SariponfeWeeHiIad
Bij het heengaan van
dokter De Groot.
Het concours van het
Fanfarecorps „Wilhelmina'.
EXAMENS.
Sportavond.
Chr. Sportver. ,,Fit
Postduivenberichten
R.K. Jeugdzorg werk.
Ds M. W. J. C. de Kluis
25 jaar predikant.
BOEKBESPREKING.
9e Jaargang no 16
Redactie
Terrasweg 31
Kerkerinklaau 45
Uitgave van
Drukkerij Cornegge
Telefoon 8619
Vrijdag 4 Juli 1958
Administratie
en advertenties
Drukkerij Cornegge
Terrasweg 31
Telefoon 8619
Eerkerinklaan 45
na 6 uur tel. 7029
de namiddag van dinsdag 24 juni j.l.
dokter De Groot na een ziekeed, waar
in hij zelf wist, dat opstaan niet meer
agelijk was, van de zijnen heengegaan
vrijdag d.a.v. is zijn stoffelijk over-
hot volgens zijn wens in alle stilte
in het crematorium te Driehuis-Wes-
•veld verast.
Te zijn er van overtuigd, dat het ver
men van de tijding van zijn verschei-
:n, ondanks het feit, dat doktér De
root nu alweer bijna een vijftal jaren
intpoort verwisseld heeft voor Assen,
n oud-patiënten diep geschokt zal heb-
n, want al zullen zij het hopelijk met
in nieuwe huisarts goed getroffen heb-
n, voor hun oude dokter, die zoveel lief
leed met hen en de hunnen heeft mee
maakt in de meer dan 50 jaren, dat hij
rst bij hun ouders en later bij hen zelf
en mogelijk zelfs bij hun kinderen
m huis kwam, bleef altijd een goed
aatsje in hun harten gereserveerd.
Nant u was niet alleen onze dokter,
oor de jaren werd u ons een vriend",
chtte onze plaatsgenote, mevr. van
'armerdam-Weeren bij het afscheid van
>kter en mevr. De Groot in december
153 en we zijn er van overtuigd, dat
le oud-patiënten deze uitspraak van
jnser harte zullen onderschrijven,
n in meer prozaïsche, maar daarom
niet minder diep uit het hart komende
:woordingen, zei Mr. L. Vorstman het
1952 in zijn kwaliteit van voorzitter
an „Santpoorts Bloei" op de receptie
r gelegenheid van het gouden nmbtsju-
leum van onze dokter: „Vijftig jaar
akter geweest... 't lijkt zo simpel, im-
ers God gat U gedurende die tijd nu
mmaal sterkte van lichaam en geest!
laar wat zeker niet vanzelfsprekend
u gebruikte Gods talenten op de
riste wijze! En nog steeds hebt u de wa-
mrusting aan, terwijl anderen van uw
eftijd reeds jarenlang genieten van de
igeningen der sociale voorzieningen,
elen hebben geprofiteerd van uw grote
aven van hart en verstand. Ja, ook van
v hart! Hocvele malen hebt gij men-
i, voor wie de ure was aangebroken,
zijii hun ziel aan hun Schepper moes-
i teruggeven, niet getroost alleen al
or uw hand op het klamme voorhoofd
leggen. Uw offervaardigheid, uw
uw, uw toewijding, we vatten dit alles
zamen in „dienen", in „liefde tot de
ïnmens". En Pastoor Goossens on-
•streepte deze woorden door o.m. te
vagen van: „Zieke mensen hebben
t alleen behoefte aan medicijnen, maar
c aan troost. U gaf die troost en daar-
wint ge het van de knapste specialist,
leefde mee met uw patiënten, u maakte
i uw beroep een levensideaal en ver-
nd de kunst van zelfverloochening...".
deze hoge opvatting van zijn beroep
het geweest, dat hij zoveel voor zijn
:iënten heeft kunnen zijn, dat hij er
t tegen op zag 's avonds nog even bij
i patiënt aan te lopen, niet omdat zijn
dische kunde hier nog baten kon, maar
ren om door zijn komst de lijder mo-
ijk een rustige nacht te bezorgen.
