3jft[9§ Bufiq 'uafijjud ap uapuop diaqog piB^ Suiuoq
DBA uapuaqsSfuq ap naSaj uagouiiSA [im uaqnz p M
4 qiois fiM nfiz uajads apuazinp a°iuiaM siqoajg j tpBj
üB[d unq sp qaoQ raafqapjaA uaqiM uaquBij ap aip
'sjasqBg ap pm puoqjaA pnaqBAUBB naa iooa uajp Bufiq
nfiz 'uaiaa uaAfqq impo^ aqpM 'uaSuijppa ag 'usS
-raip luiqanq^ SopaquBA uapuzaS ap 80{jbbm 'Sfuq
nap }0) uajojsaq pin si goyj "Biqaqj, 'pin saai^//
((<juaAfi{q raiaqaS naa pq pom jo naSoupo
fiz pp 'napAi piooMpB pq qi °Bjq napnzaS ap
ug -ajapuB ap {ffuiipjaA Suipfi} ajaqcuos anaa ag//
ajpAiaq SiAaojp fiz uao{
'apiainjsuio dsqospaB[ apjaAqzjaA ubbui jap uapjp ap
joop pq Mnpuqos ajaquop naa jo JBBq sbm pjj
1(-B{qtny uba oCbjj qba uapaj{do pua§
-iprauBB pq uaraoqjOA {JBBuaAa na poo usp japojS
pfiqos paojAUt ufiz "uaAaSaS jotio piOM SuiinaqjB
uba sfiMaq {aqua uaag *qi[q qoou pjooM pro aapjaA
oqqjq apSipiBBMjaA na uapiapaumq noz napsza8 aqos
-isqug ap nam pp 'jBpoq fiq pAaq uaoj, „j qoo^q//
:pqsaq naa pin 'jb pnoqpB'y;
saaM apaq ja{p qoog qapiooA ufiz pin qoiz uapSiu
-aajaA'uamooqsiBMp sjapnB niaq aip 'uaSuijppa aja^
•napMnjS apSaajdaS app ubjbjj do ap jbbu qaoz
-japno uaa p} ubb Suiuoq nap fiq oqqg Suoip 'SuiSip
-jBBMpojaA DBA puapo{§ 'napjooM uj -nazaMaq spaai
pnapoo nazap piaM na§apaS si Mnaiudo susqq pao{A
-ui ufiz pp 'ug qqoBin sjqoajs iqaoz Ijjj -puiq fhuaa
nfiz jooa pjaaSaq apjaq uaaS sncqqB ijoaq rung'/
((qqBBin
uaA3[ p; qfqaqjaM uaAaj pq pM jbbu 'apjaq jbbu
puajaSuoq pnq naa pin na qfqjapn pq jooa pnoq ooz
'rap oog j pniqmiy (juapqaS nfiz snaq ap JBBq nog//
S91
<<(:nfiz °i||iqosjaAno pin
JBBq ppqapung poj\i ^ao; fiz apmap raoiBB^//
<(-nap|sa8 napjoAi pz jammin qfipMnq pp pp 'Sijoa
qi qasua.w qoo{ 'pq oppqto 981 M iPai3I98Fii raiV
j qfipMnq qp joop naSfip paojAui s^rajQ I8Z aopj«
ap8[0AjaA 'qqonz uaa pm 'fiz naoq 'naqqajq
anfij ajBq jbao paa[8 paomaaAA uadaip uba sbbav nag
-qoiz jooa fiz °bz puazuiag i('ubb8 ("iai naqnz 00in
<t-namoq sj najaSiaAi qfijaSomno uannnq fi^ mfiz nai
-pizgipjooAvnaSa; fiqjBBp [im pp *pM Sninoq ag "ppqap
-nnf) uba pinjq sp 'pppaSjooA naSniqapa ap ubb appqio
;pjOM nagjojq maAaS jaspaoA Mnam naaS hbbmSjb nfiz
mojBBp sno psg qpuBjqpo Snipia|UBB apSnuaS ap
joop japaojq Mn uba ujooj ap qBBA aoq paAi fig//
iraBUjaq fifj "SiniaM naa apraapBjaq fig
^/napnaM raaq uba qoiz napAOOZ nn 'smq nfiz uba
napaj ap uaSaj na8a[d pjaMaS naa§ sunq} pz pnoqpB-jj na
Ainojjnfiz naSuooqjapnoazno -apaoq Ann ni SqiaA 'pjaAA
-srai^j uba najnra aSiAap ap napoB SqiaA fiq si 8o{q
•UBBjsaq ufiz pra si pnaqaq pnoqpBpp pp 'jaqaz naraoq
-{OA pin fiAv nfiz Sonj qsSnB Mn ubb aoq pin jaag//
■fiz SaaMz pnajappig japaojq uap
qoo '{qaaids ooz aip 'fiq ub^ jpmq mis sno uba
Hjaaq p8aza§ napaq fiq pm nBp qnapaq '0 'JBBjq//
•jaqraos liz ranniaq (<'qi UBp jaSipjBBAqqaaj {fiz fig//
((-ua8fuqjaA aip ("im p{ naSfiMZ
■sno pB{ na naiqzaq piaqiaqaz naaS fiM jbbm 'pin
mojBBp f]M uajaapiooja^Y 'uaqosuara jap jaapjoo pq
4{BBj s{fiMqip oog 'pnq na piaqjagiq uba uaSnqpMdo
annnq pra'najpAjaApin qiBq sno 'nfiz naa{p fiM sp
mojBBp fiz uap/j raajapuB uba nftzfiq pq ni naSfiMZ
-J8A aj snapaomjaA azap poqdiaA nfiz fiM 'B|qaqj;//
•napjooM jajBq qrupni nap japno
t9t
168
onder mijn gebied, noch behoort tot mijn go, hij
//Ik weet dit, maar ik deed een eed, dat Sytske
mijn vrouw zal worden en
Hij monsterde de afstootende gedaante die voor hem
stond. //En het meisje zelf, wenschte zij met u te
worden verbonden?"
