•uaqui|q °bz uaoiS iaq uaqossm miojtun uaa SipBAao;
ns;qoo} aieq do fiz laauuBAi 'jooqos 8a a\ siajsaaq jBBd
099 la^qOB [9U8 flZ IBp ajqBBm ^«[lOI JBBq UBA pUB|B301
«jaraBqas 9Q -gmiqoii aip ui jioou uaSaqaptiBM iBBq
paap fig 'bbaa uiaiiaj uapoqiaA na9 jbbq jooa „dareq
qaq" ^Bp fiz apuaqaq aisjod quaiimoiaiq bsj qi uaoj//
-qoo;
jbbtn 'uamoq 9} ^samni aqostnoiqnjojj 9p uba ynaq
op ui qaiu// ^qBBraaS ;qaq uba qBBZsuajaMaS u99 19
08 qBp 'pA\ 199AV qp 'qqapjuo ^qaq qaiu saiAnaouBui
aiaSaoiA ap fiq JBBq 'uajapus ua ('18 'uaiaaq aSuof ap
jbq ,i U91BI0X 'lSBBqj9A qftpqjOM fim ;bm af laa^Y
j uaMUoqosaq
moid uaSuBA 9} iqoi] uaa s[b JBBq ua uauuuds JBBq
jooa ua^au aiBq piaq8ipasqso[ ap noz 9oq UBBpapsS
"usq uaiz uara aip u9°oo aisuooqos ap 5am ibbui uibbu
-aiprasj uaiqoa]B uaa para afsiara aioora SpqoBad qip
piaquadmoiqaq ap noz puaMnojjuBM aojj -apnaSaA
-safsnau ap uapnids auunq ua puaddo^s uaqosuara
aiapuB uba nauui| apno iaq :^bb{ spuoAB s; 101 SaoiA
snagjom s( uba uasnoq[aqqBq ua uaqjajqioojuBq
„j JBBjq ]y« rapuadaoj safj/unoiAiaSinq jooa uao^sq
]a JBsd uaa ua apua^amjB puBq piaquooqos aqaipus
jap uipoS azap jooa at |aig qpaaj^do psaai? ua pSnaf
"'piaquooqos jaaAooz jaAOuaSat pjajaM ap aparaiBBAA piaq
-paajAA ap uba jasaq puaMUBnaq ^aq japuo SaaMz qj
(jjnfjapuiq
jo ajsiuojajai 'AAnojjqufjaquiAA sjy ,iua{aAaquBB uapiM
ftra af noz jooajbb^\ iuaop iBp qt noz moiBByy/
qBBA ooz SipjooMuaSaj
qooj safsiam aSuof uaop ibq ^qoozaS pjaiaAi a)ooi8
ap ui uapnq Suiqqaj^aq uaaS nop af qaq tuojbb^
Jaiq ]9M Sou ug ua°bja aj qfqaMnq ua; fira uajsq
qf
spjooq ufiz ui ?aq jbz aiM jbbj^ 'uaAajaq uaptM a;
paiqaS qsp do afjinnpuoAB uaa auiBsS (op uaqaq qi
qa/uaoq 'jam qi uaq qsauBuioj uaAajpjaAO oog 'puopsuaSap
■pjBBdaq }a;u fira fiq sjb 'uapm jaw qi noz }bq«
<<(j qfqaAMtq paoS uaa uba sbm aqajds nu ja s|b jbo^V
l(-ufiz qfqaSotuuo fim noz uadooqiaA ai maq
ubb 'qoo ^oojS aoq '[aapjooA ^aq tuo fij,\r 'u; jaaqjB
Jim puazaoq 'uaaj|b giunpooz sjb 'ubui nag; 'uauioq
-a°do fim ui ^aiu i( si uajapus uaa uj j qfi|jnnp^//
(1'uiz uaip ui ^aq af jaopaq qu
;<qaaM af sibooz 'uaqjaAV a; apam
maq ibbjs ui }aiu jaiq qi 80}jbbaa sjai uaSuaiqjaAO
uauunq uapnoz ppjaM ap ^0} piaquooqos aufim uba
juu qospoBjd iaq aip 'uaAaj uapiM sjaAMioqpjaaq ua
•sjappqos uba 'sjBBnajsunq uba Sauq uaa ui jaAaij paA
noz qj -ui s^am ^8uaiq ^bq -ufiz aj mora uaqin^s ua
naraooq jooa jaiq SijBrajaopno jaaz [b iaq puu qp/
(<raajapjaqdo SiuiaAA uaa ftra af ^aora ibqv/
(<'uaop uauunq noz ^aq qi ?ap qfip
-aqiaM fira qi ppaqjaA sraog jb ubajs ^Susq ^b(j//
uadooqiaA uaniAi piaquooqos af usp af nog//
„•qfijaaj jo uaq mora qi jo sjaiu
fiui ijaaS iaq aoq sjaiu ja fiz ^aop jaiq uaSuajquBB
qaapjooA qfi[ufiqosjBBA\ fim piaquooqos aip noz uapnq
•pjaiaM ap ut ua uaq mora qi ^sp jom joo|a8 qi# '8ooq
-mo ufiqosauuoz nap ui uaraiB aquBjq 'aprajoAaSuooqos
ajsq fiz pjaiq fiqJBBp ua 'puazuiad fiz apiaz (['sp//
•uaSSaz JBBq )aq ^saora qi ua;B{ lain p uoq
hi 'SoOOMaq jaau ua do qfqooiA jbu apuaminqos ^aq
■01 qoiz aip 'uapaqSipBAaq aqfipAinojA uba japSipjooM
-uaSapaA aip fiq uaqapSiaA '[Bpuaraatu si afjAAnoiA ap
raaizaS sqfpiooqaq s;ai ooz poon qaq qi -jbbu Ja qaaq
"usq naoBjpiaA psq pnoq uaa8 aip 'pjadranp amis 'qt
ff
48
in de plaats van ervaring of onderricht. De toekomst
moet nu leeren welke van die beide neigingen de
overwegende bij haar zal blijven.
