(<juajaiAa°az uaop
a) ;sjoa uftcu uba jaiuBq ap ao} jaa ap pnoq fun»
'ja^sjnoQ jap uba dan j jaAinoSauajj naa naq qj"
•apapr
-tuaBjj mBuiaq <('uaAa§ ]ads Ciia na8uitnB|y sp 9PÜZ
aip DBA 3(oo noz ;aq 'uajooiq^uo nadaqos ajSjBBf
azno uba qfipSotnuo :}UBqaaz nap uauunq
•japuBqojj ap 'raapi^
dan ,/puBjaaz uba q(BqosiBBtn ap naq qi 'firn pnag«
qsm 'anjoOjY uba a^nd
-a8qn ap laz (<'ubb§ qi [bz nap 'gap naa ftcu jaag«
qqoBjqaS uaqqaq Soo taq japuo jaqaz
jaaz piaqqfqooiA a^sBda°no uftz maq japaoiq aStjsuja
uftz noz sjapnB 'tuBMqjB nappnqospjooq puamaqje
uaa ^am ja ftq jap 'ajquBtu pp fjqoiuaA piaqjaddsp
nBA uaiapnoAi *p°naf uftz squspuo 'pnq UBf jaquop
„•uftz fiA\ jbbm naAffjq na napnoq pjooM qoo nn
Ciaa najaotn snp 'uapsmqjaA iaj^ JOOA poou jaiq naqoe-
-uam ap^sp'^qoiiaq tniaqaS ^aq ni 'jUBjaq nap qi qaq
'naiqosiado pBjs ap 'no°aq uuojs ap jBp.iooA 'uaSjoui
uba ftz uaoj, (j uaqqonqn uib^s naqosnsg nazno jam snaa
-do nn ftM sjb uaquap na§uituB[A op napnoz }bav 'ug
■japaoiq aloipBuaf? nficn '^qoa.i yaaq aw?A\. J88H"
„'dooq azno [B )ftz ft§ '}a;u 5qp 'uaan
'naAaS Ssjsqan nap pasjsiaaM nazno na naop poop
uap nap jBBjg noz ;ap[ doqossiq ap sjb uaAa ua§aiq
napuBq ni n naSniniBj^ op uftz :jaq noz ib^«
•naloBAi }aiu ooz n }Soont
fi8 'ftqjBBp 'napnsq ni uaSuicnBjjY op puojsjaj ^aq qBA
'^oojqino ipjoM ijqoBinsSftiq apn uba aasouaig sjy//
•nadaiSaq
nsjd pp uba aiBqjaoApnno ;aq ftq pBq sjapuB 'Suipfifc
aqfipsaaiA ap joop pjoopiaA 8ou sbav tna[{ijY\. ^oajj
581
i napaq qi maniaA ?bm ^ubm 'puoopiaA ptnaq
nap nsB apaoi aSunA naa pen jaainoq naa sjaaSaaA
a} piu qoiz yaaq jo 'ubb§ apuoi8 aj (bz ppia.w ap
'n jBBjqiaA qj 'ao°aoA auftz pn sapB j^bbj aasouai^
a} jaiq 'japnoM naoS si pq jBBtn 'gjOAaS ql'ipiooqaq.
japnoz 'poopaA snpjs qoiz sinqnaABjS qfijago(°ooq
pq uba pi[ naa pp 'cujoa najapai naSa; si pjj7/
apjaajo jap
-J3A pn naa sjb sfiM ooz qaoqpnqos oSqiaA ufiz pn fiq
(fiMjaj 'puanfiMpjaA jaiqos jaaM puopja} Ja na pnaq
-appn subjj naa naAoq pjooq nfiz naAa 'pasd^Bj UBp
apAinqasjBBAA ,/napap a} po|q soopqaoj snp n joop
nauaa.waq naporn a; saqjaA Ain tno jbba8§ poj§ ooz
naa ubb pojq pin sinq qfqajBiS pq pp 'jaqnofA
•SniqjB uba ja naAaj nfiz jo apmnj na qaaq na "uapojpS
napjoM a; |fid napnajjons naa joop uba jbbasS pq
sqnBpuo 'poodnaABfj-pjoo^ ap fiq jbja nap do Suii
-ainaqas apnaqBA ap ni 'fiq pnop jap[ najn aSinag
•goo.ip uBf jaqnof yaz (('do sSipnu piA\ (bjoao
qi aop ooz U3A00[aS aq spi poon mo qi Joa{ n uba
na 'napjoAi noz aqfqapaaS 'paM ft8 spooz *aip 'qijp
-najj japaojq nfim pra nfipj pftpapui apjaaj qi«
■psBBqjaA ajaaqy uba
pz (<j jaqnof'paq nfipi qfqaqjaAA ft8 jBp sjb 'napJOAA
;bbS aiap uaa ft8 pp 'naAOopS nirauaAa nnq qj//
a-i;nqnoons supun^ eopmspo Jsd mnnQ
ennui anbjnlj «iniSsnbainb tqïis 6U0(«anig
nyo nn snasjnsonp on snnsjiira snnny
:pannijaq nnq pp
'nopjoM (addBAj pa^Y apaaAi^ naa naSnimB]^ op JOOA
]bz majjaBjj f uba joqaz ja naq qi// 'napno.wa§do nBf
jaqnof dau (<japapraaBjq uba jaajj 'uaësp pnz ftr)//
881
134
lem, het machtige, trouwe Haerlem, waarheen alles-
vluchtte, dat Guy niet wilde huldigen, begint te
wankelen en van onderhandelingen te spreken, nu
men, behalve met overmacht, ook allerwege tegen
verraad en lafhartigheid heeft te kampen.
