IN DEN STORM
ELLEN IDSTRÖM.
I m - r-
*ovsiay
•i
8
komen; namelijk een jonge vrouw, wier echtgenoot,
een officier in het 10de regiment, de manoeuvres op
het groote, daar in de buurt gelegen terrein der oefe
ningen leiden moest. Mevrouw Böhme vond het een
prettig plan dus een poosje buiten te komen wonen,
zonder zoolang van haar man gescheiden te zijn.
//Ik weet vooruit hoe het gaan zal," pruttelde Isa
//na een dag of drie heeft zij er genoeg van en pakt
haar koffers. Niemand kan het immers op den duur
uithouden," voegde zij er bij, den brief in de enve
loppe stekende.. Zij liet die woorden gepaard gaan
met een veelbeteekenenden blik door de schamel ge
meubelde kamer en over haar mooi gezichtje verspreidde
zich eene verdrietige uitdrukking, die het volstrekt
niet bevalliger maakte.
//O ja, toch wel, Isa. Ik heb in den afgeloopen
nacht gedroomd, dat het een lief, eenvoudig persoontje
was en dat zij ons geluk aanbracht. Gij beide waart
-de beste vriendinnen en zij had je uitgenoodigd om
bij haar, in Stockholm, den aanstaanden winter te
komen logeeren. Zij heeft daar natuurlijk een uitge-
breiden kring waarin zij verkeert, met deftige men-
schen; maar voor het pensions-geld kan ik je het een
en ander nieuw kleedingstuk verschaffen; dus dat is
geen bezwaar."
Isa gaf geen antwoord.
Zij was sedert lang gewend aan die //droomen" van
hare moeder en aan het blind vertrouwen daarop,
hoewel die illusies tot heden nooit waren verwezenlijkt.
Het opmerkelijke van die droomen was, dat zij zich
altijd om het geluk en de schoone toekomst harer
«enige dochter bewogen. De barones had een zeldzaam
talent om, zoowel wakend als droomend, lichtpunten
Naar het Zweedseh
(VINDDRIFNE)
DOOR
ZPH. "W IJSM A 1ST.
HAARLEM
DE ERVEN LOOSJES
1897.
