Stokvis en Mosselen
SLIJPERIJ «AKRA»
GÉ. HOP, Hoofdstraat 187
Banirr" H. GOEMAN!
SCHUTTE
Arend Reym
Goetüe nachfitisi
Zegt de Dokter.-
/A
tutvoet"
GROS Vishandel
Voor DRUKWERK
Drukkerij Cornegge
Terrasweg Tel. 8619
Stuyt's Kaashandel
LUNCHPAKKET s»,™ 11 CENT
ENDEN
winkeljuffrouw
Notm&oMan
Kolen bestellen
Hartog bellen
HABTOG KOLEA
de auto- en motorrijschool
Kerkweg 67 Tel.8930
H. J. P. HANDGRAAF
Behoedt
uw kinderen tegen
V itaminegebrek
A
j
Lw kapsel keurig
verzorgd door
Salon de Coiffure
Hecht U waarde aan uw
Horloge
Ihu &leuvendia'&
WACHT NIET TOT
HET VOORJAAR!
H. KNOL
Hagelingerweg 57
Telefoon 8938
Jdó te kaap
Vrijdag en Zaterddg
150 gram Bloedworst
250 gram Rookworst
150 gram Pekelvlees
Modelslagerij «T. O. van HAASTER
HAGELINGERWEG 84 TELEFOON 8606
30
ct
80
ct
65
ct
Jiuialiteit ia anze tiata!
£uxe 3$«aad~ en Sianhetóahhetij
J. BRUINOOGE Jr.
Bloemendaalsestraatweg 138
Telefoon 8303
Lam.eslca.psa.lm F. v. d.
„HET WITTE KRUIS", AFD. VELSEN
%Xaa% cdCen 'Haan alien l
VOOR EEN WARME ZOMERDAG.
Het was warm en hij had dorst. Snel
jakkerde hij in zijn Fordje langs de zon
nige lanen. Soms joeg er een stofwolk
op, dan weer zoemde een bij tegen de
voorruit. De bomen bewogen hun krui
nen nauwelijks. Het asfalt blakerde van
de hitte. Robert Hayton veegde het zweet
van zijn voorhoofd. Hoe was het moge
lijk bij deze temperatuur te werken. Hij
wilde toch wel eens zien of er niet een
of ander tentje in de buurt was. Sinds
twaalf uur had hij aan een stuk doorge
reden en niets gedronken. De Amerikaan
zuchtte. Dan drukte hij het gaspedaal
diep in en liet het wagentje over de ver
laten weg voortstuiven.
Het was vier uur toen hij een tuin zag
aan de rechterkant van de weg. Er ston
den een grote tuinparasol, een paar ta
feltjes, stoeltjes, het geheel zag er aan
trekkelijk uit. Ogenblikkelijk minderde
Robert vaart, en parkeerde de grijze
Ford. Terwijl hij naar het hek liep be
sloot hij ijs te nemen. Vlug stapte hij
naar de parasol en liet zich in een van
de diepe stoelen neervallen. Weer veegde
hij z'n voorhoofd af, keek dan eens naar
de kopjes die op het tafeltje stonden.
Mmm, nog niet afgeruimd, er zat al een
vlieg in dat kopje. Nou ja, er zou zo
wel iemand komen. Robert Hayton zat
tien minuten ins blaue hinein te staren
en zich al een klein tikkeltje te ergeren,
toen er een alleraardigste jongedame het
hekje openduwde en met de fiets aan de
hand de tuin binnenkwam. Toen ze Ro
bert zag zitten, kwam er een zeer ver
baasde, bijna verschrikte uitdrukking op
haar gezicht. Vlug zette ze haar fiets
tegen de muur, en hep over het grasveld
naar de parasol. Robert, blij dat er
iemand kwam opdagen, en nog dorstiger
dan daarstraks, zei kortweg: „One ice
cream, please". Plotseling flikkerde er
iets in de ogen van het meisje met de
fiets. En ze lachte gul: „We have no
ice-cream, sir only limonade". Plotseling
voelde Robert zich een weinig onzeker.
Maar de dorst vaagde zijn ongerustheid
weg en daarom knikte hij snel: „All
right".
Het meisje verdween. Robert nam nu de
tijd eens goed om zich heen te kijken. De
tuin was goed verzorgd, alles zag er
netjes uit. Er was eigenlijk best ruimte
voor een tweede parasol, en nog wat
meer tafeltjes, dacht hij. En wat zonde
dat ze geen ijs verkochten op zo'n snik
hete dag.
