HAARLEMSCH
Eerste Blad.
No. 27
Uitgave van DE ERVEN LOOSJES, Gedempte Oudegracht 88. Twintigste Jaargang.
144
van ZATERDAG 2 April
Mstf. Vereen, tot bevordering
van Zondagsrust
Doet Uwe inkoopen liefst niet
■p Zondag. Waarom zoudt gij
geheel onnoodig de Zondagsrust
van anderen storen?
Nieuwsberichten.
TELEPHOONNUMMEK
TELEPHON1SCHE VERBINDING
met AMSTERDAM.
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maandent —,25.
franco p. post —,40.
Abonderlljke nommerg 3 centen per stuk
Prijs per Advertentie van 1-5 regels i 0.25, elke regel
meer 5 cents, groote letters naar plaatsruimte.
VERSCHIJNT:
Dinsdag-; en Vrijdagavond.
Advertentim worden, aangenomen tot DINSDAG en VRIJDAG des middags ten 12 ure, die alsdan zoo mogelijk nog worden geplaatst.
Het Bestuur der Afdeeling.
Eerste Kamer. In eene Maandag 1.1.
gehouden avond zitting zjjn twee nieuw
benoemde leden toegelaten, nadat hunne
geloofsbrieven in orde waren bevonden.
Er werd kennisgeving gedaan van de
ingekomen stukken, en afdeelingen ge
vormd.
De afdeelingen hebben benoemd tot
rapporteurs over de wetsontwerpen
houdende bepalingen tot wering van
schadelijke dieren en plantenziekten,
tot naturalizatieën, en tot goedkeuring
van de overeenkomst met België, betref
fende overneming van spoorwegen: de
heeren Sassen, Godin de Beaufort, Neb-
bens Sterling, van Heek en de Jongen
voor de wetsontwerpen: tot bekrachti
ging van provinciale heffingen in Fries
land, tot afkoop van de gemeente
Rotterdam van het recht van opstal op
oeverland, tot verkoop van spoorweggrond
te s' Bosch, tot verstrekking van rente
loos voorschot ten behoeve van den
stoomtramweg NijkerkEede, en tot
nadere voorziening omtrent de werking
der Boterwet de heeren Bergsma, van
Swinderen, Laan, Boneval Faure en
Fennema.
Volgens het Handelsblad \&n Antwerpen
is in België de proefneming tot afschaf
fing der eerste klas rijtuigen bij de
spoorwegen volkomen mislukt. Het be
stuur ziet er van at deze hervorming
in te voeren.
Naar aanleiding van het spoorwegon
geluk in Zuid Frankrijk wordt ir, de
iFigaro» het denkbeeld geopperd, eiken
trein vergezeld te doen gaan van een
breed rijwiel, met vier raderen die op
de spoorstaven loopen en voorzien zijn
van duidelijke signalen en roepers. Daar
mee zou bij een ongeluk of als een trein
gedwongen stil staat, met groote snelheid
een aankomende trein kunnen worden
gewaarschuwd of hulp uit een nabijge
legen station worden gehaald.
Zonderling komt het verzoek voor,
door de Amerikaansche Regeering tot
de Spaansche gericht, om het wrak der
Maine door middel van dynamiet te mo
gen doen opruimen. De Spaansche Re
geering, aan wie het wezen zou hiertoe
het initiatief te nemen, heeft dan ook
geweigerd, want dan was zij alle be
wijsmiddel kwijt, en hare duikers zijn
eenstemmig in hun getuigenis dat de
oorzaak niet van buiten kan gekomen
zijn.
Men schijnt overigens te Madrid zich
in deze veel voor te stellen van een
scheidsgericht.
Het begint er naar te gelijken, dat
de vrede tusschen Spanje en de Vereenig-
de Staten zal bewaard blijven omdat
Amerika, verbonden met de Cubaansche
opstandelingen, zal blijken niet te zijn
opgewassen tegen de werkelijk sterke
Spaansche troepen.
In de Yankee-kranten doet op het
oogenblik een verhaal de ronde, dat niet
onopgemerkt mag voorbijgaan, omdat
het veel leerrijks bevat.
Een man te Chicago geloofde in de
reclame, een andere man, eigenaar van
een winkel, die weinig aftrek had, ge
loofde er niet in. De eerste man ging
nu met den winkelier een weddenschap
aan, dat deze zijn jaarlijksch inkomen
onmogelijk door adverteeren zou kunnen
kwijt raken. De arme winkelier ging op
de zaak in, en hoopte dan ten minste
door middel van wedden iets te verdie
nen, als 't met den winkel toch niet
lukken wilde.
