fiq qoo ja (aoiu uaAg 3Uia[}[// ipuassqsaq JBBq ug
•a8J3|siti[ jqooui jbbu ja fiq s[B piaquapaoAtaSdo uba
apjBBijs afjqaizaS ufiz fiqiBBM 'aajja}J9A aj jsim jijbjai
efliapaoiu aip 'safqooids aiootn aip asp ug jjisq
'puaA\j8A jam qfqjBBM piaquaAiopiaA aufiz iaAO uaqaajd
s.buubjj loop 'uiajq ufiz jooa jip sbaa jouaS naa HPAV
•naq uba uaa UBp sjapus paqaS ooz
SiddsjS ooz sbaa fijj -pjd uba daojjiapuiq apaq
-a§ ap apjapqos uiBAiq Sep uap jooa uaqBAUi a8iiqoB
-safiauuBcn-pno a8i(qonp[ aufiz uba aaa pm fiq sp
8sp uap uba ppq auiajq ap qoo fiq sbaa 'BSBqjpqs do
'napnq jbbj^ uapuBjq uapj a} jatUBqdBB[s aufiz
ui joop - pfipB duisj apoifl paq uaa ua ubbjs uap[ aj
paq ufiz tuopuoj sjaqus uaqqojpSpn pm uappjos fu
apqqnp auaa pba puojs jip 'uapiOAA qfqmnpu fiq
paora 8umoq uaa jubm uoz uapioM Suiuoq uaa ua
ufiz uoz poiS fiq sjb 'uamouafliooA Sipuia qoo UBp
qoiz afquaA pq paq qqoBU uafliuam uj -piaAA ppMqaS
'uapaaS azooq ua uaqods jooa pSua joop jo 'uaraoojp
apMUBuaq joop sjqosu s, fiq pp apSjoz jooAja uapqjaA
ajaqraosajBq joop buubjj jfiMja} 'pflBBjdaS ppqsooppnj
ua SuipAjaA joop Sep uaSuuj uajaaqaS uap fiq pjaAA
'uaSaiuajBBp 'sinqj, -ua8jotn uajapuB uap pi 'Sb[ atpaq
ufiz ui spuoAB S£ fiq Bjpooz daip jaqqai ua tuBMq
]aj«l ubb pn[pa uapuozaS uaa pm 8ni8aMaqsraBBqoi(
joop ua appop ua appads pp 'uajapuB ap sp puiq
uaa fiq sbaa jbbq uaSuuauuijaq aqfqiaaq laara jo
uaa uajqoBpaS a8ipuaipspo8 auafluojAiiaA 'aSipfizuaa
aufiz pm dBBuq auiBzuaa ap apqoaq UBAJBBp aqp
usy -uaAa| s(uaAg anpp ui paaAiaS uajundjqoi] afliuaa
ap ua 'apiaa ap uojbaa agaqipig jbbu safjqoo} aiQ
•yii8a8 paq qfipquBAjuo 'hub ufiz ui jqosiq jaaui aq
pm qoiz azap uappuq 'ubjbaa afliuiaM ooz tuaq uapnq
603
-p|d qoiz fiq pu ,,'BuiBm aufirn si pp ua uaraoq
Sara JBsq fiq suaa pfp pj pfij uba pp ua uauoAi
Sbui praaq uap ui pAA pp 'afpuiq uaAJopaS JBsq si
pp 'safipgnap ap pen uaSuof aupiq aip ua °8m joa
paq 'paq 'ubb8 uaaq suaflja fiz pom nu ug -pq ap
jooa si jaq aj aip jssra 'uoraoq flam pmaq uap ui
piu aip 'sajspuoz uaAjopaS uaa si pp si jiq//
pijsaq uaoj appz ua
U8A8 qoiz pospaq 'afpsjd pq qaaqaq uaAg auiajg
•paora uaqsm
UBAJBBp fiq paa uapAA uoz piu fiq pp apuaquap 'jooa
^xnapij jnom8('"[// puop uaAajqosaS japuojBBAA agajSoj
-oj uaa maq ppiq fiz a^BBuuaA maq pm qfippoq
qoiz aip 'b8[0 Ssoja Il(jUBp pp si pm ua p^"
,,•0388(898 qnp qoo fiz
uaqqaq 'uauaSaz a} mo psq uamouaS rajB ufiz do
fiq pp 'afpuiq pq ua f uaiaapi8opj-p uapaora maq fiz
uao} uaoBjsaSp uarajB ap maq uaqqaq fiz ua 'snzap
uba ppaq uauppsjod pno uaa si pq *af-aiz 'Bf//
„•uamjB uaa§ siararai paaq fiq raoq qoQ«
•apuaraaudo sarajajj spappxBjg uba pjpodpuiqsq uaa
'uooi uaSipaiqjaa uaa do fiq appz ,,'snzaf si p(j//
■qnjpBU (88A jaaz pm ua pinj 'SuiJBjq
-J3A ap UBAJBBp p§ uaAg aupjq ua ua8s[ pjBpdsuBO
ap do aip 'uagajoopj afqBd uaa uarass uaqaqaq fig
•pn uaqoB[ qfippsq '§ipunqpn uaa ui jaaAA suaqp^
apsjBq afspmjooqos pq jubaa 'qfipqBuuaA Sia jaqaz
sbaa fijj -apiB} aSipraoqaoj a°uof ufiz pm uaAg auppj
apiaqqsq ajfiMjajappipq maSSaz aj ppqjBBAA ap jBBq
jo maq uadaojaS qoiz BUUBfj ap(aoAO§ 'sbm „ppjaAA
-jap-uiqw uaa pq sp :puojs JBBq uaAOq 8ooq ooz
Sou puaraai jo 'ubb do piu ja raBMq pq uajahnqs aj
