A -aq uaip Joop uep jaatn aip qoop 'uaScip noz uoojq apuapquo; aip euaa aip aipoiflaq JBBuniMjaAO s[B uiaq pp 'qpA puajaqnf uaa jbao uapa[§ uapjpau -uoz uapnofl ap aa pfrqB jooa uajopaA jfng jooa sbaa 'uapaijsafl sbaa Siqqaupjaq ooz iuoibbaa puspag; uba uooiq ap 'pSipuiaaS uajapuBBj^ jooa °BB[iapau nafhqs -|OA uaa ui sbaa 'fluppim uapOA nap pi aajojSuaSjora apjaa qoq uba ua iqoBUjappitu joi Suijaraaqos apuajjBA ap uba apjnrip aip *8b[s apaoAuaA ag 'uaqiaj aj joao jBBuniAuaAO ufiz pjBBAAZ ufiz iqBBzpoouaS putqsiaaAA uaSuaq uajjoq uaa bo ua pflippAuaAO mapy^ joop fiq pjaAA uapapjaq aj qoiz peu pfq Lig joo^ "apiad -dBAv uaiapuBBjA uba pjBBqaq apjooqioop ua|fid uba ]bj joop 'ap uaAaooz 8ou jbbm sjBBjd ap do qasaaq puBpojj uba AAUaa| uapooi uap uqnq aip 'uBf jaquof apAAtioqasuBB ua qqq ufiz apS[OA fiq 'apsuiapSnja; pz^uo 'jaajq uapjiAA uaa pin 'azap aoq fiq Sbz jbbq mi japuBjsuaSaj ufiz do S[BBtn8ou fiq Suojp paOAuaA *ua]aquBA\ aqiqsaS aqosuaS suaip paap qoop 'ppqos s.mainAv do pM qBiq 8b{s a:|qonpa8 uaa 'apjoojq uaqqnis aaAvj ui oqaq ufiz aip .wnoqpjBBAAZ uaa Suiajuo Xng 'puaiaipjq japiiBqja uajsiniq uapjBBAAZ aqaAiaSdjaqos oq 'diqos aqosuiBBjjY pq do japueqp jaAoua"aj uaSoo apuajaquoj pin uapuafiA appq ap uapuojs B.ippM ua uaAsuoSauajj uba tuaqi^ uba pA -aq pq qrnqq <('jaAO uapoin fiA\ 'diqas pq papg;// qqoaia; piBJirapB uap uba pp 'ua raaqy^ uba diqos pq uaqossnj pinf fiq tuBAjq icoojp uatuoqaS -joop uap ua puiA\ uomubjj uap joop qoop 'pS[OAa§ uapjaAA uapjaq aufiz frnap aqosaaq pin qfqapuia fiq [BAaq <('uaqfiAA uapora fiM '[aqaq nap plug// "inooip do qfqapuia Lig 8b[ 'poBtu apaqai ufiz uba pqosiaAO pq sraapoq jfiA sjqoap °ou pm ua 6il 178 «oprees van zijn leger, waar hij eenige vluchtige uren had gerust, was zijn jonge, getemde wolf, die hij al tijd met zich voerde, hem naar de keel gevlogen en toen hij het dek betrad was hij gestruikeld, terwijl van de koket een groote katuil schreeuwde juist boven het hoofd van Willem van Gulik. Waren er meer voorteekenen noodig om aan een ongelukkigen uit slag te doen gelooven? Wel is waar, ging van Willem van Gulik, onder het volk de mare, dat hij de zwarte kunst beoefende en vaak met de dieren en vogelen tweespraak hield, doch een katuil, juist heden, was het geen vreeselijke voorzegging? De strijd ontvlamde opnieuw. Op de vereenigde vloot werden de trompetten gestoken en de morgen •die een nieuwe zegepraal zou brengen, met luid ge juich begroet. De bazuinen bliezen den aanval en de Vlaamsche schepen deinsden af, want bijna onver hoeds werden drie hunner bodems door de galeien, die tot nog toe buiten gevecht waren gebleven, buit gemaakt. //Vooruitde lafaards vliedenbrulde Guy en stevende met den moed der wanhoop tusschen de ga leien in. Heviger en moorddadiger dan ooit te voren werd thans de strijd voortgezet Willem van Gulik was plotseling verdwenen over boord geslagen en verdronken door zijn zwaar harnas, dat hem omlaag trok, verhaalden sommigen, doch de meesten fluisterden, •dat hij op een reusachtigen raaf gezeten door de lucht •verdwenen was. De smaldeelen van Willem van Henegouwen en Pedrogue namen nu ook weer deel aan het gevecht, ■een aantal Vlaamsche schepen werd buit gemaakt terwijl de overigeu ontredderd begonnen