Haarlemsche Courant
Hoofdverbinding van Kaspische- met Zwarte
Zee verbroken.
Tichoresk vast in Duitsche handen.
In N. Afrika activiteit
van het luchtwapen.
De Duitsche opmarsch in de Noord-Kaukasus.
Op bezoek bij den „Uniekever".
Rechten en plichten van den Nederlandschen
arbeider in het buitenland.
287e Jaargang No. 184 x x
Abonnement p. week 0,26, p. maand 1,15, p. kwartaal 3,4»,
franco p. post 3,73, losse nummers 6 cent. Advertentlën s—is
n.m. 3,— elke m.m. meer 20 cent. Reclames dubbele prU«,
Advertentieabonnementen 1500 m.m. 12 cent p. m.m. Kennemer
Kdltle 3—15 m.m. 1,20. Abonnement 1500 m.m. S cent p. m.m.
pkt.t Grafische Bedrijven Damlate.
Wad. Hoofdredactenri 1. V. BAUDEWYN8.
Nieuwsblad voor Noord-Holland
Verschijnt dagelijks behalve op Zon- en feestdagen.
Vrijdag 7 Augustus 1942
Bureaus Haarlem: Groote Houtstraat 93, Bijkantoor: Socnda*
plein 37. Tel. Directie 13032. Hoofdredactie 15054, Redactie 10600,
Administratie 10724, 14S25. Soendapleln 12230. Postgiro 134950.
Directie PH. A. MEES P. W. PEEREBOOM.
Oliegebied van Maikop gescheiden van raffinaderijen in Noord
Kaukasus. Het Kaukasische spoorwegverkeer ontwricht.
Mislukte tegenaanvallen.
180 Sovjet-vliegtuigen
neergeschoten.
Het opperbevel van de Duitsche weer
macht deelt mede:
In het gebied van den Kaukasus werd
het spoorwegknooppunt Tichorezk genomen
en de spoorlijn ten Noord-Westen der stad
over een breed front bereikt. Beweeglijke
formaties der infanteriedivisies rukken ver
der op naar het Zuiden. Formaties jacht-
kruisers steunden in aanvallen op groote
hoogte en in scheervluchten de pantsertroe
pen bij de uitbreidng van het bruggehoofd
over de Koeban.
Ten Zuiden van Worosjilofsk
verbraken snelle formaties in snellen
opmarsch over de Koeban de groote
spoorwegverbinding tusschen Zwarte
en Kaspische Zee. Ten Noorden van de
Sal vordert de aanval van Duitsche en
Roemeensche troepen goed. Aan de
successen in dit gebied hebben de Roe
meensche formaties een bijzonder aan
deel.
In de groote bocht van den Don werden
tijdens hevige afweergeveehten 25 vijande
lijke pantserwagens kapotgeschoten. Ge
durende den nacht zette de luchtmacht haar
aanvallen op spoorweginstallaties in het
achterwaartsche gebied van den vijand
voort. Ln het gebied van R z j e f duren de
zware gevechten voort. Ten Noorden van
de stad hebben de Sovjettroepen tijdens
vergeefsche aanvallen 28 pantserwagens
verloren. Ook aan de Wolchof stortte
een door pantserwagens ondersteunde aan
val van den vijand ineen. Aan het Oostelijk
front zijn Woensdag 180 vijandelijke vlieg
tuigen neergeschoten. Zes eigen toestellen
worden vermist.
Na storingsvluchten overdag van afzon
derlijke vijandelijke vliegtuigen boven West
Duitsch gebied heeft de Britsche luchtmacht
Woensdagnacht militair zonder effect blij
vende aanvallen ondernomen op 't industrie
gebied van R ij n 1 a n d en Westfalen. De
schade, die in woonwijken van eenige ste
den is aangericht, is gering. Vijf der aan
vallende bommenwerpers werden door
nachtjagers ten val gebracht.
Aan de Zuid- en Oostkust van Engeland
heeft de. luchtmacht Woensdag en Woens
dagnacht, ten deele in scheervlucht, voor
den oorlog belangrijke1 installaties met bom
men van zwaar kaliber aangevallen.
Zeer groote snelheid.
In aanvulling op het weermachtbericht
verneemt het D. N. B.: De Duitsche op
marsch gaat daar zoo snel in zijn werk, dat
dagelijks nieuwe belangrijke plaatsen en
terreinpunten worden genomen en dat er
voorlooplg geen tijd is de talrijke gevange
nen en de omvangrijke buit ié tellen. Door
de inneming van de belangrijke spoorweg
knooppunten Kropotkin en Tichorezk en
Engelschen richten een Joodsch
en Arabisch leger op.
Gisting m Syrië en Iran.
