appoA ua jaqjaq uf)°!PaI nop fiq Sbz pfft[B Sou 'uaaoo
op ui pinpS piqos qip raaq quojq pfiqB So^jpiBnq
-a§ uappaq 'jooqosiooA qfqaSinjqiaM fiq aip 'sppuai8
adraojd U9 uapoq uaiazft ap 'uaSejsaSao^ maq ja;qoB
S9TJJ9A pq uba map ap sba\ puaunajg qsq jaufiz
pdmajp uaSooq uap do uaipz a:) poa nap fiq apjaz
-jbb sjb '|T}s qqqnaSoo uaa jtajQ puop uaSoo apuaiaq
-qig Srjstuno na pnjaS ppjspo SiAaq spaajs Sou pjaj
xi xqxscmooh
'Saa^s Sooqrao apacu
jap JtiaS ap Sou ua 'uadjoAsaSuio uaSaj Sou uaqunq
uasjamaqos jbbm 'posiMagjin uaiBM sqfqaMtisa Sou
jbbm ']Bq ap jbbu uaiaoA aj sjaqaozaq aiqoBMiaAuo ap
mo appaods qoiz qtuoy jfiMja^ 'naSaajqpA a? uajaAaq
aufiz mo uaaq uappus uapoauquadBM ua sjBBuaig
,/pood ua Smq ua 'jbm fiq ufiz a} spB[d
ami do Sjoz iSsBjp 'ua]|B jjf) -uaSuBAiuo uaq qi gM
jBBp 'uauuiq pq ajoojS ap uaq ipiarj -jom si pjq
•jBBquBBisiaA qfjppinp fiz sbm qoo;
'qosaaq map jaufiz qusjq ap sbm |b ua uapraapaj
apjfijsiaA aufiz ui SuiSa.waq ja mBMq uaoj, diqoai
-no japiq Smam ooz do 'aauBJi aSipaojq ajaA ooz do
uaizaSjaau paq paaSfiMz sjfiMqip ooz pp 'AiuoqaS pq
uba uajnra aiaqmos 'a[|iq ap rao puiMqnj apuaqa}9
-do Suipspjd uaa appnq jo pioq ufiz pn pq saay
•quojqjaaM piiqaSjop uaa uapjaq a; apStaip pp 'pjooq
pq uaSai uapucq ap imjQ ajqnjp pBtnuaa So^;
iqoomjaA A\naa aApq jauaa doojjaAspfi} pq usp
uaqqoqos jaam piz ua mBBqaq aqpM uaqqqquaSoo ufiz
JBsp 'uapfqS fiqjooA soofjoods aip uajaf ufiz ibbq
LZI
128
brak in de holle ruimte. Buiten zich zeiven van vrees
en ontzetting, greep Ormr, om een steun te vinden,
wankelend om zich heen. Zijne knieën knikten, de
tong weigerde he21 den dienst, doch in zijn hart
klonk het:
f Zijn God heeft hem verlost! Hij is de machtigste,
meer dan Wodan of StavoEn een siddering greep
hem aan, terwijl de angst voor wat volgen moest,
voor hem, zijn keel als toesnoerde, hij het wonder, dat
hij met oogen waande te zien en te tasten met han
den Plotseling klonk opnieuw een horensein,
luid en dreigend, thans buiten poort en gracht. Dreu
nend ging de eerste open, knarsend viel de ophaal
brug neer. Wapenknechten stormden in het donkere
verlies en drongen het burchtgezin op zijde, dat zich
schuw verdrong in den nauwen gang, die naar den
verlaten kerker voerde.
//Heero, JarlUbbo, de potestaat van Ostraga
steekt zijn horen bij de poortHij eischt toegang voor
zich en voor Liudger, den geloofsprediker der Chris
tenen
Alsof hij plotseling ontwaakte uit een benauwden
droom, waarin helsche schrikbeelden hem folterden,
stond Ormr eensklaps overeind en trachtte bevelend
de hand uit te strekken. Sidderde die gespierde vuist
voor de eerste maal zijns levens? Waren zijne bruine
haren grijs geworden en de reeds grijzende tot wit
verbleekt? Scheen zijn trotsche gestalte gebogen en
zijn geheele voorkomen plotseling jaren verouderd,
of bracht alleen de sombere plaats waar hij zich
bevond, het weifelend licht en de vele verschrikte
gelaatstrekken, die hem omringden, dien vreeselijken
indruk te weeg?
