-aquo [aaqafl sjauoMaq nap 'pjapfiMJOA joa naa ubb
naqqoaq noz raaM qoiz pusj jaq qfqapuia }0) 'jap
-j9a suaq} fiq jaarp uaqosuani ua aaA 'nadaaj 'uajjuq
:jaj\; 'uaAjoS jap naqnaq ^aq ua puiAvnnois uapuaiao[
uap uba ^qoBjq ap joop qqnjaSsoj qoop 'piaojSaq
yioq jbbmz jam jajA 'niapoq uapuaAfup uaa jooa s)BB[d
uapjaA ap uaqqBBtn jaa/tt unp '5(B{AjaA]iz ppdrauaS
ïqoij uljz ui jatuaq uap uba A\nB|q|BB!js }aq jaara
uiajq uaa apjaSaidsjaaA* Sutipag qnoqjadnajq ppBaajqs
-aSuaajoop pjBAUaA 'puaddouq jo uaqossoq^au apuaA
-joS aSooq joop 'p.iaA\ jBBqppizuo jaaqaS smos niapoq
ap [fiAuaj 'puoj§ uaqaaAA ooz JBBp ua jaiq spaaj *uap
uaqaajq ua uapod uassB|d aMuaiu apausjoop spaaqg
•puBj qsBA do uap 'uapuBjia apuapiqosjaA do puaqfqaS
aaam §9M uag; -uajqiaraq ïqoo} unq uba pop pq fiz
jooa 'apSapB japBA JBBq uba apfiz ap' ubb 'puaSfmz
nu apijqiO n8!P oSmojuaa 'agusj uaa sba\ pjj
uapssiAA a) pojS ua^joq uaa sjjaz jo pjooM
-spiaqosjB qfqapuaiJA uaa iqoaaS Sipoou pm pq uappsq
[yi "puoq ua jpjp 'pjBBjsagjm qoiz jooa SiqiqosjaAuo
nappnq uapiag -piu snBqqpi pq fiz uapuooj 'uapap
;ip fiz uaipuj (j8l5ln8M I®! tU8ll Üz 'paajS
pBja8 uooqos spjqaqx ioao aip 'Suiqqnjpjin aSuBAiaatn
ap oqqu ajqjaraag uaptij pij jBBq do muoja aSuof
ap uaip qqq uapuauaqaapqpaA uap appqiO daajffag
■apSjOA Bjqaqx ua JBBq
uaqossnq pp 'piaqosjB qfippuq 'qioq pq fiq 'uaMnBjq
-quaM ap fiq ajsuoj} SippipaSuQ apfiz ufiz ubb jaqqoop
uljz apuaM ua Sma} pjoOMSpiaqosjn qftpjqoq uaa pux
qoiz juijo qojq 'jojjaA puaSftMZ pp uu 'puojsjaj,
•pjooq pq fiz Sooq puamtuapaoq
puapzjBy -uapp{np SuizfmjB uaaS napjooM aufiz pp
'pBjag ujBBzSinquo ufiz uba qajj uajapai ui sb[ fig
L2
<i(i jajspaiqaS uftra 'n uba
apaoq oj[oa°joz ap japuo uBp uapAi jaAaij sjapus
sjaraun JBBq qi noz jbb^ -uapn aj psq piaqpaog ap
uapaq Suiuoq ufim aip 'qosuaAv uaa pin pap pusq
-J8A ui ai[|aA\ 'jjbbz uajf -?Saj uaddq ap do 5(aozjaA
ipp fiiu 5}bbz a°iiqoiAia8 jaaz uaa sqqoap pp 'joopo
^uapiapS aj Suiuoai ufim jbbu JBBq 'uauunSraA fitn
fi° -pop Ain ut appqio Aapoop ufitu aiz qj//
,/epoap qaardg«
<(-apaq uaa Sou
jajqaajBJOOjY qpaAaq sSuiuoq sufjtn japnz ap sjB00g«
•SuiSinq aqosjooq uaa apeBcn fijj
uaSoo
apuajoqjoop 'aMiqs Jjaip qiajaq pq uapnq 'SaM joa
'uaiuoq aj SaM ap°uB|jaA fiz josp sbm pjj "SipBBq fiz
uiBDjaq (I'uapiaqo9 fiAA pp 'apaq pq jji pos oog//
<(*UBBpjaA uaSoiu piu uaq aip 'uaroo
ui uaSuijp fiz pi '}§BBjp japjaA ua ;maaudo az
pum ap jbbm 'uaqordsaS uapjOM SaMJiaq uap do piu
nauunq uapjooM aqpg-uaaq qoiz uio qqq uaqaus
naa djaiM fijj „jsuo uaSuiJiuo uaroo aSijaiSs^naiu
jaaA ax j'jqoaj qqaq fiS ua 'SuiS aaA a} qi pq//
(jpaam fiS 'pBf juijq''
((-uapuB[aaz aqosau^f
ap uaAoq uajaSaj uaAfqq pz puaqqipjaA qoiz 2ub[
Sou 'uajaf apps[ jap pnj ajB«zpooj ap jo uaSSaz ua[
-||M uaiqossim n pz fijj *joo sSuiuoq s( jooa uaqajds
uapnoz piqonp^\ uba uapszaS ap aqpAi 'uamaujaA
aj uapjooAV ap mo 'Siza/uuBB apam sbm BqSuiuiuiB^.