Jako's zwijgen, nu hij werd overvallen door een
vraag die hij niet vermoedde, behelsde een voldoend
antwoord. Cammingha's oogen schoten vlammen.
//Alzoo waant gij, dat ik mij zou leenen om door
mijn tusschenkomst een vrije Friezin tot een huwe
lijk te dwingen tegen haar wil! Weet dan, dat gij
zelfs het recht niet hebt het oog op te heffen naar
een vrijgeborene!"
Een woeste dreigkreet weerklonk, een mes blonk
in Jako's opgeheven vuist. Met een enkelen greep
had Cammingha het hem ontwrongen, kletterend viel
het op den steenen vloer.
//Is dat de dank, dat ik u vrijkocht van den
handelaar uit Coloniam, wiens slaaf gij waart, die
u den koning wilde verkoopen, tot een offer voor
Wodan?"
//Twaalf solidi kostte u dit! Wat beteekent dat
voor u!"
Cammingha walgde van de laagheid van een ziel die
alleen naar goud vroeg; voor wien de edelste daad
niet opwoog tegen een klomp metaal.
Zoo kalm als hij dit vermocht, hernam hij
//Ik dacht niet over de som, maar over het leven,
dat u werd geschonken."
//Was ik u daarvoor niet trouw, ofschoon het mij niets
baatte, van de eene slavernij verviel ik in de andere!"
Voortgezweept door den hartstocht, die hem ge-
161
Zoo diep treurig werd het gezegd, dat hij nogmaals
aarzelde, dat hij zou hebben gezwegen, als de ernst
van het oogenblik, als hare droeve oogen hem niet
hadden gesmeekt te vervolgen:
//Daar bereikte hem plotseling het bericht van het
wonder, het dubbele, dat aan Bernlef van Holwerd
is geschied. Het klonk als een dreigende, waarschu
wende donderslag te midden der onstuimige woorden
wisseling. 's Konings vuist beukte den disch en de
woorden, die hij uitstiet
//Thekla, ik zou in waarheid uw hart niet met nieuwe
zorgen hebben bezwaard, maar 0, verberg voortaan Ade-
.gil voor ieders oog, nog meer, nog strenger dan te voren."
Hij aarzelde opnieuw of weigerde zijn stem hem
den dienst, doch hare smeekende oogen, hare handen,
die sidderden in de zijne, dwongen hem te vervolgen:
//Met een snijdenden lach, gij weet hoe die van uw
broeder door merg en been dringt, sprak hij
h //De goden der vaderen toornen over den afval van
Friesland's zonen, daarom laten zij toe, dat teekenen
en wonderen geschieden aan hunne felste tegenstanders.
Het is de hoogste tijd hen te verzoenen, door hen te
toonen, dat ook hier nog trouwe harten voor hen kloppen.
Diep is het daarom te betreuren, edele Taeke, dat uw
echt met de koningsdochter niet werd gezegend met
een erfgenaam. Slechts vorstenbloed stilt godentoorn.""
Met een rauwen gil was Thekla bij zijne laatste
woorden opgevlogen en zonk nu sidderend neer bij
het slapende kind, dat zij in hare armen klemde als
vreesde zij, dat men het haar nu reeds zou ontrukken.
Tevergeefs trachtte hij haar de kalmte te hergeven,
die zijne woorden haar hadden ontroofd.
//O, mijn God,'^heb erbarming! Hoe moet dit eindi-
