Hachelijke situatie onder water
Nieuws uit IJmuiden, Velsen, Beverwijk en Omstreken
DIT
WEEK
EINDE!
Tuinfeest van In Veilige Haven vermaakte velen
De boottocht van Van Leer's Personeel-
vereeniging.
BUBBELTJE EN KNOR
Duiker in rtiim van
gezonken schip opgesloten!
En toch: weer naar beneden
Jan van Drimmelen tuurt voor zich, in
gedachten verzonken. Zoo juist heeft hij nog
even herinnerd aan zijn benauwd avontuur
op de Haaksgronden, waar hij de lading van
een groote passagiers- en vrachtboot, de
„Serbia", moest bergen. Daar geraakte hij
in hennep verward en slechts na veel moei
te kon hij weer naar boven worden gehaald.
Ik heb met diezelfde boot nog heel wat
meegemaakt, zegt hij. Hij strijkt zijn hand
over zijn voorhoofd
en piekert nog een
oogenblik, om alles
weer goed te weten.
Dan vertelt hij en
in spanning luiste
ren we. Zijn sober
relaas bewijst op
nieuw hoe gevaar
lijk het duiken kan zijn
Ik moest weer naar de Serbia, de boot,
die door den storm was gebroken. We
waren er met ziin tweeën aan het werlc en
wisten alles te bergen. Het schip, een Duit-
sche boot was het, had een kostbare lading,
zoodat we voor een groote waarde naar
boven hebben gebracht. Het is te veel om
alles op te noemen.
Wanneer het goed weer was gingen we
er met vaartuigen en duikmateriaal naar
toe. We zochten natuurlijk vooral in de
ruimen, waarbij we een teekening van den
kapitein gebruikten. Meestal, als ik onder
water was, hield ik mijn oogen maar dicht.
Ik kon toch niks zien en wist maar al te
goed, dat ik het daglicht niet kon verdra
gen, wanneer ik werd opgehaald; dan moest
ik altijd even mijn oogen sluiten als ik nog
een meter onder water was.
Op een goeien keer zei mn chet: Jan,
er moeten ook nog een duizend kisten gutta
percha in de boot zitten. Er liggen een paar
honderd bamboestokken voor, maar mis
schien behoef je die niet eerst weg te bren
gen. Kijk maar 'ns goed. Nou, dat deed ik
en al gauw zag ik, dat daar geen sprake
van was. De stokken moesten weg, wilden
we de kisten bergen.
Ik vroeg dus een „hakertouw" om een bos
bamboestokken aan te slaan. Toen de£e
werd opgeheschen werd ik even meegetroK-
ken, omdat mijn luchtslang tusschen de
stokken was geraakt. Maar deze schoot weer
los. De tweede keer gebeurde het weer.
maar nu hield ik me vast. En zoo ging het
steeds door. Het vlotte niet naarmiin zin
en daarom besloot is maar een flinke bos
op te geven, dan zou ik tenminste gauw
van alles af zijn.
Wel twintig bossen sloeg ik In het -haker
touw". Op! seinde ik en meteen dacht ik:
nou zullen we grappen beleven. Omdat ik
dus gewaarschuwd was hield ik de lucht
slang in mijn eene hand om te voelen of ze
niet vast liep. Onder water hoor je niks
anders dan de slagen van de pomp. Zoo was
het ook nu. maar het blééf niet zoo. Ik
schrok geweldig, toen ik een geknetter hoor
de. Voor ik wist was er gebeurde hoorde
ik zelfs de slagen van de pomp niet meer
Direct greep ik de signaallijn en de slang.
Ik trok me er naar toe. Bliksem, het was
mis. Als alles goed was gegaan hadden ze
me moeten seinen, dat de vracht boven was
gekomen. Ik trok me hooger op en stootte
mijn hoofd. Was was dat Ik voélde en
stelde vast, dat het een balk was, die ter
versterking in de boot was aangebracht.
Verder voelde ik, ik had iets beet, nóg iets
raakte ik aanHet waren allemaal lange
bamboestokken. De vracht was In het ruim
vastgeklemd. Ik zat opgesloten En ik kreeg
geen lucht meer, de slang zat klem tegen
de balk Gelukkig had Ik even tevoren mijn
fontein dichtgedraaid, zoodat er geen lucht
uit kon gaan.
Ik moest een strijd op leven en dood leve
ren. Het hielp niet of ik mezelf al toeriep,
dat ik kalm moest blijven. Het was ontzet
tend In mijn doodsangst greep ik de bam
boestokken beet. Ik trok me op. langzaam,
met veel moeite, maar het ging toch. Hoe
hooger ik kwam des te „dunner" werd het
water. Miin oogen had ik geopend en daar
zag ik waarachtig, dat mijn slang en lijn
zich tusschen dekstokken bevonden. Ik pakte
onmiddellijk de lijn beet en seinde naar
boven: Vieren Ze begrepen me gelukkig.
Ze lieten de vracht direct los. En toen
seinde ik: Op! Op! Op!Mijn laatste
krachten begaven me
Ze haalden me -naar boven. Ik was om
trent „weg". Met en vlet werd ik gehol
pen. Men bracht me op het trapje. ,Ze ver
wijderden mijn kap en mijn loocïen. Ze ga
ven me wat te drinken, een beetje lauwe
koffie. Wat is er aan de hand vroeg m'n
chef. Ik kon niks zeggen.Wel een half
uur lang heb ik stil op de boot gezeten-
Eindelijk kwam ik weer wat bij.
Hoe gaat het nou vroegen ze. Ik had
een geweldige koppijn, maar vertelde toch
wat er was gebeurd.Ze keken er braaf
van op hun neus
Men kan zich wel voorstellen hoe de
situatie op de bergingsboot was. Men ziet
Van Drimmelen zitten en rondom hem de
helpers. Ze vermoedden, dat hij onder wa
ter reeds om het leven was gekomen. Vol
spanning hadden ze op een sein gewacht.