Ik ben grootelijks ingenomen met mijne ontdekking;
zoo, dat ik er geheel van vervuld ben bewijs daar
voor is deze briefen het oogenblik haast niet kan
afwachten, haar aan de wereld te mogen toonen. Onder
ons gezegd, komt zij het best uit als badende nimf.
Hoe jammer dat de beschaving nog niet ver genoeg
gevorderd is om haar aldus te kunnen vertoonen. Ik
weet wel dat de bekoorlijkheden der vrouw lang niet
meer zoo machtig op de heeren der schepping werken
dan in den ouden tijd, maar eenigen invloed oefenen zij
toch ook nu nog uit, al zijn zij door belangen van
anderen aard verdrongen, gelijk zooveel andere idealen.
Trouwens, niet alleen als //een vrouwelijke vrouw" be
wonder ik mijne beschermelinge, maar als een volmaak
te vertegenwoordigster van een kunstwerk der schep
ping, waarover mijn Torsten zich met mij verheugen
zal, en als een karakter, dat wij met vereenigde belang
stelling samen ten goede zullen trachten te leiden.
Moge ons dit gelukkenWaarlijk, zij is geen alledaagsch
persoontje en zij is het wel waard dat wijonseenige
moeite voor haar getroosten, niet waar, Toto?
In de boschjes was het stil geworden; de zomer
was ten einde gespoed en met hem waren de haastige
werkzaamheden in de heesters en op de takken ook
afgeloopen. Eene veelzeggende, indien al niet jeugdige
schoonheid lag over de vlakte uitgespreid. Alsof zij
verlegen was over hare onmacht om al dat leven in
stand te houden, dat zij nog eenige maanden geleden
41
mij te komen zitten. In het begin was zij verlegen en
terughoudend. Maar de halve schemering; het droef
geestig druppelen van de vochtige takkende gekruide
/geuren van het mos langs den vijver, aan de overzijde
van het padde wolken, die als onzalige geesten el
kander daarboven najoegen, de bloemrijke schoonheid
van den laten zomernacht verduisterenddit alles te
zamen vereenigde zich om de vrouwen uit de groote
wereld in mij ter zijde te schuiven en eene warme
welsprekendheid in het leven te roepen, waartegen
hare eerst koele houding allengs niet bestand was.
Het duurde niet lang of wij zaten met de armen
om elkanders middel geslagen, als een paar school
meisjes en van terughoudendheid was niets meer te
bespeuren. Ik sprak en vertelde het meest van onze
verloving en ons huwelijk. Hoe wij elkander leeren
kennen bij mijn oom, die majoor was bij het regiment
van mijn Torsten. Van mijne teleurstelling in den
afgeloopen winter en onze plannen om naar Spanje
te gaan en van onze reis beschrijvingen te sturen,
ieder naar zijne eigene courant en geheel naar de
persoonlijke indrukken, die ieder ontvangen zoude van
het voor ons nieuwe land en zijne bewoners. Hare
geschiedenis, arm klein ding, kende ik reeds; en ik
wilde haar niet in verlegenheid brengen om die te
herhalen. Met een paar toespelingen gaf ik haar te
verstaan dat ik vrij wel op de hoogte was van hare
familieomstandigheden, maar dat ik desniettemin voor
haar eene vriendin wilde wordentot belooning ont
ving ik in een echte meisjesachtige verrukking een
warme kus op mijne hand van haar.
Wie weet hoe lang wij daar nog aan het keuvelen
gebleven zouden zijn, indien de vermolmde oude bank
