res
iaiH j SiAjnaa looA na tra 'uapuBfu ajsSia anfitn qi
pnoq uaraaou uapnaiiA uaq aiQ juaquBjj ap na lira
uaqossnj apaiA jaanuatnmi^ :«H«qiBM. ^ÜF331! i31 u!
uappq uaAaqiaA na uapofi aSooq ap fiq 'laaMZ qi S|B
[jtu :jiooq'cuoibbq -SaBMppooa jooa uaqaM Ciaa :sjaiu
sjB jaq jppfi fijM 'pjooM suo fiAi uappuudiaA SipiM
-aS jam '[a}JBj\[ joop suo pq pxoM naSaoAvp
-aSjB qoop 'uaquBi^ na uszaiJj uaqossnj dsqospnaiiA
na apajA uba SejpjaA naa jBBjsaq ja :si piaqiBB^
j uaponaSpjiqos na nazaijq fi8 'naj[B fitn ;iooq«
:quBjq uaiadoq jam apunarp map ufiz
'jqctiMjuo sbm tnoojp uoSuuq naa Jin fiq jo naaqos
PH "ppzaooj; ufiz uba do pnoqpuy saai 'SpqoBtn
uapjooM aufiz iaaM uapBjaqjse^ -uapnoqaq a} p[8A }aq
uaisjBBj ap uapSiaip sfBBtuSou ifiuunaqjB uba 'Suitu
-matsui uba uapiooAA ua uauaqaa; uaquojq spBCuSo^
•apiaAjiziaA japaqos ufiz jsp 'uaisf aap iqoiM jaq
squapuo SijqoBiq ua jsba 'map ufiz Mtiarado quojq
.■i'TIviPAi SiJpiaa» j, nj
noqBMjuo sq. IOQ
'nosy ojib ng
JjJOA vftz ao
fiq jjba jjfijooj/i
■5jio)s na jpftj)s JO
jniai na jSs< aa fig
pjoq sSooq 9Q°
uaiBus
ap sSub[ Ainaiudo pjbu^b'jj uba pusq ap paajS .iBBp
'uaqaads joj uaddq ap spuado fijj ufiz fiquu SuipnAiaA
ufiz fiq noz 'uapni^ ;aq ?m puammBjs 'jsuaipspoS
uagrqafi unq uba aip jam "uaqinuj noz uaqusij aap
qqoBtu ap jap 'uaqjOA aqospioo^j lap puoqiaA ajooaS
qaq uaAaj ufiz uba tuooip aQ uauuiMiaAO fiq noz
';aq daaiëaq pnoqpca -uiaiq ispjaq Siuaiu uajqfOMcuo
230
zijn speer en krulden zich hoonend Ormr's lippen,
doch Radboud zweeg. Belette woede hem een enkel
woord te spreken
Toen verhief zich een gemurmel van bijval, heel
zacht eerst, langzaam hooger zwellend, duidelijker,
meer verstaanbaar. Het eergevoel der Friezen was
wakker geschud, de stem van den plicht pleitte voor
zijn recht, zij verdreven de bedwelming der opwin
ding, den wilden strijdlust.
Was Cammingha eindelijk de tolk der meeste
aanwezigen, toen hij op vasten toon sprak:
//Recht heeft de potestaat vanOstraga! Sinds den,
met Karei Martel gesloten vrede, bestaat er een ver
bond van vriendschap tusschen Franken en Friezen.
De Franken hebben dit verdrag niet verbroken, van
onze zijde zou het trouwbreuk zijn, als wij het schon
den zonder eenige reden, onder nietige voorwendsels."
//Gij wilt dus de Saksers aan Elbe en Wezer alleen
de eer te gunnen, de zegepraal te behalen op uwe ge
liefde bondgenooten Wimot smoorde zijne woorden
in een schrillen, hoonenden lach.
ff Het verbaast mij, dat Ubbo de zegeningen van de
Frankische overheersching der vorige eeuw niet
bezingt!" riep Ormr snijdend; hij sidderde over al
zijne leden van woede. //Toen liet de Frankische
gouwgraaf iederen Fries dooden, wiens gestalte langer
was dan het zwaard zijns konings. Roemvolle, zalige
tijd, hoe vol vreugde zal het Friesche volk uw terug
keer begroeten!"