Telkens weer waren ze naar den man aan de
signaallijn geloopen om te vragen of hij al
iets had gevoeld. Neemoest hij telkens
schreeuwen. De stemming werd bitter. Men
sprak niet langer. Het leek een dooden-
schip.
Van Drimmelen. Hollands beste duiker,
een kerel van stavast, waarvoor men respect
moest hebben, een man, die vele menschen-
levens had gered, die kostbare ladingen had
geborgen, die naar de Lutine had gedoken
en zoo tot ver in den vreemde de aandacht
op zich vestigde. deze kranige moedige
- duiker verkeerde in doodsgevaar. En men
kon hem niet helpen! Er moest een wonder
gebeuren: zoo vaak was Jan van Drimme
len ternauwernood aan den dood ontsnapt.
Het was méér gebeurd, dat hij lang weg
bleef. dat er iets haperde. Maar dan was
hij altijd rustig weer boven gekomen.
Nu wachtte men tevergeefs. Tot. Ein
delijk een sein. De man aan de signaallijn
schreeuwde het schor. Van Drimmelen
•leefde nog! Hij .had zich van den dopd
weten te bevrijden. Daar kwam hij boven.
Men zag den zwaren kop. de looden; hóóger-
op kwam de duiker. Jan van Drimmelen
was gered
Gretig luisterden ze naar ziin relaas. Ze
zagen het vóór zich gebeuren. Voorloopig
zou hy er wel genoeg van hebben, dachten
ze. Na zoo'n spannende gebeurtenis moest
een mensch wel op zijn verhaal komen.
Maar wat was er nou aan de hand Jan
van Drimmelen stond op. Hij rekte zich uit.
dan wees hü op ziin kon en de looden. Op
die kop zei hij. We eaan wey naar beneje!
Het waren onverschillige kerels, de Nieuwe-
diepers, die hem hielpen. Oonervlakkie be
zien leek het of ze »»«»*»n wvo"' ha
Maar dit overromoelde hèn zelfs. Ze stonden
er paf van Jan van Drimmelen ging weer
naar beneden. HU werkte door.
Er was hem voor de kisten met de kost
bare lading een goede gratificatie beloofd.
Hij heeft ze geborgen, maar geld heeft hij
er nooit voor gezien. Paarden, die de haver
verdienen.
Jan van Drimmelen heeft meer bittere
ervaringen opgedaan. Maar zij weerhielden
hem niet opnieuw te duiken. Hard en dik
wijls ondankbaar is zijn leven geweest. Hij
werkte door
Er was bij Nieuwediep een boot gestrand.
Jan van Drimmelen werd te hulp geroepen,
en hij stelde vast, dat het ruim en de ma
chinekamer vol water waren. Er werd hem
verteld, dat de tweede machinist nog bene
den moest zijn. Oome Jan dook en had het
Jijk direct gevonden. Hij-probeerde het naar
zich toe te trekken, maar het bleek vast te
zitten. Hij voelde langs het lichaam en
merkte 'op, dat het ^och bijna geheel vrij
was. Een deel van het ketelpak, dat de
machinist droeg, was echter tusschen de
machine geklemd.
De duiker ging naar boven, waar hij zijn
dolk (het onmisbare attribuut, dat hij steeds
bij zich had) sleep. Het was namelijk zijn
bedoeling de kleeren van den machinist
los te snijden. En eenmaal weer beneden
gekomen is hij daar een tijdlang mee bezig
geweest. Het was zeer lastig, te meer, om
dat hij alles in het donker moest doen. Maar
het ging naar wensch.
Een ander schip. Een kolenboot. Er moest
onder water een gat worden dichtgemaakt,
dat 'groot genoeg was óm er een paard en
wagen door te laten rijden Dagenlang is
Jan van Drimmelen in de weer geweest om
een schot aan te brengen. Bij een proef na
afloop van de karwei bleek de boot nog niet
geheel vrij van lekken te zijn. Daarom voor
zag Oome Jan de naden etc. van „werk" en
oude kleedingstukken. Toen kon het water
eindelijk worden leeggepompt.
Weer 'n andere boot, Ook hierbij weerde
Oome Jan zich kranig. Een lek diende aan
het strand te worden „gestopt".
Zoo heeft hii alleen al vier Duitsche sche
pen onder handen gehad. Vele schepen van
verscheidene nationaliteiten heeft hij verder
nog behandeld.
Jan van Drimmelen heeft een werkzaam
leven achter zich! U wilt er meer van
weten Oome Jan is nog niet uitgepraat.
In volgende artikelen vindt mpn weer an
dere spannende en ontroerende gebeurte
nissen weergegeven.
N v. B.
De klok slaat tien uur. We kijken Jan
van Drimmelen aan. En een vraag rust op
onze lippen: Hoe was het mogelijk, dat hij
tóch weer ging duiken
Hij zegt het al Kijk 'ns. ik moest
wel. Wanneer ik het niet had gedaan, zou
ik nooit nicer naar beneden hebben durven
Baan.
Tien balen meel ontvreemd.
Uit pakhuis van bakker.
Een te IJmuiden wonende bakker deed dezer
dagen een onaangename ontdekking. Tot zijn
schrik stelde hij vast, dat onbevoegden een
bezoek aan zijn pakhuis hadden gebracht. De
Inbrekers gaven er blijk van niet tegen zware
karweitjes op te zien, want ze ontvreemdden
tien balen meel. De politie is van den dief
stal in kennis gesteld en is nog met het on
derzoek beeig.
MARKTBERICHT SCHEVENINGEN
SCHEVENINGEN 18 Juli. Mei versche visch
waren hedenochtend aan de markt de motorlog-
gers SCH 47. J. van Belum met ?S81. SCH 280
H. Messemaker met 1582, SCH 280, Arie Ouwe-
d met 1286. SCH 110. G. Groen met f 6N en
75 botters met tezamen 1 18.968 besomming.
