uazfu a] sdejqsnaa po° ap naaqos 'sjBBid azap do 'raiq
Sooqjaau fun qi ua uaqqaiqoA a} siuuoa s^ioqapuog
mo ap|az.iBB qi uaoj,// :ap§iOAiaA ua jatqiaA roaq
jooa qoiz jup 'p|aaq jaq jbbu qrn pueq ap arqajjs fig
„•jbScuo Lira aip 'siuiajsmp ap ui jqotf rao ajqaams
ua jaau raaq jooa fira qi djaiM '[ajfiM] ua pfujs
-aaMj loop piaSuqsaS piaM jiBq ufira sjb pmraSiuara
ooz ua poSraiaqosaq ufira joj uazoqaS qi paq raaq
'puu| up ui raaq nam jmaon ajisoj 'jajqoai aqfqap
-po8 ap 'ijasiojj -piaM ua'SaMziaA fira ajiooqaS suaiM
'uooz uaa jizaq fiq ua ubb Sou raaq qjOA jaq jSusq
«uaqj, ,j 9aiafiAApj0A B(pjoqapnog bu 'jsjoa b(b uapjaaSaq
uajaA uatp qoop 'laqosiaaq S]B djaiMdo jam qoiz aip
'iqoBAA poop nap BqSuimmBQ aqaaj, moiBB^ cjtrajpjA
jsaom fiq uiojbbm 'nu fi§ jdfii8ag qtSopy JapBA uazuo
uba uooz ajspno ap 'Suiuoq aSijjaAA ap sbm fiq 'uap
-J0M3§ uajsuqQ uaa sbaa Citt -puaAaj jbbiu 'qsAiz ua
quBjq 'siaj a°unp8uB] ufiz uba pjoqopuog apiaaq jBBg
jBBq uojsiajgq uap mojBBp fira jbomz 'q[OA jaq uba
jaap 50018 uaa 'uaSuipapa ap^ 'puojs jqosra ufira ui
}ip paAooz 'piaoiaSjin ua iqnipiaA uauajsuqg ap 'pjajs
-raq firn joop piaAi OABjg ua nupo^y uba }suaipajaa ag
"uapuBjaaz aqosaiqq jap Suiuoq 'pjoqapuog japaojq
ufira uba poop uap joop 'qi pjaM qfijapui^ -fiqjooA
dBqos8ui]|Bq ui fira jooa ua8u;8 uaiBf aiaqraos ap^
8uip5qonjA uapsmSjaA
""uajBqaS uap uba uappodsaq diqos uaq aip 'uaAjoS jap
paq SipaoraaaAA jaq ua puiA\ nap uba SuszSBBjq ua8u
-na.q uap usp uajooq[ aj spin Mtiaiudo rao 'apjBB ajaq
-nop ap jbbu pquapoS apua[Bjjs ap 5m piaoAaSSniaj
qjBBA apuasras ui ua uaraoua8do s|RBra8ou [jeu appoA
qj '119800 aufira 5m 'qjOM apraoozrao uapusj apuaj
-qoq joop 'aSuqoBsnaj uaa ui uaSupjapuop apuaunajp
898
uaa|[B fira qi UBq UBp 'uapojjaA fira uajjuq ap jaaz
-aoq iaaM ua AAUoqosuBB napjooq ua8oqa8 aip Mnaiudo
suaqj qi B[B 'bjj -apjBB jap iujoai uaa qi sba\ sp 'jojb
jaq ui uapaJiiaA a} uapSood fira aip 'uaq uaSaj prnq
uaSipuppjoora 'uaisaoM 'jBBq uap spin qi poAa8 8Bp
uaip spnis 'o ri5J«q ufira ui uajamitqs uapnoz jaara
-jaramiu ubbjjooa aip 'jqaAiaS uappBq SauajjiqjaA ua
ppqpaajM 'ubba4°jb uapnoq uapap ua uapjooM auunq
iBp '5310 fiz uaijasag ^uaSuojpaSdo uapjaM 'uaping
qaq im BJBBJOAOJaA ap 'uaqnwjq apqaS jap aip 'aapaz
OAAUaiu sno '^suaipspoS ua.wnaiu uap jara 'pprao 'pSjOA
-J8A paq uauajsijqg ap siqoap ao; uu 505 qi 5Bp 'uad
-ajSaq jam fiz uappBjj qiaA fira jooa uaaapajpauuis
apuauooq 8jqoa|s fiz uappaq sunqi 'qjadpfuis qaq ui
uazajd piaqSipnaqaq ufira 'pssj uap ui uapraaoj ^saaS
uajapuBjqos ufira pBm°iuara ooz uaioA a} aip 'uaddq
ag 'uajqoBpagqBBjAA apjiM joop ua8uojAAJ3A uaqqai}
-sjBBpS jam'}BBq uaqfqapoop uba puaiaojS ua8oo 5am
■"uaizaS uaAaqa8do sunqi uaq paq qi 'uaSoq fira jooa
Sipaorapo qoiz aip uapjooq ag -puB|japBA ua pao8
-jja uba pSBxqf.iaA 'SuqaiqonjA appaarasaS 'uanuaqaS
uaa Buaqi sbm apjappis q]OA iaq uaiA\ jooa '|ia\ ufiz
uba piaqiSBA ap joop 'jsaaS ufiz uba a^qiaqs op joop
'^qosjaaqaq paq ua^uBMjaApaojq ua japaA aip 'uooz
-Bouiuoq ajag ap 'qjuajaj 35 ja^qoB joods uaa Jap
-uoz 'rainqos ui uajjads 35 uaajm uap rao uapjuBpuBS
puauooq fira 'uaA|oS ajaquop ap ;iu uazajdo lira jooa
fiz jo 'uamauuBB aj]ajsa8 ua uijoa 'pjajsaoqa§ paq
qi aip 'uauajd aSijqonzjaa ap ja 'uaraoojpisraoqaoi
oufira BdB|q8uaa jo 'lira sbai jaq ug -puq uaAajpjaA
raaq uauajsuqg jap po8 aqaa[q ap sneqj jiujbbm 'uaj
-apBA jaufiz puBj jaq ui jsuaipajoa unq uba jajsjaq jaq