Aardig meisje was het wel, o, daar kwam
ze ai aan ook met de limonade. Zorg
vuldig zette ze het glas voor hem neer,
wou met een verlegen lachje weer ver
dwijnen.
Robert had wel zin in een praatje. „It's
quiet here, is t not?" viste hij. Het meis
je knikte. „Yes indeed'. Ze begon de
kopjes met de vlieg incluis op het blaad
je te schikken. Robert nam haar eens
goed op. Dat blauw van die jurk was
wel mooi vond hij, en ze was ook wel
vriendelijk, toch had ze iets alsof ze een
beetje met de situatie verlegen was.
„Have you many visitors in summer?"
probeerde hij weer. Nu was er beslist
iets ondeugends in haar ogen. „Yes,
sometimes glimlachte ze. Robert werd
nieuwsgierig en enthousiast tegelijk. Hij
begon haar uit te leggen dat ze meer
klandizie zouden krijgen als ze nog een
paar parasols er bij zetten, wat meer ta
feltjes en stoeltjes plaatsten. Het meisje
luisterde aandachtig. Rustig, maar steeds
met dat vrolijke lichtje in haar ogen ant
woordde ze dat ze tot nu toe weinig tijd
had om daaraan te denken; ze was steeds
druk bezig geweest met haar studie.
Toen Robert hoorde dat ze nu net ge
slaagd was voor M.O. Engels, steeg
zijn enthousiasme. Hij ledigde zijn glas
in een teug.
„En wat zijn nu uw plannen voor de
toekomst?" vroeg hij. „Voorlopig een
jaar naar 't buitenland", zei het meisje
blij. „Als ik terugkom wil ik lerares wor
den." „Bent u Amerikaan?" „Yes, its my
holiday. To see my family here." Des
avonds om zeven uur zou hij bij zijn
moeder in Apeldoorn zijn, vertelde Ro
bert nog. Hij keek op zijn horloge en
zag met schrik dat het al vrij laat was.
Hij betaalde zijn dertig cent inclusief,
nam haastig, een beetje spijtig, afscheid.
„Tot ziens", riep hij, toen hij in het
grijze Fordje stapte.
Yvonne Verboom stond in de tuin en
keek de stofwolk na, die langzaam weg
dreef. Waakte ze of droomde ze? Het
gebeuren van deze middag had haar een
beetje overweldigd. Vreemd, die wonder
lijke Amerikaan die domweg in hun tuin
ging zitten hij had zich werkelijk ver
gist, en zij had hem in de waan gelaten.
Vooruit, opschieten Yvon, 't was etens
tijd, en geen tijd voor dromerijen.
Het gelukte haar de gedachte aan de
wonderlijke vreemdeling uit het hoofd te
zetten. Maar ze vertelde niets van zijn
bezoek.
En Robert? Hij kwam die avond precies
op tijd bij zijn moeder aan die hem har
telijk omhelsde. Oud was zij geworden,
ja dat wel, maar toch niet te oud om
vol belangstelling te zijn naar Roberts
ervaringen. De avond vloog om. Om elf
uur nam de oude dame afscheid en ging
naar bed. Robert wandelde alleen door
de stille, half-donkere tuin. De jasmijn
geurde, het was een verrukkelijke avond.
Steeds zag hij het meisje in de blauwe
jurk voor zich, met de vrolijke ogen en
haar verlegen lachje. Als hij morgen weer
eens ging? Hij zou haar kunnen uitnodi
gen voor een openluchtspel bijvoorbeeld.
En dan...
's Middags zei Robert tegen zijn moeder,
dat hij wegging en niet wist hoe laat hij
terug zou zijn. Zijn moeder glimlachte:
„Ga je gang maar, jongen." Robert start
te zijn wagentje, reed vlug de richting
die hij de vorige dag was gekomen. In
derdaad zag hij onderweg borden die een
openluchtspel aankondigden. Goed zo,
dacht Robert, en haastig parkeerde hij de
wagen. Alsof 't niet beter kon, werd die
avond en de volgende dag „As you like
it" gespeeld van Shakespeare. Toch in
formeerde Robert slechts naar de prijs
van de plaatsen, maar bestelde ze nog
niet. Eerst zeker weten of ze thuis was,
en zin had om mee te gaan. Terug in
zijn Fordje was Robert wat onrustig.
Zou ze willen?