De prijzen waren: tarbot 19,30. griet 13.30—16.
tong f 4.80— t 8.40. slips t 2—t 3, alles per kg., mid
delschol 1140—f 200. kleinschol i 106—t 139, puf-
schol 156—f8f. poon .f 124, bot f73,50— f150, hors-
makreel f70—f 105. schar f42—f66, alles per kist
an 40 kg.
van bijzonder belang.
De zwementhousiasten zijn druk in de weer
En spreken thans over niets anders haast
meer;
Van 's morgens tot 's avonds zijn zij aan
den slag
En leggen zij werklust en moed aan den dag.
Loopt alles nu straks wel naar wensch, dus
gesmeerd?
Steeds vragen ze dit. de ervaring toch leert!
Er slaagt niets, dat minder goed voorbereid
wordt.
Reeds vroeg men zich af: !s de tijd niet
tekort?
Zoo werkt V.Z.V. voor het Polofestijn.
We weten, dat dit iets bijzonders zal zijn
En namen ons daarom al dadelijk voor:
Met polo brengen we dit weekeinde door.
Van heinde en verre komt men op bezoek,
Er komen veel namen in 't zwemgastenboek!
Reeds rept V.Z.V. van „nog beter dan best",
Er is één devies in den tijd, die nog rest:
Een ieder present bij het Kringentournooi!
Natuurlijk: óók u!*Van bijzonder allooi
Is immers dit weekeinde; eens slechts per jaar
Gebeurt dit in 't land. Neemt uw kansen dus
waar!
Intusschen las u velerlei ia ons blad,
Natuurlijk volgt er deze week nóg heel wat,
Geeft dit al ujv aandacht, het komt u van pas.
Per saldo was het dikwijls nieuws, wat
u las.
Als straks het tournooi te IJmuiden begint
Raadt elk: wie zal 't zijn die den poloslag
wint?
Ach, ik vind 't, wat winnen aangaat, dan
pas fijn
Als u «oor de zwemsport gewonnen zult zijn,
Tot Zaterdag bij het Vijfkringenfestijn.
DUIZEND TEVREDEN KINDEREN.
Krachtige propaganda voor het Speeltuinwerk
Bravo, In Veilige Haven! Het is waarlijk
geen eenvoudige opgave onder de tegen
woordige omstandigheden een tuinfeest
voor duizend kinderen en ruim honderd
ouderen te organiseeren. Dat de speeltuin
vereeniging te IJmnidcn-Oost er na maan
denlange voorbereiding desondanks in ge
slaagd is zoovelen gedurende enkele uren
aangenaam bezig te houden, bewijst de aan
wezigheid van een krachtig aanpassings-
Iermogen. Woordep van lof voor den arbeid
hn de bestuursleden en alle andere werk
sters en werkers zijn daarom zeker gerecht
vaardigd.
Het was de eerste maal, dat we een be
zoek aan dezen speeltuin brachten. Het is
erg, dat te moeten zeggen en toch doen we
het, omdat we «r spijt van hebben. We we
ten nu eenmaal hoe het gaat: men hoort
wel van de Vereeniging en schrijft er over.
maar is niet in de gelegenheid er eens een
kijkje te nemen, omdat andere gebeurte
nissen de aandacht vergen. Zaterdag heb
ben wij echter een middagje voor In Veilige
Haven vrijgemaakt; eindelijk wilden we
toch eens ons verzuim herstellen.
En hoe prachtig was onze eerste indruk
Temidden van stemmig groen, met flinke
velden langszij en boomen met volle dracht
in de verte als baken, wandelden we in de
richting van het clubhuis, dat al spoedig de
aandacht trekt. We waren nog niet bij het
gebouwtje toen we reeds vroolijke klanken
hoorden; er speelde waarachtig een piere
ment, dat temidden van het natuurschoon
wel een dankbare taak had. En daar werd
onze belangstelling gewekt door larfëe slier
ten vlaggetjes, door mooie vanen en een
spandoek: „Steunt het Speeltuinwerk!"
We hoorden blijde kinderstemmen, we
zagen jongens en meisjes zich vermaken
met glijbaan en schommels, met wipper en
tonnen, op de glijbaan en in de zandbak, in
den draaimolen en aan den zweefmolen. Ja.
er was feest bij In Veilige Haven, alle tee
kenen maakten het duidelijk.
De eerste, die ons ontving, was natuur
lijkOom Piet, de vrind van de geheele
■ijkv«... -«- -u
I.V.H.-jeugd. Gemoedelijk pratend leidde
hij ons rond. We maakten kennis met den
voorzitter, den heer S. Kluft, en ook de
secretaris bracht ons van bijzonderheden op
de hoogte. De bestuursleden zullen het we'
niet kwalijk hebben genomen, dat onze ge
dachten soms elders vertoefden; bij die op
gewekte kinderen, welke speelden, dat het.
een lust was. Och, ze hebben het zoo noo-
dig! Hun karakter krijgt thans zoo spoedig
een deuk. Daarom móeten ze van de stra
ten worden gehaald, waar ze maar katte-
kwaad leeren en naar de natuur worden
gebracht. Zon, frissche lucht en een zuivere
stemming moeten ze hebben. Is het een
wonder, dat we met genoegen dit vaststel
den: „In Veilige Haven kent de noodzaak
<en past zich telkens aan."
Neemt u dit zomerfeest. Elk jaar wordt
het vlak voor de vacanties gehouden. Dr
organisatie was nu heel moeilijk en toch
zette men door. Dat is verantwoordelijk
heidsbesef.
