jjfipSora jtinp ooz uaAaj uftz apBBtu paajaS qoiz aip
'pjaMsmtvj uba laaq nap uba pjBBMZ pq apjapuqS
ua in uapuiA auapiaqasjaA qoiz uajgaip spaa)j
(<j meq ;dfu§
uauuBj^ juftz pjbbm uapiooM sasii paAaoq aig*
•qoB[ naqjjjapBUis naa ui ;in a;p.i*q jiujq
•uaraou
-jno uaaadBM apaq ufiz uaAjaz qoiz fxq pBq 'napaoqaq a^
jBBAaS japai jooa uooz aa mdoja u(jz rao 'piaqpSioz
-aq nfiz nj -naddii ap do qoiz paq aa jiaamz aqaBj,
<(-si piaqjBBM ap qp jo uaiz fim pug//
f<'3[nBjq si puiq pq naS]oa a} do fiuiuoq
nap uba qosnaM uaip jjfqaSorauo lira sbm. pjj
(<-naS»b|sa8 jqaq puiM nap
01 fiS pp *[3Aaq nag -uooz mii pra 'uaufiqosjaA a}
oAoq na; pooqaS n aip 'pnoqpn'jj Suiuoq uba pg«
■pjooM}UB s^qSuimmBQ pnaiqoBUim quo|3{
<)(j jibf lung'uaABqpusq a:> [18 paaMaq poai qpAY"
„•uapjjiqosjaAO a; puB[
pq ui pdmaip uajapai Jim qja do pjoopiooaS jqoai
pq uba laABqpucq nap pq si 'p°[OAaSdo ipjoM pin
«Suiuoq sap pAaq qfqaq^njppn naa iaanuB^\//
nooj napnanooq do dau na uajOA jbbu
daoiS nnq pn japiaoAUBB ap pBi; jBBp 'Sniaj qqquaSoo
naa s.iaSjjiq ap uaqaM puapzjBy -paotn nap|saSpBA
nap rao qaj} aSipoBdtnBiq ap 'uaSoo rap qqq apuapq
-uoj ap paijiaA pjooqiooA aSooq pp jajqjB apuuop
pq pp 'jbbot 'pfipa sp °ipnj na rapg sbm qfpiapn
nfiz 'map apBA nfiz quop 'puapAaq Sooq 'Sipuig
((-spoop sap si 'naSniip a^ uanniq 'poqiaA
3(fi|aqqnippn ujjm squspuo 'jSbbm aiM 'uaSaj piBBMZ
ulira n ip pip jaijj qadniaip nfitn joao puumaiu ipaaii
Suiraraapao} ufim lapuog qqoaispusj pq uaSaj si p(j
I LZ
270
Op het zelfde oogenblik kringelden dunne rookwolkjes
door de voegen der planken, door de reten drong de
reuk van smeulend vuur.... «Wee ons! Zij stichten
brand! In den rook zullen zij ons laten stikken, nu
het hun niet gelukt een bres te beuken in de sterke
halpoort!" riep een der dienaars ontzet.
Cammingha zag, dat hij recht had, vastberaden hief
hij het hoofd op: //Open de deur!" sprak"hij kortaf,
//ik wil met hen spreken."
Met een kreet van ontzetting zag de man hem aan.
//Heerklonk het bevend.
//Doe als ik u gezegd heb. Misschien beding ik voor
u allen lijfsbehoud, thans wacht ook u den dood
Zwijgend werd hij gehoorzaamd, de eerbied en be
wondering, die de harten zijner onderhoorigen ver
vulden, weigerden de verbleekte lippen te uiten.
Nog eenige oogenblikken en krakend week de zware
deurondanks de hooger stijgende vlammen en wild
dwarrelende rookwolken, zagen zij een dichten drom
zich verdringen voor den breeden drempel. Wapens
kletterden, stormkappen glinsterden, ruwe kreten klon
ken wild dooreen. Daar verhief zich, boven het lnid
rumoer, de bevelende stem van Ormr Jarl:
«De beer is uit zijn hol gerookt, blusch het vuur
Sissende waterstroomen ploften neer, in golven van
smook smoorden de roode vlammen. De toegang kwam
vrij, doch bleef den binnenstormenden belet door een
enkele. Hoogopgericht stond de heer van Kimswerd
op den drempel zijner hal.