Het Italiaansche weermadhitbericht luidt
als volgt:
Aan het Egyptischefront hebben Itali
aansche en Duitsche formaties vliegtuigen
herhaaldelijk aanvallen ondernomen op
vijandelijke troepen en stellingen en in
luchtgevechten zes Britsche toestellen neer-
Jeschoten. Vijandelijke luchtaanvallen op
obroek en Mersa- Matroe veroorzaakten
eenjge schade. Een Britsche machine werd
vernietigd. Tijdens de operaties op Malta
schoot een formatie Italiaansche jagers, die
de bommenwerpers vergezelde, twee Spit
fires omlaag. Een ander Britsch vliegtuig
onderging hetzelfde lot, tijdens luchtge
vechten met Duitsche jagers.
Engelsche vliegtuigen poogden in het
centrale bekken van de Middellandsohe
Zee een van onze konvooien aan te vallen.
Een vijandelijk toestel werd getroffen door
het afweergeschut van de begeleidende
vaartuigen en stortte in zee. Het konvooi
(eed geep. schade. Een van onze toestellen
}s van zijn opdracht uit het Oostelijke bek
ken van de Middellandsche Zee niét terug
gekeerd.
De toestand in het Nabije Oosten.
Men verneemt uit Cairo: sedert enkele
flagen wordt Ahmed Hussein, de leider van
de Egyptische Groenhemden gezocht, die
tot het concentratiekamp is ontsnapt. Dit
feit heeft opschudding in officieele kringen
verwekt, daar men Ahmed Hussein tot het
uitlokken van onlusten in staat acht.
Naar de Britsche berichtendienst meldt,
heeft de Britsche regeering officieel mede
gedeeld, dat een „Palestijnsche legerafdee-
™g" is gevormd, die zal bestaan uit ge
scheiden Joodsche en Arabische infanterie-
hataljons.
De Engelsche minister van oorlog, sir
James Grigg, -heeft in het Lagerhuis ver
klaard, dat de bestaande Palestijnsche
compagnieën in de nieuwe regimenten zul-
en worden opgenomen. Men hoopt nog
lOjOOO reeruten aan te werven-
Tijdens een debat, dat op deze mededee-
jtog volgde, brachten eenige afgevaardigden
naar voren, dat de vorming van een joodsch
kger in Palestina een gevaarlijk effect op
stemming der Arabieren zou hebben.
In Iraansdhe kringen zouden de gemoe
deren aan het gisten zijn gegaan wegens
«et orftslag van het kabinet Soulleyni. In
velschillende provincies vonden botsingen
Plaats tusschen sterk gewapende oproerige
elementen en Sovjettroepen. Men zou tal
rijke dooden en gewonden hebben geteld.
Aan den anderen kant hebben te Tehe-
manifestaties plaats gehad in verband
n ,^en toestand der voedselvoorziening.
Ook in Syrië ziet de toestand er niet
moskleurig uit: te Aleppo hadden eveneens
P®J°°gingen plaats, waarbij oplossing van
net ravifailleeringsprobleem werd geèischt.
Syrische stammen pleegden saibotage-
fn u Engelsche verbindingslijnen
«jsspheh Syrië en Irak, alsmede op de pijp-
die door de Syrische woestijn
door den opmarsch der verbonden troepen
over een breed front tot'aan de spoorlijn
Jeisk-Tichorezk is het geheele operatiege
bied, dat den Sovjettroepen rond Kras
nodar nog is overgebleven, van zijn belang
rijke toevoerwegen beroofd.
Het is de luchtmacht gelukt scheepsbe-
wegingen, die de bolsjewisten in de Straat
van Kertsj poogden te ondernemen, te ver
hinderen er» daarbij een bolsjewistisch
vrachtschip en- een kustvaartuig -door bom
men te beschadigen.
Tichoresk
De ten Oosten van de Zee van Azof op
rukkende Duitsche en Roemeensche troepen
hebben bij de achtervolging van de naar
het Zuiden wijkende bolsjewieken de stad
Tichoresk strijdend gepasseerd. Op dit be
langrijke kruispunt van de uit Jeisk naar
Armawir en van Krasnodar naar Stalingrad
loopende spoorlijnen is het tot felle huizen
gevechten gekomen, waarbij de vijandelijke
tegenstand, gebroken werd. Tevergeefs
trachtten de bolsjewieken door tegenaan
vallen, die gesteund werden door een pant-
sertrein, de stad te heroveren. De Duitsche
en verbonden troepen handhaafden niet al
leen hun terreinwinst, maar rukten met hun
bewegelijke deelen onstuitbaar verder naar
het Zuiden .op.