hoge opvatting was ook de reden,
arom hij bij „nacht en ontij" voor zijn
:iënten klaar stond, ondanks het feit,
de dag-praktijk door zijn uitgebreid-
d het uiterste van hem vergde. En
der zijn oud-patiënten zullen er onge-
ijfeld ook nog velen zijn, die zich
-inneren, dat zij meer dan eens- vóór of
het officiële spreekuur even bij de
MEMORIAM DOKTER
GROOT.
ijdag 27 juni 1.1. is dokter A. de Groot
alle stilte gecremeerd. Dit was de
ns van deze goede man, die meer dan
ftig jaar zijn leven in dienst gesteld
eft van Santpoort.
echts de naaste familie en enkele in-
me vrienden konden hierbij tegen-
iordig zijn en in al zijn eenvoud was
afscheid van deze mens indrukw^k-
nd.
)okter de Groot", hoevele jaren is
am een begrip geweest in San
vooral de ouderen onder ons
het vernemen van zijn dood nog eens
der de indruk geweest zijn van de gro-
gaven van hart en geest van deze :eer
minnelijke man.
;t is niet meer nodig verder te licriif-
ren aan al datgene wat dokter
root voor Santpoort heeft gedaan, ma;
zijn verscheiden moge nog eens ge-
igd worden van onze diepe dankbaar
id en oprechte hoogachting, die, :on-
r uitzondering, altijd heeft bestaan voor
-ze goede vriend.
oën ik heel kort geleden het voorrecht
id dokter de Groot nog eens in Asseii
bezoeken, zei hij mij diepgeroerd te
jn voor de grote aanhankelijkheid en
>or alles wat vooral de oudere Santé
sorters voor hem hebben gedaan en
ijde te zijn, dat hij meer dan een halve
:uw dokter in Santpoort mocht zijn Dit
as typisch dokter de Groot, die ook,
aor de kleinste attenties, die hem werden
rboden, innig dankbaar kon zijn.
n zo blijven dan de herinneringen aan
;ze goede vriend en moge dan binnen-
art de „Dokter de Grootlaan" een blijaS
dokter aanwipten, om hem zoals zij
zich later mogelijk realiseerden te con
sulteren voor een geval, dat best even
had kunnen wachten en toch niet lelijk
werden aangekeken...
Voor dokter De Groot was dit alles,
waarvoor men hem bij diverse gelegen
heden zo spontaan hulde bracht, heel ge
woon. Zeide hij op zijn afscheidsreceptie
in zijn dankwoord niet: „Ik begrijp dit
alles niet, ik heb gewoon gewerkt".
„Kijk", schreven wij toen in deze ko
lommen, zó was onze dokter De Groot!
Maar wij zeggen: „Jawel, gewóón ge
werkt! Doch dan toch zeker met een
overgave en een toewijding, die lang niet
iedereen in zijn dagelijks leven ten toon
spreidt".
,,Zijn leven was dienenr
Dat Santpoort zijn met zijn patiënten
zo meelevende dokter gaarne mócht, heeft
het getoond bij zijn zilveren en gouden
jubileum en bij zijn afscheid. Op sponta
ne en vaak ontroerende wijze bracht men
de dorpsdokter bij uitnemendheid hulde
en dank en de betraande ogen en de en
kele gestamelde woorden bij het afscheid
waren het onomstotelijk bewijs, dat
dokter in het leven van die velen iets
betekend had
Dokter De Groot heeft node van Sant
poort afscheid genomen. Hij hield van
onze plaats en haar inwoners en van het
natuurschoon. Zo schreef hij ons nu ruim
een jaar geleden: „En nu ik van Sant
poort weg ben, lijkt het wel, of ik steeds
nóg meer besef, het schitterende wonen
daar, mijn mooie werkkring, de hartelijk
heid van de patiënten en de mooie na
tuur: „Ik heb wèl in een bevoorrechte
positie verkeerd!"
In volle vrede heeft dokter De Groot
dinsdag 24 juni afscheid van dit aardse
leven genomen. Hoewel Assen dichter bij
het Dierense crematorium gelegen is dan
bij dat van Driehuis-Westerveld, was
het toch zijn wens, dat zijn stoffelijk over
schot in deze laatste plaats gecremeerd
zou worden, dicht bij het dorp dus, dat
hem zo lief was geweest. Alleen, hij
wenste, dat zijn crematie in alle stilte zou
plaats vinden. En die wens moest ge
ëerbiedigd worden
Hij ruste in vrede, onze oude dokter!
