'jBjJoq jjaBjjo^ jaajj pjAaq „'aqfipoq jbbu Sniaj// •jqoBjqaSSnjaj uapuoqaS auafluBAaS ap pjaM raiB] uaj -nuira aSiuiaM sjqoajs ua puoj jaq ui BjpjaM uaptcqBS -aaaiA uaiaiq apiiq 'qoiz uappiajdsjaA ejesnaip bq „•uaddcusjuo jam snp UBq fiq 'sBjaora jaq m jsba qiz pjBBd ufig// -sjBBuaip aufiz fiq jBAaq ,,'raaq jdfiiS ua afqosoq jaq qaSuisrao// qooq pjBBMui ap raBUjaq <('uaqqaq piaqjaqaz jsjaa jaom uajyr// •gijsuja ajji/W appjooMiuB ^'jqBBUiaS üfrqqnjaSuo "aona8 spaaj pftj uajsjBBi uap ut ja ufiz ja ua ufiz a? Sqqnqosuo apjaaAiaq fijj// „(iiaquot 'uaddBusjuo uiaq ft8 qai| otoibb^ iJsoof ajjBAAg uba apuaq jap uaa jam JBBp sbm« 'apuamoq liqBu pjBBMnj ap SaojA <l(juaop a; jaiq si JB^// •uaaMpjaA ua§ -jim ap aa qosq jaq uaqossn^ ua ajqnjsoj qoiz fiq jCiav -jaj 'UBB nam ap ap|UA Jjfiz jaza uaa fiS jbq// t(" 'uajaM |BZ aip 'jBB| 8} SI ;aq 'JU pjBBAAOJ ap SI JBBp JBBjq// „'assanay aSiqqtqafluo ap sjb 'ufiz aj 8;p|nqosuo U9A9 jSaz (iq 'j/fajjjuj ubb§ raaq jbbj 'qi qaq jbq// *ubcu ap dau ((j UBB}saSui uaAaj uftm jooa jqaq fig 'ajji^ jaquof „jlioou// lapiIBB[S jfii mo uarajB ap raaq 'pfajjjuj dau ^'ubbS ua}B[ raajp ,/uadooj maq jbbj 'ppiqos -uo ufiz jjaaMzaq uura ap 'j/fajjjuj 's88Mp fig jfig// ^■uaddsusiuo jaiu raaq jbb[ 'ajji^ Jaquof 'raaq pnoq uamiaqos ajduusjuo aip uba uaa si jsp 'JBBp nojj// g/fajjuj jaq -uof uba majs ap fiz ajapuu ap ubb quojq uaajam 'sei -aora jaq ui uauaaqjooA ap jam quoz ua pajjsiui uaa paap Jaip jaq qoop 'uajods ap pjBBd ufiz jb8 fijj S8 •uapjaAuaus uadooq fiq sjapfijjs op nopftz apiaq ubb ua uadooqjaA a} uauqoBj] ql'i|agora irmp ooz uaAa[ unq nape jbbiu 'jb8 qoou Saoja jaijjB.wq pusraaiu uijbba* 'prions -»no iqoaAag puapaoM uaa ua ua^qoBjquBB sjaSuudsaq apjapuoq aip '^qosjgjojs ap ui sdBjqsnaa uauaqosjaA uaj -^oja aSiAajs uapuBfiA ua uapuauA'sjapfu^s joa spaai sbaa azap qoop 'uaraoq a; Snjq ap do jaaM ua^qoBj; pS|OAjaj -qoB u&lfid uba inqjaSuq uaa joop uajsjooA oq -ubb uaq do ^qoBuuaAO ajaqqnpuaii uaa apuuojs uapftz a]|B uba ua iqtuaSuado uapjaM spsSunqjooAiua^ 'MnaajqosaSpjaA puq uajusq auapiaqosjaA uba quojqjaaM JBBp SB[sqn uapooS uaa do uadoq a} uajaA uauuoSaq spaaj ua |i}s jaajq saqB 'uajjBA a^ uaqossti}ui uoSaq puoAB oq •uaAia^s aj jo uauuiAuaAO aj raaq jam piajaq 'japiaoAUBB unq paora |oa uapS[OA uaj[B qooj jbbcu 'puadoaS pjaA\ puasjBuq jiood aSooq ap ua jaiAjaau puajajBj Snjqjscqdo apaajq ap uaoj 'Suiqqnipjm apgjozaq uaa Saojp jbb[oS Siuaj\[ "uajBAi uapauaq Sou uaiapuB ap jooa 'uiajd -jooa jaq do japsz uap ui spaaj jbz ua 'puBltA uajaq -jaj8 jaaA uap jam ajqBBj sSbb[s ppaA uado jaq ui fiq B[B 'SuiS jaomaS aj jjapjaA ufiz fiq jBp uauaqajaq aj japuoz 'jB dsjqajuaM uap fiq apmjois jooa uaapy <(jn jsBBq '[bajiu uaa U80P f?M i puoisjaj'uajjizdo saps jBBq[ -uapjOAi pajaS jaora fiz 'jSaz fig s[b si jaq 'pog ajoojg// 'SuiSaAA -aqspaoraaS aSiAaq ui assaua'jj dau <(j ?baa 'jbb^a t(jfiq suo Bjs jaraaq bq raoosjad uaSia ui ajjoos MnojAquof si jajj j bijbj^ aSipaq 'juuq uaa ubb jainjs jBBq jibbm juap *aoj jbbu jaiq juaj jaddajq jBBq j q ^uapinpaq jap jaora jbaa mooja -quof uaa uapB unq jam uaS|OAjaA fiz j uaSqiaq baoij 'ua uapnoq aj ubb ;ojs jaq do jqaajjaSaj |8M uauftqoa 08 34 eenden en ganzen