UBBpaS jsuaip na piapS jtieq jouijsui paoS uajoqaSuBB JBBq jjaaq fiqjaiq jjaa{ ftz uijbbm piaqmauzuaa ap ui uadjaAuapuo aqfqaflap oca uajaapnjsaq jaq na jnnj -oaj afhjsuja ajBq ubb jjaaq uaqusp aj jsaa8 uap{aq -qiMjuo jBBq ua uapjaaqquap ajapjaq aJBq fiz {fiMjaj 'pjJaaS najoona8smq ajBq uba qfijuftqosiBBAi fiz jjaaq ojsjbbj azaQ mapaqSiuBpaoq auoA\a8poop jam uap -uiA pSmaaiaA piaquaAaqjaA a{S{ooi§ ap JBBq fiq jjnz ap -si piaqqfi{auuimaq {B-ua-uaa fiz {Bp uaquap jam af jaora 'qaq uaASjqosaS bsj joao {aqua Bufiq qi {Bp qi qapjuo jaijq ufim uba uazajiaAO jaq fig g qj TA3 af jooa ufiz jai{ [aaq jbjooa jaom ap -ufiz qftjaq -qnaxaA {bz uaizxaaM jajj 'qaq uaizaS jaiu ubui uajsaq ufim qi jiapas qaaA\ ajaaqaS uaa spaaj nu si jajj •uaop auftz jaq jbav fiq ]bz UBp 'Suajq apam qt afj/wnoJA mom mBBzpjaz qpM maq jajjaA ua §nx uap do snaa musn ufim {in moo doj^j -ufiz junq suo fiq af jspooz uaqqaq a; je-fiiA uapBJamuq jap ajsSipjBB ap {am uagjom jooa ja Sjo-uaSuajq puoAB uazap Son jaixq nap af {bz UBqop 'qaozaq suo uba Suijaapapara ap SipnoAuaa qfijuaSia snp si jig •{BBjda§8aAA uapjOAA uapuoq uajBAizaq a|[B {Bpooz 'SijqoBtu a} JBBq pjaAi 'uauoojjaA aj pjajaAiuajinq ap ui qoiz ua (<ubb8 -{in uaSoiu a{ suaa qfqapuia mo jqaizjimooA {aq ua ua{ja{s a{ jooa uapujarasq ap ubb paajqaS safjau JBBq uaq ppjsaS do ja qi jap {dfijSaq ap "Jjaaq Sipoou afjuoosxad JBBq jooa fiz {bm {raaauuBB fira uba ftz {Bp pjapjoAaS bsj {am joaooz nu qi uaq uaqossnjuj <(uooq 'sinqj |ijs jfqq qi 'naasj {aaq nojqujojj {Bai sa|{B uba uaqqaq jaaqjs uaa fiz {Bp apuajaM ug (i mnnqsoij qfqaMnqosjB jip ui qj// LP auaa nu fim qi qaq 'psq puaqajaq qi uap pjaS jaara SiuiaAA uaa uba ajsoq uajSou jip uaajjy -uaSuipfiAAjin a8uu[ a{ {B jam ua{aAJ3A jaiu jbbcu af qi jbz njp •uaop a{ uadooqui apuBqjajjB Smuaqaj aufira jooa mo 'uapuaz pB{s ap jbbu UBqop [iai uapnoz Sap uaxapuB uap paq SidoopooA uaa s{qoa[s sbaa. {ajj j qfijjaaq jBBp qi 8bj jbaa 'q 'appraraoqas 8aiM anfim ui puiqiaquq uaa s[B qi {Bpooz 'uauaq fim mo ua{usq a{{B ubb piB[d ap ajdo{s ua pjooq ufim japuo uassnqsiaj ufim ap8o[ fuaja{no{q a{ ui ja mo fira d{aiq bsj •uapaa[q{in suBq{{B qfi|a{{aapa8 fira qi uoq npj 'do 'sbm 8iz8mubb 'uBBpaS {suaip psq qo|q ojbaaz uaa jooa fiz jbba\ uajnra jap auaa ubb Si{[BAao{ aip mBjq uaa ua uaxaiujBqasjnap jap uaa uaqossnj nu aip fiz 8uiq piaq°ipuaqaq jaaA {aj\r •uamouaSapara jamaq aufira jbbu 'qosoq jaq jbbu msu -apam s|fiAAqip ua puq {doouqaS axpz fiz aip '{BmSusq JBBq 8ub8 ap ui {SBq auaa {in bsj psq SaAi japuo •apjazaSjaA jamuqdBBjs aufira jbbu fira fiz ua uamBAAq uauuiq jbsaa fiAi uao{ 'SBAA uauuoMjaAO [B ua jaaqaS bsj uba piaq -ua°a|jaA ap {Bp SjoabS SiqqnjaS {aq {am 'uas{BB{d a{ {qaqSep SftddsjS uaa ui no[qujojj aipmBj ap fiq qamaS ua apjaaAi uba {joos q|a ubb siraaS {aq ua ua°ui||a{s -jnajaj aufira mo UBBpaS {saq ufim psq qj -8nja{ sinq jbbu SdM nap ua{Bjd {qaziaSdo japuo fiM uapjBBAUBB mjB ui rajB ua UBBpaS uappsq sjapuB s{ai {loon fiM josjb 'mBBUJOOA nap fiq jBBqja uapraaou -pjaSazaq samap ap uaqossnj deqaspuaiJA ap sbaa {babSuo {ip bu •"{dfuSaq af 'ua uajapuiq azBAAp jBBd uaa s|B ua{qoB{ ffA\. "uamBAiq {qoajaj sora a{{Bu {aq do jnoq uaqqnjs apjaqqojqaSjB uaqossnj j aijp 'aaAAj 'uaa fiAi {Bpooz '6BM jqBzaSuaaui ajJBB.wz azuo japuo 8ui|asjo{d jaiu ZP 46 //Als klein meisje ging ik gaarne met onze