Wij zijn oud-patiënten zullen hem
nimmer vergeten...
Br.
vende herinnering zijn aan deze erebur
ger van de gemeente Velsen, die meer
dan vijftig jaar heel veel voor Sant
poort heeft gedaan.
Onze grote sympathie zal ook blijven uit
gaan naar zijn hooggeachte echtgenote,
mevrouw de Groot-Schotman, die altijd
haar man tot grote steun is geweest en
voor wie, evenals voor haar kinderen,
de oprechte sympathie onverminderd zal
blijven.
Moge deze enkele gedachten aan een
groot vriend van Santpoort de gevoelens
vertolken van de Santpoortse ingezete
nen en van zijn dankbare oud-patiënten
in het bijzonder.
Santpoort, 30 juni 1958.
M. B.
In alle stilte is een grote vriend van
Santpoort van ons heengegaan. Niet al
leen zijn kennis, maar ook zijn hart had
hij aan Santpoort en diens bewoners ver
pand.
A! misten wij helaas zijn markante figuur
al sinds enkele jaren, dan wisten wij
toch dat hij piet zijn gedachten noq hier
leefde.
Zijn allerlaatste pennenvruchten hebben
eveneens nog wel bewezen hoe intens
zijn leven was vergroeid met Santpoort
en de vele vrienden die hij in zijn rijke
gezegende leven heeft gemaakt.
vVant dit leven was rijk en gezegend
door de arbeid, die hij hier als jeugdige
pionier huisarts begonnen, wist te ma
ken tot een leven van intense arbeid voor
de mensheid.
Alle kinderziekten, zowel letterlijk als
figuurlijk hebben bijgedragen om zijn
loopbaan te maken tot een der meest
bevoorrechte.
Veel leed heeft hij in zijn langdurige
praktijk als dokter bij vele kunnen ver
zachten, niet door zijn medische kennis
alleen, maar bovenal door zijn geestes
gaven en liefde voor anderen, waarbij
hij zich gesterkt wist door zijn lieve
echtgenote.
Beide hebben zij de kroon des levens
moge beleven in een gezegend gezin.
Dit moge hen tot troost strekken bij dit,
afscheid.
In Santpoort zal men hem niet vergeten.
Hij ruste in vrede.
C. Spoor, Santpoort.
Voor het toelatingsexamen van het Mar-
nix-Lyceum te Haarlem zijn geslaagd:
Wibo de Boer, Nel Boerman, Rein van
Dijk, Anneke v. Eijk, Meine Femhout,
Sjoerd Folkers, Wim Klut, Jan van der
Linden, Tako van Popta, Loes van Ron
gen, Jan Tanja en Tineke Wijnveen en
voor het Lorentz-Lyceum Tineke de
Vries; allen leerlingen van de School
met de Bijbel.
Wilt u zich een avond ontspannen?
Kom dan de sportavond bezoeken, welke
de gereformeerde jeugd organiseert ten
bate van het te bouwen jeugdhuis. Een
goed doel, daarom alleen al kunt u niet
wegblijven. Wat er geboden wordt?
Voetballen, volley-ballen, judo en nog
meer. Een zeer gevarieerd programma,
waarin ook het luchtige element niet is
overgeslagen.
Het bij uitstek hiervoor geschikte terrein
in Jaghtlust, het mooie duin van het
provinciaal-ziekenhuis, dat spontaan voor
dit doel werd afgestaan, is de plaats waar
u donderdag 10 juli zult kunnen genieten
van sport en spel. Om 7 uur precies zal
het bruine monster aan het rollen worden
gebracht. Wij zullen niet verklappen wat
u precies allemaal te wachten staat, maar,
dat u plezier zult hebben staat vast.
11
Op zaterdag 28 juni j.l. heeft de Chr.
Sportver. „Fit" weer deelgenomen aan
de adspirantenwedstrijden in Amsterdam,
welke jaarlijks door de kring Amsterdam
en Omstreken van het N.C.G.V. georga
niseerd worden.
Zij heeft hierbij weer goede resultaten
geboekt, welke vooral ook aan de leiding
van de heer van Heiningen te danken
zijn. Op deze adspirantendag waren een
1500 deelnemers.
