ufiz naizaSuBB uaqqaq }3ia jajitu uauiBzuaa nap nam
noz lip jBBtn ^qnjsini sba\ mqd ufiz 'Sniaj fiq apjaaq
puoAB nap ui }BB[ ua ubbSbS s;nq uba fiq sbm uaSior»
uap do SaojA !}S83/uaS UJ apnaiaoraiaA aaa sbm :pjj-
•aqBids aaaS uaSuiuaqaajpuBq uba 'iqasipaSdo raaq
jooa StpaojAiaAO ua uaguBAjuo pao8 raaq uam pBq
jbjbao ïuapajag uajapuB uap jbbu fiq sbm uaa uap ub^_
•ubSbja ajspssi.u jssd uaa do Sainaqaajpusq unq mo
uapaiagpuoj uapnaiiA aSi|BtnjooA aSiuaa fiq uajazaS
pjBBd qosiqBAB pno ufiz do 'fiq sbm Sep uajaqaz do
•}S}qoBA\jaAuo jaj[B jaq do-
uoiqujojj uojBq apno ap paapaAO 'ubbS uapnoz uaaq
ja fiz uao} jsint ;ubm uaraoq sjaiu uoq ucjd aSipjBB
UP uba ABBj\f -uaSuiuizaq aSuaAO auunq ua S)BB[d
aip uba auiBuaSjia ap ua puiq Siuaa unq sbm ba^
"uapuooMaq paoSpuBj uaaSinquaq^of) uba }innq ap ui
aip 'iqoBjq inj apno ap ubb uaqaM affiuaa uba qaozaq.
qosqfqjBBf jBBq fiz sjb 'uajaa°o[ ubb§ noz siapno jazap
fiq MnoiASjaiogjo a°uof ap jam bsi jBp 'uaqoidsaS
-JB uaumpuaiJA ap uaqossnj spaaj sbm Ja ua uapjaM.
uaAaSaS dmtiq jaq ui uajaaq ap joop aip safifrjiBcE
a]jB ubb uaraouaSjaap pcq fiz piajaëui SuiAa|uatuB8.
agijjazaS ap ui bsj sbm araqog MnojAam uba louijap-
-piraaq jooq -uadfuS sjBB[d uaiz uaSuuapuBiaA aqfu
-°UB[aq jamoz uadoopaA nu ap pBq uqoqsujojj do
•jBp na Siaq jbao 'ubb§
a? [inqos uaufipjoS ajaquop ap jajqoB japaM BUiBBp-
rao 'qasoq jaq ui uaiapB[q apitiajqaSjadind ap do
ïqoij puaiumi|§ uaa Soa qooj jjbjbjuo UP JBBln ïSeojs--
apuS Soo jjsq uaa jam qjaMsSuiSpaiaiaA jaq 'apuaiz:
afqaoq jaq mo SijqaiziooA usp ua nu fiz jajqoHJBBM
uba *uaq|OM ap jajqoc qoiz uoz ap jooqasiaA 'pBq uadi
-aoiaS ufizuBB jaq ui SuiSaMaq ua ajqnjp ]aaAooz jam
6^
•p8[OAa§ uaiz 3} qfqaMnq
jaq joop qfi|{appirauo SuiAojiaA ap ajqasuaM fiq jsp
uaiaraaqasjoop ua]B[ jaiiq ufiz ui pBq ajsiaAQ ap jub^
■uauBAaq JBBq jooa SMnaiu a^ooiS jaq uba SuuaS
-siuuaq ap pfi}iaqfija8a} yopniq sbsi jooa SuiSipoou
-jin ap noz 'jaajqSaM afsood uaa Sou fiz sjb 'uaiqas
-sipj 'sbm uqsaq saj|B jaa uajaapapam uba siaiu JBBq
ja noz fiz f paoS n^[ -uaAoqosaS pnojSjajqoB uap jbbu
uipuauA JBBq ubb Suuauuijaq ap afjMnojA aStpuaAa]
!>aq fiq psq Sbz spuiS jBBp fiz pip 'aMnaiu ;aq |y
•uamoqaSuBB raioqsujojj do jaijq uaaS Sou sbm jbbp
-uba ua afuBdg jbbu siaj auunq do samqojj ap uojbm
qqquaSoo ?aq dQ j pBq ^siSjba jaaq uazap qoiz fiz qfi|
-araojqos aoq uamoq SuiSin^jaAO ap ^0} fiz noz n^j
iqaqaS uap
-puq uajaiq auunq fiz Bjpooz uaqa^s ai qBBjp uap
uassiuuaq ajBq {B ;am rao ^ouaS uaa JBBq jooa sbm }aq
ua af^aSuoi djaqos uaa pBq fiz 'aSora uazaM araqog
BAg; jai[ aoq jbbj^ qsuaip ufiz UBp rasudo uaA3| ;aq
ui Siisuja s}aiu fiq jos|B 'uooq uaa do uaqojdsaS fiz
pBq raaq jbao pjoopoojaA SaijqoBUim uba uaSuiqqnjp
-Un qoiz amqopf BAg; psq 'sBfrajojiun a'jdoouqaSao^ ap
japuo paoraaS qfqjajqoip uaa qjnz }ara 'sbm SqaoAaS
-ufij ooz suaAa; ua jag ooz aip 'usra uazap jbao ug
^•uaMnojjjaA a; JBBq ui rao 'uauaapuo
paora uap fiq isoora uaqosjaaq a) uba ufizisnMaq ^aq
Un uaAaS apjaq ua usSubajuo apjaij uajaf aufiz do
fiq uoq rajoa uaip ui uaagB }ub^ jaajj ua jajsaaj\[
JBBq uba ufiz uaSora a} raopuaSia }aq usp pjajaM ap
ui iSuBjiaA sjajaq ua sjapuu s^aiu aip 'mooja apuaq
-qaqjag auaa sjb uaSuBquBB uauunq raaq fiz noz jo
uaiz uanunq noz fiqjooA iaiu pfiyaa] ui pqosjaA ioojS
^aq fiz }Bp uazaajA ap/ jaajqas fijj raaSoo ajaquop
9Q
52
