naoj, 'uaSaAiaq a; jaoA jo puaq SijqoBinno qijqaaSoo» uaa 'bu taaq Sbz jraiQ '[«q ap jqauaSdoSooq Ijq jaq -jba aaSaoA a; liq jaam piooM jaqua naa ja japuog ,/jqjaAiaq na jpjnp jqoajuo aip uaajjB ftq yaaq uazaajA aj, -najsj-EBj ap jara qaq pnoq qj -jqoaj jaq nazang afuA ap ug;// „qqoBia ap uayizaq sjasqeg ap na pnoqpsy Suiuoq 'oqqpj// *SaM nap raaq apradsjaA juijq 'map ap jbbu pBjj oqqjq t<"naS8az a} jaara sjaiu japuBqja naqqaq £im 'jaa aip iagiaM qi 'uauuiAA aj jade jaq mo ajsfiqiaA ap uaiqassira si azfiM a\q// „"(unq uazaijiaA paofi laaz jaq 'naAvnoijjaAjjaz Ain squcpuo 'fiS qoo jBp 'na j<?BBipaq naAaj na Saw 'SvzaS Ain 'jazui ap jBp 'jaazi qoop 'jjooa snp jads ami jaz 'uazoqaS jqaq f19 'naSinaaiaA uajBj jammiu qoiz uajjnz uaSusjaq azuo 'aaz jap uapuojfijB ap unp jadaip 'joojq naa jpiaqos suq 'atrnqjo napnajapjnq nap joop jdaaAiza^jJooA 'jBdsuaajin jBp 'ubajoS jap ramqos jaq sjB najBj uauunq jajqos joods uaa uirauaAa aip 'napjooM ajjoq sjqoajs nfiz uagmpoiquBC a Ain 'oqqQ// qqiajaSaoj pjaAi raaq aip 'Snjaj ptraq ap fiq japs qoBj napnajjBS naa jaj\[ •qfijaSomuo raaq jooa sbaa uapajjloniaj, uajojjaA raaq jooa jqoBin aip 'sutqS aip sbay ajqjaMuaSaj pnoqpeg [jq naipuj -najaap noz jaiqoop ufiz jBBranaa aip uoojj ap 'uoojj uaiamjBin jBBq jam 'uafioo anfiz jooa uqoBjaraapaj\[ aj jBqsguiuoq ap sdsjqsnaa saaj jBBp qooQj qsraoqjB apuaqaquo ufiz squepuo 'nayaaq puaiJA nnq aujec" raaq na8ni|japa apuizaSpaofi jap ajaA na sbaa psuajSaqno qjOA jaq do paojAUi ufiz jep 'noz uaqajq ayojaS nfiz jammin oqqpj jBp 'jsim fiq napoqaS p.iaAA jaiq raaq jbm Snippai: 'piaq8ijiaA sbav jajj -qijquafioo naa apjazjBB jotjq 681 ap ni jam 'uaqqaJjiaA uapuoMaSdo uaAaooz qi Sbg// oqqn qaiz si appqjo 'pjnaqwA fira jdfuSaq fi8 'snug// <(jij8naAinojA naa ubb jjoojs n fi§ jep fira jiapuoMjaA jaq jbbhi 'Subj spaaj qi appaorajaA jiq ,j napundjaA amioj) jssq bSbjjsq uba iBBjsajod naqfijauniraaq nap naajjB jia\ na uapjOAi aj pinjq nfira qfijufiqosjBBAi jjagjaAi JBBtn 'najaAiaq qi apjiAi jnp jaifj// „•uagftjqjm jaM uajnq aip ja jbz qi'jsnjaS saaAi :jsinf jaaz si Sniqjain -do Aifj raaSSaz qfijnfiqosjBBAi fiS 1]im SinniznaSig;» st opjiqiO 'snijd 'sBBjapj// ■qojjaq juijo uba jBBjaS jajj ^•jpaap uajajsiS fira fi3 aip' 'najooq aj ayojaS ap qi aiqosuaAi pnora uaSia jnsq ïlü pjuqapuno appjoojAjnB (1'jajqoop A\pj// (((iqaozaq jqoBAijaAUO yp uba jaa ap fira ynqosjaA jb^ j snijd 'jaiq f19// uajjajsjaq aj anqoBJj pja.uaS jam qoiz fiq jfiAijaq 'aoj raaq do apjft joijo •napajjaq aj sooqjaA aip fiq sjbooz 'SniS SaMSuaAaj nfiz 'jqoizdo japai ni 'qoop 'SiinaqjB qoon -paoS UBBf apjoojs qoiz aip na appnqos pjooq jaq pjagjaaS saijj aginara 'naSjoA aj Bn naSnijjapa aqosuBBijana^ jap aip rao 'uazoojjBBMiaA paap Snipaajq aqaspnsjjapBA ap sjaapnajoojS sjjaz raaq aqjaü 'jBBjd ua iqoBjd jooa apjaijJOOA snaiM jbao 'pjBqapnng snijd sbm jajj qapjoS uajqjaAiaq jBBqjsoq 'napjnS naa nBs Sniq 'daaaS uapnajayiqos qjaAiaaraspnoS uba jam 'pjBBMZ nfig •qaop napfiz najqoojAjoop pBBjppnoS jam 'napoojnfizora -jBq naa joop pioojdrao uaiBjA 'uajoqoeaSSaAi uajoo ap naAoq Sooq qmjqaSspnBj snaSjOA 'najsq apuojq jqoij anfiz na Snads uapnajaqnoj uaa joop uapnoqaSjsBA m 138 Ormr scheen ten hoogste gekrenkt over deze ver denking, zijne lippen trokken