sjajqoBAA ap joop aip 'ajmrnpaS ajjiAA uaa uba uafu
ouunq joop jqouaq SmuizmiaqaS naa quojq jo 'jm qajds
-a§ unq uba djOMjapuo jaq n£g uba gninfmpjaA ap
ajjjBBjyj d uajdnusjuo uaddq a§o.ip ajsq ubb uapjooM aSij
-qoBjaspBBj 'apjBMjaA jliMja; '§Bjjaau ua8oo apuajaj
-jrqos pmaajA ua uadB[s apuaiaojS jam aip 'opjiqJO nBA
puBjsaoj nap uapjoow auunq uapjojq j,dsB[s uapuaui
-jawpaq uliz jm jjjbbmjuo jam spaajs 8ou 'jajsaara unq
J3A0 fiz uaqsjdg -uaaliq uizagjqojnq puauaip jaq ua ua;
-qoauquadBM uapjooqas 'uaqqijq afhjqoBsaajA 'aAAnqos
jam 'puajajsmjjjdraapar) 'AMioqagpjooq aduioid jaq JBBp
°B[ puaSfiMz ua jijg 'jqoBjgjojs apoajq ap ui jojbaa
jaq apmoojjs soojajsnj ua Sbbjj 'uaqatM ap ajdaj ja°OA
uaa§ 'qoiz SooAiaq gjjMj uaar) -japuop ap apunajp ua
apjararaoj aj.iaA ap ui ua japuiajqoizaS uap ubb do qoiz
uapjadnjs s(bssbcu azfijg ajqoip 'uauiooq jap uaddoj
ap joop apsms afjjaoq uaaS 'jaau uaqjOAA ap uaSuiq
puaqqmp ua jbba*z -ajsqjajs uap uba jqoBjq ajsaoM
ap ua jqoBunaAO oaauj joop uaAajpaq 'pBBpsira azooj
-uajaAiaS uaa uaSaj jqoaj azoojajqaam jaq uba jqoBjq
-ubb amnions ap sjb 8iuuizmiaqa§ ua jijs uaSjora nag
°Bp uaSuoA uap uba uajaauooj apjiAA ap bu 'apSjOA
ajBjs uojbjj do aip 'puajqoo apcuaajA uaa sbm jajj
jpiaq
-ftjA ap jbbu appiaj 'jqoBjg ap jbbu apjaOA aip 'jbai
uapuaioojS uap do uaaps fiz uapuojs ua aoj afjjood
jaq Saojs 'uaSuijajjBtu ajsmBBZAvnjS ap ua jaqjaq uajs
-jaquios uap uba appfuAaq tuaq aip 'JBBq jooa uajam
-B)s uapuoq apaqpaq apuauaSaz uaa uappajaS ap Jag;
j apjaqjaq ua apjapuaqsira
n aip jam tuaq qaojA qaop 'tuaq jooa piq 'si paiqos
-a§ japuoM uaa uaiAi U8B *jjeq uba auiaj fi8 'O"
LSI
124
gejaagd had hij voor zich heen gemompeld: //Waar
blijft hijStraks worden zij nog opgeëischt en danIk
ging te ver, ik trad buiten de perken mijner macht
Waar blijven zij! Waar!"
Niemand schonk hem antwoord, slechts de holle echo
der sombere hal weerkaatste dreigend: //Waar?
Daar keerde Roruk, alleen, zwijgend, krijtwit van
angst en schrik.
//Wat beteekent dat?" grauwde Ormr. //Waaromhebt
gij mijn last niet volbracht?"
In verwarring bewaarde de hofmeester het stilzwij
gen. //Is uw tong verlamd?" brulde Ormr opnieuw.
//Waarom staat gij daar als een paal? Spreek!"
Onmqghtig een enkel woord te uiten, trad de oude
dienaar sidderend eenige schreden terug.
//De vrees schijnt u in de voeten te zijn geschoten 1
Gij wilt vluchten donderde de Jarl. //Spreek terstond*
of ik laat u de leugenachtige tong uit den strot ruk
ken, dan is het voor goed met uw spreken gedaan
Een rilling ging Roruk door de leden, smeekend
hief hij de handen op.
//Ik ben in uw dienst vergrijsd Ormr Jarl. Wijt
het mij daarom nietMaar, maar
//Wat //maar"! Spreek!"
Het klonk als het brullen van een roofdier, Ormr's
oogen fonkelden even onheilspellend als die van den
wolf, wanneer hij het onderspit had gedolven in den
strijd met den beer.