te vluchten, pq poBjq ptu 'puapjOAA jafluaq [B 'Saof ua piBBip aio sbaa pum ap }ubaa 'apasuoM Lig pA\ iqoBjqjOA papuafla^ pq isinf uappnq uaqqajjdo uapj pnq raooip uaAoq 'puBjp pq uba /fng aip siapusiq apiaq og „jaaznojj jaaznog// inadaojqn puajaqnf na uapSiaA apaoAA a[[B raaq paap 8bz nu fiq pav ua uapuaAi -uio pjaa qoiz fiq paora aopBBp 'uadiaAA at apqoBJt japaojq ufiz do uaqqqq apaoAuaA fiq {fiAAiat puajqonz fiq appdmom r/qip fitu fiq ppq nu ua uauuiAAJaAO na uap fut s azfiAi aqfqiappu do qi ap[iA\ SsBpuB^// •uamoqaS atrapq Pt pin Sou paoraaS pptstuo s,UBf jaquof sbm qoo} 'japaojq ufiz s]B jbaoS pq jaAO Sqsuja ooz piu japBA ufiz tqoBp ju jbbui uamaouaq at apnog jap uba ua uaAoquooqog uba jaajj tot uaAAnoSauajq pn roaq joop "puoM ap do jatsiajd uaa uBf Jbbjq apSaj Siqqnpg •atqBBUi soopqnids uaqqqq uaSoo aSmaa jooa jjaz maq psufiqosiaA pnoopaA tioon ua tqoBiq jbm ap ui jb ua qosuuS dBBuq -ppqos uaSuof uap tfi/WJaA qpA\ 'tqjampuBjqaS p.iajA qtj[iappuuo s[B azfiMjapucq utjz jfiMjat 'SuizfiAitqoaJ -at aSqsuja uaa uapiaq uba Buiajuo jbbiu 'tsijsSfuq atqnpflpAA ufiz uup jaquof appsqiaA uapuoAiaSdo •uapiaaq -Snjat puaiJA ufiz na mapijt\ jaajj uaot 'SucS uaqoA ui spaaj uajBAA 8AB§jaA0 pj uafluqapuBqjapuo ap ua 'tqBBtsaS pjaa\ §ui°ipapjaA ap qoop 'ubb tqo^iq Pui uapiA siBBjaSapq ap 'uaop at toqos uaa raam taiu tqatzafl qip do pq uapScBAi uapjagajaq ap 'uaraouaS -ubb jatsjooA tjp pJOA\ tqojnfaSaot qfijaSoopj mapats at uoot nat uaj]BA\ ap jooa uapuoqa°t8BA apfqq uaa ubb stBO uapno uap mo 'pBBj uaSiynujaA uap 'pjapfiAAJOA paq tqootsfluiuuaqjaA uaa do apatstuaajj tsm suaa qoiz Hl 175 vuur naar de Vlaamsche vloot, waarop verscheidene hunner schepen vlam vatten en andere overhaast naar de kust vluchtten. Zoo ras de vloed hiertoe gelegenheid gaf begon thans, onder dreunende krijgsmuziek en de alles over stemmende aanvalskreten van: //Holland!" //Parijs!" //Vlaanderen!" de woedende strijd, de Vlamingen verduisterden het licht door de zwermen hunner zware quareelen en Willem bracht hen zijn tegengroet uit zestig oestalen en tweehonderd bank en armborsten. De meeuwen die aan de kust nestelden vlogen, ont steld door het daverend krijgsgerucht, krijschend en klagend over de schuimende golven en ook van de wallen der stad zagen de belegerden het vreeselijk schouwspel aan. //Wij zouden niets kunnen uitrichten en hier stil moeten afwachten, terwijl ginds onze wapenbroeders lustig strijden en vroolijk overwinnenriep Heer Witte uit. //Nu wij niet aan hun zijde mogen kam/ pen om den heldendood te sterven of te zegevieren moeten wij hen van de stad te hulp komen. Laat de .klaroenen steken tot den aanval!" En nu begon te land en te water den vreeselijken 3lag waarvan de kronieken in hun onopgesmukten stijl verhalen #In dezen strijde was dat breken der glavien het geluyt der sweerden, dat clincken der helme, dat werpe der steenen, dat bersten der armborste en, dat vreesselicken geluyt en ghecry der vechtender mannen en der vromen wapentuers also groot, dat men dat vreesselicken geluyt hoorde over dry mylen weechs." De nacht brak aan, tallooze sterren kwamen fonke lend te voorschijn aan den hoógen, donkeren hemel IHHi

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1897 | | pagina 8