qooupsp fig -uaqqiqosaq a} ajUBMiaApaojq laufiz punq
op joao mo fija 'si saiig uoioqaSpM 'afiiA uaa mag
uba oqiag pp 'pSazaS qfqappBqiaq spoor n qoq qp/
pmoquaqossnj Mg jsops 'pay//
til uaop nBB jBBp qi unq pm
apai op ni aaqaids nop nqSuiramBQ jota §ip|npa§uo
uba nopjOM |bz mtloja Op
•raojj uba oqiag hba puiq3oo[d pq 'aqspfg pp 'psS
poniaS pq -tBBpq j firn pq jooSjoa 'aqasj, appg«
4 lira pj inn onoMogno pp do 'n }iaoA pm 'oqBf//
•moq jooa pnop 'dsq
noo uba spB[d ui nojsq apiBAAz 'ogini joop }qapa§
spoap pjooq pq 'nozoq jooa uojjoa uapuoMiuo uaraaii
joop pra 'qaopdiuuaq joiS uba qo.ijfq noo ui 'pspS
joquop 'Avrqs pra ubcu nog -raap opnoqaoms noo quids
<(j qqquaSoo noo spoajg j fira jooq 'nqSuiratuBQ appg//
•uaizdo raoq poop 'SubSui nop fiq ponia°
Sinog "pnBq apjaipS uba SraqsiuBB op jopno 'ppdraii
-pio puq qqqnoSoo noo qoiz pp 'pjooqiooA Sooq nfiz
joao qoi} noiOA odiaqos aufiz Mnaiudo ua8ioz jap
Saojd op ifiaaja} 'oiopnu pq bu onoa pq fiq pooziap
-no SippASiog qsupSdo °bj uauadBM aiSiuara noo
jbbm 'qoipoA jopnozfiq nfiz ni uaajp pioAvsmrg uba
jooq op qoiz puoAaq iap[ naqqTjqnoSoo aSiniOy\\
((jnaqaiq jo uapquBM n jopuo pnnopag
paq do fiS jbbm saqu qoo a°om p 'piz nfira 'Sooqrao
Sfip no ubb napSnojA piqog }JBq pnajappis nfira 'bh
joSubz uouiojq uaip Sjo^ -pooA Sipaorafiiq }Suiz fiS
'pBBiq qB) og -uaqfipS ai n uopouij pz qj jafgaS'
-OA qfqajaiq// apaqoS no} sp qoiz napMiiOA fiz 'soj
nopq sjoSuia uaSuoiMaSnaraBs SuqoBdraBjq op '3ipooA
uapjoM uaSoo oiBg qiBq iBBq pi joop sqaaippoai
pqSnoip nano} anioi aufiz pra t]bb°ajqoBu nap uba
L91
186
in aantal, tegenover elkander in den raad. Eindelijk ver
schoof Radboud de beslissing, tot de volgende week,
naar het heet tengevolge van Gundebald's verloving.
Terstond daarna wil de koning op Ambla den god Fosite
raadplegen. Hij begeert, dat ook wij daar tegenwoor
dig zullen zijn, met het gansche hof."
Zij werd zeer bleek.
//Mijn broeder kent onze godsdienstige gevoelens."
//Of hij, welke Ormr steunt ons die nog lang zal
toestaan?" Thans had ook zijn stem een bitteren klank.
Zij huiverde.
//Wat zal uit dit alles worden 1 Thans begrijp ik uw
bezorgdheid nog beter dan straks!"
//Het zal alles geschieden zooals God wil. Hij alleen
houdt het lot der menschen in Zijn hand en richt
hunne wegen."
//Hoe ver zijt gij mij vooruit! Ach, had ik slechts
uw onwankelbaar vertrouwen!"
//Zegt gij dit, Thekla, die mij het eerst hebt geleerd
te hopen en gelooven 1"
Zij schudde het hoofd: zij voelde zich zoo zwak in
dit oogenblik.
