nz
sbaa fiz qoop 'aiqBBJM guiuajaojsjp aip fiq pp 'iaij£
quaqaaiaq yup ufiz ibaa pbaa fig 'qaaM aguoA ap
ui 'uauajsuqQ ap uaSaj japBA mti uba uapaiido pq
J9ao 'moo; uba isaoM 'uaAjaz qoiz uaqnq sbaa Suiu
-oq 8Q 'yajdag na iqBBAAaS paq uapiaq n jooa pin qt
B]B 'raaq iam laxqoop ufiz uba ua japBA uagiiqOBuqB
jaaM suBqx 'A\n uba isaaMag ufiz pap pq uapnoz
jaqjaq ua SuigpAjaA *uooq 'apuaqog -qi paap jaacti
Sipuiauo 'pajaS uaAaj pq uapaq n fiq yaaq// 'apuaiz
-UBB puaSmpjoop JBBq fiq quids ,,'iaq dooq qj//
<(-JJalAU3A fltU UBA IJOO
fiq aip 'ufiz quap ajs^BBj ap juz pq 'pin saaj^//
:appjooM}UB jayiq 'Saais papg jsuq uf
paojS aiaquop uaa ]fi.vua} 'ftz uaoj 'JBBq uapmuBziooqag
uaddij aqospii ainq ua uaquoA uaioqos uagoo apoiS
ajuq iBBpj •SuqajfiAii ua jarauiBf ui draoiquamss
IBp 'iiBq JBBq ui iaq quojq jpoopaS piu firn fiq
yaaq iuojbbaa 'Suoids ufiz jjom ap apira mo.iBB^//
•puotn apraiOAaguftj
JBBq rao qoiz apioojd qaii anoAiJBius ajayiq U03
•uiabjs azoopiqoBtu uaa 101 japaam pnaSonu3A[B uaa
uba aip s[B puaSiajp na puajaAaq sbm maïs ufi£
(/guijaS si gaiqosiaaqaqjpz ufira
'apaoq mu do saa^ -praapaq ufiz Lira jooa piu aip
'SuBAdo uaqqqq aqpiz 'puom aau qn maanjaA uapiooAA
aqjnz qi pp 'ufiz |BBtu appBj ap jooa pq ibb
•guoAip u«Bpjip 101 Suijaspid JBBq
'jaajq aip raaq ua uaScnS aip uaq uaqossui uaiqoojA
Jtmoi uajBqSuupjoopuo uaa SBAAaSqinjp iaq uba.
uauiJB auaojg ap uao; 'fiq pi 'uaAajpiaaAA ai japuoz
apg[OA fig qJOOA qoiz laui JBBq fiq qoji qui uaa pj\[
„•ufizfiq Mil ijaagaq japaoui ufim 'fitu S|OA
appqiO" "qosaaq fiq quids (t'Saoua8 iaq si suaqj/'
T9S
250
Ubbo hief het hoofd opde golven der smalle beek
waren niet meer tusschen hem en haar. Dezelfde;
rozelaren vlochten hen, met hunne wuivende twijgen,
een krans en toch, hoe onmetelijk waren de wateren,
dieper dan de peillooze afgronden der rustelooze,
klotsende Noordzee, die hem scheidde van Gundebald's
bruid! Een minachtende trek plooide zijne lippen; de
slagveeren van den grijzen gier, die zijn helm sierden,
scheneii te rijzen.
//Indien gij niet waakt voor uw bruid, moeten
vreemden haar wel beschermen," sprak hij koel.
//Gij vergist u, gij zijt geen vreemde, maar de
beste vriend mijner onbezorgde jeugd" Othilde had
eindelijk volkomen het gebruik harer stem terug ont
vangen. //Ubbo, nimmer zal ik het uur vergeten,
waarin gij mij hebt gered, toen de dood mij bedreigde
in zijn vreeselijkste gedaante."
Zij strekte haar bevende hand uit, hij boog zich
reeds over die witte vingers, daar glinsterde hem een
smalle gouden band tegen, Gundebald's verlovings
ring; slap zonk zijn arm neer.
//Geen dank," sprak hij koel, /rik had immers be
loofd, dat ik u zou bijstaan, als gij mijn hulp zoudt
inroepeu? Het was mijn naam, dien de echo's van het
woud terugkaatsten, toen ik het gindsche boschpad
volgde. Daarom ben ik hier gekomen. Ik deed slechts
mijn plicht, slechts wat ik voor ieder zou verrichten,
die in gevaar verkeerde."
