V
'nagejs annnq najBAA pnaSipinaaA 'ibahbb nnq sbaa
jBBquBRpjaaA\ao ng -ui na9uiuiB[A ap do aapnaq aqos
-pnaqog ap uapauop uapaq iqootn nauadsAA p» saps
qani 'uasiaz 'najaads 'napjBBMz apojqpo 'uaqxepfuis
uaAaqaSdo pm 'jqorq ap joop na|ftd na uauaaqs uba
inqjaSaq uaa apsuoS °bb[aoijo}s apuazins naa sjy
,,'PaBIl°H
jpnBqog// napjqs|BAUBB apnaqomt ap ua „jSooq nap
qnadg// janaq pq aufiq napraajsjaAO 'nopum snBqq atp
'nanaoiBjq Jap naqnqqjaaAA pin[ pq na tajqosaSppA
pnaunajp pq 'uappdraojj aap uajaqpqos pq 'pqos
-aSninzsq pnaaapuop qajj jpnBjaapBn pq hba pnoj8
ap sbaa pq punz uapjjoq aSiuyaAA sip 'nftz ubbj
-aooA naq fiz napnoz Sqiaq na pjaaqaooA nfiz napgjoA
■sjapfup ap jb'naddq aufiz ubb pnanaSaz aip poejq na
apjas ShutaAv naa uibu UBf-pig uba jnapuBinmoq ag
<(jpnB[japBA pq uba
SuiSipapiaA 10} pAAa§ nfiz aip nap najpj; japjaqaz
nanadBAv anaaS }Bp 'n pannijaq 'jjbbz aSqtaq naa jooa
"fiM s[B 'piu napfup ftz 'piu |BinB8 nnq paajA qoop//
'raap aSiiqoBjq sapapcnaBg qnojq i('uanfiA4pjaA naop
aj apjBB ap uba maan naqospueqog nap na naffipin
-jaA ai n uaïojsaqpBA nfiz 'piz n aooa [t° aip 'fi
rijBiusB ui siaputqjog ap saam mi Ijz nagojq
-aaAo aijaA'iaoma8ai SninuiAijaAO ap fiz naqqomf spaai
'xBS-rajaqos apnda® djaqas pnarafqA ap iam naiz
-aooA naaapno uba 'a°Bp napao-Q// naqftprapRAJOOA nap
naqqaanqpoA ap napiBBAAZ nanus naAaqagdo qajy
•qfupog fiq s[B nanniM
-jaA ai iqoBouaAO ap pnaaauaSaz jo 'apSipjaMjaAO naq
•sjaaBqag aap pBBjaaA pq naoq 'drasasjng (jq sjb napA
-nans ai pjaapg nappnq 'pjBBpag qfiiqnejq aSiqqoBtn
-aaAO pq pra pfijpnaznaj nap ui aip 'naSniniB[^ ap
891
'maiqoBiaA aj mo napanfiA naaS jaqazaooA uaaBM pg
•napasBAAi
■apojqino na najaads apjaAaS uba apqoBAAjaA poa3
-pmoqpAA uaaS aaqaz aaaz na ajqnado raapaBg jbbu
•pp 'paaoAaSnBB noosaad ni naiapuBBj^ hba ananaaA
-no8 uap joop 'jaSaj qosmBBj^ naa do fiq pip oaoaq
-anuag ua apapmaag naqassni Saauiaq nap do spaag
"•iqaBMjaA psq jjaz pp fiq uBp Son aaSipaods 'pinA
-jaA paaM qosuaA\ nfiz ng -naSnupaoop napnoq aapaaA
ftz jooa uaSipinaaA aj aaSaj nnq na najaAaj al Sbjs
<naqBA ai jfq pq do spaoqaaAno naq joop 'nfiz naj
-]TM jooa naJoniiuBiA aP PB1 op^Pmasg UBA aiHM
•iqosn
naSoBq 'na°ntq bh uaqojqaSnBB sbaa puBqog jooa
aip Sap uaaappq nap 'apanaqos naqjOAA ajaqnop ap aip
mliqosannoz nap pnaaauaSaz naipoaSaq na qnsjq nap
-napadsjooApaq pm napaaSpnoAA aap namtnap aiqonz
ap napjapinp'naAfipjaA paap saqn aip japm ua§nB[#
■nap bu 'iSipuoquBB ainaj ap pp 'paq pq 'qnojq
~iaaAA napSaiqoBn aap paq apjea pq iiiubbm 'poq
gadriajq pq hba naSfiAAi apnaddonq apna[a8ai.w ap iin
•ua 'uapajqas annnq japno sjaSnap 'apnajapnqS AATiBp
nap uba 'aufiz Sooq sbjS a§nB[ pq 'pjooq nnq naAoq
naiqosinj uaqnaq apnouaAAnaa Jap uaqqB} a°ooq ag
"iqOBjq ajBqnBBpjaaAAno pm
^nannq noz joods pq unq pp 'puspog uba AAnaa^ uap
pm ppqos napnoS pq do naioBjsaS nappiq Soo pq
Üz nn 'napSipnoApjapnoqjaA qoiz suaëom.iaA jajjB jo
■aaaqos pq 'naraanaoi nappOA najqoBjq annnq naps
|0 sbaa pq 'aaSnuaS na naqfquaizuBB uba pajaS pq
tiBA apjBBip dooq na joojaS na 'naiqosinj nappa aap
«aqqojnadBAA ua nanaozBjq ag 'ppqos pq pm naq
-qap ai qoiz nappasnisjaA pnaponnim pq ftz jfjAAja}
zei
156
In spanning zagen Willem en van Voome op, ter
wijl Claes van Kyeten in korte woorden bericht gaf
van den slag bij Manpad.