De prijzen, welke „Fit" mocht behalen
zijn de volgende:
groep meisjes 1416 jaar een leen een
2e prijs.
groep jongens 1416 jaar een 3e prijs,
groep meisjes 913 jaar twee 2e en
twee 3e prijzen,
groep jongens 913 jaar een le prijs.
„Fit" kan dan ook terugzien op een zeer
geslaagde en prettige dag en wij hopen
dat „Fit" ook in de toekomst vele suc
cessen zal mogen behalen.
POSTDUIVENVER.
„DE LUCHTPOST".
Uitslag wedvlucht vanaf Chauney, af
stand 335 km. De duiven werden om
6.45 uur in vrijheid gesteld. Daar het
nogal mistig weer was, duurde het bijna
2 uur voordat het concours afgelopen
was. De eerste duif werd om 12.26 uur
geklokt. Totale uitslag:
G. Breiman 1-8-15; Th. v. Zwieten 2-9-
12; G. Brouwer 3-6; P. v. Zijl 4-10; H.
Bakker 5-7-13; F. Waasdorp 11; R.
Rutte 14.
A.H.O.J.
Reeds eerder hebben wij u laten weten,
dat wij voor iedere 25ste volle spaar
kaart die bij ons binnenkomt, een fles
wijn beschikbaar stellen. Twee winnaars
staan er reeds geboekt en hebben een
fles wijn van ons in ontvangst moge ne
men, n.l. de fam. Kops a. d. Hoofdstraat,
de fam. Blom a.d. Hagelingerweg. We
stomen nu op naar de derde winnaar en
het blijft alsnog voor ons en voor u een
verrassing wie of het zal zijn. Blijf ons
in ieder geval steunen door het sparen
van „emmertjes". De door ons aan u
toegezegde wastangen blijven vrij lang
weg. Nog even geduld. Ik heb van de
maatschappij bericht ontvangen dat er
enige stagnatie in de aflevering is ge
komen, omdat de fabriek die deze was
tangen levert geen voorraad meer heeft
en derhalve moet er eerst weer gefabri
ceerd worden. Zodra de wastangen arri
veren, krijgt u zo'n makkelijk „wapen"
(voor de was!) thuisgestuurd.
Ook voor allerlei andere vormen van
bonnetjes, spaarzegels, letters etc. etc.,
houden wij ons gaarne aanbevolen. Alles
heeft voor ons waarde. „Vele kleintjes
maken één grote", een spreekwoord
wat voor ons zeker nog van kracht is.
D. Dam.
Zaterdag en zondag vinden de laatste
concoursdagen plaats in het Burg. Rij-
kenspark.
De deelnemende verenigingen zijn:
Zaterdag 5 juli 1958
Jeugdcorps IJmuider Harmonie, IJmuiden,
3e afd. Harm.
Wilhelmina, Buurmalsen, 2e afd. Fanf.
Emos, Rotterdam, Uitmuntendheid F
Concordia, Bergschenhoek, Tamboers.
IJmuider Harmonie, (buiten Meded.),
IJmuiden, Tamboers.
Excelsior, Alblasserdam, Tamboers.
Zondag 6 juli 1958
Crescendo, Spaarndam, 2e afd. Harmonie.
Flarmonie, Stolwijk, 2e afd. Harmonie.
Onderlinge Ooefening, Uitgeest, 2e afd.
Harmonie.
Excelsior, Zaandam, le afd. Fanfare.
Excelsior, Beusichem, le afd. Harmonie.
Soli Deo Gloria, Driehuis, le afd. Har
monie.
Kunst aan het Volk, Breda, le afd. Har
monie.
IJmuider Harmonie, IJmuiden, Uitmun
tendheid H.
Cecilia, Stampersgat, Uitmuntendheid H.
Concordia, Oostzaan, Supr. afd. Fanf.
Crescendo, Westzaan, Supr. afd. Fanf.
Eensgezindheid, Wormer, Supr. afd.
Fanf.
De Herleving, Zwaag, Supr. afd. Fanf.
Harmonie Paffrath, Bergisch Gladbach
(Dsl.), Uitmuntendheid Harm.
De Spaarnbazuin, Haarlem, Tamboers.
Bergens Harmonie, Bergen, Tamboers.
De Pionier, Gouda, Tamboers.
Zaterdag 5 juli 1958.
MARS- en TAMBOERWEDSTRIJD
NIET in de Bloemendaalsestraatweg
maar in de v. DalenlaanRusburglaan.