Heerlijk was het naar de kinderstemmen
te luisteren. Feest? Ja, het was feest! Daar
renden meisjes en jongens met blokjes heen
en weer. zich geheel gevend, omdat vader
en moeder stonden te kijken. De tanden op
elkaar, de gezichten in een ernstige plooi,
spanden de Kleuters zich in. Daar waren de
jongens aan het zakloopen; vreemde spron
gen en buitelingen maakten ze, maar ze
kwamen toch op de eindstreep. Jongens en
meisjes Waren aan het balwerpen, ook a
een lastige karwei. Meisjes hielden zich
met ringsteken op: op de glijbaan naar be
neden komend moeten ze haar kunnen too-
nen. En op weer een andere plaats zaten
jongens en meisjes in den draaimolen, waa:
ze een pluimstaart moesten „trekken". Nu.
ze trokken zoo goed, dat bosjes haar soms
neerdwarrelden
Tusschen de bedrijven door kregen alle
deelnemers (het waren er zoo omstreeks
zeshonderd!) een ijsje en een koek, die ze
zóó vlug verorberden, dat de andere kin
deren en de ouders in verbazing geraakten
De finale van het feest was heel aardig.
Er was een tent opgesteld, waarin een leuk
programma werd afgewerkt. De mond
accordeonclub onder de goeda leiding van
den heer P. v d. Braber, musiceerde en
deed het zeker niet kwaad, zoodat er som;
braaf werd medegezongen en steeds luid
werd geklapt. Er waren ook vier danseres
jes, die in stemmige dracht 'n fraai samen
gestelde en uitstekend begeleide klompen
dans uitvoerden. Verder kregen we solistjes
te zien en te hooren en natuurlnk droeg
Oom Piet (wiens poppenkast helaas ont
brak).-het zijne tot het succes bij.
In'VeiUge Haven mag trotsch zijn op
dezen middag. Zij heeft reeds veler .steun,
maar we hopen, dat het feest meer speel
tuinvrienden in actie zal doen komen, want
dit is noodig De medewerking kan zoo
prettig ziin: ditmaal drukte een onbekende
bi^oorbeeld een I.V.H.-man een rijksdaal
dCT in de hand, een ander stelde prijzen
beschikbaar en de E.H.B.O. was present.
De kinderen, die zich het beste hebben
geweerd, verdienen, dat hun namen even
worden genoemd, want zij hebben zich uit
stekend geweerd. De uitslagen waren:
Blokjesrapen: jongens: 1. Chris Dekker:
2. Martin Sprong, 3. Herman v. d. Braber
meisjes: 1. Annie Sietses, 2. Tini Noortman
3. Impïe v. d. Berg.
Balwerpen: jongens: 1. Cor Jung. 2. Jan
Smit. 3. Jan Groen; meisjes: 1. Leni Winkel.
2. Rietje Kramer, 3. Agatha Hartman.
Puimstaarttrekken: jongens: 1. Bram
Groenendijk, 2. Ton de Gelder, 3. Wim
Noortman; meisjes: 1. Gré Perck. 2. Lientje
Stangeberger, 3. Marianne Kloosterman.
Zakloopen: 1. Teun v. d. Plas, 2. Henk
Koning. 3. Teun Zwart.
Ringsteken: 1. Corrie Hellings, 2. Rin?
Pronk, 3. Rie Oortwijn.
Winkeljuffrouw roofde
huwelijksuitzet bijeen.
Goederen ter waarde van duizenden
guldens ontvreemd.
Een in IJmuiden-Oost woneryle winkel
juffrouw had reeds langen tijd het voorne
men in het huwelijksbootje te e<appen. Zij
onderschatte de moeilijkheden niet. maar
wist een middel te vinden om deze te over_
winnen. In de zaak, waar zij werkte lagen
noodige artikelen te kust en te keur.
het veen kijkt men niet op een turfje,
dacht de jongedame en zij eigende zich er
en ander van toe. Zij kwam van kwaad
tot erger en had tenslotte zooveel op haar
geweten, dat zjj zich niet meer kon intoo-
Van goederen ter waarde van dui
zenden guldens -heeft zij zich meester ge
maakt.
Het trok veler belangstelling dat de over
valauto van de politie voor haar woning ver
scheen. Er werd een ware winkelultrusting
uit haar huis gedragen, waarbij dames- en
heerenondergoed, lakens vitrages, tanden
borstels, landhuisstof. garens, zijde, haar
kammen. stofdefcken. dweilen enz. Tot twee
maal toe werd de overvalwagen volgeladen.
Het onderzoek wees uit dait de winkeljuf
frouw de goederen gedurende drie jaar liad
ontvreemd. Bovendien bleek zij de wiinkel-
.ssa te hebben geplunderd. Zij kocht voor
het geld t+vee bontmantels en een aantal ar
tikelen voor haar huwelijksuitzet, alsmede
>I!edige keukenuitrusting. De dame.
nu wel spijt van haar daad hebben
en het huwelijksbootje zal nog wel eenigen
tijd op de helling blijven....
D.G.S. hijeen.
De Vereeniging van Jopge Oud-Katholie
ken D.G.S. houdt Woensdagavond te half
acht haar maandelijksche vergadering in het
O.K. Vereenigingsgebouw.
De gewone agenda wordt behandeld, mej.
Zwemmer zal in de serie „10-minuten
praatjes" spreken en de. heer C. v. d. Plas
zal voorlezen.
Hoe belangwekkend was de damwedstrijd tus
schen Dukel en Van Dixhoorn, die gedurende
veertien dagen de dammers in Kennemerland
in spanning heeft gehouden. In zes partijen heb-,
ben twee tegenstrijdige geheel uiteenloopende
spelopvattingen huldigende meesters getracht
hun voorkeurgenre, hun eigen wapens, te ge
bruiken.
Dit heeft den wedstrijd op een hoog peil ge-
brapht. Er zijn mooie partijen met inhoud, met
een goed doorgeveorde strategie, geweest. Ze
ker, er is in sommige fragmenten ook minder
sterk gespeeld, maar ons damspel is nu een
maal te moeilijk, om het zonder fouten te be
oefenen.