In het gebied ten Noorden van Worosji
lofsk trachtte een van zijn verbindingen
afgesneden vijandelijke troep naar het Oos
ten door te breken, doch werd in het ge
concentreerde vuur van alle wapens ver
slagen. Andere uiteengedreven vijandelijke
groepen werden in het gebied ten Noorden
van Armawir vernietigd of gevangen ge-
Ten Zuiden van Worosjilofsk rukten
snelle troepen, doeltreffend gesteund
door formaties jachtkruisers, ver op
over den Koeban en verbraken de
groote spoorwegverbinding tusschen de
£warte en de Kaspische Zee. Daardoor
werd den vijand opnieuw belemmerd in
zijn geringe, hem nog resteerende be
wegingsmogelijkheden. Het verlies van
deze spoorlijn is voor de bolsjewieken
zoo belangrijk, omdat zij als belangrijk
ste transportverbinding tusschen het
oliegebied van Maikop en de oliever-
werkende raffinaderijen in 3e Noord -
kaukasische steden optreedt.
Bij de ondersteuning van de oprukkende
Duitsche troepen aan den Zuidelijken oever
van den Koeban door Duitsche formaties
jachtkruisers is een groot aantal gemotori
seerde en bespannen voertuigen vernield
en een groote benzineopslagplaats der bols
jewieken 'in brand geworpen. Door inslaan
de bommen op vluchtende, vijandelijke
colonnes leed de vijand zware verliezen.
Luchtaanvallen werden gericht op de sta
tions van Koerganaja, ten Westen van Ar
mawir en de havenstad Toeapse aan de
Zwarte Zee.
Veertien dagen offensief.
De A.N.P.-correspondent te Bei-lijn meldt:
Het is thans veertig dagen geleden dat het
offensief tegen de legers van Timosjenko is
begonnen en van militaire zijde wordt er op
gewezen dat in dezen korten tijd de geheele
Zuidelijke vleugel van het bolsjewistische
front verbrijzeld is. De Duitsche en verbon
den troepen zijn opgerukt in een gebied,
dat twee tot drie honderd kilometer diep en
acht tot negen honderd kilometer lang is,
dat tal van terreinmoeilijkheden opleverde
en waarin tal van belangrijke industrie-
en ravitailleeringscentra waren gelegen.
De strijd is thans tot het gebied van de
Kaukasische randvolken genaderd. Het is
bekend, dat deze volken, zooals de Kalmuk-
ken en Tartaren van den aanvang af tame
lijk vijandig tegenover he't bewind van
Moskou hebben gestaan.
De bolsjewistische gezaghebbers heb
ben deze volken dan ook als soldaten
onbetrouwbaar geacht. Dat dit wan
trouwen geenszins misplaatst is, blijkt
wel hieruit, dat b.v. de Krim-Tartaren
actief aan den strijd tégen de bolsje
wisten aan de zijde dei' Duitsche troe
pen hebben deelgenomen.
Na den benedenloop van den Don te heb
ben overschreden, zijn de Duitsche en 'ver
bonden troepen in nauwelijks 10 dagen tijd
een 300 K.M. naar het Zuiden opgerukt.
Deze geweldige prestatie is geleverd in een
dor steppengebied, waar de zomerhitte, de
bewegingen der troepen aanzienlijk be
lemmert.
Geallieerde militaire
conferentie te Moskou.
Boodschap van Roosevelt over
uitbreiding der hulp.
Naar de Britsche berichtendienst
meldt, is de Engelsche ambassadeur te
Koebisjef Donderdag te Moskou aange
komen.
De Amerikaansche ambassadeur in
de Sow jet-Unie is ook te Moskou aan
gekomen.
Naar radio New York meldt, wordt te
Moskou een militaire conferentie ge
houden. Hieraan zouden hooge Russi
sche militairen, de Amerikaansche It.-
gen. Bradley en voorts de Britsche en
de Amerikaansche ambassadeur deel
nemen.
Naar de Britsche bei-ichteiTdienst
meldt, is generaal-maj oor Bradley,
commandant van het eerste Ameri
kaansche luchtcorps in Mitchell Field,
gisteren met een persoonlijke bood
schap van Roosevelt aan Stalin te Mos
kou aangekomen.
Bradley heeft verklaard, dat Roosevelt
hem naar Moskou heeft gezonden om de
Amerikaansche hulp aan de Sowjet-Unie
uit te breiden en te vergemakkelijken.
In politieke kringen te Berlijn wordt
eraan herinnerd, dat „persoonlijke bood
schappen van Roosevelt" het begin van het
eind plegen te beteekenen. Zoo werd de
Negus met een dergelijke boodschap be
dacht alvorens hij Abessinië moest ver
laten. Een andere kreeg Tsjang Kaï-Sjek
vooi' de weg door Burma werd afgesneden.
Koning Peter van Joegoslavië kreeg, een
dergelijke boodschap na de staatsgreep van
generaal Simowitsj en ook Koning George
van Griekenland mocht een brief van
Roosevelt zij het ook eerst na de ineen
storting van zijn land in ontvangst
nemen.