Hij begon te adverteeren, maar helaas!
de inkomsten begonnen onrustbarend te
stijgen. Hij adverteerde nu op grooter
schaal, en besteedde er betrekkelijk
groote sommen aan, maar het geluk was
niet met hem. Zijn inkomsten vertien
voudigden zich en niet lang daarna was
hij rijk, en moest hij de weddenschap
betalen.
In de deutsche Athleten-Zeitung leest
men het volgende:
„Te München woont een dienstman
(pakjesdrager), Johan Keszler genaamd,
geboren te Detter in Unterfranken, 48
jaar oud, van middelmatige groote en
niet flink van postuur, die in het eten
zulke zware toeren verricht dat iedere
niet-Münchenaar bij het vernemen van
's mans records ongeloovig het hoofd
schudt. Wij zullen uit den grooten
voorraad „records" van dezen veelvraat
er slechts een paar opsommen en mer
ken daarbij op, dat deze haar ontstaan
danken aan weddenschappen, die ten
laatste zulke vormen aannamen, dat de
Münchener politie zich genoodzaakt zag,
den pakjesdrager de deelname aan der
gelijke eetwedstrijden te verbieden.
De maag van den man is nu reeds,
dus bij zijn leven, aan het panopticum
te München verkocht, waar zij eenmaal
een groote attractie der bezoekers zal
zijn. Men zal dit dadelijk erkennen, als
men onderstaand lijstje van 's mans
groote daden raadpleegt. In 1 uur 55
minuten at hij in een restaurant 80
worsten (Weiszwürste), welk record hij
in het restaurant van Hans Bech zonder
weddenschap op 100 denkt te brengen.
In 57 minuten verslond hij 52 lever
worstjes; in 2Vs uur 3 gebraden ganzen
(19 pond)in 2 uur 52 hardgekookte
eieren zonder zout of peper; in 2 uur
25 pond harde kaas; in 2 uur 3 pond
hooi; in 31 dagen een os van 500kilo
(de termijn was bij weddenschap op 42
dagen gesteld)in 2 uren en 20 minuten
3 pond ijzer van een kachelpijp, fijn ge
vijld en met bier ingenomen.
De beroemde Engelsche staatsman
Gladstone is lijdende. Zijne vrienden
maken zich zeer ongerust betreffende
den ouden man. De geneesheeren houden
menigvuldige consulten.
Naar men zich zal herinneren, werd
indertijd gezegd, dat in zake Dreyfus
het licht uit Londen zou komen. En voor
de tweede maal voorspelt de Londensche
Daily Chronicle thans de openbaarma
king binnen zeer korten termijn van
allerbelangrijkste stukken in deze.
Het zouden zijn brieven of liever
stukken van de hand van Esterhazy,
door hem aan den Duitschen Militairen
attaché Yon Schwarzkoppen geschreven.
En verder zouden het zijn twee brieven,
geteekend door Generaals, die in het
Zola-proces een rol hebben gespeeld.
Een dame uit de hoogste Londensche
kringen bevond zich in oogenblikkelijke
geldverlegenheid. Zij trachttedaaromeen
kostbare rivière van diamanten te be-
leenen bjj een der eerste juweliers. Hoe
verbaasd stond evenwel deze, toen hij
moest constateeren, dat de steenen valsch
warende dame zelf was niet minder
verbaasd, doch de juwelier hield zjjn
meening vol, ofschoon de dame nog be
weerde, dat zij het sieraad nog onlangs
had gedragen en dus aan een verval-
sching niet te denken viel.
Eenige dagen later kreeg de juwelier
wederom een dergelijk bezoek van
een jonge dame, die met een rivière
kwam welke sprekend op de eerste ge
leek ditmaal waren de steenen echt
De juwelier gaf aan de jonge dame een
bewijs van ontvangst en verklaarde zich
bereid de zaak te regelen, en dat hij den
volgenden dag de juiste waarde van het
kleinood zou mededeelen.
De juwelier begaf zich nu onmiddellijk
naar de moeder en nu kwam de waarheid
aan het licht. De dochter bekende, dat
zij met haar minnaar over de 100.000
gulden schuld had gemaakt en om nu
aan geld te komen had men het kost
bare stuk gestolen en er een nagemaakt
stuk voor in de plaats gelegd, hetwelk
men in het geheim had laten vervaar
digen.