Een t>elangri)k feit dient echter te worden op
gemerkt; de beide spelers hebben geen blunders
gemaakt. Wel zijn voor v. Dixhoorn de laats*»
drie partijen verloren gegaan, doch dit Is niet
eerder tot stand gekomen, dan na een serie
krachtige zetten, waaraan in de gegeven omstan
digheden, nu eenmaal niets was te doen. D«
voornaamst^ les. die de wedstrijd ons leerde, is
voor de theorie van ons spel van ingrijpend*
beteekenls; de Hollandsche variant „kan als In
leiding" van het vrije positiespel worden ge
ipeeld.
In de IJmulder dammerskringen was het be
kend. djjt Dukel sinds geruimen tijd bezig wai
een gunstige herziening van de „Hollandsche
opening" voor te bereiden. De opgejiane stof ls
voor het eerst in deze match toegepast en met
succes. Ean bekwame, deskundige tegenstander
als v. Dixhoorn werd In de eerste, derde, en vijf
de partij (de partijen waarin Dukel met wit
33—28 18—23 39—33 12—18 31—27 17—21 37—31 21—26
4439 enz. spelegd, onbelangrijk voordeel behaal
de) in het nadeel gedreven met een manoeuvre
waarop de geheele studie berust.
Met de 14e zet wordt plotseling van alle tot
nog toe door de theorie aangegeven varianten
afgeweken, en wordt 27—21 gespeeld.
Met deze voortzetting wordt wel een nadeellg
stuk op veld 16 geplaatst, maar bij verdere op
bouw der positie blijkt, dat het nadeel ruim-
scohots wordt vergoed door den gunstigen stand,
eiken het overige materieel heeft veroverd.
Vooral de derde partij, de mooiste, werd keu
rig door Dukel gespeeld, al werd zij nog remise
toen Dukel eenvoudig winst verzuimde in het
eindspel.
Daarom is de wedstrijd voor onze speltheorie
an bijzondere waarde. De moderne wedstrijdspe-
ler doet er dan ook goed aan. de Uitvoerige en
overzichtelijke analyse van de derde partij, welke
binnenkort zal verschijnen in hot officieel or
gaan van den Nederlandschen Dambond, „Het
Damspel", grondig te bestudeeren, om niet „ach-
:r" te komen met de hedendaagsche theorieën.
Wie de theorie grondig heeft bestudeerd kan
haar verloochenen, indien verantwoord op het
goede moment. De match behoort tot het verle
den, maar de partijen met haar boeienden in
houd zullen langen tijd belangstelling blijven
trekken.
Euvel, dat verholpen moet
worden.
Wat er bij de ponten ontbreekt.
Enkele lezers hebben onze aandacht ge
vestigd op een bedenkelijk euvel, dat naar
hun meening en terecht! zoo spoedig
mogelijk dient te worden verholpen. Het is
geen ,feer" onderwerp, dat zij behandelen
maar toch is het noodzakelijk, dat het on
der oogen wordt gezien. Bij de ponten
moeten eenige urinoirs komen, want
de huidige toestand laat veel te wenschen
over.
Vóór de aanlegsteigers werden verplaatst
waren aan weerskanten van het kanaal wel
dergelijke inrichtingen. Zij werden echter
afgebroken toen de ponten elders gingen
aanleggen. Dat was te begrijpen, omdat zi
in een slechten staat waren komen te ver-
keexen. Velen dachten, dat er nieuwe uri
noirs zouden wo|den gebouwd. Op een druk
verkeerspunt als de nabijheid van de pon
ten, waar men bovendien nogal eens moet
wachten, bestaat er immers ontegenzegge
lijk behoefte aan. Er werd evenwel niet in
de noodzaak voorzien.
En wat is het gevolg? Groote en kleine
menschen gebruiken nu, zoowel 's avonds
als overdag de wachtplaatsen als urinoirs
Wij behoeven niet te verklaren, waarom dit
ongewenscht is. Zooals men zal begrijpen
is het niet gemakkelijk dit tegen te gaan.
Daarom dringen wij aan op het plaatsen
van urinoirs aan weerszijden van hel
kanaal. Zij kunnen heel eenvoudig, met
februik van weinig materiaal worden ge-
ouwd en er is voldoende ruimte. In dit
verband kunnen wij er aan herinneren, dat
te Buitenhuizen, waar minder verkeer en
ook minder ruimte is, wèl urinoirs staan.
Bevrachtingsbesluit
overtreden.
En de remmen waren niet in orde.
De politie stelde vast. dat een expediteur
zich aan overtreding van het bevrachtings
besluit schuldig maakte. Het bleek een zeke
re A., wonende te Beverwijk, te zijn. Er werd
proces-verbaal tegen hem opgemaakt.
Bovendien wees een onderzoek uit, dat de
remmen van zijn motorrijtuig ondeugdelijk
waren. Ook hiervoor werd de Beverwijker
bekeurd. De motorbrigade van de politie nam
het motorrijtuig wegens laatstbedoelde over
treding voorloopig in beslag.
Met de „Friesland" naar Hoorn.
Muziek, een modern minstreel
en vroolijkheid.
Marktprijzen.
IJMUIDEN 18 Juli 1942.
Tarbot f 12.16—f 11,70, tong f 12—f 8 per kg., kl,
schol le soort f336. 2e soort f120f78, groote bot
f 184, kleine bot f 120, pufsc+iar le soort f 84f 64.
2e soort f 36—20. horsmakreel f 132—f 128, alles
per 50 kg.
Besommingen trawlers: IJM 86 Rijnstroom 35
mnd. f 2546. ZK 68 Johannes 20 mnd. f 1493. KW
Zes Gezusters 15 mnd. f 1150, KW 129 Ball 1
mnd. f 1034. SCH 161 Adriaan van der Zwan 15
mnd. f1116.
Kotters: IJM 221 f 1877. IJM 222 f1694, IJM 244
f 349.