op uajuqag apuaSiajp pom pm ua puauooq apoBj fijj
„•••jpuai
-aiujf 'uajaa puapiuq fiz uaip 'po§ uaqaaiq uap qoo
'maq qoo 'pnoqpuy qoQ j«q '«q 'najp uaq pB} qp
ipSuiirao uapuadBA\a8 aufim joop 'pq uaSia ufira ut
'uajqoup qi noz at^p j }s§ub uaaS uaq qp j qi 'uazaaj^//
uadaojapin A\nt 'noppSfjBM sp}
-oqos ua siaqaq pp 'ajqnaq pjm ap pmA ufiz ifiMJaj
'mo japz ufiz uba do 'uaSoo aAnnqos pm 'fiq 8oo[a
'saajdo maq fiq Smpspjd aip 'ajqoBpaS uaa J8ao pziuo
8[Y 'uapj aj pgnaj uafuA uap uapaoppoq apaoM
jaufiz uagaipn ap spoap mo 'uapjainprao poBiqquap
uftz atp 'uauaAipjaA uapAau ap qoo uauaqos jatq
-apjaS pq uba uadmap ap pm ua iqiiBMpo sbav |JBp
a<q uiasuajoq pqas uaa |Bq ap }m quojq qftppuig
iootd unq uajaipjooi
ap naposijj -pjaapaA uapjOM at pao|SnammB[A uap
joop pjnaqaS pjaM StpiBBAt ptu pp '°Bjjaau uaABjSaq
-no Sou pp 'oqiaj uba qfq pq uapjq apaoAt aip
uappS jo uap.tooAv jauunq oqoa aSiuaa ap 'pioov\pB
Siuaa pq sbm pq jaaq uap uba uaqnjq ajjop ^aq pra
pSuarajaA 'jp.w nap uba uaquaf puaqosfijq pq quojq
jaqas ua napjmq uapuoq ap '°bb.ia azap do pjooMpu
pq apguBM paBtnatNj ^pSiajpaq pjaM qfipqfqqtBBiq
app uojbjj aparajBBAi uapuaA4a}p paquo apotS pq
'uaqfqq pap ui Snija.vizaq ap8qiaqa§ azap nog
iqnjpaS pspS pjaaMjaA pq do puajappis
piUA aAAUt aSiuam joop pjaM naqaapamaq s^Bunqj,
■paaAtaS uap°BBrap[iqos aponpaS
'aSipoBm jap uaa ftz sbm sjb uaptBBd s^jbj joop ua§
-BjpaS 'uaSojAaS sbm poBjSpjs ap jsao aip 'aqspaS
uag ^8nuaraaqos a[BA ap pm paajp paan a.iapinp
op uaoj 'uaizaS sbm p.w uap do poodpjooq ap fiq
SST
123
hal om dan weer, bij den verwarden disch staande,
te vervolgen
//Maar de grijskop en Ubbo!Zij zouden mij kun
nen aanklagen. De nachtelijke aanslag op hèm is mis
lukt en Bernlef behoort tot het rechtsgebied van Ostraga.
Ubbo zal willen wreken wat hij niet kan bewijzen en
de oude femelaar biedt hem daartoe een gereede aan
leiding. VervloektOp Haron state zou ik mijn
hengst hervinden riep hij mij toe!" Hij staarde eenige
oogenblikken strak voor zich uit en sloeg toen met
een zweep, die hij van den wand rukte, naar den, nog
altijd slapenden Rollo.
//Scheer u weg, slaaf van LokiWaagt gij het door
uw verwenscht geronk uw Jarl het denken te beletten
Voort, of ik laat u wegjagen door wolf en hond
Onzacht gewekt strompelde Rollo uit de hal en Ormr
vervolgde zijn heftige alleenspraak tot hij eindelijk,
tot een besluit gekomen, zijn jachthoorn ophief.
Op het welbekende, door menigeen steeds met vrees
vernomen sein, spoedde Roruk, de oude hofmeester
zich naar binnen. Terstond klonk hem norsch in de
ooren
//Schaf mij den grijskop en de jonge vrouw bier,
onmiddellijkZij zullen van brug en poort worden ge
jaagd, zonder dat hun verder letsel geschiedt. Spoed u!"
Hij rukte den sleutel van het verlies, die op zijn
gewone plaats hing, uit de kram en wees naar de
deur. Verbaasd spoedde Roruk zich heen, weer
bleef Ormr alleen met zijne gedachten. Het duurde
slechts kort, dat de schreden van den hofmeester op
nieuw op de steenen treden werden gehoord die van
het somber verlies naar de hooge hal voerden. Toch
was het reeds te lang geweest voor Ormr's geduld,