In dit verband wijzen politieke kringen
te Berlijn erop, dat een Zweedsch blad de
reis, die Chui-chill naar Moskou zou maken,
vergelijkt met het bezoek, dat hij kort
voor de ineenstorting van Frankrijk aan
den toenmaligen Franschen ministerpresi
dent, Reynaud, bracht.
„Zuiveringsactie" van Stalin.
Volgens te New York uit Moskou ont-
angen berichten, is Stalin begonnen met
een nieuwe z.g. zuiveringsactie. Hoewel
daaromtrent slechts gecensureerde berich
ten beschikbaar zijn, blijkt daaruit dat alle
personen „geliquideerd" worden, die het.
hebben durven wagen, Stalin op de onzin
nigheid der voortzetting van den reeds
verloren oorlog opmerkzaam te maken.
Honderden leden van bet vroegere Tsaris
tische leger- alsmede de kinderen der poli
tieke gevangenen worden gearresteerd, en
doodgeschoten. De wolf Stalin wil daar
mede onder het voorwendsel, de volks
verraders onschadelijk te maken, het Sow-
jet-volk nog èens opzweepen tot" verzet
tegen de Duitsche troepen, totdat dit volk
ten slotte is leeggebloed en ineenstort.
Diplomaten der partijen
bij Snner.
Serrano Suner, minister van bui-
tenlandsclie zaken van Spanje, heeft
Woensdag een onderhoud gehad met de
Duitsche en Italiaansche ambassadeurs.
Hij ontving eveneens den Engelschen
ambassadeur. Waarover de gesprekken
liepen, werd niet medegedeeld.
Berlijn over de rede van
Saradjogloe.
De rede van den Turkschen minister
president Saradjogloe wordt te Berlijn als
een bevestiging beschouwd van het feit, dat
Turkije de politiek van strikste neutraliteit
naar alle kanten verder denkt te voeren. De
rede bevestigt, volgens de te Berlijn be
staande opvatting, wat sedert maanden door
vele Turksche staatslieden is verklaard: het
afwijzen van eenigerlei aggressieve bedoe
lingen tegen wie dan oolc, en het naast
elkander bestaan van 't bondsgenootschaps-
verdrag met Engeland en het vriendschaps
verdrag met Duitschland.
Weermacht bezoekt de
fïitlerjeugd.
Ter verdieping van de samenwerking tus
schen leger en Hitlerjugend zijn op uitnoo-
diging van den chef van het opperbevel der
Duitsche weermacht, maarschalk Keitel.
15 militairen van het leger, onderscheiden
met het Ridderkruis, te Berlijn aangekomen
om een bezoek te brengen aan de kampen
waar de H. J. in militairen zin wordt opge
voed. De militairen zullen hier spreken over
hun ervaringen aan het front.
kaart m pelt
De strijd in de Noord-Kaukasus ontwikkelt zich langs de rivieren-de Koeban en Jeja.
Over een breed front naderen de vereenigde Duitsche troepen de spoorlijnen Jeisk en
Noworossijsk. Belangrijke plaatsen zijn reeds in Duitsche handen gevallen, o.a. Ro-
manouski (Kropotkin). Worosjilofsk (StawropR), terwijl de plaatsen Temjoek, Kras
nodar (Jekatarinodar) bedreigd worden met omsingeling. Op de kaart zijn verder de
voornaamste pijpleidingen ingeteekend die de petroleum aanvoeren naar de Zwarte
Zee-uitvoerhavens.
Italiaansche troepen in den strijd tegen de bolsjewisten. In het bezette Sovjet-gebied
deelen de Italiaansche ravitailleeringsafdeelingen aan de bewoners voedsel uit.
(Orbis-Luce-Holland-Pax Holland-c)
Een stukje Nederland in het Sovjet-moeras.
S.S.-P.K. Van den weg, die tusschen twee
haakjes niet meer dan een platgetreden "en
platgereden stuk land bestaat, en de eenige
verbinding vormt met een paar onooglijke
gehuchten en veelal vlak achter en soms ook
voor de frontlinie lóópt, voert een knuppel
dammetje in de richting van het bosch.
Nu is het droog de klimatologische om
standigheden veranderen hier zeer snel en
we zouden geneigd zijn ons af te vragen,
waarom daar een knuppeldammetje ligt, in
dien we de dooiperiode niet hadden mee
gemaakt. Toen zakten we tot halfweg de
kuiten in een modderpap en de knuppeldam
leek zuiver een vlonder. Geen vlonder echter
van mooie vlakke plankjes, maar- gemaakt
uit op gelijke lengte afgezaagde en naast el
kaar gelegde boomstammen waarvan er een
op de twintig vastgemaakt is aan den onder-
balk. De rest ligt tusschen deze vastgeklemd,
van dat klemmen moet men echter niet al
te hoog opgeven, want dat is maar zeer pro
visorisch.