Hoe waagt gij het geweldadig binnen te dringen
op mijn erf en grond, in de woning van een vrijen
Fries, terwijl de avondwolken drijven langs de lucht
en de zon haar glans niet meer werpt op uwe speren
jauunq pmpS pq sbm sqfijamnb^ -pnjqBBiM uapqM.
uba uapiao[8 uaSoo saam 'a§tiooquagta uaSqem.iooA
uapjoop p8]OAa8 'pipaA na puagfiMZ 8ooq jraiQ
,/SaAi napBBU nap paq fiq 'u pm oqBf maan na napunj
ap pt uauadBAA qoiz uapoauqpoA ap 'uanizdo siapni
ap aoQ 'tqoqd Mn isoajo^ 'Saoipdo n )|i uaip 'pbj nap
pa^ fi8'jiBf arnjQ i uapaoraiaA uauunq tip psq qj//
•paa8 uazooq uaa uba qoBp°uooq
pq S|B quo|n pq '}in qoB[ apo^ uaa pip pnoqpng
„•quBiq si puiq unq 'uauoAi
-fjq pin paaj spjisog uauunq fig •ua°uiSip]nqosiuo.iaA
auunq tam 'Suipjit tqosiq apoq uag 'uamon a} jaA
-aq Mn do uaja°iaA\ BqSuimmBg avinoiA na aqasg,//
„jqaaids 'nup^//
„•pin uaddojq ppsqiaq nfitn
ppaooq fig ■•••Suipftt apuaSaijp uag uaaqaaiq
firn puoz BUBmy uipiOA qoop 'Smmisqia 'jaapj«
•apuapiuq uap uba pjooq pq qoiz üooq jadaip 8o_\[
•>niq
uapaoM tam'puaSpip fjq qsids <(juaAa{ a\n tsoq PH
,iua8niip at uauuiq uadaoiaSuo miq liS iSbbm tBAY"
•aljiAuo uap 'uBBpiapno uap laAOuaSat isioa ap
puots tqouaSdo 8oojj •uamouraq Suiqosiaaqaqjpz ujiz
•ua pptsraq qoiz [jq psq quaM§oo uaa uj 'uadioMaS
-jaau maq jooa qoiz paq ojjBf 'do °bz fijj mj pnogpa-g
Suiuog//map aMnqos uaa nnoH suaqt uaqBjuBB
paap ppqos pq Jaads ap aip 'jpjpaA taq ui UBBptuo
SuiSinz ap joopiaiq sbm 'puadoaS sbm jBBqiooq
-uo Bufiq map ap jaSaoiA uaqqiiquacoo auapiaqosiaA
spaaj pp 'maq SuiStuo tajj -tqoiaaë ppaq taq do ua§oa
apnadoaSpfiM ap spaap 'jaau (jq quoz Suuao/uaa uj
iquap 'guBp qajj j uaqosuom ua uapoS jap jatqoaj
aSitqoBra fiS 'atisog 'o 'quap qajj jSniuuiMjaAO ap
99S
267
voetslappen weggestorven, toen de hooge gestalte van
Hajo, Friesland's opperpriester zich voor den konning
boog. De vergunning tot spreken werd niet door hem af
gewacht, als machthebbende klonk zijn bevelende stem
//Koning, wapen u of voorbij is het met Wodan's
rijk, of vernietigd is uw heerschappijDe edellingen
hebben heden een vergadering gehouden, elke hoofde-
ling voerde uit. naam zijner gogenooten het woord
•en bijna eenstemming klonk aller beslissing:
////Krijg is onze ondergang, onzijdigheid in den strijd,
■die tusschen Saksers en Franken aanvangt, thans onze
eenige redding."
//Radboud, wien de goden de verhevenste taak toe
vertrouwden, draal nietDe IFriezen haten de Franken,
maar bijna meer nog de Saksers. Aan welke zijde
zullen zich het eerst hnnne krijgsbenden scharen
De beslissing berust in uw hand
Radboud hief het hoofd op, een trek [van zeldzame
vastberadenheid legde zich om zijne dunne lippen.
//Ik zal hen voor zijn. Het volk, de Christenen»
hebben zelf hun lot beslist," klonk het hard en koud.
Hajo boog bevredigd het hoofd.
HOOFDSTUK XVIII.
Een sombere schaduw, uit angst en kwellende onze
kerheid geboren, rustte op het anders zoo vredige
Kimswerd.
Met een gelaat, waarop de donkere blos der span
ning afwisselde met het marmerwit der vrees, zat
vrouwe Thekla neer, bij het kleine rustbed van haar,
in koortshitte kreunend kindmet gefronst voorhoofd