//En waar is Heer Witte thans?" riep jonker Jan,
terwijl zijn broeder onmachtig van ontroering, niet in
■staat was een woord te spreken.
//Hij is nog altijd bezig de Vlamingen te verjagen
«en zijn leger wordt bij het uur grooter, van alle kan
ten stroomen de vrijwilligers toe, van alle zijden is de
opstand tegelijk uitgebarsten. Overal worden de bevrij
ders met open armen ontvangen en juichend begroet.
Het voorbeeld van Heer Witte heeft allen bezield met
ontem baren moed te Delft riep onder het luiden der
alarmklok Heer Ockenburgh de poorters op ten strijde,
en ondanks den wanhopigen tegenstand der Vlamin
gen begonnen zij reeds te wijken, toen de aankomst
van Heer Witte's ontembare benden hun nederlaag
voltooide. Heer Witte kwam van Leiden, dat hij had
schoongeveegd en vertrok, na den doorslag te Delft
te hebben gegeven reeds denzelfden nacht naar Gouda.
Nog had de zon de nachtelijke schaduwen niet ver
dreven, toen reeds zijn krijgsleus//Holland, Holland
door de stille straten klonk, en de Vlamingen, in
hun slaap verrast, waren overwonnen, of gevangen
voor zij aan tegenweer konden denken. In Schiedam,
Heer Graafhebben de vrouwen het voorbeeld gegeven
om de Vlamingen te verjagen, geheel Delfland is om
geslagen. Holland is herleefd, de vijanden zijn verdre
ven en Heer van Haemstede rukt verder voort, aan
het hoofd van een ontembaar leger, gloeiend van moed
en geestdrift."
//En wij trekken hem tegemoet," sprak Willem,
//thans moet Zuid-Holland bevrijd, op naar Dordrecht!"
149
-«ondeelbaar oogenblik. De rechte snaar was getroffen
en had weerklonken in aller hart, de oude fierheid
herleefde en juichend, vastbesloten klonk de heilige
strijdleus uit aller mond//Holland, Hollandval aan
Te wapen! Nu een heirvoogt ons voert uit het oude
Gravenhuis vreezen wij geen Vlaamsche overmacht
meer. God zij lof en eer die ons zond onzen schilddrager
en bevrijder in Grave Eloriszoon! U, Heer Witte!
volgen wij tot in, tot over het graf!"
//In veni quem diligit anima meaDominare nostri
tu et filius tuus et filius filii tui", sprak op dit
oogenblik de abt van Egmont die tegenwoordig was,
nadertredend. De goede abt! Hij had Graaf Eloris
aangehangen met geheel zijn hart en kon niet dulden,
dat een ander geslacht zou heerschen, nu diens eigen
zoon nog leefde, welke zoozeer den gravenkroon waardig
was.
Luide bijvalskreten antwoordden hem, doch ernstig
schudde Witte het hoofd en hief de hand omhoog.
//De prijs waarmede ik mijn verheffing zou moeten
koopen is te hoog, verdeeldheid en burgerkrijg zou
de uitkomst zijn, dat niet, dat nooit, slechts eendracht
maakt macht."
//Heer Willem zendt mij, hij is waardig u eens te
-regeeren, in zijn naam kom ik tot zijn trouw volk
om mij aan hun hoofd te stellen, doch nooit zal mijn
naam in de geschiedrollen worden opgeteekend met
het bloed mijner landgenootenals aanvoerder tegen
onze vijanden wil ik mij altijd stellen aan uw hoofd,
nimmer als opstandeling tegen onzen wettigen vorst."
Diepe stilte heerschte op zijne woorden in de
1Ik heb hem gevonden, dien mijn ziel bemint! Heertch over on!,
gij en uw zoen en de zoon van nw zoon.