De gevolgtrekking ligt voor de hand. Het
gebruik maken van een dergelijk plankier
vereischt een bepaald soort beenen, ditmaal
geen „zéemansbeenen", maar „rolbaanbeenen".
Men went echter overal aan. Er zijn hier aan
het front in de Sovjet Unie zoo veel om
standigheden van diverse „pluimage", dat het
aanpassingsvermogèn van den mensch tot
den hoogsten graad van ontwikkeling komt
we alleen nog maar verbaasd zijn, dat we
.niet net als een kameleon van kleur kunnen
veranderen, naar gelang het winter
zomer is.
Schroomvallig wordt het hobbelige, rollerige
pad betreden, het voert ons tusschen lage
wilgen en elezenstruiken door, hier en daar
frewisseld door zilver-wit gestamde berken,
n'een steeds moerassiger en natter wordend
terrein. Het is zoo jungle-achtig dicht be
groeid dat het ons eerlijk gezegd niet ver
wondert, plotseling in een centrum van leven
en bedrijvigheid te staan. Met uitbundig ge
lach en enthousiasme worden we begroet.
„Hé, die P.K.-mannen zie je toch ook over-
zeg", wordt ons in onvervalscht Amster-
damsch toegeroepen.
„Welkom hier hoor, we hadden al lang ge
hoopt dat een van jullie eens komen zou. We
hebben zoo het een en ander meegemaakt,
waarvan we graag eens iets wilden vertellen.
In Holland moeten ze weten hoe we hier
zitten."
Op de plaats, waar zich het begin van dit
gesprek ontwikkelt, bevindt zich een uit
dikke boomstammen opgebouwde vierkante
woonruimte, midden in het water staande.
Van voren met een soort „terras", dat met
it berkenstammetjes samengestelde
balustrade is voorzien om mogelijke onge
lukken, met als resultaat een nat pak, te
voorkomen. Zelfs een tafel uit hetzelfde ma
teriaal vervaardigd, ontbreekt niet. De voor-
:ijde van het huis is met dennegroen ver
sierd, er hangt een vlag en er heerscht een
bijzonder opgewekte stemming. Gezonde
Hollandsche jongensgezichten rondom. Ze
genieten van de eerste vroege milde voor
jaarszon. De winter heeft zoo lang geduurd,
en koud dat het geweest is
Wat lijkt' alles hier vroolijk en vreedzaam,
doch het is bittere ernst. Dat, wat ze hier
zelf gebouwd hebben, is een bunker. In ijzige
koude hebben ze de benoodigde dikke boom
stammen uit het bosch gesleept, vaak onder
het verraderlijk .vijandelijk vuur, geen oogen-
blik zeker dat ze niet direct de bijl voor hel
geweer moesten ruilen.
We hebben ons een plaatsje gezocht tus
schen hen in en alras komen de tongen los.
Ze praten vaak door elkaar, niet om elkaar
te betwisten, maar om datgene wat een ander
zeide, te bekrachtigen en ons toch vooral
maar duidelijk te maken, hoe ze hier ge
leefd.... en gevochten hebben.
„Kijk daar", zegt er een uit hun midden.
Hij wijst op een open plaats in het bosch,
ongeveer tien meter van ons vandaan. „Daar
was onze vuurstelling, daar stond onze gra
naatwerper. Precies op die plek viel een
vijandelijke granaat, toen vfre de vuurstelling
net een half uur van tevoren gewijzigd had
den. Dat zou wat je noemt een voltreffer
geweest zijn. Gelukkig was er niemand van
ons dicht in de nabijheid, anders waren er
beslist gewonden geweest. Toen echter hebben
we de bolsjewieken een flinke „loeier" terug
gegeven".
Wat klinkt dat allemaal eenvoudig, bijna
laconiek. We hooren van verkenningstóchtèn
tijdens 40 graden vor6t en door sneeuw van
een meter hoog; van aanvallen vAn de Sov
jets, die in hun hevig afweervuur mislukten
de etenhalers die worstelen moesten tegen
de woeste elementen der natuur en tot op
hun botten verkleumd, eindelijk het lang
verbeide warme maal brachten.
De zon staat al vlak boven de kim,
we aanstalten maken om weg te gaan. We
laten onze blikken nog eens dwalen over dit
vriendelijk uitziende „fronthuis". Is dit eigen
lijk geen schrille tegenstelling met de harde
werkelijkheid
„En nu hopen we maar, dat het groote
offensief spoedig gaat beginnen, dan kunnen
we die bolsjewieken tenminste weer flink
op de hielen zitten. Het is hier nu tamelijk
rustig en het heeft ons al weer lang genoeg
geduurd."