aqaBx "pfu jaSooq spaap uozsqnpS suaiAV 'Suiuoj[
uap 'japaojq A\n uba uadaoraS uapjo.vi aj pBBJ uap
ui jaa ap uajapiS pouaS qj iPJOA unq uba uoSjoa
at |im uap stqoap uauBp.iapuo uap sjatuuii quiBBtaq
98
40
Zij verdween zwijgend door de poort der hal. Ormr
zag met snellen blik om zich heen. In het lage hof was
een ranke mast opgericht. Als vurige pijlen schoten
de gouden zonnestralen langs zijn gladde oppervlakte.
Zij weerspiegelden zich flikkerend in de blanke zwaar
den, die, steeds bij drie tegelijk, naar zijn hoogen top
werden geworpen om, bij het terugvallen, zonder een
•enkele maal te missen, door dezelfde vaste hand te
worden gegrepen, die hen eerst door de lucht deed
suizen. Luide juichkreten begroetten den overwinnaar,
bijtende spotwoorden hem, wiens greep een enkelen
keer faalde. Het waren de talrijke krijgers van Ormr
Jarl, die zich den tijd verdreven met het lustig zwaard-
spel, nu hen de gelegenheid ontbrak dit in werkelijkheid
te beproeven op hunne vijanden. De maliënkolders
rinkelden, de stormkappen glinsterden, de fonkelende
zwaarden kliefden de lucht. Het rumoer overstemde
zelfs het huilen der honden, het gebries en het ge
stamp der paarden onder hun beschuttend afdak.
Daar tradmet forsche schreden, hun gebieder nader
doodsche stilte verving plotseling het oorverdoovend
tumult. Met het breede slagzwaard nog in de opgehe
ven vuist wachtten allen zijne bevelen. Hij wenkte
een, in den strijd vergrijsden, krijger nadertetreden.
//Rollo, staak dit ijdel spel, de werkelijke strijd
wacht u. Hoor mijne bevelen!"
De oogen van den Noorman glinsterden.
//Niets kon mij meer welkom zijn, Ormr JarlWel
is het de roem van de zonen der zee, nimmer onder
een dak van planken gerust of den beker te hebben
geledigd, bij een voor weer of wind beschutten haard
want het geweld van den storm komt den arm hun
ner roeiers te hulp, de orkaan staat in hun dienstHij
33
het stervend edelhert in het hart had getroffen. Zijne
scherpe, sluwe oogen gleden langs het gevolg der vorstin
en toen hij behalve Othilde, ook Ubbo, den jongen
edeling ontdekte, door deze spottend met den naam
van //Godenbode" begroet, steeg een toornige gloed op
zijn breed, met het scherpe kouter van jaren en lotswis
selingen doorgroefd voorhoofd. Met een korte, bevelende
handbeweging wenkte hij zijn jachtstoet terug te blij
ven en rende, zijn paard de sporend gevend, tot het stei
gerend opsprong, de naderenden tegemoet. Zijn scherp
geteekend, verweerd gelaat, door een zwaardhouw aan
de eene zijde gespleten van het voorhoofd tot de boven
lip, een houw,jwaarvan het einde verborgen werd door
de zware, borstelige knevels en grauwen baard, die een
geheel vormden, droeg, bij die beweging, een zonder
linge uitdrukking. Zijne grijze, kleine oogen fonkelden
met den listigen glans van een roofdier, dat uitgaat op
buit. Onder zijn zwaar lederen jachtbuis rinkelde het
maliehemd, scherpe, ijzeren sporen waren geschroefd aan
zijn plomp schoeisel. Een breed jachtmes hing aan zijn
zijde, een flikkerende bijl aan den zadelknop. Aan een
glinsterende keten blonk, aan zijn gordel, een dolk, op
zijn rug zwierde een welgevulde pijlkoker, een jacht
spriet trilde in zijn gespierde vuist. Trotsch hief zich zijn
hoekig, door reeds grijzende lokken omgeven, door een
forschen stierennek gedragen hoofd op, uit de breede,
vierkante schouders. Geheel zijn uiterlijk teekende
kracht, doch tevens onverbiddelijke hardheid en sluwe
hardnekkigheid. Het was Ormr Jarl, de potestaat van
Westraga, de Noordsche gunsteling van koning Rad
boud, de vader van Othilde. Het was 's konings booze
geest als de christenen, de handlanger van Holler, als
de heidenen onder de Friezen fluisterden; die reeds