jipizaSuBB pq ui uaiM uaAa pq mo uaaiapai
913
212
De kerkklokken hadden voor den middagdienst
geluid en dezen ook weder //uitgeluid." De schaduw
die door het huis op de straat viel was al breeder en
breeder geworden en nu kroop zij tegen den muur
van het huis aan de overzijde op, langzaam en traag,
tot alleen het roode pannendak met de zolderraampjes
nog maar door het gouden zonnelicht, dat ook al
begon te verflauwen, getint werden.
Maar nu kwam er toch een weinig meer leven en
beweging op de straat. Ouders keerden met hunne
vermoeide, slaperige kinderen van hunne tochtjes
terug naar huis, terwijl troepjes jongelieden koers
zetten naar het park, waar voor het eerst in dit
seizoen een concert voor 't publiek, door het stedelijk
muziekcorps, uit zes blazers bestaande, gegeven werd.
Hana's preêktoon trachtte te vergeefs deze wereld-
sche klanken te overstemmen, die tot hare veront
waardiging de zondagsrust veronthéiligden en die
zelfs in de, tot eene bidcel gewijde kinderkamer,,
werden gehoord.
i/Kom hier, kleine Svenwij zullen samen zingen."
En onmiddellijk hief Hanna een geestelijk lied aan.
Dit klonk als een wanhopig jagen naar iets onbereik
baars en dit onbereikbare was eenvoudig maat en
harmonie. Maar de dunne bevende oude stem zette
dapper den strijd voort, tot zij naar lucht hijgde,
en een aanval van //de hik" was 't gevolg der over
matige inspanning, waarbij de schelle jongens-stem
onvervaard de begeleiding bleef volhouden.
Maar ook dit genot zou blijken, even als alles hier
beneden, slechts kort van duur te zijn. Na een poosje
werden alle geluiden, die in de kamer en daarbuiten
geklonken hadden, overstemd door het donderend.
213
geraas van rijtuigwielen op de ongelijke straat-
steenen.
Het hield op bij de poort naar het huis van den
rentmeester. Plotseling werd het plechtige gezang af
gebroken en kleine Sven vloog naar het raam.
i/O daar komt papa thuisEn mama Marit is er
ook bij en tante Olga!" juichte hij.
Het magere jongensgezicht werd rood van blijdschap
tot aan de oorlapjes en de straks door het zingen ver
flauwde stem, was opeens weer helder en krachtig
door die groote verrassing. Ja dat papa nu kwam
en nog wel met moedertje Marit, dit was een uit
komst
Maar stijf en strijdvaardig sloeg de oude dienstmaagd
hare boeken dicht, in afwachting dat haar heer en
meester zoude binnen komen.
Aanstonds werd de deur opengestooten en niet de
heer des huizes, maar zijne twintigjarige verloofde,
Marit Nordlander trad over den drempel.
//Ik wilde er mijzelf van overtuigen, hoe het met je
ging, kleine Sven," zeide zij tot den verrukten knaap,
die bedeesd nader kwam en zich tegen die lieve mooie
gestalte aanvlijde als een trouw hondje.
Zij nam het kind vriendelijk bij de hand en redde
hem en haarzelve uit de nabijheid van Hanna met
haar strenge, verwijtende oogen, door hem onverwijld
mede te nemen, het portaal over en de huiskamer in.
Daar vonden zij den rentmeester juist niet bijzonder
prettig gestemd, door de kamer stappende, terwijl Olga,
eene jongere zuster van Marit die als derde persoon
dit anders minder voegzaam geachte tochtje van het
verloofde paar mede maakte nieuwsgierig hare
oogen den kost gaf. Zij wilde alles zoo goed mogelijk