kinder meid mede, als er in het kamp gedanst werd," vertelde zij op een treurigen toon. //Maar de manschappen be moeiden zich natuurlijk volstrekt niet met//dat kind" toch zou dit zoo graag eens hebben willen dansen, aan den arm van een dier knappe soldaten. Er bleef voor mij niets anders over dan in mijn eentje, op de maat der muziek in een hoek te huppelen, dan op *t eene been en dan op het andere, tot ik van ver moeidheid in slaap viel, om onzacht uit mijne sluimering te worden gewekt door de meisjes die naar huis moes ten, behoorlijk door hunne //ridders" vergezeld. Eens moet ik, plotseling wakker geroepen, en onder den indruk van de ruwheid rondom mij, hebben gezegd: //Het is gelogen, zeg ik je, dat ik met een korporaal heb moeten dansen 1" Algemeen gelachMijne woor den werden aan de officiers overgebracht en zoo als ik hoor is het nu onder die heeren een gewoon stop woord: //Het is gelogen, zegt de kleine Hornklou." Ik kon niets beters doen dan het geval van de luch tige zijde opnemen en hartelijk om die geschiedenis lachen. Tot mijne voldoening zag ik boe haar gezichtje opklaarde en zij ten slotte in mijne vroolijkheid in stemde. //Heb je niet aan de mogelijkheid gedacht, dat je door mij met de officieren in aanraking zou kunnen komen //Volstrekt niet." //Zie eensmorgen ga of rijd ik naar mijn man en dan zou je mij best kunnen vergezellen. Ik durf wel wedden dat Torsten mij op zijne kamer een lekker dinertje zal aanbieden met een paar zijner kameraden. Als je mede gaat, zal het je wel bevallen daar sta ik je borg voor." 43 «eenvoudige, maar goede en gezonde verblijfplaats op het land weten te bezorgen en Isa deelt mijne kamers even zoo als het overige met mij. Zij is als omgetooverd, zoo vroolijk; zij straalt letterlijk van geluk en dank baarheid. Waarlijk, van dat meisje is iets te maken. Ik wil je eerlijk bekennen dat ik er mij over verheug misschien eene aanleidende oorzaak te zijn, waardoor zij uit haar vorig ellendig bestaan is gerukten mijne blijdschap hierover neemt hoe langer hoe meer toe. Het is vreemd, maar haar kennen is bepaald grooter dan haar kunnenja, het is verbazend hoe een meisje, dat zoo als Isa buiten den omgang met ontwikkelde wezens is opgegroeid, zich zoo juist in de omgeving en in de gebeurtenissen der wereld buiten haar, weet te verplaatsen. Zij is een prettig gezelschap voor mij volstrekt niet zooals sommige vrouwen onder mijne kennissen; maar met belangstelling verdiept zij zich in algemeene vraagstukken en zij geeft niet lichtvaardig haar oordeel te kennentoch is zij zonder een zweem van eigenzinnigheid bereid dit oordeel te wijzigen, als men haar de zaak van een ander gezichtspunt heeft ■doen zien. In de huishouding doet zij het noodige, zonder de minste belangstelling, maar handig en vlug, om er hoe eer hoe liever mede gedaan te hebben. Ik heb ■opgemerkt dat zij eene ongeneeselijke enthousiaste is misschien een erfstukje van het sanguinisch karak ter harer moeder, die blind met alles tevreden en ingenomen is, maar eene eigenaardige voorzichtig heid, die soms aan wantrouwendheid grenst, houdt •deze geestdrift bij de dochter binnen de perken. Dezen morgen hebben wij samen een wandeling gemaakt. Isa baadde in het nabijgelegene meertje en

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1897 | | pagina 8