XqoBjq apuaSoraiaA sapuap ubb 8i|[axs ooz xjoora8 fijj// t<-jaqaz fiq ]bz xbq// puaiajsing Bufiq fiz SaoJA (i(j uaqqaq'piz J8ao Ainoiaq 5100 ja fiq x«p 'af quajp (<(i nappai ax uaSuof uap 'si naop 9} rao firn ia xaq x«p 'xaiu nap a| dftjSag j sjauxcooap apy/' ((-uaraou -98 '1B-J00A-SU99 'si xinjsaq ufij\[ -uapaiiaAO 9} fira mo uaop 9)iaora uaa8 xsom af ua }aiu qqaj}S[OA jajfiMX qj// <(*st |BAa8 x, tiu nop usizqn af .iooa sjapuB q[j|imiXBU qoox ja uapnoz uapaq8xpuB)srao ap ibbj\t •Suipiaqosxqoa ajaanxuaAa uaa fiq 'uoopjOA ax saiouBug af uba ajqaizdo uax uaqosia af ubb mo uaqam xxoz jBBMzaq qi xBp xaxa// opmiOA jaxqBxoq ufiz ui qaixpuojS uaa aip 'xiaxqBAOf aqfi[iappu 'najoqaSuBB raaq auaa uba paopiux uap .xapuo apa.i op ui pazqaiz jaiA fiq „lafN 'fun fiq jaiq 'uapiOAV uauunq xqiaiaq af loop jaqfqaqqBmaS noz jaop xbq// <('BIUOpV JOOA ,/uaraau ax ubb qfqaSomuo lira jooa si (axsiooA aajj -xqoBpaS jaAO ja qaq qj« •UBBXSjaA uauunq puq xaiu jaSaoiA jBBq fiq s]b oozuaAa 'piaaqiaA qoo uu maq daaaSaq muoja aSuof ap jbbj^ •uaqBXS uaop ax *uaAa8a8jaAO puq qoiz fiq ubbjbbaa pads qfijiBBAafl xaq maq axxqoBix fiq s|B fuaiBAiaq ax dsxs uapjfiiaAO ua uazBMp uaa jooa nam uaêuof uap mo apSuBAA SuiSod uaa fiq s]B 'jaujQ jooa piaquaSauaS auiai 'ajapa ajuq do uaop uoq daoiaq uaa xsmaS fiq xup ua uaAaSaox apnoz xqooxsxiuq uaSipupsim uaa ubb jaramiu ua x;oou bsj xbP oba piaqjaqaz ap raaq ia jb8 'uadajSaS siBB[d psq jauio ua raaq uaqossnx uaSiom uaip do x«p pnoqjapuo x^H •pjoo[s8 uaq -qaq xioou xjp fiq noz nap 'janjQ uba xsraoquaqossnx ap japuoz qoo 'uaxBjjaA uaqqaq noz 'uaiBMzaqspaora -a8 ajsq uba puojS do 'raaq bsj x«P p8aza8 pBq maq xaq nam sjy 'uapaomjaA uaa8 ftq pBq sqft[a8jap sxai uba 'uaau 'sba xspmjdaS maq xam qftpAinq JBBq loop fiz uijbbaa 8uuq uap ni pjBB lapapB uba uapaqSuods -uaxiuq ui xqooz xsmoqxra JBBq 'piauuiiaq uapjOM ax suaqpx xam uBBJBBp rao 'fiz xup 8aotuBB xs8ub uaa q|nz pfiX Jaqfi{a8ax Jnnq ua apjaqqiAvxuo piaqdfu xox JBBq ui 'xsuMaquo aAjaz JBBq XBp 'poAaS uaa uba iuapp -uBq paap supp JBBq ppqqftppaz uba SuijxBAdo aqfij -uoosjad paqa8 uaa xnp uaxXBA xaiu qoo xaq uoq uba du8aq uaa8 ia pBq ftjj "uaAfup uaraiB uftz ui axxop uax 'pftx JaSuBj jo jaxjoq jaAO JBBq noz ppqSiu -uiziqaq aqos^ojqujojj auajoqaSuBB ap jbbiu Sin pjA uaa nu axqora fiz uaAaS SuiSSapm auaa sxqaap •pjooqaS pioM jaraBq ap ni uapuooas JBud uaa apuampaS x«p 981099 xaq sbm 'gaojAi uapuuq aisq SixqoBMtiuaz fiz uaox uaAoqos japusqja ua8ax aip 'uaSuiJ s(bsj uba pmjaS xaH (<qaM uaiqassij^/» ul naMnoiA aSipapjaq ap aap no uaqaoz uapiM sxBBjd auaa uaiqossira af nog" ^•uaqaiqaaA uaop qfqaqBzpoou uapuiq nof ubb fira aip uapuoq aqfqiaxm ap uaAfijq uapiaqosaS ti.w uaxsaom |B 'uauaipaaA ax apjaq aufiz laara ua aaara mo uaAaaxs Xaq ua uaq xqoqdraA aAjazfim ubb qi uaaSxaq uba jasaq xaq noz usp qoo jbbj\[ -paapioOA lira ubb qoiz Xaq uapaqSipuBXsmo aqjaAA aapuo uaAa xaq too 'uaq -qaq fim jooa apjBBM uaa8 qoox uaAaj xsq noz ubq// T81 qaiu .iBBj^^uBp x«ai 'x§fuq Smax piaqfiJA aJBq nn 8Bsiqy s]y j uaxmjsaq Sijjup ooz x^fN i 11°BZ" 081 184 hem zoo sterk doen gevoelen, dan juist thans nu hij ongeduldiger, prikkelbaarder en wreveliger over