Kustvlsschers: TX 4 f 146, TX 45 f418, KW 148
f473, KW 92 f128. KW 109 f900. HD 95 f339, HD
139 f522. HD f530. HD 64 f561. UK 141 f831. UK
77 f455. UK 119 f492. UK 9 f572, UK 75 f483,
UK 80 f 733, UK 215 f517, UK 184 f571, UK 121
f 723, UK 143 f 2379. UK }6 f 1203. UK 94 f 404.
Agenda IJmuiden.
MAANDAG 20 JULI.
THALIA: Pepijn de Korte. 8 uur.
REX: Mirandolina, 8 uur.
DE PONT; La Habanera. 8 uur.
ZAAL v. d. LEM: Bijeenkomst Allen Pre
sent, 8 uur.
DINSDAG 21 JULI.
BIOSCOPEN: Zie Maandag.
ROYAL: Voortzetting Zomerdamtournooi
D.C.IJ.
DIENST APOTHEKEN.
Avond- en nachtdienst: Kennemer Apo
theek, Wijk aan Zeeërweg.
BELANGRIJKE TELEFOONNUMMERS.
POLITIE, hoofdbureau 5178. 4877 5555.
POLITIE, Wtllemsplein 5400.
BRANDWEER 5242.
E. H. B. O.. A. P. Bakker 5455.
E. H. B. O.. Velsen 4989.
LUCHTBESCHERMINGSDIENST. hoofd
post 4145.
ANTONIUS ZIEKENHUIS 4444.
IJMUIDER APOTHEEK 4229.'
KENNEMER APOTHEEK 4204.
land" weer opgezocht worden. Uitgeleide
gedaan door pe Hoornsche bevolking cn
onder het gezang van het onsterfelijke lied
„Wij moeten elkander groeten" wendde de
„Friesland" om 5 uur ziin steven weer naar
het IJselmeer. dat minder woelig was dan
's morgens.
Hoe de stemming aan boord was? Prima!
„Daar bij die molen". „We gaan nog niet
naar huis" en nog meer van deze schoone
liederen schalden over het IJselmeer. Zelfs
werd nog een promenade gemaakt op het
feestelijk gepavoisecrde schip, waar ser
pentine en snippers dankbare artikelen
waren in handen van de jeugd. Radema
ker en De Reuver es. waren onvermoeid
in het produceerertSvan muzikale klanken
en hielden de stemming tot aan het einde
toe er uitstekend in.
Vermoeid, maar voldaan werd Velsen
weer bereikt.
De organisatie van dezen boottocht heeft
het bestuur vele moeiten en hoofdbrekens
gekost, maar het welslagen en de tevreden
heid van de deelnemers, zal ongetwijfeld
voor de leiding van Van Leer's Personeel-
vereeniging een stimulans ziin om ook in
de toekomst aan haar leden ontspanning te
bieden. Het wordt gewaardeerd, deze ont
spanning na den' arbeid. En is waardee
ring niet het mooiste blijk van dank, dat
er^Destaat. Ga zoo door bestuur van Van
Leer's Personeelvereeniging! Aan nieuwe
plannen wordt reeds gewerkt, mogen zij
slagen als de boottocht.
Tenslotte vermelden wij nog de uitslagen
van de onderlinge wedstrijden:
Touwtrekken neeren: 1. H. Slaman, 2.
Veldman.
Hindernisloopcn voor dame en heer: 1.
d. Kooy en mej. Docter; 2. Pronk en
mej. Sonius; 3. Van Rijn en mej. v. Rijn.
Touwtrekken HM-14 jaar: 1. Henk
Tromp: 2. Nellie Hoolwerf.
Eierrapen 610 jaar: 1. Wim Docter; 2.
Tinus Pirovano; 3. Anton de Vos.
De voorzitter, de heer Rijsenbri], reikte
met een toepasselijk woordje de prijzen
uit. B.
BEVERWIJK
De diphteriegevallen.
Een uiteenzetting van dr. Grosfeld.
Zooals wij Zaterdag reeds berichtten zijn
er in onze gemeente eenige gevallen van
dipkterie geconstateerd, waarvan tot nu twee
met doodelijken afloop. De districts-school-
arts voor Midden-Kennemerland, dr. J. C. M.
Grosfeld, deelt ons naar aanleiding hiervan
nog het volgende mede:
Ter vermijding van een te groote ongerust
heid, zooals van een onverantwoorde zorge
loosheid diene deze korte uiteenzetting. Want
diphterie is een ernstige ziekte.
Allen weten wel, dat het om een besmette
lijke ziekte gaat. De smetstof, die wij kennen
als de diphteriebacil, leeft in de keel van het
patiëntje. Door uithoesting wordt de smet
stof in de omgeving verbreid en kan dan den
gezonde besmetten. Van diens werstandsver-
mogen hangt het nu maar af, of de nieuw be
smette ziek wordt of niet, terwijl het aantal
en de aanvalskracht der birsiengedrongen
bacillen daarbij ook een rol spelen. Bij de
besmetting worden het eerst de amandelen
in de keel getroffen. Het kind is hangerig,
■oelt zich niet lekker en klaagt over keelpijn.
Ziek zijn met keelpijn kan door velerlei oor
zaken ontstaan, maar in een tijd als deze.
wanneer er diphterie heerscht, is het van het
allergrootste belang om dan overwijld den
dokter te waarschuwen. Immers deze bezit
tegen diphterie een machtig middel, dat des
te zekerder helpt naarmate het eerder wordt
toegepast. Tijdig inroepen van geneeskundige
hulp en snelle herkenning' van den waren
aard der ziekte is hier dus dringend ge-
wenscht. Daarmee kap beslist worden over
het leven van het patiëntje, terwijl tevena
maatregelen tegen onnoodige verspreiding ge
troffen kunnen worden. Zoo zullen de broer
tjes en zusjes de school niet mogen bezoe
ken. Pas wanneer de dokter het besmettings
gevaar geweken acht, mogen de kinderen naar
de school terug.