Neen, dat is geen tegenstelling, dat is
een uiting van den gezonden doortastenden
Nederlandschen geest, die hier spreekt en
den zin voor humor onder de ernstigste om
standigheden bewaart.
„En dispereert niet". De bewoners van
dezen bunker, die zij de „Uniekever" gedoopt
hebben, hebben een gemeenschap gesloten op
leven en dood. Het zijn zonder uitzondering
stoere, rasbewuste Nederlanders. Zij hebben
vrijwillig een taak op zich genomen, die
taak willen zij volbrengen, koste wat het kost.
Vol van indrukken loopen we over de
wiebelende rolbaan terug en nog klinkt het
achter ons: „Kameraden, komen jullie nog
eens terug, dan zullen we zorgen dat er wat
onder de kurk is, hoor.
We weten het zeker, we hebben het ge
voeld, gezien en gehoord. Daar in het moeras
sige bosch, in het uitgestrekte Sovjet-Russi
sche land, ligt een stukje Nederland. Zij heb
ben daar een stukje vaderland gemaakt-
Ja beslist, we komen nog eens terug, hou
den jullie je maar taai in „Klein Loos-
drecht".
Een bocht in het pad doet den bunker -uit
het gezicht verdwijnen. Ze lijkt opgeslokt in
de eindeloosheid van het grauwe bosch. Maar
achter ons klinken flau^r de tonen van mu
ziek, van een banjo en een guitaar.»Er wbrdt
bij gezongen, nu eens zacht, dan vfreer krach
tiger. Vaderlandsche liéderen
De frissche, sprankelende melodie van
.,Waar de blanke top der duinen, schittert
in den zonnegloed", zweeft uit over het wijde,
wijde land, waar zich een Nederlandsche
voorpost bevindt voor Neerlands vrijheid en
toekomst.
C..A. WENNIGER MULDER
Vrijwilligerslegioen Nederland.
SCHEEPSDOELEN IN KANAAL
BESCHOTEN.
Een zware batterij der marine-kustartil-
lerie, heeft gisterochten vroeg met goed
effect scheepsdoelen in het Kanaal bescho
ten, aldus meldt het opperbevel der Duit
sche weermacht.
ADVISEEREND ORGAAN BIJ HET
ONDERWIJS IN PAARDENKENNIS.
Naar aanleiding van een desbetreffend
voorstel van den Nederlandschen Land
stand, heeft-de secretaris-generaal van het
departement van Opvoeding, Wetenschap en
Kuituurbescherming bij schrijven van 20
Juli 3942, no. 8077. afd. 1, de Nederlandsche
Federatie van Landelijke R u iter ver eeni-
gingen erkend als adviseerend orgaan bij
het vanwege het departement van Land
bouw-gesubsidieerde onderwijs in paarden
kennis in den vorm van cursussen voor de
landelijke bevolking.
De Sowjet-vloot in de
Zwarte Zee.
De A.N.P.-correspondent te Berlijn'
m.eldt: Van welingelichte zijde wordt de
sterkte van de Sovjet-vloot in de Zwarte
Zee op het oogenblik als volgt aangege
ven: een slagschip van de Pajriskaja-
kommunaklasse (23.000 ton); 4 tot 6
kruisers van 5 tot 8000 ton, 12 tot 15
torpdojagers, een vrij groot aantal duik-
booten en torpedomótorbooten, benevens
een aantal kleinere vaartuigen.
Ofschoon nu de getalssterkte van deze
vloot nog vrij groot is, wordt de ge
vechtskracht niet zeer hoog aangeslagen.
Met name is het slagschip van een oud
type, zij het ook, dat het enkele jaren
geleden is gemoderniseerd.
Winterhulp Nederland Loterij 1942
beteekent ook: „Voor het volk,
door het volk".
VOOR WIE HET AANGAAT.
Bs. De Britten die bij voorkeur andere
volken laten vechten, hebben het, zooals
men weet, bestaan alle in de Unie van Zuid-*
Afrika wonende Nederlandsche burgers ge
vangen te nemen; omdat zii zich teg.en den
eisch van de Britsche autoriteiten, die hen
wilden mobiliseerën, om hen aan den strijd
overzee te laten deelnemen, verzetten.
Reeds vonden wij gelegenheid om nadruk
te leggen op het feit. dat de Britten zelf
echter liever thuis blijven, waar het klokje
tikt, zooals het nergens aan een eventueel
tweede front tikken zal, De laatste berich
ten welke wij in dit verband ontvangen,
idoen de deur dicht. Men weet, dat volgens
'de verordening van de Engelsche regeering
alle Engelsche staatsburgers in het buiten
land verplicht zijn naar hun vaderland te
rug te keeren. Het blijkt thans, dat 291.000
mannen onder deze verordening vallen, het
geen de moeite alleszins waard kan worden
geacht; het is een leger, waarbij de getal
sterkte der „troepen" van het avontuur te
St. Nazaire in het niet verzinkt.