vroolijker officieren te mogen vermaken. Edoch, hoewel;
deze heeren er wederkeerig ook zoo over dachten,,
moest het onbeduidende //ik" bij de luitenants zich
onderdanig laten ter zijde schuiventegenover den>
//Overste" ging dit niet anders. Zijn hooge ontevreden
heid, toen men, bij een pic-nic in het groen, verzuimd;
had hem uit te noodigen en er zich mede veront
schuldigde dat men de partij voor hem te jolig had.
geacht, bewees ten duidelijkste op welk een standpunt,
de Overste zich plaatste. De jongelui trokken zich.
dus terug, hoewel de meesten den omgang met dfc
aardige, vroolijke mevrouw JBöhme zeer op prijs stel
den en geen hunner er iets tegen zou hebben gehaih
om aan //de kleine Hornklou" het hof te maken.
Maar nu had de Overste zich het uitsluitend recht;
aangematigd, de dienstwillige geleider der dames t&
zijn. Wel hechtte niemand daar bijzonder aan: de
Overste was reeds zoo dikwijls //erop uit geweest"^
dit was algemeen bekend; en ook dat hij bij voort
during zijne juffrouw Sophie te Stockholm bleef hou
den, die er wel een woordje in zou spreken, als dfc
hofmakerij van haar vriend de door haar geoorloofde?
grenzen overschreed.
//Die geluksvogel krijgt toch overal zijn zin," zeide-
men, ziende hoe het mooie freuletje blijkbaar gestreeld!
was door zijne oplettendheden voor haar.
In het regiment mocht men hem ook gaarne lijden_
Van tijd tot tijd //bulderde hij er wel eens op los'V
maar dit was juist goedanders zou de eerbied mis
schien al te zeer voor een toon van gelijkstelling ver
loren zijn gegaan. De teugels moesten noodzakelijk nu-,
en dan eens worden aangetrokken ter wille van de-,
discipline.
53
Hij was ongehuwd en rijk en de officieren van het
corps werden altijd gastvrij ontvangen in de woning
van hun gezelligen en vriendschappelijk gezinden chef.
Zijne huishouding werd bestuurd door de straks ge
noemde juffrouw Sophie; de bijeenkomsten ten zijne»
huize waren royaal en ongegeneerd vroolijk, en zij
vielen bijzonder in den smaak der jonge heeren.
Plotseling ontrukt aan haar eentonig leven en hare
beschouwingen in de eenzaamheid over het leven in
de groote wereld buiten haar, was Isa als onder den
betooverenden invloed van een schoonen droom, waar
uit zelfs het ongeluk, haar vader overkomen, niet in
staat was haar wakker te roepen.
Toen kwam de brief van den Overste en Zola's ro
man; en nu werd de werkelijkheid nog vreemderen
heerlijker dan de droom geweest was. Hare moeder
werd aan haar eigene opwekkende plannenmakerij
overgelaten. Met haar boek en haar brief doorleefde
het betooverde meisje de meeste uren van den dag
in het park, waarvan de droefgeestige herfststilte allee»
werd verstoord door het vallen der dorre bladeren, als
deze een voor een door de takken ritselend naar be
neden dwarrelden, om met een eigenaardig zacht klet
terend geluid op den grond neer te komen.
Hij beminde haar en hij smeekte haar zijne vrouw
te willen worden 1 Hoe vreemd, dat alles liefde,
een schitterende plaats in de samenleving en rijkdom
alles tegelijk haar ten deel zou vallen, die totnog
toe niets daarvan bezeten had! Durfde zij wei te gelooven
aan haar geluk Zij wilde zijn brief nog niet dadelijk
beantwoordenhet was een te liefelijke muziek op ee»
afstand gehoordzij had bijkans geen moed haar na
derbij te laten komen, uit vrees dat zij dan anders