De school zelf speelt niet zoo'n voorname
rol als wel gedacht wordt. Het is dan ook
niet noodig om bij een dlphterie-epidemie van
beperkten omvang, zooals we thans meema
ken, tot sehoolsluiting over te gaan.
De diphterie begint dus met keelpijn. De
smetstof, welke ir. de keel voortwoekert,
heeft twee zeer gevaarlijke eigenschappen.
Ten eerste vormt zij velten of membranen,
die in de keel, in het strottenhoofd en in de
luchtpijpen een ware hindernis voor de adem
haling kunnen gaan vormen. Het kind wordt
benauwd, hijgt naar lucht en niet zelden
sterft het den verstikkingsdood.
Ten tweede vormt de besmettingsstof een
vergift, dat het lichaam overal binnendringt
en het patiëntje door en door ziek maakt.
Enkele organen, vooral het hart en de zenu
wen zijn voor dat vergift gevoelig, met alle
ernstige gevolgen van dien, zooals hartlijden
en verlammingen. De verlammingen kunnen
nog weken na de eigenlijke ziekte ontstaan.
Er is dus alle reden om de diphterie te
vreezen. Het is zaak om thans bij een kind,
dat ziek is en over keelpijn klaagt, den dokter
te roepen.
Maar we kunnen meer doen. Er is een goed
middel om het weerstandsvermogen tegen de
diphterie te verhoogen. Dat middel bezitten
in de onvatbaarmaking .(immunisattc).
Daarbij wordt een geringe hoeveelheid
diphteriegif ander de huid ingespoten. Het
lichaam verweert zich daartegen door een
overmaat van tegengif te produceeren, welke
Reeds om half zeven werd vertrokken. Via gedurende enkele jaren in het lichaam ach-
de hoofdstad ging men naar Muiden. Aldaar terblijft. En juist die overmaat van tegengif
wet;d door allen het Muiderslot bezichtigd. beschermt tegen eventueele besmetting. Sinds
Hier zagen de leerlingen wat zij in de ge- verscheidene jaren worden de schoolkinderen
schiedenislessen hadden gehoord. Voor alles 0p deze wijze tegen diphterie (en ook tegen
hadden zij groote belangstelling. Nadat de roodvonk) onvatbaar gemaakt. Reeds 2 3
Reparateur" dienst had gedaan werd over weken na de volledige inspuitingen (d. i. 3
Het is goed acht uur. Het schrille ge
luid van een stoomfluit verscheurt de
stilte van het nog slapende Velsen en over
stemt het geroezemoes op den Alkmaar
Packetsteiger. Het is de stoomfluit van de
„Friesland die voor dez^i dag gecharterd
is door Van Leer's Personeelvereeniging.
De trossen gaan los, de traditioneele te-
laatkomers klauteren nog aan boord en
dan slaat bruisend het schroefwater op.
De boottocht van Van Leer's Personeel
vereeniging is begonnen. Niet minder dan
ruim 600 deelemers zijn aan boord van
den „Friesland", een bewijs, dat net ijverige
bestuur van de Personeelvereeniging voor
den tweeden keer een goeden greep heeft
gedaan met het organiseeren van dezen
tocht, die ditmaal Hoorn tot- bestemming
heeft.
De ponten waren nauwelijks gepasseerd,
toen de eerste klanken van het Rozian
dansorkest o. 1. v. den heer Rademaker
een orkestje bestaande uit leden van de
vereeniging reeds over het Noordzee
kanaal klonken. De stemming liet hier al
"lauw niets meer te wenschen, want on-
lanks het yroege uur werden de popu
laire wijsjes uit volle borst meegezongen
Ook waren de gebr. De Reuver present.
Wat zij produceerden, werd gretig gecon
sumeerd. Er was echter nog meer op de
.Friesland", dat zorgde voor een opgewekte
stemming. De bekende humorist Leo
Peelen trok van kajuit tot kajuit van „ons
schip". Hier tracteerde hü op eenige kos
telijke moppen en daar weer op eenige
levensliedjes.
We zijn buiten.
Amsterdam was spoedig bereikt. Op het
anders zoo drukke IJ heerschte thans de
Zondagsrust. Het sohutten was zoo ge
beurd, maar toen bekroop velen de vrees,
hoe het „buiten" zou zün. Het is echter erg
meegevallen, want geen zeezieke of liever
gezegd meerziekte hebben we gezien. Het
varen zit de leden van de Personeelver
eeniging na den tweeden keer blijkbaar al
in het bloed. Het IJselmeer bood een prach
tige schouwspel. Rumoerig en wild was de
oppervlakte. Zachtjes deinend kliefde de
„Friesland" de baren, waarop het zonnetje
af en toe zilveren plekken tooverde.
Dank zij dus de stevige constitutie van
de deelnemersmagen verliep de overtocht
naar Hoorn even opgewekt als het minder
wilde gedeelte naar Amsterdam.
In Hoorn.
Dit oude plaatsje werd in het middag
uur bereikt en door de goede zorgen van
het bestuur werden de deelnemers in
verschillende café's ondergebracht.
Zoo'n zeereisje maakt hongerig
Hoorn heeft kunnen zien hoeveel de 600
man Verorberde. Maar wat moest er toen
fedaan worden om allen bezig te houden?
ijdens den tocht had het bestuur echter
al de inschrijving geopend voor eenige
onderlinge wedstrijden. Hiervoor" trok een
groote groep deelnemers(sters) naar het
zwembad van Hoorn, waar niet alleen ge
zwommen maar ook op een flinke weide
gespeeld kon worden. En daar was het.
waar het bestuur aan de lün trok en wel
op een geweldige manier. Het is echter
geen critiek lezer, want het
gebeurde bij
het touwtrekken voor heeren. De hinder-
niswedstrüd voor paren koppelde met recht
de paartjes aan elkaar. Deze uitvinding van
voorzitter Rijsenbrü verwekte lachstor-
men aan den oever van het IJselmeer. Er
waren deelnemers, die niet verder konden
van het lachen. Ook de jeugd werd niet
vergeten, want met verschillende spelletjes
werd ook zij bezig gehouden. Van Leer's
vereeniging schijnt zelfs kippen te bezitten,
want het jonge volkje moest eieren rapen.