Er heerschte opnieuw eenige oogenblikken een diep
stilzwijgen iu de hal. De oude haat, gewekt door sma
delijke herinneringen, bruiste op in de fiere harten,
menige vuist balde zich krampachtig. Woede en afkeer
„.iqfti s uspop ijfijq jsoApnojSoS hojmoo op nj
'nopjoo^ j, uba usuoz ap pfijjo jooa nftz fu/^
iqfij nfiz piOAA uoïjjjoa 'Suiuoq iin 81 poog'
tuopjoo oqosiqaBJj op n; JOJ u«p jjoqos ping
ipjBU op JOOAA 81 ftjA UO JBAUBB UOp JOJ JUUOJQ
juojop n noz jqoBui suoia 'n jam jpfujs uspoji
ipjBVMz puojoisnqS joq 'sjosqsg fi3 'jooai jjojj
'uoiods op puoqomf jpnqog uozoujj o 'uup do
jjoou joj jbbjpjoaios nop Soop pnoqnopog
'nonoz oSipoom nftz jooa j[oz poojjs nnpo^
joods opnojqnoj 'oSijqosra nfiz fiq joojq
'nonojj uba joaooj nop uba janq joq Jcop sjbmq
'joods nnq no p.BBJiz nnq 'nonfiz aop pqqo; fig
noqjoAi opnomraBiA op jm poz sooj nnpo^i
'joon joj pjojjajdjOA jbbjaojoa nop 3oojg
noqjOA opSinoojOA jop pjBBAiz joq join jBBjq
*P|oao3 opjBB joj 'üoqnsjq op jo/q
'nonsm op fiq soj nnq sjojinj op iioa[ij(J
'PjoaioS pnonnojp jora nopjBBHz op uojjjoj^
'uouba op noqo5inj jBBp 'pjoaSbji joq do 'spnjo
jqftj Ain nopnio jbz uossujoom oqospiooiq uy
noAoq poop noqjoA oip 'uopiu'/ nBA Sninojj
;qft» no noun jop joojqpoon nop nop joog
'noAoSoS pjoAi jinq bjb n opjBB op jnp 'fiS jubbj^
j dmsq nopnoss poq 'uojsjbb] noj 'nsp do
'nopjOA op sSubj jooja jnnojp nojqjojno joiig
dranjsoSnoAooq ,oq 'jbbjaojoa opojj
'aopjoq jop joSppjoA 'nopTn-/ jt jin jOAOog
„jpfiAioS noAoj Ain jenoipspoS no pioqftj^
'noqjOA jop joeoo3 nop 'pSijoiumA snsqj mog
'pftjjs noj no o3oz noj jnozoijj o 'nu do';
:noqiojA op n; 3ooq n noqnozA nopSsBrajnog;
'pooq pnnqjopoojq op oip 'sqng nop nBp jS[Oj^
'nonsq n SniunmjoA -o pod noo fiS
poop noj jo oSoz noj nojods op noqno^
'uouba op noAinji jBtp uojsoo j. ui 'nozouj*
92S
227
Een alles overstemmend gejubel volgde op dit lied
van den grijzen Skald, die in het oud Friesch, in staf
rijmen had gezongen, wat hier in eindrijm werd weer
gegeven. De wilde heldenzin, de fiere vrijheidsgeest der
Friezen was eensklaps ontvonkt. Hun haat tegen al
wat Frankisch was, alles wat uit het Zuiden kwam, hun
vreemd was en daardoor hun afkeer en wantrouwen
opwekte, had nieuw voedsel ontvangen, en herleefde
plotseling in hun hart, met ongekende kracht. Luide,
juichende bijvalskreten dankten den zanger, die, in
trotschen rust, den arm op zijn harp geleund, zwijgend
deze hulde in ontvangst nam. Radboud rees op van
zijn zetel, wenkte zijn Skald hem te naderen en ter
wijl doodsche stilte de luide kreten van instemming
en bewondering verving, welke de hal hadden doen
dreunen, ontgespte hij de kostbare braktéade die zijn
azuurkleurigen mantel bijeen hield en hing hem dit
vorstelijk kleed over de schouders.
//Koning der zangers, een vorstelijk gewaad voegt
uNeem het, met onzen dank en bijval, uit de hand
van uw koning en hoor zijn gelofteNiet aan hem zal
het falen om de zonen van het Noorden den zege te
doen verwerven, op den onverweldiger uit het Zuiden
Het overweldigend gejubel, de wilde strijdkreten
golfden opnieuw oorverdoovend door de hal, woest
kletterden de zwaarden, die, eensklaps uit de schede
gerukt, flikkerden als bliksemschichten in den weme
lenden lichtglans, door de fakkels in het rond geworpen.
Daar verhieven zich plotseling andere tonen, kristal
helder, ruischend, vol klank en gloed, als een waar
schuwende stem uit hoogere, betere gewesten; trillend
als een reine, heilige ademtocht, verre verheven boven
de schrille wanklanken der aarde, met al haar bloed
