apao[q uajaoq ut ooz 'jqoBiqaS naqqaq joaooz jaq jjaz
üz apnoz iaaunB^ -paq uapaijsaS na napajaS phns
na paa] iBsq azap jap HijBtnjauijsui bsj ajjasaq qooj
uazftM aj jb Suidsuaq jo uapftjapara uba Sutjtn aq[a
uaaqos jajsnz aiaq uba |BBqiaA apiBspaq jaq 'najiaj jap
Sutmmosdo aSipnoAuaa 'afftjsni aQ -uaSfiMz jaa[q bsj
(<-jqotzjtniooA j( ut uaAaj uftm uba aputa jaq hbs
„afjoq jaq// pop ajooi§ jaq pui 'nBB[S aj uaaqioop
qfqaSom pao§ ooz ftra ia jsaq uftm qi aop nn ng; 'Soo
jaq jm Sipaods lapuaqp qt na UBf uajopaA momBp
'naop aj jaaA pin stuapatqofeaS azap pni paq jiaq
jajjuagSaz af qt jbz p^ -jaSuMZ iBaq uba jqotzaoj
jaq japuo uiBMq ajnaij ap ua pSBüfaS jsuaip nap jtn
jaSipBpstra naa sp piaM nbf -do uajsmiq 'sbm qfipni
-Bpq naaSpq jooa paiqiaa uba psjfqqiaAO ajsjBBj naa
ua jnamaja aqftpape pjj •aqfi[jaqn pq do naajp na
pqua jstnf Sbz jaaq apno ap jbbj^ -apmazaoq ut laaqja
jajooiH aoq jaSnBj aoq ftra aip lustri 'sbja uoomoS qt
ubbibbm 'qaaq namaqos na uajai ap joop apaomiB ap
piaAO na suaqpj ftqjBBM 'apjaaM apuoojiaA qfqiajm
aip laAouaSaj 'ubajbbp SutqajsiooA ap ut sqftpSap
na spnoqqaMuaMnoipaA sjat sbm ja jaapuaioajuj -p
pin ftra uajqtiqos napaqSipuBprao aStpnoAuaa jsSooq
ag "qt jqoBp 'namoq paq uaraas ja ftM napnoz UBp
ua na°ftjq nannnq jajqosd sp ëutqqaijaq anaa [aM
jBBp jo jaiq noz ftq uaMnoij aj uap jam rao j8Aa§do
naraanjooA jaq jsnia na|p ut pBq qt 'Bf 'uapiOM aj
utiaoq aqutg naa Son qooj qt sooqiaA nsg •uaAsiSaq
uapjOM aj ^uaraiB ap uba// na namoq aj jqoaiaj „afjoq//
naa do qfippnia rao 'uaqiaM najaom noz naaqioop
uajaoA na uapuaq jam ftra ja qt jBp daaiSaq qt na
'ftra jooa jajsfiiA apno sp uaAaj uftm Ssz qj -sjatn
■opuaqaajaq ftz na SutStpaiAaq ap raBAjq naoj na
S6
nap jaq qaq qj ,i naAfuqos qt noz uatM hbb p^
,/uaiojiaA Soo jaq jm
paqaS af fm naqqaq 'p§aza§ jqaq pambba Sinqnaqjog
na UBsSaSSaAA jnaq Btraiajj uba af jiapag "Subj jbb[
naa naiooq najBj af uba jaam sjatn sno jqaq ap//
I(-nu qt naq jatq na saipe af firn
jb8 fig 'do naSoo ajooiS issd naa qoo ajjaz ftz 'naSaj
jbbjjs ap do japaora af naiajstS raBMq qj ,iaq 'naa^j/t
^•jjbbm mjoqqoojg
aj af jsp 'uba napaorajaA Atmqj naaS ja paq qj//
■jbS pnsq ap jajsnzjaijs ajBq ftz jfiAuaj
'qoBj naAim naa jam azap noSaq 11(i naqqaq aj gtinaq
•na Stinaq ooz jaq 'dBB antajq 'jain af ftf mBBqog//
•jm psBBqiaA ftz dati (l; Biuax"
*sbaa jaq atAA ftz jsiaa nn do insq jooa
jqoij naa ja °nt§ Snipsjojg -uaipnaAoq qEsras hbb sim
-aS uba na apaomiB uba pdraajs jaq Saoip japoj jaq
'tjajsqaozaq jap Sutpaajq apmBqos ap jm ftz daajSaq
'jsaora naiooqaq naSsp aqasmjoquiojj ap jtn nasstnnaq
jaiBq anaa qbb jaq JBp !psq natzaS jaSaoiA jsbjas
jtp ftz jbbm naiannuaq aj qotz jsaq jBBq paap bsj
•uajjqotj aztnq nap uba AtnoiA a8nof ap do
qftppnta qotz ftz joj 'uajqoozpnoi jamsq amtni ap uba
uaqaoq a'jp ut puaddinq atp 'naSoo antniq apnatzftq
na JBBq jaqnop saoiq fsafqap apooi paA jam ptnq
aqftpaj naa 'jagsra SintaAA naa 'jbbC Stjjap sqaajjsrao
uba pusraat sbja jajj uajspSnanutq jajsqaozaq aiapuB
anaa piaM spaai jo najB[iaA JBBq BAg psq sqfipMtiBsj
(<j ftm jooa 'paA jatu jnaqaajaq lapntra jo jaam
satpaA uaa ibbco ïpaq Stpoon 8ooq naq qt JBp 'uftz
nannnq noz jaq na fsaraqog; ap 'napnatiA aStnaa na
^ajsaq auftra nftz ftg 'namoq jaiq qftjaSora StnpM ooz
'st J3A0 sajjB joj 'ftz [bz qftpnnjB^j -ajdBjs naaqiaAO
06
94
«Dat weet ik," antwoordde Isa kalm.