De „Daily Telegraph" zoowel als de
„Times" constateeren echter, dat het mee-
endeel van hen.geweigerd heeft. Zij
blijven liever in het land van den bondge
noot, waar zij zich als het dan werkelijk
niet anders meer zou kunnen, voor de Ame
rikaansche Weermacht willen laten keuren.
Dat biedt n.l. allerlei voordeelen, waarvan
wel de voornaamste is. .dat zelfs de goed
gekeurde recruut nog een kans heeft om het
militaire pakje aan den wand te hangen,
daar in de Vereenigde Staten nog altijd ge
loot wordt.
Onder de Engelschen, die liever bloode
Jan dan doode Jan zijn en er daarom de
voorkeur aan gaven den oproep naast zich
neer te leggen, bevinden zich zeer vele
zoons van bekende plutocraten en personen,
die op een of andere wijze naam gemaakt
hebben, terwijl ook in de kringen der too-
neelspelers, filmartisten en schrijvers wei
nig animo blijkt te bestaan om de Duit-
schers te gaari bevechten. Zoo worden on
der de weigeraars ook genoemd Joh.
Laugton en Cronin.
Behalve dan' dat de Brit niets begrijpt,
van de wereldrevolutie (die niet meer te
keeren is) en volkomen het militair tem
perament mist, komt daar nog. bij, dat hij
vele jaren lang onderworpen werd aan een
intensieve propaganda, die zoogenaamd
uitging van strijders voor vrede en ont
wapening, maar in werkelijkheid niet an
ders was dan een gemaskeerde communis
tische actie, waardoor de> andere volkeren-
oorlogsmoede werden gemaakt en ontwa-
Kend zouden zijn tegen den tijd, dat de
orden van Stalin konden opmarchceren.
Bovendien: de Brit kón rustig stadn tegen
over het vraagstuk der levensruimte, want
alle levensruimte was voor hem!
En thans is diezelfde Brit niet. berekend
voor den grooten strijd, die van hem wordt
gevergd en blijft hij liever in zijn veilig
tehuis.
Het behoeft nauwelijks vermeld te wor
den^ dat men in Amerikaansche kringen
over dezen gang van zaken niet gesticht is.
De Amerikaan, die beter dan wie ook weet
hoe Engeland er aan toe is, ziet de zaak
anders en kan zich niet verplaatsen in de
mentaliteit van den Brit, waarvan vast
staat, dat hij nog steeds met hulptroepen
meent te kunnen winnen.
De nervositeit welke te Londen heerscht.
de geheime parlementszittingen, die met
den dag talrijker worden, geven een goed
beeld van de groeiende zorgen over het
Imperium.
Ter motiveering van het regeeringsvoor- v
stel tot verdaging van het parlement voor
het zomerreces, voerde Cri,pps aan, dat de
ministers overwerkt zijn en de voorgeschre
ven aanwezigheid in het parlement niet
meer verdragen kunnen.
In Rusland speelt zich een cata
strophe af, waarvan de gevolgen voor
Engeland beslissend zullen zijn, met het
uur wordt het moeilijker de Duitsche suc
cessen te loochenen, maar de Brit blijft
zichzelf en daarom wordt de kans, dat
steeds meer aandrang tegenover de onder
danen van andere nationaliteiten wordt
uitgeoefend fnel het uur grooter. De Britten
aarzelen niet wat dat betreft. Geen propa
ganda zal geslepen genoeg zijn en geen -truc
te gewaagd om de groote menigte te mis
leiden en te brengen tot datgene wat zij
zelf niet aandurven, of niet aan kunnen,
of waarvoor zij hoogstens hulptroepen zul
len gebruiken. Dat kunnen burgers die
misschien over dezen kant van de zaak nog
niet zoo diep hebben nagedacht, zich voor
gezegd houden.
Van bijna drie honderdduizend Britten
verklaarden zich slechts enkele honderden
bereid den militairen dienstplicht in eigen
land te vervullen,-honderdduizenden die
wél dienen bleven als thuis]eger in Enge
land en voeren in vollen oorlogstijd, terwijl
het hulpleger, waar het met den. vijand in
aanraking komt, telkens en telkens weer
terugtochten volvoert, militaire oefeningen
en spiegelgevechten uit.
Deze feiten spreken een duidelijke taal
waarop niet genoeg de aandacht van wie er
voor in aanmerking komt kan worden
gevestigd.