hunne luidruchtige vergaderingen hielden, op bet smalle pad de versche sporen van een paard, die daar plotseling eindigden. Verwonderd zag hij in het rond toen eenig geritsel hem deed omzien en hij terzijde, uit een zijpaadje, een man met een don ker gelaat zag naderen, die hem wenkte stil te houden. i/Wat zie ik! Gij zijt een der ontvluchtte gevange nen, die Heer van Renesse hebben beticht, hoe waagt gij het u aan mij te vertoonenDat kost u het le ven," riep hij heftig. «Sla toe, jonker," zei de man bedaard, //ik zal de eerste onschuldige niet zijn die dezer dagen werd ver oordeeld." De hand die den teugel reeds gegrepen had, zonk neer, twijfelend klonk het: //Wat borgt mij, dat gij waarheid spreekt." »De toekomst zal het bewijzen en dan zult gij u verheugen een onschuldige te hebben gespaard, de eenige die weet waar de jonkvrouw, die gij zoolang reeds gezocht hebt, zich bevindt." //Wat zegt gij?" riep Witte ontroerd. //Hoe weet gij daarvan?" #Kom aanstaanden Woensdag te Dordrecht en gij zult alles weten, hier is het mij te onveilig, ik zie u gevolg naderen. Ga te Dordrecht naar het huis van den Lombard en zeg, dat gij van den Zwarte komt, dan zult gij alles vernemen." //Wie waarborgt mij, dat gij waarheid spreekt?" //Kom te Dordrecht, hier ben ik mijn leven niet zeker." //Zoolang ik bij u ben, hebt gij niets te vreezen." //Alles heel fraai, maar van den anderen kant na dert ook een ridderstoet; tot weerziens, jonker!" 31 Maar eindelijk werden de strijdkreten al zwakker en flauwer, het wapengekletter nam af, iedere duim gronds werd de aanvallers niet meer met het zwaard betwist en toen het laatste avondrood verdween ach ter donkere wolken, kon Hendrik Wissel met voldoe ning aan Vianen berichten: »de geheele bezetting is over de kling gejaagd." //Het is wel," antwoordde deze, //en nu het andere gedeelte van onze opdracht volvoerd, haast u!" »Ik zal mijne bevelen geven," hernam de andere en weldra spoten gloeiende vlammen op, die den avondhemel rood kleurden. Als het kaf, dat verstuift voor dwarrelwinden, golfden uit ramen en torentransen wolken van vonken met helschen glans, soms half omhuld door zwarte rookkolommen, die van tijd tot tijd vaneen scheurden om de loeiende vlammenzee een doortocht te banen, of die langzaam, als donkere spoken opstegen naar den nachtelijken hemel om op hun beurt te vluchten voor de vuurgeesten welke hen achtervolgden. Uit vensters en deuren rezen zij knet terend op en scheurden muren en kanteelen die de eeuwen hadden kunnen trotseeren. Zij gleden naar buiten langs poort en valbrug die zij in vurige zui len herschiepen, over het water, dat kookte en siste in de slotgracht en voerden in hun woeste vaart gordijnen, met goud geborduurde behangsels, stroo men kokend zilver en golven vloeiend lood mede, die als metalen watervallen neergleden langs de zwart ge blakerde muren. De wind stak op, blies de vlammen aan en eindelijk was het trotsche Moermont één en kele, gloeiende zuil gelijk, slechts vuur en gloed weer kaatste de nachthemel, louter vlammen en vonken scheen geheel den omtrek en de toegesnelde, van

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1897 | | pagina 8