Het viel hem op dat het weer begon te
draaien, er kwam meer wind en de zon
hield zich schuil. Met moeite vond hij het
huis van het meisje terug. Vreemd, de
stoeltjes stonden tegen de tafel geklapt,
en verder was er niemand te bekennen.
Ja, en toch moest hij nu doorzetten. Hij
stapte uit en sloeg het portier achter zich
dicht, deed het hekje open en liep over
het grint naar de voordeur. VERBOOM
stond er met grote letters. Verder heer
ste er volkomen stilte. Resoluut drukte
Roberts vinger op de bel. Er werd niet
opengedaan, ook niet na een tweede en
derde keer bellen. Robert haalde de
schouders op en keerde terug naar de
tuin. Wonderlijke bedoening hier. Ineens
overviel hem weer datzelfde vreemde ge
voel van de vorige dag. Zou, zou deze
tuin hier wel bij een restaurant horen?
Hij gluurde door de serreramen naar bin
nen maar zag slechts een gewone huis
kamertafel, wat kinderspeelgoed en een
paar gemakkelijke stoelen. Wel hing er
een grote foto aan de wand waar een
lachend meisjesgezicht op stond. Robert
Hayton keerde zich van het raam af.
Nergens in de tuin ontdekte hij iets van
reclame. Boos liep hij terug naar de auto.
Plotseling drong het tot hem door dat hij
gisteren ook geadviseerd had om meer
stoeltjes enz. in de tuin te plaatsen, en
met schaamte stelde hij vast dat hij een
tweedubbele vergissing had begaan.
Daarom keek dat meisje zo verbaasd
toen ze hem zag. Maar ze had hem toch
maar beduveld met haar glaasje limona
de. Dik uit zijn humeur kwam hij tegen
etenstijd thuis. Zijn moeder was zo ver
standig niets te vragen, maar natuurlijk
merkte ze zijn ontstemming wel.
Het duurde lang voordat Robert weer
een beetje op peil kwam. Maar toen be
gon hij het dwaze van de situatie in te
zien en dat maakte dat hij er om kon
lachen. Stel je voor, een wildvreemde
buitenlander in je tuin, die ice-cream
wenst. En die dan dertig cents betaalt
voor een glaasje limonade en goede raad
toegeeft. Maar hoe kon hij dat aardige
meisje ooit terugzien? Er zat niets an
ders op, dan haar nogmaals te bezoeken.
Yvonne Verboom stond in de tuin en
hanteerde de sproeier. Ondanks de don
kere lucht die een paar dagen was blijven
hangen, was de aarde geen droppel vocht
rijker geworden. Zorgvuldig bespoot
Yvon de rozen die tegen het hekje groei
den, de sleutelbloemen en de vinger-
hoedsplanten, het dorstige groene gras
tapijt, en de blauwe sparren. Ze spoot
kringels en letters en vergat dat ze bij
al die capriolen zelf ook zo nu en dan
een buitje kreeg. Net midden in een en
thousiaste slinger kraakte het tuinhekje.
Yvonne draaide zich om en richtte de
volle straal op een verschrikte Robert
Hayton. „O, Hello, Ray", riep de arme
Robert. Yvonne werd purperrood van
schaamte. „Sorry", was haar welkom,
en haastig draaide ze de spuit dicht. Een
beetje verlegen bekeken Robert en Yvon
elkaar. „Gisteren hebt u me een dienst
bewezen", zei Robert na een ogenblik
in rap Engels. „Maar nu niet", lachte
Yvon, met een spijtige blik op Roberts
keurige pak. „Never mind", weerde hij
af, .gisteren hebt u een dorstig mens ge
laafd, en ik wilde u vragen of ik u van
avond mag laven." Het was nu Roberts
beurt om ondeugend te kijken, terwijl
Yvon niet wist waar ze haar gloeiende
wangen moest verstoppen. „Ja, ik, ik",
hakkelde ze. „Allright, over twintig mi
nuten kom ik u halen", besliste Robert.
Hij kon wel zingen. Ze ging mee!