krampachtig samen., maar de blik zijner oogen werd stekend en dreigend. Zwijgend wierp Ubbo hem het gevest van een ge broken zwaard voor de voeten en wendde zich toen, met een gebaar vol minachting, af. //Wat moet dat beteekenenp" hervatte de Jarl hef tig. Plotseling verschoot zijn gelaat, hij wist wien dit gebroken wapen behoorde, woest klonk het in zijn hart t //Kon ik slechts de golven der zee opzwepen tot een hemelhoogen vloed, die hem verzwolg, met allen die slechts zien door zijne oogen Het bleef geruimen tijd stil, eindelijk strekte Ubbo,. met een plotselinge opwelling, de hand uit: //Ormr Jarl, laat alles, wat er tusschen ons is voor gevallen, vergeven zijn en spoorloos uitgewischt. Ik ben bereid het mij nimmermeer te herinneren. Maar ver geet ook gij dan uwe wreede plannen. Friesland heeft rust noodig, geen krijg is het thans in staat te voeren. Vereen u met hen, die den vrede willen handhaven. Gij zijt een vreemdeling, maar bereidwillig zullen de hoofdelingen, zal het volk u voortaan beschouwen als landgenoot en vriend, indien gij tracht met Cam- mingha, Hermanna, en den grijzen Poppo, de potes taat van Texla, de rust te bewaren. Tracht hiertoe, als zij, den koning te bewegen, treed aan onze zijde, word onze bondgenoot!" Een edel, onzelfzuchtig gevoel legde hem deze woor den op de lippen. Zijne grijze oogen schitterden, zijne handen strekten zich uit naar den man, die reeds zoo veel lee.d over hem had gebracht. Smart, die hij vol komen bereid was te vergeten, als hij daardoor Friesland, kon redden van overheerschiug en druk. 143 beste stemming naar het mij toescheen. Zonder stoet of gevolg rende hij het voorplein af. Betrof zijn hier- zijn alleen Othilde, of voerde hem het ongeloofelijk wonder naar Haron state, dat de menschen elkander toeroepen en de kraaien krassen van de boomtoppen Ormr sidderde. //Kon mij iets wedervaren //Meer geschikt om al de fiolen van 's konings toorn boven uw hoofd te ontladen? Neen! Gij zijt reeds bekend met de eisch van Baduhenna //Prins, gij gelooft //Dat u dood even gewis is als Bernlef's redding. Gij weet, evengoed als ik, hoe dit wonder den Chris tenen ten goede zal komen, die de koning wilde ver delgen. Thans zal hun kracht toenemen met hun aantal, hun stoutheid rijzen met hun zelfvertrouwen. Het rechtsgevoel der Friezen, waarvan velen zich afwen den van den ouden eeredienst, zonder nog den nieuwen te hebben gekozen, zal recht eischen voor hen, die zoo zichtbaar worden gesteund. De vlucht zal u niet eens meer worden toegestaan, en, wat vermag koning Radboud, met de weinige getrouwen die hem omrin gen, wat vermogen de Saksische legerbenden tegen een volk, dat als een man opgestaan, zijn vrijheid terug eischt, met zijne eeuwenoude rechten? Gij zult de man heeten, die den stoot heeft gegeven, om de reeds zoolang smeulende vlam te doen uitslaan in liohter- laaien gloed, en op uw hoofd zal de geheele ongenade des konings neerkomen. Begrijpt gij nu, dat ik zijn lievelingszoon, de eenige ben, die zijn toorn zal kunnen breidelen? Beseft gij nu, dat Othilde de prijs moet zijn voor mijne bemoeiingen?" //Ja, 0, ja! en gaarne sta ik haar u af! Maar zult

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1898 | | pagina 8