//Zoo weet je datWel, wanneer weet eene vrouw
«lat niet, al veinzen de meesten dat het haar niet schelen
kanHermia was ook mooi. Maar lang niet zoo als gij.
Ik daarentegen zag er eenvoudig niet onaardig uit,
een mooi teint en witte tanden dingen, die met de
jaren voorbijgegaan. Het speet mij, want ik wilde zoo
graag iets avontuurlijks beleven. Ik was vreeselijk nieuws
gierig. En ik wist dat ik geen bekoorlijkheid bezat, die
bestand zoude zijn tegen het groote bezwaar voor een
man om eene Hornklou tot zijne vrouw te vragen.
Maar die nieuwsgierigheid van mij werd mij te mach
tig en
//Stil toch, beste Xenia! Waarom al die oude dingen
oprakelen
//Jawel; als ik het doen kan, allicht dat jij het kunt
aanhooren. Je hebt er natuurlijk vroeger ook over
hooren praten, maar, zooals gewoonlijk, werd de zaak
overdreven en onwaar verder verteld. Herinner jij je
nog Jan Damianus Svensson? Hij was meer dan een
stalknechthij had les genomen op de volkshoogeschool
en daarna een kursus in de landbouwkunde en in de
paarden-verpleging doorgemaakt; hij was altijd goed
gekleed en had betere manieren dan menig //heertje"
In het eerst lachte ik hem uit. Het eenvoudige en natuur
lijke heeft mij altijd aangetrokken en daarom maakte
ik mij boos over het //heerachtige" dat hij aan den
boerenjongen wilde toevoegenik plaagde er hem on
barmhartig mede. Al spoedig merkte ik intusschen,
dat ik indruk op hem begon te maken. In die dagen
hadden wij nog een paar rijpaarden, freule Hornklou
hield dol veel van paardrijden en Jan was de rijknecht.
Zoo als ik zeide ik was ontzettend nieuwsgierig
91
«oude meegedeeld, dat ik er eindelijk mijn bekomst
van had Hermia's dienstboden te drillen en voor kin
dermeid bij haar spruiten dienst te doen. De hoofdreden
was, dat mijn dierbare zwager mij niet kon uitstaan
dit is zoo vreemd niet, want dat kan geen van
die heeren der schepping!" volgde een nieuwe
schaterlach //en dus ging ik er op goed fortuin
van door. Sedert heeft de oude geen letter meer aan
mij geschreven. Waarschijnlijk hield hij mij voor red
deloos verloren. Uit de courant zag ik dat hij dood
was ik dacht erover een krans te sturen maar, met
huichelen heb ik mij nooit op gehouden en ik
stuurde geen krans."
//En ben je nu hier te Stockholm gevestigd?"
//Ja. En ik voorzie op een fatsoenlijke wijze in mijn
onderhoud, ondanks mijne niet onberispelijke jeugd
Ha ha ha! Ik geef les, in talen en in muziek en ik
sla er mij zoo goed als ik kan doorheen. Ik woon in de
Zuiderwijk, bij eene weduwedrink haar Mokka 's mor
gens en haar slappe thee 's avondshet middagmaal
gebruik ik in een goedkoop kosthuis. Den dag over
ben ik meestal op de beenen met een pak boeken of
een muziek-portefeuille; als het weer er naar is, rust ik
soms een poosje op eene bank van het Klara-of Maria-
•Kerkpleinanders kost het mij 10 öre, als ik een ge
bakje bij een confiseur moet nemen. Soms ga ik zeer
«vroeg 's morgens naar een leerling, die een later uur
niet met zijne bezigheden overeen kan brengensoms,
om die zelfde reden, des avonds laat. Geloof mij, ik
ken de physionomie van het leven op de straat, zoo
wel in de uren als mevrouw Belzebub haar schoenen
nog niet aan heeft, als na den tijd, die voor fatsoenlijke
vrouwen oorbaar geacht wordt."