den ouden dag en zijn gebreken was, dan ooit. Natuurlijk, hij moest zich terugtrekken, dat begreep hij best; maar hij had gehoopt dit te doen met behoud van de militaire eer, dat is te zeggen, door met den schijn van een vrijwillige handeling afstand te doen van twee voorname dingenvan zijn huwelijk en van zijn regiment. Hij beet op zijn knevel en wond zich uit zijne mis- noegheid op tot een toestand van machtelooze woede. Dwang", dit woord was hem totnogtoe alleen als uitoefenaar daarvan bekendthans moest hij zich echter zelf daaraan onderwerpen. Neen, neennog niet! Hij zou, hij wilde zich er boven verheffen. Een tijdlang was hij onder den indruk van zijne droef geestige stemming geweest; maar hij wilde die som berheid van zich afschudden en toonen dat hij nog niet zóó versleten was als waarvoor men hem blijkbaar hield; het hoofd te laten hangen, dit kwam volstrekt niet te pas! De vrouwen, de jeugd en het recht om werkzaam te zijn hadden hem verlatenmaar hij wilde niet op 't strand geworpen worden, om daar als een verlaten wrak te blijven liggen dat wilde hij niet. De vlag moest gestreken wordende wimpels waren aan flarden geschoten, maar manoeuvreeren kon het trotsche fregat toch nog; de boeg kon ook nu nog de weerspannige golven klieven en hij zou zeilen altijd door zeilen, tot de onbekende branding voor goed een einde maakte aan zijn tocht. Hij vervolgde zijn tocht, maar de zachte stemming was verdwenen. De manschappen, die hij onderweg 177 Beide zwegen een poosje. Toen hernam Isa: //Als je het zelf niet wist, waarom hem dit dan niet ronduit gezegd? Waarom mocht hij daarvan niet op de hoogte worden gesteld? Alles toch was beter te verdragen geweest dan die voortdurende, vreeselijke onzekerheid, die hem als in nevelen liet zoeken naar de oplossing van het geheim zijner afkomst." //Waarom? Maar kind ik was nijdig; dat wordt een man natuurlijk, als hij zich in dergelijke ellen dige omstandigheden geplaatst ziet. Ik hield veel van den jongen en het hinderde mij ontzettend er niet zeker van te kunnen wezen dat hij mijn zoon was. Het spreekt van zelf dat iemand mijn ergernis hierover moest ontgelden. De moeder was overledende andere die ook zijn vader zou hebben kunnen zijn, was naar de donkere bosschen van Afrika vertrokken de jongen werd mij dus als het ware in de armen gewor pen. O en dan niet te weten of hij mijn kind was Ik nam naar het uiterlijke het vaderschap voor mijne rekening i/O had je dit toch maar niet gedaanriep Isa uit, hem in de rede vallende. //Als ik '1 maar geweten hadHet zou wel heel vriendelijk van mij geweest zijn, als ik dan, door een bepaalde ontkenning den weg voor mijne vrouw en haren minnaar glad gebaand had! Maar daartoe was jk niet goed genoeg. Ik aanvaardde naar het uiterlijke het vaderschap, maar noch voor mij zelf noch voor den knaap heb ik het feitelijk erkend. Ik vreesde maar al te zeer voor een warmer gevoel tusschen ons, dat op een valschen grondslag was gebouwd; en daaren boven had ik een soort van leedvermaak bij het zien hoe bitter hij ook onder die onzekerheid gedrukt ging.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1898 | | pagina 7