ubb uapfiAi noz U8A3] ufiz jaaqaS 'uapoS ajoojS jap
8QS
262
Thor, de Donderaar, heb uw eed vernomen en neem
genadig uw gelofte aan. Gij zult keeren naar het land
uwer vaderen, als heerscher en heer, mits gij nimmer
den eed vergeet, afgelegd in dezen stond, mits gij
thans zweert te verdelgen van den aardbodem, allen
die zich kanten tegen mijn eeredienst en heerschappij
zij het de zoon van uw hart, de broeder uit uw bloed 1
Zie, uit het Zuiden, uit de welige, bloeiende land,
dat straks, door mijn wondermacht, uwe oogen aan
schouwden, stormen zij aan, die het Noorden willen
bestormen en den donderhamer mij rukken uit de
ijzeren vuist. Waak gijSta pal, in nood en dood, als
wachter op de grens, waar het ijzig Noorden zich
scheidt van het zonnig Zuiden. Vergeet die wijd
geopende oogen, dien doordringenden blik van den
gedooden slaaf der zuidelijke afgoden. Gij hebt wèl
gedaan, toen gij de hand wapendet, welker moordende
stoot hem trof. Ga voort op den zelf gekozen weg!
Weersta de duldelooze aanmatigingen der mannen uit
het Zuiden, met die hunner beerschzucbtige vorsten
en opperhoofden en groot zal uw loon zijn en onder
worpen zullen u worden de koninkrijken en vorsten
der aarde!"
Alles duizelde bij deze woorden voor mijne blikken,
wankelde voor mijn voet, een bloedroode nevel golfde
voor mijne oogen en de hand uitstrekkend, sprak ik
haperend, overweldigd door vrees en ontzag:
i/Machtige Ase, ik zweer al wat gij begeert!"
'/Het is wel," sprak hij kortaf, "Forseti, de rechter
der goden en menschen, zal van dit uur u en uwe
daden richten."
"Omgolfd door hoogslaande vlammen, gekroond
door blauwgele bliksemschichten, verdween hij onder
259
berinneren, dat ook de adder ^ijt als hij getrapt wordt
en, dat zijn beet doodelijk is. Hoe hijg ik dan den dag
tegemoet, die eens geheel den geleden hoon zal uit-
wisschen! Dan hoor ik alleen in hunne onderdanige
woorden de voormalige dreigkreten, in hun hulde ver
neem ik slechts klanken van wraak. Om hen te ver
nederen en te krenken, die verwaten edellingen, ver
hief ik u tot mijn vertrouweling, u, dien zij haten,
die een vreemdeling zijt. Omdat dit hen treft, in hun
laatdunkenden trots, verheugt het mij soms, dat Gunde-
bald uw dochter tot vrouw koos. Alleen omdat hun ge-
loofsprediker door zijn geboorte een edelling is als zij,
zou ik reeds hen, die zich bij de Christenen aansluiten
verdelgen, ook al bond mij daartoe geen duren eed
Hij zweeg en staarde weer met somber dreigende
oogen voor zich, om eindelijk, terwijl hij zijn breed,
met een vergulden drakenkop versierd slagzwaard
woest uit de schede rukte, te vervolgen:
"Ormr gij waart tegenwoordig bij dien dag, dien
vreeselijken ochtend, in de velden bij Dockinga. Nog
grijpt een gevoel van afgrijzen mij aan, als ik mij dit
uur terugroep in het geheugen. Zie, ik heb te midden
der gruwzaamste tooneelen gestaan op menig slagveld,
vaak waadde ik tot mijne enkels door het bloedme
nigmaal brak mijn speer in het neerploffend lichaam
van een doodelijk gewonden vijand, maar dien lente
morgen vergeet ik nooitDe Christenpredikers hadden
hunne tenten opgericht in de bloeiende weide; nieuwe
bekeerlingen zouden worden gedoopt, volgens de voor
schriften van huu geloof. Toen stormden zij nader,
■opgehitst en aangevuurd door mijn woord en beloften,
de wilde Friezen, met kodde en speer, met heirbijl
en dorschvlegel. En allen drongen zij aan op den
'4
