uba pjBjaQ 'fiq apgjoAjaA (((puaiJA ufira suaa
3a<1» 'HBS uagnj uba sbbioojh ajqiara ,,'yaaq pjooq
8il
182
ffWij ook niet, bij onzen patroonRenesse wij
nullen.
'/Verbannen worden als Brederode, en daarop wa
lgen wij het niet."
«In dit geval verwacht ik u allen te Egmont
op den Hoef, of in mijn huis te Rijnegom," riep
Egmont. «Gij weet, Graaf Floris bevestigde het oude
voorrecht, dat ik de ballingen van het graafschap
ongestraft huisvesting mag verleenen, zoolang zij
VGraven landen niet door rooven of brandschatten be
schadigen. Komt dus bij mij
//Dat zal dus misschien weldra onze gedwongen
vergaderplaats worden," riep Renesse. //Egmont, wel
licht mag ik het eerst een beroep doen op uw gast
vrijheid."
«Eu gij gaat dezer dagen naar Brabant?"
»De Graaf verzocht mij dit, dus ga ik morgen.
Hertog Jan komt te Bergen-op-Zoom en de Graaf
gaat op mijn aanraden naar Reimerswaele, dan is
de afstand niet zoo groot en kan ik gemakkelijker
•tusschen de hoven heen en weer reizen."
«Dat vergeeft Wolfaert u nooit, hèm hebt gij ge
weigerd te gaan," zei Egmont.
//Ik vraag hem geen vergeving," klonk het kalm
terug, »maar komt gij nu de volgende week allen
op Moermont, dan zullen wij ons verder plan tot
verzet bespreken, den dag kunnen wij nader vast
stellen, want de ruwaard staat wel met den rug naar
ons toe, maar hij volgt al onze bewegingen in den
metalen spiegel, voor hem.
«Hoort de violen geven het sein, dat de dans be
gint, maken wij nu onze opwachting bij de jonk
vrouwen."
179
«Wanneer is 't nu hoogtijd Nicolaas?" lachte van
"Voorne, hem tegenhoudend.
«Tegen 't najaar mijn vriend, de zaak heeft haar
beslag gekregen. Zooals gij weet ging, toen ik met
bet gezantschap te Parijs was, de tijding, dat ik was
verongelukt, en toen ik nu eensklaps weer heelhuids
voor haar stond, was 't lieve kind heelemaal van streek
en hoorde ik het soete woordeken; nu mijne vrien
den, tot straks."
«Dan heeft dat gezantschap toch nog iets goeds
uitgericht," merkte jonker Innfreyt aan, «'t is anders
laag gehandeld van den ruwaard om het aanbod van
koning Filips, die den moord op Graaf Floris wilde
helpen wreken, af te slaan."
„Stil, laat hij u niet hooren," zei Boudewijn Ker-
ninxsone, «of hij werpt u in het burchtverlies."
«Wij hebben een goeden pleitbezorger in zijn
schoonzoon, nietwaar Gerard?" riep Innfreyt lucht
hartig.
Van Voorne, een jonge man met een aangenaam,
«pen gelaat, glimlachte flauw en hernam fluisterend:
«Reken daar niet op, mijn invloed is zeer gering."
«Wij weten het Gerardriepen zijne vrienden,
«edelen en steden zouden niet onder zulk een onge-
hoorden druk zuchten, als gij een beslissende stem had
«Een beslissende stem!" herhaalde Gerard ernstig,
//zie eens wat er met het slot te IJsselstein geschie
den zal en meet daarna mijn invloed uit, op mijn
schoonvader."
«Als Heer Ghisbrecht zijn slot niet opgeeft, laat
de voogd van Holland zeker het kruis tegen hem
prediken even als de bisschop thans tegen den Graaf,"
liep jonker Kempe.