Het waren echter surrogaat-eieren, die met
de producente de kip niets te ma
ken hadden.
Anderen maakten weer van de gelegen
heid gebruik om Hoorn te bezichtigen,
wat zeker de moeite waard is. Tallooze
fraaie oude bouwwerken, geveltjes en bij
zonderheden bezit dit oude stadje met zijn
scheeve huizen en straten met blauwsteenen
stoepen, haar oude wallen en het typische
havenhoofd.
De Hoornsche Vereeniging voor Vreem
delingenverkeer verdient een woord van
waardeering voor de wijze, waarop zij haar
gasten ontving en de medewerking, welke
zij verleende bij de voorbereiding van dit
uitstapje.
De terugreis.
De uren vlogen als 't ware om en veel
te vroeg naar ieders zin moest de „Fries-
Fietstocht school 7.
Ondanks de moeilijke omstandigheden kon
een tweédaagsch uitstapje voor de leerlingen
van de 6de en 7de klasse van school 7 wor
den voorbereid en uitgevoerd. Een flinke
schare kinderen heeft een prachtige rijwiel-
tocht naar Laren gemaakt.
Het initiatief is uitgegaan van den heer H.
Slabbekoorn, onderwijzer.
Een tweedaagsche fietsreis was nieuw voor
school 7 en er is een flinke dosis moed en
veel voorbereidend werk noodig geweest om
deze te kunnen doen slagen. De tocht i s ge-
Naarder», met zün mooie omgeving naar La
ren gereden, waar men 's middags in Utt
Kamphuis „Altijd Bereij*' aankwam. Ver
volgens maakten de Velsenaars een wande
ling paar Laren. Na het avondeten, dat zich
goed "liet smaken, werden op de wijde heide
spelen uitgevoerd en anderen genoten van de
natuur en het ruime uitzicht.
De avond werd verder geposeerd met zang
en een lekker kopje thee. Vermoeid zochten
de leerlingen en geleiders de legersteden op,
doch zij waren toch niet zóó moe, dat de laat
ste eerst om haH twaalf dacht te gaan rusten
Den volgenden morgen was het om 7 uur
uit de v.eeren, waarna corvecdienst. Een flink
bord pap en de noodige boterhammen gaven
weer kracht voor den terugtocht, welke dooi
de Loosdrechtsche plassen voerde Het natuur
schoon van de fraaie omgeving bracht allen
in groote bewondering. De broodmaaltijd
werd in de open lucht en onder veel vroolijk
heid genuttigd. In Amsterdam bleek, dat men
verkeersregels goed kent en in acht neemt.
Evenals op de heenreis was „Gerrit" niet
voor een kleintje veiyaard; hij hielp velen,
die met een lekken band te kampen hadden
weer aan den rol. In de beste stemming
luid zingend werd de tweede dag bij de pont
besloten, doch niet voor de belofte was ge
daan het volgend jaar wederom zulk een
heerlijke reis te maken.
Teekerüng Hessels (Pax Holland
(if u*d heeft besloten;
jvllie niekt,dkn
doodstraf, z»c,t,en jolhe
hei weltdan levenslange
ops lol lino
w
dat i» klemtc/v
Ahei'd .knor. Ik geloop
idak V"j cUn no o, bokerO
<^evanO|On konnon S
^5 »'n
hei vlie^tvici tereihfcj
gekomen omdat «Aj--
^OmdAi
EU
maal met 2 weken tusschenpoos) kan men op
een volledige onvatbaarheid rekenen. Zooals
altijd komt wel eens een enkele mislukking
voor, maar de cijfers bewijzen zóózeer het
groote nut van deze methode, dat zij dringend
moet worden aangeraden.
De diphterie is echter het gevaarlijkst voor
de nog niet schoolgaande kinderen, zoodat
deze juist de bescherming het meest van noode
hebben. Deze week, n.l Vrijdag a s. zal er
gelegenheid gegeven worden om de kleine
nog niet schoolgaande kinderen van 1 tot 7
jaar te laten Inenten. Daarvan gebruik te
maken, zij in dezen tijd dringend aanbevolen.
Wanneer men zoo handelt, dus bij een ver
dacht geval tijdig den dokter waarschuwen
en de gezonde kinderen zooveel mogelijk la
ten inenten, dan behoeft men terecht de
diphterie veel minder te vreczen.
ORG F.rxX>NOKRT
Op het gebruikelijke twee-wekelljksebf»
orgelconcert. dat Dinsdag 21 J-ul! In de
Xed. Herv. kerk gegeven zal worden, zal
ditmaal als gast-organist de heer Kgbort
Vos, organist der kapel Nieuw Vredenhof to
Heemstede fungeeren.
Hü zal het volgende programma uitvoe
ren: Partita sopra: Jesu meine Freude. J.
G. Welthcr: PraeludJum en fuga in c-klein
van J. S. Bach alsmede het koraal-voorspel
„Nun konvm' der Heiden Heiland" van den_
zelfden componist: César Franckte Prflude.
fugue et variation: vier intermezzi van
Hendrik Andriessen en een improvisatie
over „Halleluja, lofgezongen".
CASTRICUM
SCHOUW
Van weg de Caatrlcumsoho Polder zal
Woensdag 5 Augustus schouw worden ge—
houden over wateringen gelegen aan da
Mooi. Bosch Bo-uw er Dtlanden Binne»-
en Buitendijks.
SANTPOORT
K ER KBOLLEN VEILING.
De kerkbollenveiling, die hedenavond ln da
Parochiezaal wordt gehouden, zal te acht uur
beginnen. Het is de elfde maal, dat hier een
dergelijke veiling plaats heeft.