„Robert Hayton", zei de Amerikaan,
toen hij Yvonne afhaalde. „Yvonne
Verboom", zei Yvon, nog steeds een
beetje verbouwereerd. Robert was blij
dat hij haar een compliment kon maken
over haar snoezige gele jurk met de veld
boeketjes. Kleurde prachtig bij het grijs
van de wagen! Natuurlijk gingen ze naar
„As you like it". En ze genoten! Yvons
ogen straalden bij het zien van het
prachtige toneelstuk. Bovendien kon ze
het woordelijk volgen. Na afloop dron
ken ze nog een sorbet en spraken enthou
siast over het toneelstuk. Tot er een
zwijgen kwam. De jasmijn geurde over
vloedig en de bomen en struiken stonden
windstil. Plotseling lichtte het, het begon
te waaien en de lucht werd donker. Ieder
die buiten zat, stond haastig op en wilde
naar binnen. Daar vielen de eerste spat
ten al. Ook Robert en Yvonne deden
hun best om binnen te komen. Maar het
was er heet en benauwd, daarom gingen
ze terug en bleven ze beiden onder het
afdakje staan, stil, zonder iets te zeggen.
De neersuizende regen verkoelde de at
mosfeer wel. Robert legde voorzichtig
zijn arm om Yvonne's schouder. Yvon
zweeg, en voelde zich alleen maar ge
lukkig. „Zie ik je nog eens?" vroeg Ro
bert zacht. „That's right", antwoordde
Yvon, maar ze vroeg ook hoe lang zijn
vakantie duurde. „Een maand", zei hij,
„en ik wil graag nog eens een glas li
monade met je drinken." Yvonne lachte.
„Ik wist eigenlijk niet eens wat ik er
voor moest vragen", en ik vond de situa
tie veel te grappig om..."
Een felle donderslag weerklonk. Yvonne
rilde, en Robert trok haar dichter tegen
zich aan. „Hoe laat moet je thuis zijn?"
vroeg hij. „Ik heb de sleutel", zei Yvon
ne rustig, „bovendien ben ik wees en
ook meerderjarig. „Maar dat kinderspeel
goed dan", dacht Robert hardop. „Wat
bedoel je?" verbaasde Yvonne zich. Na
tuurlijk moest hij nu alles uitleggen. Het
bleek dat het bewuste speelgoed van
Yvons nichtjes hoorde, want zij bewoon
de een kamer in het huis van haar oom
en tante.
Steeds sterker voelde Robert het verlan
gen opkomen om dit meisje gelukkig te
maken. Die avond was Yvonne laat thuis.
Driemaal dronken Robert en Yvonne
samen limonade, toen bracht hij haar bij
zijn moeder. „Welkom lieve kind", zei
de oude dame. En een maand later
bracht ze hen beiden naar de boot. Yvon
ne zou nu een jaar in Amerika werken,
daarna wilden ze trouwen. „Komt u dan
ook over, moeder?" drong Robert. De
oude dame glimlachte. „Oude bomen
moet men niet verplanten", zei ze. En
in een mist van tranen wuifde zij naar
Robert en Yvonne, die beiden over de
railing leunden, en een nieuwe toekomst
tegemoet gingen. Dank zij een glas limo
nade!
door Zenuwrust
Mijnhardf's Zenuwtabletten
Zeemleer le keus - Sponsen
Borstels - Boenders - Bezems
Speciale aanbieding:
Bazarbakken van f7.— nu f 6.--
Plastic emmers f4.25 nu f 3.75
PI. emmers 5 L. f i-95 nu 11.25
De
Leverancier
HAGELINGERWEG 12
TELEFOON 7573
Geeft hen levertraan
en vitaminen
Drogisterij
VAN VASTENHOVEN
Hagelingerweg 80 Tel. 7339
Wil ZORGEH VOOR
DE GOEDE GLAZEN
EN HET MONTUUR
DAT U STAAT
Of u een luxe montuur zoekt
of een goedkope leesbril,
Wij hebben een grote keuze
in iedere prijsklasse
OPTICIEN
Hoofdstraat 146 - Tel. 8592
Leverancier voor alle ziekenfondsen
Dagelijks aanvoer
VERSE ZEEVIS
Visconserven
Frionor Diepvries
Bloemendaalstraatweg 142a
SANTPOORT-STATION
TEL. 8519
J. G. Kragten
GEDIPLOM. DAMESKAPPER
TERRASWEG 14, TELEF. 8335
Bij ons kunt U het laten ver
zekeren tegen verlies, diefstal
en brandschade. Dit kost U
slechts weinig.
Gratis inlichtingen.
Het horloge dat Ubij ons koopt
is voor 2 jaar verzekerd.
komen pas goed tot hun
recht, wanneer deze met
een GOEDE PROJECTOR
worden vertoond.
Wij kunnen U verschillende
merken demonstreren.