Vol medelijden dacht zij aan Othilde, wie trots en
eerzucht ketenen aan den man, die haar onverschillig
was, vol angst aan het lot, dat haar geboorteland
dreigde. Een onbestemde vrees van naderend onheil
overviel haar, bij de gedachte hoe zij spoedig genood
zaakt zou zijn te glimlachen op een hoffeest, hoe, terwijl
zij haar kind had moeten overlaten aan vreemde handen,
men haar zou dwingen op het groene Ambla tegen
woordig te zijn bij de offerplechtigheden der heidenen-
Haar ziel werd als toegesnoerd, in wanhoop klemde
zij de handen samen. Daar klonk opnieuw het lied
nooi:) ua Mdsqosjaaq ibbu pBtnuoo n uaSuoip qpA
apnipjoA pq 'uaguijppa uapaiAopo ag j uossbm nou
-joop sjqoop nu jbbm uaina§ uozoi ua uajoqosaq ufiz
paodsjooA ua pm puBjsoug noz uug j iqimqsim pnoq
-pBg pp piu SbzoS pq f]8 ^paojqaq iuojbbm 'qoy//
idaigin SiAOOip fiz uaoj 'uaApz qoiz
P) joom maq -jqociq raap spjqaqj, uba quu[q ag
•uaddojq a} do Bufiq ppiq aufiz
pq ua piooqjoop pjaM uapiBBMZ pm sp 'apiBB .rap
MUOJA apuiai ap uba puq pq qoo aoq sdB[qsuaa qoiz
apjauuijaq fiq PBjW 'apiaAinq fiq na gunaqaqtMUO
aqaug, apjaisinp j BunopBj\r// "puiq §i||baubb pq na
japaora aSuof 'auooqos ap rao susiquapip uaa jqoop
poipBBUi pjj raaraJB auiajq ajqapaquo 'apzaod ua
uaqqo[ apuop 'uapfiz aufiz joao pnBq aqunp ap pra fiz
qaaip puazoqjaig uamouaS uaraiB ap ui puiq puaj
-arainjs SipaiA pq puq na Buipnoq apuapiuq jBBq pn
UBBpaSdo sbm fig -poS sppunquapjp uaiaA|iz 'apaajq
iqoijUBBtn puazfii jaSooq na jaara pq uijbbm 'qaipaA
pq ui ua°fiMZ|ip jaqraos 'Sub[ uaa aposjaaq ig
•uapjfïMj uaop ap]iM 3ou iBBq
jjq ubbjbbm 'pzaq piaqjaqaz aqfipsaaiA ap spaai psq
ufiz pp 'uapjooM jaufiz uoo} nap ubb 'raap jauftz quB^q
nap ubb uaiooq sjararai paora fi^ "uamaupo aj saaiA
maq iBBq pm pq apgBBM fiq na ppzaSiaA psq uapiooAV
aufiz pnoqpug aparajBBM 'qoBjmi|S uapuajjBS nap ubb
'qqq uapnoqsfi 'uapuaqap uap ubb iqonp BqSuimraB[)
((j }qappo uaqqaq pin
raiaqaS suo qoo uaq uba uaa uug j puBj aqosuB§ pq
joop siapaidsiaA aufiz }puaz fifj j uaSioqjaA maq jooa
3pooqaS ufiz sjaaSiaAaj pin fiM pp 'suo ggaz ai^
j uaizpo puiq nfim uba uaaai pq 'tjaa[q paojq japaojq pnnq
suaiM ubb 'fiq jBg// -guqajfiMpaA ui fiz apins (jua8
291
163
//Omdat de dochter van koning Adegil mijn vrouw
werd. Mocht ik echter een rang bekleeden, die door
geen geboorterecht werd gewettigd?"
//Ik zal voorwaar uw beslissing niet laken. Het was
rechtvaardig en goed wat gij deedt, ook was geen
vorstenluister noodig om uw naam geëerd te maken
bij het gansche volk. Maar toch hoeveel gelukkiger
zou Friesland zijn als uw hand den heerschersstaf om
klemde! Dan zouden vrijheid en recht geen holle klan
ken blijven voor ons arm volk Alleen rampen en onheil
zijn Friesland beschoren geweest, sinds Radboud den
troon besteeg! O, waarom riepen de edellingen hem
terug in het land, dat hij, gebrandmerkt als moor
denaar van den grijzen Bonifacius, eenmaal had moe
ten ontvluchten
//Omdat hun gevoel van rechtvaardigheid het sterkste
bleek, boven alle bedenkingen, toen zij koning Gonde-
bold, die uw vader Adegil opvolgde, dood waanden."
//Gondebold, mijn arme broeder, die na de troons
bestijging van Radboud keerde van zijn langdurige
reis naar het land der Franken, moe en krank en die
geen verandering van regeeringsvorm meer verlangde
daar hij zijn einde nabij waande."
//Een voorgevoel, dat bewaarheid werd,"
//Omdat hij plotseling spoorloos verdween. Omdat
de onzalige hand van zijn broeder, die Gondebold
haatte, daar het volk hem aanhing
//Thekla, ik bid u, zwijg over dit heilloos vermoeden 1"
sprak hij ernstig.
//Een vermoeden waarvan de waarheid door niemand
betwijfeld wordt," antwoordde zij en er was een bit
tere, vreemde klank in haar anders zoo liefelijke stem,
terwijl de uitdrukking van haar gelaat hard werd