Zij boog het hoofd als een leliedie door
den rukwind geknakt wordt, haar adem ging snel
en hijgend. Gundebald's fonkelende oogen vlogen,
vol wilden gramschap, van den een naar de
andere.
pnoqpBy pre puaziaS ppaq pp jbbu pspS iaq pjq
•puiAjaiqoaj ufiz ui apjiii jaads apuaëiaip
naa 'ppqos Siqaoqaup uaa flaojp iiuujaquq ap 'uqaq
napSajaSui pnoS iam uaa apjapiqoB uaiuq apuaAjoS ap
dO 'pojs uadnaq aufiz rao aip 'ppioS uapuaiajsnqg
'uapaaiq nap do jb uufiq uaSuiq spSnajAsiBBjaps aSiiqoB
-snaj aaAAi '[aspaajqaq Siuaa japuoz ua.ibm p[aaq iaq
uba jfquaAoq ua sjapnoqog •pnoqpB'p uba poSraiaqos
-aq oiapuozfiq ap 'apsoj sbai iajj -uaSuBqaSdo sbaa
jnnra uap ubb SuiuadoiaisuaA aSiuaa ap iaAoua§ai
iup 'pjaaquapoS lOOiSsuaAaj uup jaara iaq jaao isaara
iaq 'iqoq pua|araaAA 'jaqazuo uaa uadjaiAA uaucdsuaiq
aSiuajj uaqaoq ap ui 'pgiuaaiaA sjapunq 101 'uapuois jo
nadiOMaSuaajoop soo[aiqoB uaSB[ uaiads na uajfiqiiaq
'uapjBBAVg 'uaiBjaS pBq uaMiiBjq apuaSiajp ap na doq
naSipaojq nap nam ubbjbbm 'piaidsaS ]9asj[om uaa
sbaa 'isiBBjdaS SubSui nap jaAonaSai 'inoqnaqia Mm
uba isiq apoiS uaa jqaq -jaojA aiqapaq pinqnaiaaq
apqua naa pm iBBp na jaiq 'uapSajaq spSai apoiS
pin 'uap do uapnopnaajoop sooppio aip 'uaqunq uapoq
-naqnaq ua sppz admojd agiuiaAi ap uojbaa Suuais
-J3A aSiuaa japuog 'Suiuoq uaa uba SuuaSrao ap ubb
jaiq apiaunuaq Bpi^j -airamj ap ui qqq uapuaSiajp
pin'uaiz a; spi japuoz 'fiq apjBBp puaSfiAAg 'uaiqou
-ui uaiBj psq qinjqaS japuozftq uljz p; 'qBBius ua°;a
uljz su9ö[oa 'fiq uaip 'uaioi uapuoj uap uba pq ap ui
jaau pnoqpB-jj Suiuoq ;bz 'qfquooMa8 uap ptqao gnp
ufiz do Suiqqsjppn jaqosiou §ou 'qfipgora ooz
qBqsSuiuoq
spqoBpmapaj^ rao qaaip 'pnaiapinp Suaojp 'na
uaraooq Jap naddoi ap joop ayqanz aip pniMiqoBU
ap sbaa pjj -siujapinp ap ui qoiz uaAaiqiaA uara
-maïs apua§B[q uapinq jainjs uazfiig 'uaiqoip
255
in een der harde, ruwe zetels, neer. Een effen, lood
kleurige mantel plooide zich om zijne vierkante
schouders, een speer lag dwars over zijne knieën.
Met een, scherp geslepen, steenen mes grifte hij lang
zaam geheimzinnige runen in de schacht, maar zijn
gelaat verloor hierbij niets van zijn dreigende uit
drukking en de wolk op zijn, met diepe rimpels
doorgroefd voorhoofd, nam meer toe dan af. Op een
lagen, houten schemel, eenige schreden van hem ver
wijderd, zag Ormr zich een plaats aangewezen; op
merkzaam volgde hij ieder zijner bewegingen. Het mes
scheen een diepe insnijding te makeneensklaps kraakte
de schacht en spleet in tweeën, meteen verwensching
slingerde Radboud de speer van zich. Ormr rees op
uit zijn gebogen houding'/Heer, spreek toch eindelijk
uit, wat uw gemoed bedekt met een floers, even dicht
als de donkere wolken, die heden het licht der zon
omsluierden. Zeg wat het is, dat uw verheven hart
hindert 1 Gij weet, van allen, die u omringen, is Ormr
u het meest getrouw."
//Uit eigenbelang." Hoonend klonk het korte ant
woord, nog smadelijker gemaakt door den blik die het
vergezelde.
//Mijn koning!" Met een verwijtende uitdrukking
legde Ormr zijn hand op de plaats, waar hij ver
moedde dat zijn hart klopte.
vHebt gij mij niet de toestemming afgedwongen
tot het huwelijk van mijn zoon met uw dochter,
door uw hehche toespelingen op het onzalig geheim,
dat u bekend is?"
//Was dit huwelijk niet den hoogsten wensch van
uw zoon?"
//Tot hoe lang?"