's Avonds 7.30 uur rondgang van de
Drumband „Bato" door Santpoort-dorp,
daarna de uitvoering in het Burg. Rij—
kenspark.
Zondag 6 juli 1958.
MARS- en TAMBOERSWEDSTRIJD
NIET in de Hoofdstraat maar in de Ter
rasweg, vertrek NarcissenstraatTerras
weg richting Burg. Enschedelaan.
Op 6 juli a.s. zal het 25 jaar geleden
zijn, dat Ds. M. W. J. C. de Kluis, pre
dikant der Gereformeerde Kerk, alhier,
het predikambt aanvaardde.
Hij diende de kerken van Diemen (6 juli
1933) en van Serooskerke-W (21 april
1940), waarna op 22 mei 1946 zijn be
noeming volgde tot legerpredikant. Op
9 juli 1950 deed hij zijn intrede in de
kerk van Santpoort. Naast zijn veelom
vattende arbeid in de gemeente, welke
765 leden telt, vraagt de geestelijke ver
zorging van een aantal patiënten in het
Provinciaal Ziekenhuis, alhier, zijn aan
dacht. Geen wonder, dat er grote dank
baarheid is bij de gemeente voor alles
wat Ds. de Kluis gedurende een achttal
jaren in haar midden heeft gedaan.
In een samenkomst welke op dinsdag
avond, 8 juli a.s. aanvangende te 7.15
uur in de Gereformeerde Kerk aan de
Burgemeester Enschedelaan zal worden
gehouden, zal het jubileum van Ds. de
Kluis worden herdacht. Na deze samen
komst zal, aanvangende te 9 uur in ho
tel „De Weijman" aan de Hoofdstraat
een receptie worden gehouden. Ongetwij
feld zal voor deze receptie uit de kring
van eigen gemeente grote belangstelling
bestaan en zullen er velen komen om do
minee en mevrouw persoonlijk de hand
te drukken. Daarnaast zal er op deze
receptie ook ruimschoots gelegenheid zijn
voor al degenen die, op welke wijze en in
welk verband zij met Ds. de Kluis in
aanraking kwamen, van hun belangstel
ling en medeleven blijk te geven.
Wie leest, verrijkt zijn geest."
Over het goede nieuwe en oude kinder
boek.
Annie Surink-Groen, Wat Hanneke be
leefde. Voor jongens en meisjes van 5-8
jaar. (Uitgave: Van Goor Zonen, Den
Haag. Prijs 3,50).
Goede schrijvers worden geboren en niet
gemaakt. Voor kinderboeken zijn de grote
auteurs dunner gezaaid en daarom is
het zo verheugend als je weer eens een
boek in handen krijgt van een schrijfster
wierhaar 2e kinderboek nu zo juist het
licht heeft gezien. Reeds eerder schreef
zij „Annetje" (Uitgave de Tijdstroom).
Jarengeleden geschreven, van veel goede
critieken! En toch, laatst hoorde ik van
een kennis, dat een boekhandel haar had
gezegd het „na te zullen zien", maar het
niet in voorraad had. Is het dat de uit
gever geen propaganda genoeg er mee
maakte, dat het de boekhandel ontgaan
is? Maar hoe dan ook, het 2e boek van
Annie Surink-Groen is nu bij een uitge
ver met een speciaal kinderboekenfonds
uitgekomen en staat dus onder voortdu
rende aandacht van boekhandel en daar
door ook weer publiek.
Reeds in een vorige kinderboeken-be
spreking noemde ik de namenvan de
„geboren" kinderschrijvers en schrijfsters.
Ik noemde Annie Surink-Groen er ook
bij, maar toen kende ik alleen haar „An
netje" nog maar. Nu las ik „Wat Han
neke beleefde" en schuif haar graag nog
enige plaatsjes naar voren. De sfeer van
het echt-kinderlijke, dat is het eerste wat
je bij het lezen treft. Kinderen voelen dit
ook aan, vooral als het dan niet opzet
telijk moraliserend is. Het voorbeeld
zijn van de figuren van het boek dat is
bet opvoedende. Dit kunnen alleen maar
de geboren kinderschrijvers. Annie Su
rink-Groen is van de moderne schrijf
sters, dath één van de eersten van.