//Zij zijn
//Doodgebeten door de adders en slangen Hoe vaak
heb ik u reeds bevolen, dat krot te zuiveren van on
gedierte. Niemand schijnt echter meer op mijne be
velen te letten. Tot uw straf zal ik er u zelf laten
•puojs sjajsaaA apuadoaS jap uaa fiq jqouaSdoSooq aip
'oqqg uba jaoA uap ubb jaau 'jajsaam ufiz do jjqq
uajAnqos uaa jam 'qoiz 'daqs jaSaj ufiz jsbbu sjqoBU sap
ua apjazaSjaA pl'ijjB jjbj* uap aip 'Sop ajooj8 ap a pip a
puajjBBjsjadsiM;g -japaAi jaq apraojsjaA BjpjaM 'pjoow
japai qpquaSoo uaa ajjajaq JBjqaS joqos 'jjojj uag
i pnoqpB'g
Smuoq uba SuijajsunS aSpjsqSooq 'aSpqoBrajaAo ap
'jJBf jtujo )Bp sb^y ubb maq uapuajqaBAt ap uoSbz
pssBqja^ i jaojS uaramo}8 'uapjBMjaA uftz uba >ibbzjoo
ap fiz sb^\ ,i uaddp ap do uoAlpsjaA paap uapjooM ap
S|BBtuSou jmjQ aip 'a^qospaS azap qaq sb^ 'jBjas uaa
uba ïBBjaS ;aq ubb uaquap paap uaqqaj} auiaj ua uaufp
ajapa aufiz ;ara }Bp 'uajqooiAmo jaSpnig uba pjooq
;aq aip 'uajqoiqosauuoz uapnoQ -pgaBAaSuaaiin uapjaAA
ua[Bjjsauuoz ap joop aip 's^ssBmuaqiOAA ap ui ua;sojdo
qoiz fiz }0} 'apiasA na pnoAV jsao uaqtqsaSqoods aSij
-qoizjoop 'ajfi sjb uapjaaMZ ua do uadmnp aqfijajqoBU
'ajjiAA ap uaqqoj^ raBBzSuBg 'nauuoMjaAO qftjapuia
uoz ap paq uajaAau ap jam dmsq JBBq uj 'aptnoojjs
uauuiq jbbu joa ^qaij§Bp ^aq susqj uijbbav 'uauutq
jsq ap 'puauuBrajaA qoiz 'fiq paj^ qfpapuig -uapjOAA
aj jajsaam uaAjaz qoiz mo jqoBjq ufiz jaaqaS ^atu Subj
-uajnuim apjajsjOM fijj -uaqjaAA jbbu uooj uaquaqos
aj maq mo 'ajdaip ap jbbu uajnajs aj aam maq mo
'uajjjajjsjm maq jbbu sunqj qoiz 'jaqjaq unq jin jsoj
-J8A uappnq uauaSuBAaS ap aip 'uapnBq aSiuuizmiaq
-aS ap jo maq sbaa jajj -pinjaS ajsuira jaq fiq uapij
maq uapap ua uajsitiA uapooj auunq jam puajajjajdja.v
maq uaSaojs jsSub ua pjnqog paop ufiz uba Suiqiajaq
•laj 'apjadsjaA Sbaa uap map jbaa uajaasjojj aj sajjB
uajiBj aj jqoBiu ajapar spaajs puaAvaS 'jjBf jmjo 'fiq
uBp sbaa jaqjajs aip uaa javouaSaj soojajqoBm qoiz liq
821
125
inwerpen. Zoo zult gij door ondervinding weten, dat
ik niet slechts uw heer heet, doch dit ook ben."
Schor stiet hij de woorden uit, terwijl hij de handen
op de gloeiende slapen drukte.
//Heer, ieder haast zich steeds uwe bevelen te ge
hoorzamen, maar
Haperend uitte de hofmeester deze woorden, hij
werd in de rede gevallen door een dreigend//Zwijg
en zorg, dat de lijken verbrand worden, terstond, geen
spoor mag van hen overig blijven! Daarna wacht u
het loon voor uw plichtverzuim, in den kerker. Ik
zelf zal er voor zorgen dat gij niet ontsnapt!"
//Jarl!" riep Roruk tot het uiterste gebracht //zij
zijn niet dood, zij
//En, dat zegt gij eerst nu! Wat belet mij uwe
stompe hersens in te slaan, of uw hoofd te laten
scheiden van den romp, gij die alleen leeft om uw heer
te tergen! Waarom hen dan niet, volgens mijn last,
hierheen gevoerd Breng hen hier, terstond
De drift die Ormr belette verder te spreken
schonk den hofmeester gelegenheid, met den moed der
wanhoop te antwoorden: //Het is onmogelijk, JarlDe
kerker was gesloten en de deur gegrendeld, doch zij
zijn weg, spoorloos verdwenen!"
Bevend voor de gevolgen zijner woorden had Roruk
gesproken, doch de Jarl gunde zich thans tijd tot be
dreiging noch verwensching. Hij stormde de hal uit,
de donkere trappen af en bereikte nog voor Roruk,
die een fakkel had ontstoken den, ook bij dag sche-
merdonkeren kerker. Benauwde dampen stroomden,
met de lucht van verrot stroo, hem tegemoet. Het
water sijpelde met eentonig geluid langs de glibbe
rige wanden het was het eenige, dat de stilte af-