In Zuid-Amerika, aan de bronnen der
Rio Negro, die een bijrivier is van de
Amazone-rivier, maar ook in verbinding
staat met het stroomgebied der Orinoco,
is een nieuw dwergvolk ontdekt. De
mannen van dit volk z(jn hoogstens vier
voet acht duim groot, de vrouwen zijn
nog kleiner. Zij moeten erg leelijk zijn,
omdat hun bovenlichaam, zoowel aan de
rug- als aan de buikzijde sterk is uitge
groeid, en rust op een paar beenen, dun
als ooievaarsstelten. Hun huidskleur is
geel, dat tot het roode overhelt, terwijl
ook de kleur van hun haar wijst op ver
wantschap met de Indianen. Hun vader
land ligt nog op Venezuelaansch gebied;
en men heeft het vermoeden uitgespro
ken, dat in het nog geheel onbekende
gebied aan de grens tusschen Venezuela
en Brazilië zich nog meer dwergvolken
ophouden.
Een zeven-jarige schoolknaap te IJsel-
muiden, met eenige kinderen des mid
dags bij de school gebleven en spelende,
kreeg in eens den inval zich op te hangen.
De grap ging echter te ver, want
eenigen tijd later vond men hem wer
kelijk in het schoolportaal aan den
kapstok hangen. Onmiddellijk werd het
hoofd der school geroepen en zoo vlug
mogelijk de knaap losgemaakt, doch deze
gaf geen teeken van leven meer. Een
geneesheer van daar en een uit Kampen
werden ontboden, deze zagen, doch eerst
na geruimen tijd, hunne moeite met
goeden uitslag bekroond. Het bewustzijn
keerde terug, en men hoopt den knaap
in het leven te behouden.
Te Amsterdam heeft zich gevormd
eene Commissie van Bijstand der Ne-
derlandsche Opera, directie C. van der
Linden. Voor het volgende seizoen achtte
men een kapitaal van vijf- en twintig
duizend gulden bepaald noodig. De
Commissie besloot pogingen aan te wen
den om dit kapitaal bjj een te brengen
in aandeelen van vijf- en twintig gulden
en veelvouden ervan.
De Commissie sprak haar hoop uit
dat genoemd kapitaal geplaatst zou
worden.
Een manufacturier te Doetinchen
adverteerde eene opruiming van borst
rokken en onderbroeken, met de bijvoe
ging dat hij ze niet zou étaleeren met
het oog op de goede zeden.
De manufacturier is öf een grappen
maker, óf iets anders waarvoor wij op
dit oogenblik geen woord kunnen vinden.
Een vorbod op het uitstallen van
kleedingstukken komt niet in de Doe-
tinchemsche politieverordening voor.
Aan de feestcommissie voor de
Kroningsfeesten te Haarlemmermeer,
is door den Raad der gemeente toege
zegd, eene subsidie uit de gemeentekas
van 1600 gulden, waarvan 1200 gulden
te bestemmen voor schoolfeesten.
HAARLEM 1 April 1898.
Als voorlaatste voorstelling van
het abonnement gaf het Nederl. Tooneel
Woensdagavond De Candidatuur Van
Bommel, blijspel in drie bedrijven, van
een schrijver onder den schuilnaam Dr.
Juris.
Een goede roep was 't stuk vooraf
gegaan en dit is mogelijk de oorzaak
der toevoeging, dat het „op verzoek"
werd opgevoerd, en dat de schouwburg
stampvol was. Op alle rangen dicht bezet,
geen plaatsje ledig bijna.
Trouwens, een goed, oorspronkelijk
blijspel door de élite onzer artisten te
hooren opvoeren heeft aanspraak op
belangstelling, 't is een événement.
De Candidatuur Van Bommel verdient
ten volle, dat er de loftrompet over
gestoken wordt. Het is een geestig stuk,
opgebouwd uit de pittige dialogen van
alleraardigst geteekende karakters, en de
taal is uitstekend verzorgd.
Actie zit er uit den aard der zaak
weinig in, en wanneer wjj verklaren,
dat de aandacht van 'tovertalrijk publiek
den ganschen avond geen onderdeel van
een graad zelfs, daalde, dan zal men
lichtelijk begrijpen, dat de gesprekken
los en prettig, en vóóral geestig en
daardoor boeiend waren.
De uitbeelding van den zeer met zich
zelf ingenomen, dommen, pedanten,
kleinzieligen Mr. van Bommel was op
gedragen aan den Heer Schulze, die
zich van die taak uitnemend kweet. Hij
vertoonde een kostelijk type van den
bourgeois satisfait, die zich mocht ver
heugen in 't bezit van bovengenoemde
eigenschappen.
Mevr. Chr. Poolman, was een ondeu
gend mevrouwtje van Bommel, die erg
lief den baas speelde, heel sympathiek
was en op de guitigste manier hare
vrouwelijke listen om manlief heen-
strikte.
De overige artisten, waaronder voorna
melijk de H.H. Schoonhoven als Ds.Lnn-
gelaan, Clous als Mr. Augustus Valerius
en Wensma als huisknecht, gaven zeer