,Wat Hanneke beleefde" zijn de beleve
nissen met 6 kaboutervriendjes: Wijzo,
Zingo, Kruido, Kokko, Meestro en Dok-
to. De namen zeggen wel genoeg om
aan te tonen wat deze kabouters voor
een rol spelen in het verhaal.
De bedoeling van het boek, om dieren
vrienden allemaal te zijn, is zo gewoon,
alledaags lijkend, aangetoond. De van
zelfsprekendheid straalt het verhaal uit.
Maar is het niet zó, dat wat eigenlijk
„zo vanzelfsprekend" hoort te zijn, juist
vaak helemaal niet gebeurt? Op een
zeer persoonlijke wijze is de schrijfster
er in geslaagd het de kinderen te vertel
len. Het valt niet op en toch is het er!
Dat lijkt op „zwarte kunst", maar het is
een grote kunst. En die verstaat Annie
Surink-Groen zeker. De illustraties zijn
wel aardig, maar dat zijn hoofdzakelijk
de kaboutertjes zelf. De grotere platen zijn
wat stijver, vooral de kinderfiguren doen
wat houterig aan. Het is mij trouwens
vaak opgevallen, dat uitgevers van kin
derboeken weinig aandacht aan het
uiterlijk van een kinderboek besteden.
Artistiek uitgevoerde kinderboeken, zoals
b.v. de „Gouden boekjes" van „de Be
zige Bij", de Kinderbijbelverhalen van
llitg. My. Ploegsma, de kinderboeken
van Uitg. My. CJ Peet, die vallen op
door hun bijzondere illustraties en uit
voering. Boeken van bijzondere inhoud
verdienen ook bijzondere verzorging van
band en illustraties. Laat een boek hier
door iets duurder worden, maar het oog
wil ook wat. En als de inhoud van het
boek het kind zindelijk leert denken, laat
dan de uitvoering van het kinderboek het
kind ook artistiek vormen. Opvoeding is
dan pas compleet.
Manfred Kyber. Als dieren spreken. Ne
derlandse vertaling en bewerking K. H.
R. Josseling de Jong. Illustraties Elze-
Viëtor. (llitg.: L. J. Veen's Uitg. My,
Amsterdam)
Hoewel al langer geleden uitgegeven,
wil ik dit boek weer eens naar voren
halen. In de allereerste plaats, om als
voorbeeld te stellen met wat ik hierbo
ven schreef over de inhoud èn uiterlijke
verzorging. Dit vindt u beiden. De band,
de fijne gekleurde illustraties. Zelfs het
omslag met de moderne letters, de flap
goed, duidelijk, mooie letter aan alles is
gedacht. Hulde uitgever, hopelijk doet uw
voorbeeld volgen!
„Als dieren spreken" is een boek dat ons
groten ook nog ter lering en strekking
kan zijn. Het is natuurlijk wel min of
meer beschamend dat de beesten het ons
nog leren moeten! Maar dat hebben wij
verdiend omdat wij zo met onverstand
verstandig zijn, het materiële bij ons de
boventoon voert, wat tot concurrentie en
haat aanleiding geeft. Nu moet het ge
voelige van het dier ons aantonen, dat
deze liefdeloze wereld alleen maar kan
verdwijnen als het gevoel en hart wat
meer de boventoon aan gaan geven.
De fijne ironie welke u uit dit boek te
gemoet straalt, de geestige wijze van be
schrijven, het is een verkwikkend lezen
alleen al.
De 44 hoofdstukken van dit bijzondere
boek naar inhoud beschrijven zou te lang
zijn en heeft ook niet veel zin, want u
moet dit boek kopen voor u zelf en voor
uw kinderen. Wèl wil ik tot slot aan
halen wat de uitgever van de auteur
overnam om duidelijk te maken wat het
wezenlijke van dit boek uitmaakt: „Die
ren hebben evenals wij hun humor en
hun tragiek. Tussen hen bestaan overeen
komsten en wederkerige betrekkingen. De
mensen geloven meestal, dat tussen hen
en de dieren een afgrond ligt. Het gaat
slechts om een wenteling van het rad des
levens. Want allen zijn wij kinderen van
één Eenheid. Om de natuur te kennen,
moet men haar schepselen begrijpen. Om
een schepsel te begrijpen, moet men in
hem de broeder zien".
L. Keja-Jambroes.