//Dat is zoo ongeveer de toestand waar wij tegen
over staan, zonder leger, zonder vloot, zonder weerbare
strijders, zonder hulp van buiten, zonder middelen.
nu redde hier wie kan
Wel moest de toestand ernstig zijn, als Gerard van
Voorne zoo kon spreken
"Mijn vader moet het weten, hij zal ons te hulp
komen, terstond," riep deGraaf van Oostervant, eindelijk.
"De ziekte van Graaf Jan is plotseling zeer verer
gerd naar men zegt, is hij voor goed gekluisterd aan
zijn leger."
Willem zonk achterover, dat was de genadeslag 1
Zijn vader wellicht stervend, zijne broeders dood,
Jan nog bijna een kind, hij zelf gewond, verzwakt^
door vijanden ingesloten, wat te doen, wat te doen?
Het was of alle leven uit het vertrek gevloden
waszwijgend, verbleekt omringden zijne ridders zijn
leger.
Maar toch, niet allen, niet allen! Eén hoofd hief
zich nog omhoog, van éen gelaat lichtte nog hoop
en vertrouwen, éen paar oogen schitterde nog van
moed en geestkracht en éen vaste stem sprak: „Van
Haerlem moet de redding komen. Het is niet belegerd,
niet ingenomen, zijn trouw is beproefd, het is sterk,
machtig, ik zal gaan, terstond!"
"Neen, neen Witteop mij rust die taak, men zadele
mijn paard, de bezetting moet een uitval doen, wij moe
ten ons doorslaan. Met man en macht naar Haerlem
139
//Zoolang de wereld staat en de zon draait heeffc
Ziericsee altijd zijn burgemeester gehad, en wat beleeft
men thansDoor de troebelen van het beleg is geen
plaatsvervanger gekozen voor Hugo Gruys, nu is het
oude spreekwoord te niet gedaan, dat zegt:
„W ie burgemeester wordt van Ziericsee,
Verlengt er een jaar zijn leven mee",
want nooit stierf hier een burgemeester tijdens zijn.
ambtsjaar. Hoe zal men zulk een ongeregeldheid ver
antwoorden tegenover het nageslacht. Wat zal Aman-
dus Zirizaeus, die lof same historieschrijver, er van moe
ten boeken in zijne kronieken?"
"Men zal op den Blalfaert der burgemeesters moe
ten zetten: "Vacat hie annus"." zei jonker Jan onge
duldig.
"Annus? beduidt dat in 't Latijn hetzelfde als asno
in 't Walsch? Jonker, hoe kunt gij veronderstellen,
dat een ezel ooit burgemeester wordt?" klonk het
verbolgen terug.
Maar jonker Jan gaf geen antwoord. Zijn valkenoog
doorboorde de meer en meer vallende duisternis en
zag hoe een bootje, dat voor de waterpoort vast lag,
eensklaps pijlsnel op de haven toeschoot en hoe daar
de bemanning overstapte op een kleine hoecboot, die
zeilree op het water dobberde en nu, ongehinderd
door de Vlaamsche benden, die eenige passen verder
om de hoogopvlammende jachtvuren gelegerd, zich den
tijd verdreven met zingen en drinken, koers zette naar
de Schelde.
Onafgebroken volgden zijne oogen het blanke zeil^
dat als een vlugge zeemeeuw over het water heen-
gleed, en weldra uit het gezicht zou verdwijnen, daar