Hoofdstraat 148 Tel. 8361
Maar laat nu reeds Uw GRAS
MACHINE en ANDER TUIN
GEREEDSCHAP VAKKUNDIG
SLIJPEN door
H oofdstr. 17 Santpoort TcLf
Eigen reparatie-inrichting
S«APENMflM«^
X
behandelt men met zorg.
Ook uw KAPSEL is een
sieraad, mevrouw. En hoe
meer zorg U er aan laat
besteden, hoe meer plezier
u er van heeft. Vooral nu!
Salon voor Haarverzorging
Terrasweg 63, h. Berglaan
Telefoon 8057
Plaatst
EEN SCHAKELTJE!
Steeds zakkende prijzen:
VERSE EIEREN 10 drietjes 1.19
KOELHUISBOTER
250 gram 89 cent
Een succes is onze Lunchham in kwaliteit
en prijs 150 gram 69 cent
Casselerrib iets fijns, 100 gram slechts 69 ct
Gebr. Gehakt 150 gram 46 ct
Gelderse Rookworst 250 gram 95 ct
Gek. Luchworst 250 gr. slechts 69 ct
OUDE VOLVETTE GOUDSE KAAS
Spotgoedkoop 500 gram 1.45
SPERCIEBONEN prima vulling
3 grote blikken 1.95
Gr. pot APPELMOES heerlijk van smaak 43 ct
VIJGEN 250 gram 28 ct
Gevulde WIENER PLAATKOEK met roomboter
per stuk 98 ct
Wij leveren de nieuwste soorten GEBAKJES en
KOEKJES alles uit zuiver roomboter bereid.
U smult van ons overheerlijk goed doorbakken
wit en volkorenbrood.
Specialiteit in luxe brood en krentenbrood.
Wat Brninooge maakt, dat smaakt!
Terrasweg 33 Telefoon 8245
Voor fijne Kaas de Speciaalzaak
Zoutloze kaas, 20+ magere Kaas, Suikervrije artikelen
Zoutloos Rookvlees
Buitenlandse Kaas.- Camanber, Brie, Gruière, Denishbleu
RECLAME500 gram oude pikante volv. Kaas f 1.50
Hoenderparkeieren dagelijks vers
PORK 200 gram 49 ct LEVERWORST 250 gr. 55 ct
BLAASHAM 100 gram 65 cent
SCHOUDERHAM 100 gr. 49 ct
In de Wildhal
BRAADKUIKENS panklaar per pond f 2.50
POULARDES panklaar f 2.50
SOEPBRAADKIPPEN paaklaar p.p. f 2.25
KIPPEN POULET per pond f 2.50
EENDVOGELS per stuk f 3.- en f 3.50
KIP AAN HET SPIT
Kapsels waar u veel plezier
van hebf,
maken wij gaarne voor u, in
onze op-
nieuw verfraaide salon.
TELEFOON 8712
Bloemendaalsesfraafweg 125,
Sanlpoorf
„De saion ivaah U. tuLcA tAuisvaeft
WIJ VRAGEN VOOR DIRECT
voor woningtextiel
Liefst met het vak bekend
COMPL. WONINGINRICHTING A. v. d. WERFF
EKSTERSTRAAT 84 HAARLEM-N. TEL. 55804
mBsmram
IETS NIEUWS:
een overheerlijk gebakje
Bloemendaalsestraatweg 84
Telefoon 7096
Bloemendaalsestraatweg 164
Telefoon 8305 Santpoort-zuid
Probeert Tonkin Jlnthraciet zeer hard 113.50 per HL-
„Wordt lid van „Het Witte Kruis"
Het geeft bij ziekte hulp in huis."
Ie Kosteloze hulp van één der wijkzusters.
2e Gratis gebruik van verplegingsartikelen.
Verder steunt U met Uw lidmaatschap de volgende takken van dienst
le De zuigelingen- en kleuterzorg.
2e De Gezinsverzorging.
3e De Kraamverzorging.
De minimum contributie bedraagt slechts f 6.per gezin per jaar
Wacht vooral niet met aanmelden tot U ziekte in uw huis krijgt
want dan is het te laatU moet dan gebruik maken van het z.g
noodlidmaatschap, waarvan de kosten f 15.- t.e.m. f 25.- bedragen
Alle inlichtingen worden U gaarne verstrekt door ons kantoor
Kennemerlaan 143 IJmuiden Telefoon 4500.
voor Santpoort aan ons magazijn Hoofdstraat 129, Telefoon 7034