In Groningen werd dezer dagen voor de
pers der drie Noordelijke provinciën een
conferentie gehouden, waar gesproken werd
over den arbeid van Nederlahdsche
beidskrachten in Duitschland. OVer dit
derwerp voerden drie ter zake bevoegde
personen het woord, waarin zij de rechten,
plichten en andere aspecten, kortom, de
mogelijkheden van de buitenlandsche te
werkstelling onder de loupe namen.
Een uiterst nauwkeurige behandeling -van
den arbeid in bet buitenland vereischt al
lereerst een uiteenzetting van het begrip
„arbeid" op zichzelf. Daarom wijdde de
eerste spreker, de leider der Aussenstelle te
Groningen, Hauptsturmfuehrer Sehaefer,
het eerste deel dezer conferentie aan „de
waarde van den arbeid". Allereerst werd
hierbij nagegaan de waardeering van den
arbeid tot 1933. want tot dat jaar hechtte
men aan den arbeid weinig af geen waarde.
Alleen de kleine man werkte. De bezittende
klasse zag het nut van den arbeid niet in.
Zij liet werken, totdat eindelijk voor enkele
jaren eert eenvoudig soldaat, Adolf Hitler,
zijn volk overtuigde van de waarheid „ar
beid is het edelste van alles". Hier ging
spreker nader op in. Tot 1933 aanbad men
overal het gouden kalf.
Men overschatte de variabele waarde van
het geld en onderschatte en verstootte de
vaste, onafhankelijke waarde van den ar
beid. Duitschland zag de valsche verhou
ding gcld-arbeid in en stelde metterdaad den
arbeid en den arbeider op de eerste plaats.
Duitschlands herwaardccring vaj» den ar
beid won ook in andere landen veld, zoo
zeer zelfs, dat de Joden, kapitalisten en po
litieke geestelijkheid hun practiikcn van
geldverafgoding en arbeidcrskncchting be
dreigd zagen. Ten slotte ontbrandde de oor
logsfakkel. maar Duitschland weerstond en
weerstaat zijn vijanden.
In het vervolg zijner rede zei spreker dat
thans een beroep wordt gedaan op het nuch
tere verstand der Nederlandsche hoofd- en
handarbeiders. De omvang van den oorlog
noodzaakt ieder weldenkend mensch mede
te werken aan de toekomst. De arbeiders,
die in het buitenland aan het werk gaan,
worden zooveel mogelijk op*de voor hen
juiste plaats te werk gesteld. Hiervoor zor-
sen verschillende instellingen, alle in het standigheden te vinden.
leven geroepen en staande onder contróle
van het departement van sociale zaken. In -
de eerste plaats vijf Aussenstellen, onder
afdelingen van dit departement, welke weer
r ichting en leiding geven aan het Arbeits-
amt. Deze bureaux hebben naast een in
formatieve functie ook de taak, de belan
gen van de verwanten van deze arbeiders
te behartigen. Deze afdeelingen en bureaux
werken samen om arbeiders te werven, zoo
veel mogelijk zonder den gang van zaken in
het Nederlandsche bedrüfs-* en handels
leven te storten, aldus besloot spreker,
De directeur van het Gron. Arbeidsbu
reau, de heen H, P. Staal,{behandelde hierna
het vraagstuk van den arbeid, gezien van
Nederlandsch standpunt onder het devies
„werken of sterven". De mogelijkheid tot
werken wordt verhinderd door de bevol
kingsdichtheid van ons land. Daardoor is af
vloeiing van het arbeidersoverschot noodza
kelijk en wel naar die landen, welke ar
beidskrachten te ko^t komen.
Blijft men hi ei* werken, of op een over
bodige plaats rondloopen. dan schaadt zulks
de positie van ons land. hetgeen den onder
gang van ons volk ten gevolge kan hebben.
Een volk, dat niet werkt of arbeid verricht,
waar het overbodig is zijn arbeidskrachten
te geven, moet sterven.
Vandaar spreker devies: „werken of ster
ven". Er moet hard gewerkt worden, doch
arbeid is geen schande. En men bedenke
wel. dat er dan gewerkt wordt voor het
heil van het volk. Wordt U bewust, aldus
eindigde spreker, dat in Duitschland wer
ken beteekent, dat uw arbeid de eer be
toond wordt, welke hij waard is.
De leider van de Arbeitsberatung te Gro
ningen, de heer W. Udema. ging als laatste
spreker nader in op het interne deel van
het werk der Beratung. Hij wees er o.m. op,
dat het advies van deze bureaux geheel
vrijblijvend is en dus niemand verplicht.
Na op een en ander uitvoerig te zijn inge
gaan, concludeerde spreker: de Arbeits
beratung staat gereed, om den Nederland
schen arbeider bij het zoeken naar werk
buiten Nederland op de juiste plaats te
brengen en voor hem de meest gunstige om-